Εκπαίδευση σκλάβας.

Lifestyly : A way of life or style of living that reflects the attitudes and values of a person or group. απ'ο το www.dictionary.com

Kαι μεταφραζω, αγαπητέ Oscarwil:

"τρόπος ζωής ή τρόπος διαβίωσης ο οποίος αντανακλά τις συμπεριφορές και τις αξίες ενός ανθρώπου ή ενός συνόλου ανθρώπων.

Lifestyle είναι και ο βίος του Μichael Schumacher (όπως ορθά γράφεται) και ο βίος του κωλόπαιδου που αναφέρεις που πολύ απλά είναι ένα ειδος φιγουρατζή, επιδειξιομανλη με απωτερο σκόπο τον εντυπωσιασμό.

Η διευκρλινηση αυτή γίνεται για να ξεκαθαρίσουμε οτί και η επιδειξιομανία είναι αξία (αφου υφίσταται) και συνεπώς αποτελεί lifestyle.

 

RE: RE: Εκπαίδευση σκλάβας.

Μου μιλάς για πόλεμο και εγώ για έρωτα. Οι κανόνες καταρρίπτονται.
Λόγω διαφορετικών εμπειρίων και ικανότητων υπάρχουν περιπτώσεις που τα σκήπτρα παίρνει ο άλλος όχι κατ' εντολήν όπως συμβαίνει σε μια D/s σχέση. Αλλά με φυσικό τρόπο εκ των συνθηκών. Αυτή είναι η vanilla άποψη μου.
Ίσως θα πρέπει να περιγράψετε τι εστί κυρίαρχος σε μια σχέση.

BDSM άποψη που την βρίσκω ορθή. Πολλές φορές συμβαίνει η σκλάβα να έχει πολλές ανάγκες που ο κυρίαρχος δεν μπορεί να εκπληρώσει και εκεί χάνεται η επικυριαρχία του.

Αστάρτη

 

RE: RE: Εκπαίδευση σκλάβας.

Αν και έχω χαρακτηριστεί ατίθασο άτι, αυτή την φορά θα είμαι κατευναστική και θα πω πως ο έρωτας είναι μια συμμαχία <s>
Αφήνω σε σένα αγαπητέ μου να πεις τις διαφορές. Είμαι σίγουρη πως κάτι έχει το μυαλουδάκι σου.

Αστάρτη

Υ.Γ. Δεν είναι του παρόντος νήματος γλυκέ μου Όσκαρ. Αν θες το συζητάμε σε άλλο νήμα.

 

<γελάει>
MasterJp ήμουν σίγουρα ότι θα έβρισκες ενδιαφέρουσες και τις δύο μου απόψεις.

Νομίζω πως το διπλωματικό σώμα πρέπει να με εκμεταλλευτεί πλήρως.

Αστάρτη

Υ.Γ(1). Αν θελήσεις με pm να δώσω ερμηνεία στην φαινομενική αντίφαση των λεγομένων. Δεν είναι θέση για το συγκεκριμένο νήμα.

Υ.Γ(2). Όσκαρ πάψε να ξαναγυρνάς και να προσθέτεις "αναλαμπές" σε posts που ήδη έχουν απαντηθεί. Κάντο σε ξεχωριστό.

 

