Επανακαλωδιωση του εγκεφάλου του υ/σ

Πράγμα που κατ'επέκταση σημαίνει ότι μία γυναίκα κυριαρχική γενικά δεν έχει εσωτερικούς φραγμούς να νιώσει και να λειτουργήσει πιο κυριαρχικά απέναντι σε γυναίκες υποτακτικές από ότι σε άνδρες υποτακτικούς (όχι "υποτακτικούς") ?

 

Θα πρέπει να ρωτήσετε μία Κ που σχετίζεται Κυριαρχικά και ερωτικά και με τα δύο φύλα... Εγώ δεν μπορώ να σας διαφωτίσω σε αυτό... Δεν Έχω καθόλου εμπειρία με υπό γυναίκες ως Κ τους παρά μόνο στιγμιαία καυλοερωτικά σε play και αυτό λίγες φορές, και σε αυτές τις φάσεις δεν εμπλέκονται θέματα "επαναπρογραμματισμού"... Ίσως μία άλλη Κ να μπορεί αν θέλει να σας διαφωτίσει περισσότερο... Α.

 

Είστε της απόψεως ότι γενικά σε μία γυναίκα έχει πολιτισμικά καλωδιωθεί η τάση υποταγής απέναντι στο άλλο φύλο και η αναγνώριση μίας εν γένει κυριαρχικής του θέσης πολιτισμικά και κοινωνικά.

Θα σας πω ότι έχω συζητήσει με κυριαρχικές γυναίκες που δεν ξέρουν γιατί θα δίσταζαν θα φερθούν απόλυτα κυριαρχικά με κάποιο άνδρα αλλά δεν θα είχαν πρόβλημα να το κάνουν με κάποια γυναίκα και πολύ περισσότερες φορές έχω συναντήσει αμφισεξουαλικές υποτακτικές γυναίκες οι οποίες το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό να υποταχθούν σε άνδρες αλλά κάπως αφύσικο σε γυναίκες. Και τα δύο είμαι της σύμφωνης γνώμης ότι είναι πολιτισμικές και κοινωνικές επιρροές και χειραγώγηση.

Ωστόσο όμως με τις περισσότερες κυριαρχικές γυναίκες που έχω συζητήσει και έχω κατα καιρούς διαβάσει, δεν υπάρχουν τέτοια εμπόδια και φραγμοί. Αυτό που αλλάζει στην πραγματικότητα της γυναικείας κυριαρχίας, κατα την γνώμη μου, είναι το πόσο υποτακτικός είναι ο μέσος αρσενικός υποτακτικός με το "πόσο" να μετριέται βάσει της δυνατότητας που έχει να βάλει τις ανάγκες, θέλω και καύλες της κυριαρχικής του πάνω από τις δικές του ανάγκες, θέλω και κυρίως καύλες.

Εν συντομία αυτό που θέλω να πω, και η κατα βάση διαφωνία μας, είναι ότι το πρόβλημα στην γυναικεία κυριαρχία δεν είναι η πολιτισμική της χειραγώγηση (σήμερα πλέον) αλλά το υλικό στο οποίο πάνω του θα εξασκήσει κυριαρχία.

 

Οι συζητήσεις δεν γίνονται με γνώμονα το υποκειμενικά σωστό ή το λάθος, ούτε μας πέφτει λόγος για τα βίτσια του καθένα, όπως δεν πέφτει λόγος και στους άλλους για τα δικά μας.
Όταν όμως κάποιος θέτει ένα θέμα προς συζήτηση, μία κατάσταση είτε πραγματική, είτε φαντασιακή και ζητά τη γνώμη μας, αν κάτι είναι σωστό ή όχι, ρωτώντας μας την θέση μας, τότε θα την πούμε, χωρίς γενικολογίες και περιστροφές.

Αυτό δεν κάνετε κι εσείς άλλωστε;
Γιατί το γυρίζετε στο θέμα των αξιακών κρίσεων, όταν ο ίδιος ο νηματοθέτης ζητά την γνώμη μας για το conditioning του μαλακωμένου πουλιού;

Συνεχίζω να πιστεύω πως είναι κακό conditioning και αμφισβητώ την πρακτική αυτή ως μη ορθή.

Κατι που ισχύει και για άλλες κακές ή επικίνδυνες πρακτικές από πολλούς εδώ μέσα. Θεωρώ πως αντί να μιλάτε περί αξιακών κρίσεων (από που και ως που για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε, δεν ξέρουμε καν αν υπάρχουν), καλό θα ήταν να σταθείτε στην ουσία της συζήτησης περί ορθότητας ή μη κάποιων πρακτικών και πως μπορεί κανείς να απολαμβάνει τα γούστα του ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, όταν το consensual δεν δύναται να είναι safe.

