Ενώ τρέμουν οι χορδές...

Θέλω να με διορθώσω εδώ.
Δεν γεννιούνται οι δημιουργοί, τους γεννά η κοινωνία στους κόλπους της οποίας ζούν.Το ταλέντο τους το αναπτύσσουν εντός αυτής της συγκεκριμένης κοινωνίας.

 

Το ξαναγράφω τώρα στο νήμα σου, δεν θα είναι πανομοιότυπο με το προηγούμενο, αλλά η ουσία θα είναι εκείνη.
Ήταν αρκετά "βαρύ" και ίσως και να είχα κάνει λάθος, που το είχα παραξηλώσει.
Σε κάποια θέματα δεν γνωρίζω την διπλωματία. Αλλά κάποτε πρέπει να μάθω και το μέτρο.
Γιατί πιθανότατα δεν το γνωρίζω.

Γράψε ότι και όταν θελήσεις εδώ. Πέρα απ' την εκπαίδευση και τον κλάδο σου, που - και διόρθωσε με αν κάνω λάθος - τόσο άσχετη με την μουσική δεν θα ήταν.
Αν είμαι καλός παρατηρητής, βλέπεις και με "άλλο" μάτι. Γι' αυτό και σου έγραψα ότι σε "περίμενα". Αλλά δεν θα σε πιέσω, να κάνεις κάτι που δεν θέλεις.  

Ως προς τα υπόλοιπα, προτιμώ να σας "χαζεύω" καθώς συζητάτε  

 

Ο Μοτσαρτ κουφος, ο Μπαχ παοκτζης, ο Μπραμς εξαδακτυλος, ο Μπετοβεν παρεα με χατζηδακομουζουρακηδες...γιουμ!

 

Διαβάζοντας τον τίτλο και επειδή είμαι φανατικός χρήστης έγχορδου οργάνου είπα να μπω να διαβάσω το νήμα και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να είναι η μουσική η θεματολογία του.

Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς μουσική…απλά!

Πάντα κάποιες νότες ακούγονται γύρω μου εκτός ελαχίστων περιπτώσεων όπου εξωγενείς παράγοντες δεν μου το επιτρέπουν.

Προσωπικά η μουσική στο άκουσμά της πέραν από συναισθήματα μου δημιουργεί και εικόνες (δεν ξέρω αν το έχει κι άλλος αυτό) οπότε αν μιλάμε για την χρήση της την ωρα του σεξ…τοτε αυτή που διαλέγω θα είναι αντίστοιχη των συναισθημάτων και των «εικόνων» που θέλω να δημιουργήσω ή άλλες φορές με παρασύρουν τα ήδη συναισθήματα και εικόνες.

Οσο για τον μετρονόμο…είναι πολύ σκληρός και σε ένα «τζαμάρισμα» καταστρέφει τον αυθορμητισμό.

Το σεξ είναι σαν να δημιουργείς ένα μουσικό κομμάτι…ξεκινάς αυτοσχεδιάζοντας με μια «ιδέα» με ένα οργανο…και σιγά σιγά συνθέτης…βάζεις και δεύτερο και τρίο όργανο…μπαίνουν όλα στον ρυθμό…ακολουθούν ή σολάρουν…αλλα κρατάνε τον ρυθμό και άλλα τον τονίζουν…

Αν το πηγαίναμε πιο μουσικά…για μένα το σεξ μελοποιημένο θα ήταν (πιο συχνά) μινόρε.

 

Για σένα το γνώριζα ήδη, ότι ασχολείσαι με την μουσική. Πιστεύω ότι όλο και κάποιος/α άλλος/η θα το κάνει. Πάτε το όσο μουσικά θέλετε. Θα ήταν αλήθεια μεγάλη ευχαρίστηση για μένα.

Υ.Γ. Και σε μένα το άκουσμα της μουσικής δημιουργεί εικόνες, κάποιες φορές ακόμη και γεύσεις. Συναισθησία?  