Καλημέρα σε όλα τα μέλη της κοινότητας. Αυτή είναι η πρώτη μου καταχώρηση στην ιστοσελίδα (κλαπ κλαπ κλαπ  ) και χαίρομαι που παίρνω μέρος σε μια -επιτέλους- επικοδομιτική συζήτηση επι του θέματος. Εύχομαι να μπορέσω να συνεισφέρω κι εγώ σε αυτήν.
Επειδή είμαι καινούριος στην συζήτηση (τπυ κουτιού για την ακρίβεια) θα αναγκαστώ να κάνω μια σύνδεση με προηγούμενες αναφορές.
Αρχικά τέθηκε το θέμα της εμιστοσύνης. Ποιά σχέση δεν έχει αυτήν ως ακρογωνιαίο λίθο; Ποιάς μοφγής σχέση (φιλική, ερωτική, επαγγελματική κτλ) δεν βασίζεται σε αυτήν. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη ανάμεσα σε Αφέντη/ρα και σκλάβα/ο είναι αυτονόητη και απαραίτητη διότι το υποτασσόμενο πρόσωπο γνωρίζει ότι η εκπαίδευσή του είναι μια διεργασία συνεχής και συνήθως επίπονη. Αναγκαίο είναι, λοιπόν, όταν δέχεται να αφεθεί ολοκληρωτικά στις επιθυμίες και διαταγές του Κυρίαρχού του να γνωρίζει τόσο τον/ην Αφέντη/ρα του/ης όσο και να συνειδητοποιεί την δική του υποταγή σε αυτόν/ην. Από την πλευρά του ο/η Κυρίαρχος της σχέσης θα πρέπει να αναγνωρίζει αυτήν την εμπιστοσύνη που του δίνεται και να κάνει "ανοίγματα" με σκοπό την διεύρυνση αυτής της εμπιστοσύνης. Όπως πολύ σοφά έχει προαναφερθεί, ευθύνη του Άφέντη δεν είναι "να σπάσει τον τσαμπουκά¨ της σκλάβας του δέιχνοντάς της ότι είναι δυνατότερος, αλλά να την εκπαιδεύσει.
Ένας έξοχος τρόπος να ξεκινήσει η εκπάιδευση είναι ο περιορισμός. Με αυτήν την μέθοδο η σκλάβα χάνει όλο και περισσότερες από τις ελευθερίες που είχε πριν την δημιουργία αυτής της σχέσης και αναγνωρίζει τον εαυτό της ολοένα και περισσότερο ως υποχείριο του Αφέντη της. Έτσι συνειδητοποιεί και η ίδια την υποτακτικότητά της. Είναι σημαντικό να αναφέρω σε αυτότο σημείο πως η μέθοδος αυτή δεν πρέπει να ασκείται μόνο στις καθ' ιδίαν συναντήσεις τους αλλα και στην καθημερινότητά τους. Περιορίζοντας π.χ. τον χρόνο της ή την δυνατότητα επιλογών της η σκλάβα αποκτά μια πιο συνειδητή στάση στην σχέση και αποφεύγεται ο κίνδυνος να θεωρηθεί η πρακτική αυτή "ένα ακόμα sex toy".
Η θέση του Αφέντη είναι επίσης απαιτητική. Πρέπει να προσέξει σε ποιά σημεία υστερεί η σκλάβα του και να της δείξει τον δρόμο πως να υπερβέι τα μέχρι τώρα για εκείνη γνωστά όριά της. Όχι όμως εξαναγκάζοντάς την σκεφτόμενος μόνο τον εαυτό του. "Εκπαίδευση" σημαίνει καλλιέργεια, την οποία λαμβάνουν τόσο ο εκπαιδευόμενος, όσο και ο εκπαιδευτής. Απόδειξη των όσων λέω είναι οτ γεγονός οτι εκπαιδευτίκοι όλων των βαθμίδων παραδέχονται πως έχουν μάθει πολλά από τους μαθητές τους.
Η τιμωρία είναι ένα αναπόφευκτο κομμάτι της εκπαίδευσης. Ίσως μάλιστα να αποτελεί η ίδια ένα αυτόνομο κομάτι της εκπαίδευσης εαν ο Αφέντης το κρίνει. Όποια και να είναι αυτή, η σκλάβα θα πρέπει να την δέχεται χωρίς δισταγμό ή άρνηση διότι η θέση της είναι να υπακούει τον Αφέντη της. Εδώ παρατηρούμε την μεγάλη σημασία της απόλυτης εμπιστοσύνης που προανέφερα.
Εύχομαι να υπήρξα εποικοδομητικός επι του θέματος.

 

Και να μην ήταν «περιβόητη» η εκπαίδευση – περί εκπαίδευσης πρόκειται – σκλάβας, την κάναμε Ε/εμείς εδώ περιβόητη ... και φλογοβόλα ... άλλα άξιζε τον κόπο κατά τη γνώμη μου, βγήκαν ενδιαφέροντα πράγματα από αυτό το νήμα.

Κρατώ λοιπόν το αρχικό ερώτημα της lara[E-p] και σ αυτό προσθέτω άλλα δύο, το ένα για την, θεμιτή κατά τη γνώμη μου κριτική του DeSade για την παρέμβαση του εκπαιδευτή Κυρίαρχου στον εσωτερικό κόσμο της μαθητευόμενης, το άλλο για τη διδασκαλία μέσω προτύπων της Astarty και του Κυρίου φον Κλαιστ – με το χάλια καινούργιο άβαταρ, a propos <χαμόγελο>
.........................................................................................................

