Επιλεκτική κυριαρχία ?

Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

άστο anasia, δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε...

ευχαριστώ για την πρόθεση πάντως  

 

Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Λυπαμαι πραγματικα .  


incessant ,

Δεν διαπραγματεύεται το νήμα μου τι σημαίνει
ανώτερος και κατώτερος , ισχυρος η αδυναμος , ποιος είναι κ ποιος δεν είναι , γιατι ,
σε ποιο επάγγελμα κλπ .
Διευκρίνισα ήδη 4 φορές πως χρησιμοποίησα τις λέξεις ‘’ ανώτερος ‘’ η ‘’ κατώτερος ‘’
σε σχέση με την δική τους πορεία και ποιότητα ζωής ,
( οποια και αν ειναι , δεν μας αφορα εδω , το παιρνω σαν δεδομενο ) οχι συγκρίσιμη ....


Σε ευχαριστω για την απαντηση οπως και να εχει ομως .  

 

anasia, θεωρώ πως για να απαντηθούν τα ερώτηματα σου, πέρα από ένα ναι ή όχι, χρειάζεται να ξεκαθαριστεί το τι ορίζεται ως κυρίαρχος και υπο, παρ' όλα αυτά απαντώ στα αρχικά σου ερωτήματα

Ειναι δόλια απομίμηση κυριαρχος ή "κυρίαρχος" πεπερασμένων δυνατοτήτων και μειωμένων αντανακλαστικών!

Αν προσπεράσουμε το προφανές, ότι δλδ δεν ισχύει το "οτι δηλώσει είσαι", δεν χρειάζεται εδώ να διευκρινήσεις τι θεωρείς και πως προσδιορίζεις το "ίσο και πιο ψηλά"? Και σε ποιο επίπεδο? Σε αυτό, στο άλλο, σε ένα, σε δύο ή σε όλα?

Οχι όσο αφορά τη δυνατότητα της.

 

Re: Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Από πότε η εσκεμμένη τοποθέτηση του πήχη κάτω του ύψους στο οποίο το υποκείμενο δύναται να τον υπερπηδήσει βαπτίζεται σύμπλεγμα;

Αν το ζητούμενο ενός κυρίαρχου είναι να δημιουργήσει μία σχέση διακριτής δομής με όσο το δυνατό μεγαλή ψαλλίδα - επειδή αυτό τον ερεθίζει λ.χ. - έχει κάθε λόγο να επιλέξει συντρόφους, οι οποίοι θα υπογραμμίζουν τις όποιες ασυμμετρίες. Αν αυτό με ευχαριστεί, μπορώ να επιλέξω έναν αγράμματο, άσχημο, γηραιό, φιλάσθενο, ακρωτηριασμένο κύριο που θα με παρακαλεί γονυπετής νυχθημερόν μόνο για να τον κοιτάξω. Ασφαλώς η κυριαρχία επί αυτού ενδεχομένως έξωθεν να μην αναγνωρίζεται ως μέγα κατόρθωμα, πλην όμως η σχέση δεν δημιουργείται για την ευχαρίστηση των έξω. Οι "έξω" ενδέχεται να αντιλαμβάνονται ούτως ή αλλιώς μία κυριαρχική συμπεριφορά ως συμπλεγματική τάση επιβολής.

Και αν ο πήχης τοποθετηθεί υπερβολικά ψηλά; Αυτό υποδηλώνει σύμπλεγμα;

Αν από την άλλη πλευρά ο κυρίαρχος (ή ο υποτακτικός ή ο vanilla) στοχεύσει σε σύντροφο, με τον οποίο δεν έχει κοινωνική, μορφωτική, αισθητική συμβατότητα, αλλά έναντι του οποίου υστερεί δραματικά, είναι ομοίως πιθανό να θεωρηθεί ως συμπλεγματικός. Τι άποψη έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι για τους άνδρες κυριαρχικού χαρακτήρα με ύψος 1.50cm που θέλουν να βασανίζουν δίμετρες καλλονές; Πιθανώς ότι είναι άμμετρα συμπλεγματικοί και πως θέλουν, κυριαρχόντας σε όμορφες γυναίκες να δώσουν στον εαυτό τους προστιθέμενη αξία. Να ανέβουν, υποβιβάζοντάς τις. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και σε κυρίαρχους που προτιμούν να εξευτελίζουν ανθρώπους πιο μορφωμένους, πιο καλλιεργημένους κλπ.

Νομίζω ότι το μέτρο είναι η σοφότερη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις. Ούτε κανείς να επιτρέπει εαυτόν καρκινοβασίες αναζητώντας συντρόφους πολύ "μικρότερους" από όσο του αξίζουν, ούτε να αδικεί εαυτόν προσπαθώντας τα ακατόρθωτα. Χρειάζεται ενάρετη αυτοστοχοθέτηση ο κυρίαρχος. Δεν έχω την πείρα, ούτε τη χειριστική δεινότητα να αναλάβω λ.χ. την tender_lilly, γιατί να αυτο-υποσκελιστώ τόσο αφελώς, προχωρώντας σε ένα τέτοιο εγχείρημα;

Θα έλεγα, αν έχω κατανοήσει σωστά αυτό που γράφεις, πως ο αντίστοιχος "αγώνας δρόμου" ενός υποτακτικού, είναι που θεμελιώνει το σεβασμό του κ προς αυτόν.