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα. Νιώσε σαν στο σπίτι σου σ' αυτό το νήμα.
Και αυτό ισχύει για όλους/ες ανεξαιρέτως  

 

Έτσι κι αλλιώς το νήμα ξεστράτισε. Μετά, εγώ τ' άνοιξα, μπορώ και να ψιλοτρολάρω.

Η μουσική του Έριχ Ζαν του H.P.Lovecraft

Όποιος/α το έχει διαβάσει, θα έχει μια ιδέα περί τίνος πρόκειται.
Τι σχέση θα είχε με το BDSM? Αν το πάρει κάποιος/α "ξερά" πιθανότατα καμία.
Αν το πάρει ως μια άλλη ιδέα για την δύναμη που θα είχε η μουσική ( όσο κι αν πρόκειται για φανταστικό μυθιστόρημα, κάποια πράγματα αναφορικά με την μουσική δεν είναι τόσο "άκυρα" ), ίσως και να καταλάβει τι θα ήθελε να πει ο Φανφάρας χαχα  
Σε κάθε περίπτωση, ευχαριστώ όσους/ες άφησαν εδώ ένα ίχνος.  

 

Οχι μετρονομο να χαρεις!!! Μας τυλιγει παντα η σιωπη, βαρια, αδυσωπητη, ανελεητη. Κι ομως μεσα σ αυτη τη σιωπη ακουω μουσικη... ενα σιταρ, λαουτι, παραπονιαρικα, τρυφερα, με τυλιγουν και με προσκαλουν/προκααλουν να χορεψω στο ρυθμο τους... μαλλον γεννηθηκα με μουσικη μεσα στο κεφαλι μου

 

Μάλλον είστε η ίδια σας η μουσική ( δεν ξέρω αν θέλετε να μιλάμε στον ενικό ή στον πληθυντικό χαχα ). Κατ' εμέ δεν έχει ποτέ σιωπή εκείνος/η που οι φλέβες του/της "φαίνονται" ακόμη και στο σκοτάδι.
Σιτάρ και λαούτι, αν προσθέστε και ένα flauto traverso που και που, μόνο του βέβαια, ή ακόμη καλύτερα ένα όργανο, λίγη βροχή στο τζάμι ν' απλώνεται...Είπαμε..."φλέβες".... 

 

Αυτο που με "τρελαινει" ειναι το βιολι.. μπορει να σε κανει να κλαψεις η να στροβιλιστεις, να γελασεις η να κανει το αιμα να βρασει (ξεκινησα πλυθηντικο απο σεβασμο και εκτιμηση.. πιο πολυ διαβαζω παρα μιλαω) τ αφηνω στο χερι σας λοιπον το υφος...  

 

Ο σεβασμός και η εκτίμηση είναι αμοιβαίος, άρα δεν χρειαζόμαστε τον πληθυντικό. Αν δεν σ' ενοχλεί βέβαια. Για μένα το βιολί και η γκάιντα, φαίνονται άσχετα, αλλά έχουν πάνω κάτω το ίδιο "κλάμα".
Ας το γυρίσω λιγάκι παραπάνω στο νήμα, μου έχει τύχει να συντονιστώ με τον ρυθμό της μουσικής κατά την διάρκεια συνεδρίας. Μετά απ' αρκετές φορές που μου είχε συμβεί.
Κάθισα να σκεφτώ, αυτό που είχα παρατηρήσει. Με τις κατάλληλες κλιματικές συνθήκες ( βροχή, μουντάδα και κρύο που λατρεύω ) η μουσική έκανε το δρώμενο για μένα μυσταγωγία.
Ήταν κάτι που πήγαινε πέρα από μια "απλή" συνεύρεση. Δεν αφοσιωνόμουν στην μελωδία, έρεε μέσα μου...εγώ σ' εκείνη και οι δυο μαζί στην παρτενέρ μου...
"Γλυκά"..."Βίαια"... 

 

Η συνεδρια ειναι ενας χορος a deux... η μουσικη, η ατμοσφαιρα, η ενεργεια που ρεει αορατη "δενει" το ζευγαρι και το παρασερνει να παραδωθουν μεχρι το πυρηνα του ειναι τους... ειναι τελετουργια, ενα καλεσμα μπορω να πω...