Ένα από τα δύο θεμελιώδη ανθρώπινα ένστικτα είναι ο έρωτας.
Δε χρειάζεται εκπαίδευση για να σπαράξουν μαζί ένα αντρικό και ένα γυναικείο σώμα, για να δει ο ένας τον εαυτό του στα μάτια του άλλου και να ερωτευτούν.
Η κοινωνία βάζει φραγμούς ή προτρέπει (ανάλογα με την περίπτωση) στην απόλαυση του ατομικού και ενστικτώδη έρωτα μέσα από τον ελεγχόμενο ερωτισμό – οπότε το πώς ερωτευόμαστε, γαμιόμαστε, διαμορφωνόμαστε κ.ο.κ. ελέγχεται σήμερα σε μεγάλο βαθμό από την μαζική ενημέρωση, την μαζική ψυχαγωγία (δεν υπάρχουν μορφές «ανατρεπτικού έρωτα» που να μην βλέπουμε στην τηλεόραση στην απογευματινή ζώνη) και την μαζική κατανάλωση. Ούτε εκεί (δείχνει να) χρειάζεται εκπαίδευση. Μας λένε. Γιατί αυτοί που κάποτε, σ άλλους τόπους και άλλους καιρούς μάθαιναν συστηματικά το ταντρικό σεξ (που απαιτεί πάρα πολύ πειθαρχία) περνούσαν ιδιαίτερα καλά από άποψη ερωτική...

[Παρένθεση]

Γενικά, η έννοια της εκπαίδευσης στον έρωτα είναι μία μη – δυτική προσέγγιση.

Είναι η σπουδή του αισθησιασμού και η εκπαίδευση στην αύξηση (ακόμα και στο διηνεκές) της ερωτικής ηδονής με πνευματικό εργαλείο την καλλιέργεια της αυτοπειθαρχίας και τη διεύρυνση των πενυματικών οριζόντων και με φυσικά εργαλεία τις εφαρμογές στην πράξη αλλά και διάφορες μορφές σωματικής και ψυχοσωματικής προεργασίας. Από π.χ. τον χορό και την ομιλία – κίνηση – ντύσιμο – συμπεριφορά μέχρι π.χ. το να γίνεται συστηματική παρέμβαση στο σώμα για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα και με τέχνη για διάφορες μορφές σεξ. Αυτά και αν σοκάρουν!

Είναι εκπαίδευση και όχι κάτι παρεμφερές. Έχει αρχή, μέση και τέλος. Έχει σαφέστατα προσδιορισμένους στόχους. Δεν είναι κάτι στο οποίο οι Μ/μετέχοντες θα δήλωναν (για Ο/όποιον δεν το πρόσεξε, τονίζω τη λέξη «δήλωναν») ποτέ «ερωτευμένοι». Αν αυτό δεν ήταν κάτι ανήκουστο, θα ήταν απλά κάτι κακόγουστο και άστοχο. Απευθύνεται, η εκπαίδευση όχι ο έρωτας, συνήθως, σε ελίτ. Διότι χρειάζεται διαθέσιμο χρόνο, καθαρή σκέψη – τουλάχιστον από την πλευρά του Εκπαιδευτή, απόλυτη αποενοχοποίηση της σεξουαλικής απόλαυσης, πρόθεση και δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν στο μέλλον αυτά που έγιναν κτήμα και αυτόματα αντανακλαστικά με την εκπαίδευση. Δεν είναι παίξε – γέλασε εδώ ο έρωτας, δεν είναι Παίκτης ο Εκπαιδευτής, δεν είναι παίκτρια η εκπαιδευόμενη.

Γι αυτό Μ/μας σοκάρει η έννοια της εκπαίδευσης σε κάποια μορφή έρωτα, επειδή είναι έξω από τον δυτικό τρόπο σκέψης στον οποίον ανατραφήκαμε. Ενώ η διδασκαλία μέσω προτύπων αντιθέτως, είναι ένα από τα βαθιά αχνάρια του δυτικού πολιτισμού, όπως Μ/μας πείθουν η Astarty και ο Κύριος φον Κλαιστ, παραθέτωντας απείρως σεβαστά ονόματα πεθαμένων Δασκάλων της δύσης.

Μ/μας σοκάρει ίσως και επειδή δεν είναι κάτι που επιβάλεται ή γίνεται αποδεκτό σε μαζικό επίπεδο... αλλά ας μη «χτυπήσω» ως εκεί.

