Ελευθερία έκφρασης του υ

Ναι, το καταπιέζει. Συχνά ένα υ θα κάνει πράγματα που δεν θέλει γιατί αυτό του ζήτησε ο Κ του. Υπάρχουν υ που θέλουν να τους κάνουν πράγματα που δεν θέλουν, υπάρχουν υ που δεν έχουν θέλω/δεν θέλω, υπάρχουν υ που κάνουν ότι τους ζητάει ο Κ και από μέσα τους κανείς δεν ξέρει τί σκέφτονται, υπάρχουν υ που τσινάνε σε διάφορα θέματα, δεν υπάρχει ένα πρότυπο υ στο Μουσείο των Σεβρών.

 

Τι να σας πω;
Αν καταπιέζεται και συνεχίζει, είναι δικό του πρόβλημα.
Αν δεν το λέει, πάλι δικό του πρόβλημα είναι.
Τίποτε δεν γίνεται με μαγικό τρόπο.

 

Προσωπικά έχω τη γνώμη ότι όποιος υποτάσσεται ούτε χάνει ούτε στερείται τίποτε, ειδικά ελευθερίες που ανήκουν σε άλλα πλαίσια - εδώ μίλησα περισσότερο γι' αυτό.
Προσφέρει, παραδίνει, ακολουθεί και προσαρμόζεται, αλλά δεν χάνει τίποτε. Δεν χάνει κανείς κάτι που δεν ενδιαφέρεται να έχει αλλά θα έπρεπε να θέλει γιατί έτσι το βλέπουν άλλοι.
Εκτός αν μιλάμε με κοινοτοπίες.

 

εξαιρετικές ερωτήσεις, που στη δική μου αντίληψη κρύβουν ένα και μόνο συναίσθημα: φόβο... φόβο για το άγνωστο, φόβο για την πορεία, φόβο για το μετά... φόβο μη χάσεις τον εαυτό σου... και αν όμως δεν τον χάσεις, αλλά τελικά τον βρεις; μου θυμίζει το γνωστό τσιτάτο:
What if I fall?
Oh... but my darling... what if you fly?

η παραπάνω ερώτηση εστιάζει περιφραστικά στον έλεγχο αλλά από την οπτική της στέρησης... δίνει αρνητικό πρόσημο σε ένα από τα βασικά ζητούμενα σε μία D/s σχέση... αν αυτό δεν είναι ζητούμενο, τότε γιατί να υφίσταται μια τέτοια σχέση;

Κάθε άνθρωπος αλλάζει εφόσον θέλει να αλλάξει... το κίνητρο είναι αυτό που παίζει θεμελιώδη ρόλο... και πάλι νιώθω πως στο ερώτημα έχει αποδοθεί αρνητικά η έννοια της αλλαγής: γιατί η αλλαγή να είναι απαραίτητα κακό; αποκλείεται να είναι βελτίωση;

κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός κι αυτό δε χάνεται... η καθυπόταξη δεν είναι φασόν διεργασία που βγάζει τα ίδια μοντέλα υ...
πράγματι ακούγεται συχνά πως το υ είναι ο καθρέφτης του Κ... αλλά κάθε υ αντανακλά αλλότροπα τον Κ στον οποίο ανήκει όπως σωστά γράφτηκε ήδη:

 

Αν το κ θελήσει, θα του αλλάξει στοιχεία της προσωπικότητάς του. Αλλά τα στοιχεία της προσωπικότητάς μας αλλάζουν έτσι κι αλλιώς όταν σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους.
Αν αποφασίσει λοιπόν να σας αλλάξει, θα σας αρέσει η αλλαγή. Θα τη χαίρεστε.

Όχι. Το είδος τους μουσικής δεν σχετίζεται απαραίτητα με το ντύσιμο.

 

sapfw το να σας διαβάζω είναι άκρως ανακουφιστικό. Νιώθω μια ταύτιση δεν σας το κρύβω.
Θα επεξεργαστώ το μήνυμά σας καλύτερα εν ευθέτω χρόνο.

 

όσο έγραφα την απάντηση μου, έγραψες τα παρακάτω:

και ολοκληρώνεσαι... ΑΝ ΔΕΝ ολοκληρώνεσαι τότε είσαι με λάθος Κ

όχι... θα σε καθοδηγήσει εκεί που Αυτός θέλει... κι εσύ θα ακολουθείς τυφλά γιατί αυτό είναι το μόνο που θέλεις

λάθος ξέρεις... και συγνώμη που το λέω έτσι ξερά, αλλά μόνο έτσι θα ταρακουνηθείς

 

Αν έρθετε ποτέ στον όμορφο Βορρά θα σας καλέσω στη σχολή να σας κουνήσει like a hurricane.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, προφανώς συναναστρεφομαι μόνο με σκληροπυρηνικα άτομα για αυτό και οι ανάλογες εμπειρίες μου.

 

Αρα στο παράδειγμα εσείς θα λέγατε όχι μάνα;

 

Λοιπόν αγαπητοί συνοδοιπόροι
Εδω θα σας αφήσω καθώς ξεκινά η εξεταστική και αυτό θα πονέσει
Εσείς συνεχίστε παρακαλώ να γράφετε
I will catch up when I'm done with this shit.
Ευχαριστώ όλους για τον χρόνο που αφιερώσατε

Εις το επανιδειν

 

για το παράδειγμα, έχω ελλιπή δεδομένα... δόθηκε κάπως μονοδιάστατα και προβοκατόρικα... και οι αποφάσεις ζωής δεν είναι ποτέ έτσι...

 

Αν οντως ικανοποιήσε ικανοποιώντας το Κ τότε ναι. Γιατί να μην πρέπει;
Αν το βιώνεις ως μια διαδικασία άνευ νοήματος τότε όχι δεν θα έπρεπε να το κάνεις.

Ναι πρέπει γιατί αν η διαδικασία αυτή δεν σε ολοκληρώνει τότε βρίσκεσαι ή με λάθος οδηγό ή σε λάθος διαδρομή γενικότερα.

Ποιος θέλει να τον ακολουθεί ένα πλάσμα ανικανοποίητο -με την ευρύτερη έννοια- άρα δυστυχισμένο;
Ποιο το νόημα;

-καλή επιτυχία στην εξεταστική σου