 

Tο πιο ουσιαστικό είναι που γράφεις το επαναπρογραμματισμός μέσα σε εισαγωγικά.
Ξαναλές σωστά πως το θέμα ξεκινά πάντα από το ηγούμενο/οδηγούν μέλος, είναι προφανές.
Γεγονός που σημαίνει πως από την στιγμή που το ηγούμενο/οδηγούν μέλος δεν μπορεί να "δει" τον δικό του πολιτισμικό προγραμματισμό, μιλάμε για το πασίγνωστο παιδικό παιχνίδι, τις "κουμπάρες"...
Φυσικά και το να "δει" είναι μια πολύ-πολύ καλή αρχή, αλλά σκέτο δεν σημαίνει κάτι περισσότερο από την τάση για μια δυναμική και ως εκεί.
Χρειάζεται να "ξαναδεί" όλο το "πράμα" σε βαθμό "στην αρχή ήταν η θάλασσα και τα λουλούδια"...
Και μετά να επανατοποθετήσει την πάρτη του απέναντι στον "πολιτισμικό επαναπρογραμματισμό"...
Τότε μπορεί να διαμορφωθεί μια σχέση οδηγού/ακολούθου με την δυναμική που, για μένα προσωπικά, χρειάζεται γύρω και εξ αιτίας της να υπάρξει μια τέτοια σχέση.

Πολλά άτομα θα σκεφτούν, με αφορμή τα παραπάνω κάτι ανάκατα από στερεοτυπικούρες ντυ κωλ και βαρειά κουλτούρα (με το δεύτερο να είναι το ξόρκι των φόβων τους)...
Γι' αυτό και όπως λες "δεν είναι καθόλου απλό"...

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, μπουμπουκιάζουμε εσαεί και απολαμβάνουμε το εξ αντικειμένου περιορισμό των επιλογών μας...

 

ΥπαρχεικαιΘεος...

 

@MasterJp, ενταύθα.

Αγαπητέ advisor θα πρέπει ληφθεί σοβαρά υπόψιν το ενδεχόμενο σύστασης μίας πανφορουμικής επιτροπής ορθότητας συμπεριφορών (Π.Ε.Ο.Σ.) με πρόεδρο την @brenda και σκοπό την πάταξη των κριθέντων εκ αυτής (της επιτροπής) ως μη ορθών πρακτικών και συμπεριφορών στο bdsm. Περισσότερο δε θα πρέπει να προχωρήσουμε στην άμεση ποινικοποίηση του συνόλου των πρακτικών που απαρτίζουν το RACK πρότυπο. Παρακαλείσθε για την επείγουσα λήψη των απαραίτητων ενεργειών.

Μετα τιμής,

AuroraBorealis

 

Διαμαρτυρομαι. Πρόεδρος, ισόβιο, οφείλω να αναλάβω. Είμαι ο πρωτος που καταδειξα την κατανάλωση frozen jughourt ως συμπεριφορά Rack, όταν αυτό Δεν συνοδεύεται από σιρόπι βύσσινο, σε ικανή ποσότητα.

 

Το οτι οι αρκετοι αντρες υ (η εστω αρκετοι που αυτοχαρακτηριζονται υ ) οδηγουνται απο την προσπαθεια ικανοποιησης της καυλας τους και οχι απο το αισθημα του ανηκειν ειναι.μονο.δικη μου εντυπωση?

 

Με έχετε μεταφράσει με τρόπο που θα έπρεπε να σας πάρω φράση φράση και δεν Μου αρέσει να το κάνω αυτό...

Θα μείνω μόνο στο τελευταίο, μακάρι να λύνονταν όλα μαγικά χρησιμοποιώντας τη μαγική επωδό "σήμερα πλέον" και να ήταν όλα καινούργια, όμορφα, ίσα και σοφά... Δυστυχώς με το "σήμερα πλέον" δεν μπαίνουν όλα στη θέση τους ούτε καταργούνται αυτοματισμοί και προγραμματισμοί παντού, στον ίδιο χρόνο και στα ίδια επίπεδα...


Α.

 

Αουρόρα, εσύ με την παρέα σου ταιριάζετε γάντι στο προεδρείο του ΠΕΟΣ.
Σου παραχωρώ το προεδριλίκι, ή έστω στον φίλο σου που τόσο κόπτεται.
Έτσι θα είστε και στην φυσική σας θέση.
Καλη σταδιοδρομία.

 

Στο βαθμό που το "αισθημα του ανηκειν" δεν συμπεριλαμβάνεται σε οτι θα μπορούσε να σχετίζεται με την "προσπαθεια ικανοποιησης της καυλας τους" είναι απόλυτα αναμενόμενο.
Το αίσθημα του ανήκειν θα πρέπει να κινητροδοτείται απο κάπου, οχι;