[Κλείνω την παρένθεση, συνεχίζω με την ... απολογία μίας εκπαιδευόμενης femsub]

Το power exchange όμως δεν είναι θεμελιακή ροπή. Δεν είναι κοινωνικά επιβεβλημένο μέσα από τον mainstream ερωτισμό. Δεν είναι αταβικό, συνήθως. Δεν προκύπτει από αυτόματα αντανακλαστικά. Δεν το γνωρίζουμε από μόνοι Μ/μας.

Πώς μαθαίνει λοιπόν μία femsub, ή δυνάμει femsub, να αποποιείται στην πράξη τη φυσική της κλίση για εξουσία και να την δίνει όλη, μα όλη, στον εραστή της ή στον Κύριό της, χωρίς όρους και χωρίς προϋποθέσεις; Γιατί αυτός είναι για μένα ο στόχος και η ουσία η βασική της εκπαίδευσης.

Μπορεί να υπάρχουν πολλοί τρόποι. Έτυχε. Πειραματίστηκε ξαφνικά και απρόσμενα με κάποιον ερωτικό σύντροφο και το πείραμα πέτυχε. Έψαξε ή την βρήκαν. Κάποιος lifestyler ή Dom ή κυριαρχικός βανίλλα διέκρινε και αξιοποίησε την φυσική της κλίση για τις ηδονές του power exchange και του συνεπακόλουθού του subspace και έτσι την έβαλε στο ανάλογο μονοπάτι. Ή ο πιό φορμαλιστικός. Θέλησε να γίνει. Και Κάποιος ανέλαβε να την κάνει. Εκπαίδευση δηλαδή.

Τί ακριβώς είναι ο Εκπαιδευτής; Ο Δείξας ή ο Ποιήσας; αγνοώ. [Ερώτηση ανάλογη με το αν είναι μία femsub submissive by nature or by choise.] Μάλλον και από τα δύο Είναι. Τί παίρνει η εκπαιδευόμενη από Αυτόν, τί μπορεί να μαθαίνει;

Να είναι ειλικρινής και άμεση. Δεν συμπεραίνει μόνη της, της βάζει κανόνα ο Εκπαιδευτής να μην συμπεραίνει μόνη της. Υποχρέωσή της είναι να Του δίνει πολύ καλό feedback. Τις σκέψεις, τις αισθήσεις, τα συναισθήματά της, πρέπει να τα γνωρίζει ο Εκπαιδευτής. Για να ορίζει Αυτός την πορεία της.

Να είναι τρωτή. Ευάλωτη. Χωρίς αντιστάσεις, όσο γίνεται, όλο και περισσότερο όσο προχωράει η εκπαίδευσή της. Για να μπορεί να αφήνεται. Για να μπορέσει να νιώσει.

Έτσι που να είναι σε θέση να βάζει τα θέλω Του πάνω από τα δικά της, να υπακούει δηλαδή. Θέμα τόσο ιδεολογικό, όσο και τεχνικής.

Που οδηγούν όλα αυτά;

Στο να διαμορφώσει η εκπαιδευόμενη αισθητήρια – αν δε νιώσει πόσο διεγερτική μπορεί να είναι μία δόση ταπείνωσης, δεν θα το καταλάβει. Αν δεν κάνει άσκηση υπακοής – για την υπακοή καθ εαυτή, δεν θα μάθει να είναι υπάκουη στην πράξη. Το ίδιο ισχύει για τον πόνο, το ζόρι κλπ. Αν δεν προετοιμαστεί κατάλληλα ψυχικά, δεν θα λαχταρήσει να νιώσει τον πόνο. Δεν θα τον αποενοχοποιήσει, δεν θα πάψει να τον φοβάται. Δεν έρχεται συνήθως από απλές, φυσικές, ενστικτώδεις απολαύσεις η ερωτική ηδονή στο BDSM.

Στο να έχει η εκπαιδευόμενη συναισθηματικές ισορροπίες. Να μην εξαρτάται (νοσηρά) από τον Εκπαιδευτή της, ή αργότερα από τον Κύριό της, να μη λαχταρά τη δέσμευση για τη δέσμευση αλλά και να γνωρίζει να απέχει των κάθε μορφής τακτικών ελιγμών.

Στο να έχει κριτήρια για το ποιά είναι η ίδια ερωτικά, τί θέλει, τί έχει ανάγκη, πώς μπορεί να το βρει.

