Εκπαίδευση της s. Χρειάζεται;

Όσο δύσκολο και άσκοπο να εξηγηθεί και στον "οικόσιτο κυρίαρχο", που τρέφεται εντός της βδσμικής "στάνης" , πως η κατίσχυση και η επικυριαρχία έχουν πλήρες πεδίο εφαρμογής και στον βδσμικά ανυποψίαστο "βανίλα" πληθυσμό...

 

τα λέγαμε προχτες αυτά, αλλά διεκόπει η κουβέντα για να διαβάσουμε κοκ.

 

Το κάθε κου "κολλάει" με το υ που του αρμόζει και τούμπαλιν...
Σαν τση εκλογές, ένα πράμα... (Έδιτ: κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του γουσταρίζει, σιγά την σοφία)...
Οπότε δεν μιλάμε καν για δυσανεκτικούς, δυσφορικούς, γιου νέιμ ιτ, κοψοχέρηδες/ούδες και λοιπά τέτχοια, νάναι καλά οι άνθρωπες, "πολλά φχαρ'στιόμαστι, μα δεν θα πάρ'μι" (συντάσεται με το μιαν μιαν άλλη φορά για τακτ)...

 

Μετά δε από την (πάντα και μόνο βιωματική λόγω εκπαίδευσης) εμπέδωση, ακολουθεί η πλήρης παραίτηση, ένα «ναι σε όλα» που δεν χρειάζεται να ειπωθεί αλλά γίνεται αντιληπτό(κυρίως από τον παρατηρητή Κ) σα να βγαίνει από τους πόρους του δέρματος.
Κατόπιν όλα τα «πρέπει να υπακούω», «θέλω να κάνω ότι μου λέει», «θέλω να γίνω όπως με θέλει» και τα τοιαύτα αντικαθίστανται με δύο λέξεις: Αυτό είμαι.
Χωρίς καν, θα τολμούσα να πω, να ενυπάρχει πια σε αυτήν την παραδοχή ως συστατικό και άρρητη συνέχεια το «όπως με θέλει».
Έτσι είναι, αλλά δεν έχει πια σημασία. Και κάπου σε κείνο το σημείο θα πρέπει να αναζητηθεί το πολυσυζητημένο πέρας της (βασικής) εκπαίδευσης.
Όλα αυτά βέβαια απαιτούν χρόνο, ο οποίος σπάνια διατίθεται. Συνήθως προτιμούνται οι fast track διαδικασίες. Αλλά ένα από τα βασικά και με γενική ισχύ γνωρίσματα των Κυρίαρχων είναι το ότι ξέρουν να περιμένουν.

 

Χρησιμοποίησα τη λέξη παραδοχή προκειμένου να τονίσω το ότι η φράση εμπεριέχει πέρα από το αποτέλεσμα της επιθυμίας του Κ και την σωστή ανάγνωση του εξαρχής.

 

αναφέρομαι σε οποιονδήποτε νομίζει πως μετατρέπει το υ σε κάτι που δεν είναι, σε κάτι στερημένο ή δύστυχο, σε κάτι αφύσικα περιορισμένο. συμπεριλαμβάνονται οι δαμαστές «ατίθασων» ή ατίθασων, πρωταθλούμενοι ή μη.

 

δεν έχουν λείψει διατυπώσεις που διατείνονται οτι στερείται η ελευθερία του ψαριού να πετάει. γιατί το πέταγμα είναι καθολικό ζητούμενο και ιδεασμός ανωτερότητας. σαν ψώνιο περίπου.

 

Conditioning όξω, conditioning μέσα, conditioning εκεί και λίγο παραπέρα, τι έχουν τα "έρμα" και ψοφάνε...
Και γενικότερα και ειδικότερα μιλώντας...