Επιβράβευση, δοτικότητα και πιθανολογούμενο ασυμβίβαστο της τελευταίας με την ασυμμετρία.

Επειδη διαβασα το πρωταρχικο θεωρημα αποφευγοντας καθε επηρροη επι της πορειας νομιζω πως αυτο το τραγουδι εκφερει τη γνωμη μου οπως θα ηθελα.. οταν δεν εχω λεξεις εχω μουσικη

 

Βάσει ποιάς λογικής η επιβράβευση, η φροντίδα, η δοτικότητα, η τρυφερότητα δεν ταιριάζουν σε έναν κυρίαρχο.

Ποιός κυρίαρχος αυτολογοκρίνεται για να μην τσλακώσει την εικόνα του.
Ποιός κυρίαρχος λογοδοτεί για τις προτιμήσεις του.
Ποιός κυρίαρχος συμμορφώνεται με νόρμες και κανόνες που έρχονται σε αντίθεση με τις επιθυμίες του
Ποιός κυρίαρχος καταφεύγει στο φαίνεσθαι επειδή αδυνατεί να υπστηρίξει το είναι.

Ποιά είναι η αμέσως πιό δυνατή ηδονή από το να απολαμβάνεις την καύλα? Να την προσφέρεις.
Αν η δοτικότητα, η φροντίδα, η τρυφερότητα δεν είναι ποιότητες ενός μεγαλόψυχου, τότε ποιές είναι?

Το ερώτημα λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, είναι: Είναι συμβατή η μικροψυχία με την κυριαρχία?
Απαντώ: Οχι!

 

Ένας απ' τους πυλώνες της Κυριαρχίας είναι η μεγαλοψυχία? Κατ' εμέ πάντα, όχι.
Αφού κάποιος μπορεί να είναι σωστός/καλός/δίκαιος/όχι ελεεινά εγωιστής, αλλά μεγαλόψυχος να μην είναι, ούτε "γενναιόδωρος" στα αισθήματα του, ούτε σε κείνα που προσφέρει.

Η μικροψυχία μπορεί να είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου που είναι Κυριαρχικός ή Κυρίαρχος κάποιου άλλου.
Το ίδιο ισχύει και με την μεγαλοψυχία. Καλή η "μπέρτα", αλλά δεν σου δίνει χαρακτηριστικά που δεν έχεις.

Ειλικρινά τώρα, η BDSMική Κυριαρχία είναι να εξισώνεται με την αληθινή Κυριαρχία?
Αν είναι έτσι, αυτή την κακομοίρα την συναίνεση πρέπει να την πετάξουμε στα σκουπίδια.
Γιατί δεν θα χρειαζόταν.

Εδώ, είμαι ειλικρινής, αφήνω εσκεμμένα "τρύπες" στο συλλογισμό μου.
Και όχι για να στήσω παγίδα και είμαι σίγουρος ότι εσύ καταλαβαίνεις το γιατί.

Υ.Γ.

Αν σε "τσιγκλάω" λιγάκι, είναι γιατί κατ' εμέ, ανήκεις σ' εκείνους, που μπορούν να ξεδιαλύνουν "θέματα".
Αφού δεν είσαι "μουλιασμένος" εγκέφαλος. Όπως θα ήμουν σίγουρα εγώ και πάντα αναφορικά με τα "θέματα" εκείνα.  

 

Ναι, ένας κυρίαρχος μπορεί να είναι μικρόψυχος, και σκατιάρης, και ανασφαλής και όλες οι πληγές του φαραώ. Θεώρησα σκόπιμο να αναφερθώ στις ποιότητες ενός ιδανικού κυρίαρχου για να τονίσω το συμβατό με τη δοτικότητα και την επιβράβευση. Εννοώ πως ένας σωστός κυρίαρχος δε νιώθει να απειλείται εαν δείξει οτι γουστάρει να κρατά την υ του πλυμένη, καθαρή και οργασμένη.

Ενας ντεμέκ κυρίαρχος νιώθει οτι απειλείται κι από τη σκιά του, αλλά αυτό το είδος δε με απασχολεί...

 

Να την κρατάει πλυμένη, καθαρή και ( κυρίως ) οργασμένη μου άρεσε.
Είσαι απίθανος.

Μου έκανε κάτι σαν ιδιοκτήτης πεκινουά και το γράφω εντελώς χιουμοριστικά.
Και χωρίς καμία κακή πρόθεση.
Όπως όλα, περί ορέξεως, κυριαρχουποταγόπιτα.
Το λουρί να το φοράω σε κάποια υ ( δεν το έχουμε για όλες ), μου αρέσει κι εμένα.
Μην πω, ότι δεν το γουστάρω κιόλας.
Απλά η εικόνα που μου ήρθε διαβάζοντας αυτό που έγραψες...χαχαχα...
Θα φταίνε οι πολλοί καφέδες...