Αυτή η διαδικασία αφύπνισης και παροχέτευσης του ερωτικού δυναμικού της femsub σε συγκεκριμένους τρόπους έκφρασης κάποτε τελειώνει, με προδιαγεγραμμένο release της εκπαιδευόμενης. Όχι για τους λόγους ότι αυτή «έσπασε», απότυχε, ήταν ανειλικρινής, Τον ερωτεύτηκε, την Ερωτεύτηκε κλπ, αλλά για τον λόγο ότι αυτός ο κύκλος ολοκληρώθηκε. Η εκπαίδευση της σκλάβας έχει αρχή, μέση, τέλος, στόχους, μέσα, διαδικασίες, αρχές.

Ο διάλογος μέσα από το δίπολο systemiser / empathizer πιθανότατα δεν τελειώνει ποτέ. Πιθανότατα είναι άκρως παιδευτικός και για τους δύο πυρήνες. Μακάρι να είναι. Εύχομαι να είναι. Ελπίζω για μένα στο μέλλον να είναι.

Σχετικά με την παρέμβαση στο συνειδητό αλλά και το ασυνείδητο της σκλάβας από τον Εκπαιδευτή της, θα ήθελα να σχολιάσω ορισμένα πράγματα.

... με Σ/συγχωρείτε, ξέχασα να πω προηγουμένως ότι η εκπαίδευση που δέχεται η εκπαιδευόμενη femsub, είναι κάτι που την ικανοποιεί βαθύτατα, πρωτίστως αισθητικά, τόσο ως όρος αλλά και ως περιεχόμενο, ως διαδρομή και ως προσδοκώμενο τερματικό σημείο.

Αλλαγή (τοπική) του συνειδητού και ασυνείδητου τρόπου συμπεριφοράς γίνεται όταν μαθαίνουμε να οδηγούμε αυτοκίνητο. Δεν σκεπτόμαστε την αλλαγή ταχυτήτων, δεν σκεπτόμαστε πότε και γιατί θα κοιτάξουμε τα πλάγια καθρεφτάκια, σταματάμε, θέλω να πιστεύω, στα «στοπ».

Αλλαγή (ολική) του συνειδητού και ασυνείδητου τρόπου συμπεριφοράς γίνεται όταν μία γυναίκα π.χ., γιατί ισχύει και για τους άντρες αυτό, αποκτά σεξουαλικές σχέσεις για πρώτη φορά. Και αυτά που «γράφονται» μέσα της τότε, μένουν. Ανεύθυνα, ξανεύθυνα αυτά είναι και εκεί θα βρίσκονται. Από την γκάβλα Κ/κάποιου και (ευκταία) με αποτέλεσμα και την δική της γκάβλα.

Αλλαγή του συνειδητού και ασυνείδητου τρόπου συμπεριφοράς γίνεται και όταν μία γυναίκα εκπαιδεύεται για femsub. Επειδή το θέλει. Επειδή γι αυτό εκπαιδεύεται. Για Κ/κανενός την γκάβλα. Για Κ/κάποιων και την δική της την συνολική απόλαυση.

Κλείνοντας αυτό το ποστ, θα ήθελα να σημειώσω ότι όσα έγραψα παραπάνω είναι βιωματικά. Εκτός από την ερωτική εκπαίδευση στις ελιτ των ανατολικών κοινωνιών του παρελθόντος, εννοείται. Παρόλα αυτά, δεν είναι «κατάθεση ψυχής». Παρακαλώ να τα δείτε ως κείμενο εργασίας και να σχολιάσετε το ποστ, όπως Ε/εσείς θέλετε. Δεκτή κάθε αμφισβήτηση, παράλαξη, ερώτηση, σκέψη, κρίση, ένσταση. Ιδιαίτερα όταν ο φορέας των παραπάνω γνωρίζει για τί γράφει.

 

Θα ήθελα να σχολιάσω λίγο το,

Πραγματικά δεν βλέπω τη λογική να εκπαιδεύεται ο σκλάβος σ΄ αυτό που ο ίδιος αποφασίζει.
Αν ο σκλάβος έχει την ικανότητα να γνωρίζει από πριν τα πάντα, τότε σε τι χρησιμεύει ένας Κυρίαρχος και ποιος τελικά έχει την εξουσία?
Θα συμφωνήσω με Τον MasterJp,

Σημ. Το Μαυρισμα δικό μου

Πως είναι δυνατό να πάει η σκλάβα Στον Αφέντη της και να παρακαλέσει (με συγχωρείτε αλλά το ζητήσει για μένα ακούγεται σαν απαίτηση και μια σκλάβα δεν απαιτεί αλλά παρακαλεί) και να αποφασίσει η ίδια σε τι και πως θέλει να εκπαιδευτεί?
Μπορεί αναμφισβήτητα να εκφράσει Στον Κύριο της την επιθυμία της, αλλά τίποτα παραπάνω. Αν θέλει η σκλάβα να έχει κάποιο εκεί για να του ζητά και εκείνος να της κάνει τα χατίρια τότε απλά,

Ακόμη κι αν μιλάμε απλά για εκπαίδευση μεταξύ Εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενης, και όχι για slavery, θα θεωρούσα έλλειψη εμπειρίας και ικανότητας να εκπαιδεύσει, και θα μπορούσα να το παρομοιάσω με εκείνη των pro domme ή απλά kinky ατόμων, που ρωτάνε τον πελάτη ή τον bottom, πες μου τι σ΄ αρέσει να στο κάνω, γιατί μόνο Εκείνος μπορεί να αποφασίσει πως, πότε, με ποιους τρόπους και σε τι θα εκπαιδεύσει. Όμως άλλο πελάτης και άλλο εκπαιδευόμενος και άλλο σκλάβος.

Αδράττομαι της ευκαιρίας να σε καλωσορίσω MSTR2006.  

Πραγματικά θεωρώ πολύ σημαντική την αναφορά σε sex toys.
Άλλο να εκπαιδεύεις κάποιο για να μπορεί να «παίζει» και να απολαμβάνει τέτοιου είδους παιγνίδια, μέσα σε sessions και άλλο να τον εκπαιδεύεις για σκλάβο.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η ουσία αυτών που αναφέρω πιο πάνω.
Οι περισσότεροι υποψήφιοι σκλάβοι, ιδέα δεν έχουν πέρα από τις φαντασιώσεις τους για το τι πραγματικά σημαίνει σκλαβιά. Ε αν ο εκπαιδευτής ακολουθεί τις φαντασιώσεις τους δεν λέω θα τους ευχαριστήσει όσο είναι δυνατό, σαν μια καλή pro dome αλλά πόσο σκλάβος θα έχει γίνει μετά απ΄ αυτό?

Είναι το μοναδικό σημείο του πολύ ενδιαφέροντος σου post tender lilly για το οποίο έχω αντιρρήσεις.

Θεωρώ πως ποτέ δεν τελειώνει πραγματικά η εκπαίδευση, σ΄ όποιον τομέα κι αν γίνεται.
Μπορεί να αλλάξει ο Εκπαιδευτής ή ο Αφέντης αλλά αυτό δεν σηματοδοτεί το τέλος της εκπαίδευσης.
Μπορούν να τεθούν κάποιοι στόχοι και να επιτευχθούν αλλά αυτοί είναι απλά επί μέρους στόχοι, που είναι απλά μέρος της γενικότερης εκπαίδευσης.
Πέραν τούτου, δεν είναι απαραίτητο να δοθεί release έτσι δεν είναι?
Οπότε σε μια Ms σχέση, όπου Ο Αφέντης είναι ΚΑΙ Εκπαιδευτής, η εκπαίδευση μπορεί και λογικά θα συνεχίζει όσο υπάρχει και η σχέση, μια και οι απαιτήσεις θα αυξάνονται, θα διαφοροποιούνται κ.ο.κ.

Δεν νομίζω εκπαίδευση να είναι μόνο συγκεκριμένα εκείνα που διδάσκουν στη σκλάβα πώς να είναι σκλάβα. Κατ’ ακρίβεια πιστεύω πως η ουσιαστική εκπαίδευση αρχίζει κάπου εκεί, όταν πλέον τα βασικά έχουν γίνει κτήμα της σκλάβας.

Εσύ πως το εννοείς το τέλος?

 

Re: Εκπαίδευση σκλάβας

η δηθεν εκπαιδευση με οσα περιεχει( εντολες, τιμωριες) ειναι για σκυλια μονο 
καθε σκλαβα εχει αναγκες και <θελω>...οσο λοιπον τα δρωμενα την ικανοποιουν και την εκφραζουν προσποιειται οτι εκπαιδευεται,,,ας μην ονειροβατουμε, κανεις δεν ειναι ικανος να εκπαιδευσει κανεναν....εκτος κι αν θεωρει τον εαυτο του ανωτερο ον, παντογνωστη και Ιουλιο Καισαρα η Χιτλερ