Ανώτερο σε μία κοινωνική δομή τον καθιστούν οι ιδιότητες αυτές που προηγουμένως τον κατέστησαν ανώτερο εντός των επιμέρους συσχετίσεών του με τις μονάδες της δομής αυτής. Το συλλογικό έπεται του ατομικού.

Ακόμη και αν δεχτεί κανείς όμως το συλλογισμό σου, και αν συμφωνήσει πως πράγματι, η επιστημονική κατάρτιση, η φυσική ομορφιά και η οικονομική ευρωστία δεν καθιστούν το υποκείμενο σε πλεονεκτική θέση έναντι του συντρόφου του εντός μίας D/s σχέσης, πώς θα μπορούσε πάραυτα να αγνοήσει άλλες παραμέτρους όπως η κοινωνική μόρφωση ή η συναισθηματική ευφυία;

 

Φοβερο νημα anasia.

Μακαρι τα ελληνικα μου να μου επετρεπαν να εκφρασθω οπως θα ηθελα, και με το επιπεδο που αλλοι εχουν απαντησει ηδη.

Πολυ απλα λοιπον, γιατι δεν γινεται να τα πω αλλιως, πιστευω πως και οι δυο πρεπει να ειναι πανω κατω στο ιδιο επιπεδο. Οι σχεσεις bdsm δεν διαφερουν απο αλλες συναισθηματικες η και ερωτικες σχεσεις. Για να υπαρξει σχεση και κατανοηση, οι δυο πρεπει να ειναι ισιοι. Απο κει και περα, αναπτυσονται οι σχεσεις Κ/υ.

In order for the relationship to be interesting, it must be challenging and satisfying for both. Οι "supposed" Dom/mmes που ψαχνουν για το ευκολο, δηλαδη μια σχεσουλα με καποιον που δεν τους κανει καθολου challenge ειναι για λυπηση. Γιατι και οι ιδιοι δεν θα μπορεσουν να ζησουν μια ικανοποιητικη και ολοκληρωμενη σχεση.

 

Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Συμφωνώ επί της γενικής αρχής της τοποθέτησης σου, αλλά ας μην παραμερίζουμε ως κάτι περιορισμένης σημασίας, έντασης ή έκτασης την επιθυμία, ούτε να υποσκελίζουμε την αξία της προσπάθειας. Δεν υπάρχει δυναμικός άνθρωπος που να μην έχει νιώσει στο διάβα του, τη γεύση της αποτυχίας, όμως πίσω από το πικρό χαμόγελο, υπάρχει η γλύκα της απόπειρας για την απόκτηση ή επίτευξη του αρχικού σκοπού.

Σου θέτω και μια άλλη παράμετρο. Δεν θεωρώ καθόλου ασήμαντο (ως στάση ζωής) τον κανόνα των πρωταθλητών που λέει απλά "αν ο σκοπός είναι να πηδήσεις, ας πούμε ένα Άλμα τριπλούν στα 18.26 (όπως ο Τζόναθαν Έντουαρντς), πρέπει ο στόχος, επιδίωξη και βλέψη σου να κοιτούν στα 19 ή ακόμα πιο μακριά

Υπάρχουν άνθρωποι που όταν στοχεύουν σε κάτι, η φράση "θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να τα καταφέρω" εκλαμβάνεται ως λογική loser και αντικαθιστάται με το "θα τα καταφέρω"

Μπορεί και σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα να μην είναι το ποθητό, αλλά σίγουρα θα είναι πιο αξιόλογο.

 

Re: Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Δεν διαφωνώ καθόλου, εφόσον η στοχοθέτηση του αθλητή στο 19 γίνεται κατόπιν νηφάλιων υπολογισμών και όχι αυθαίρετα (ή αν θέλεις, όχι με μοναδική παράμετρο υπολογισμών το τί θα επιθυμούσε).

Η τοποθέτησή μου σε αυτό το νήμα ακριβώς αυτή τη λογική πρεσβεύει. Δεν επιβραβεύει ούτε τον περιορισμό στα ολίγα που με αδικούν, ούτε στην επιδίωξη των ύπερβολικών, της οποίας το αποτέλεσμα ομοίως με αδικεί. Προσανατολίζομαι σε μία μέθοδο αυτοστοχοθέτησης που λαμβάνει υπόψη: α) τι επιθυμώ (αυθόρμητη στοχοθέτηση), β) τι μου αξίζει (minimum), γ) τι μπορώ να καταφέρω (maximum). Αυτά ασφαλώς πολύ χονδρικά.

Έτσι λοιπόν, σε ένα απαισιόδοξο σενάριο, αν α<γ τότε στόχος = α, εκτός και αν α<β, οπότε στόχος = β. Θεωρώ πως ακόμη και ένα τόσο απλοϊκό σύστημα υπολογισμών επιτρέπει στο υποκείμενο να στοχοθετείται αξιοπρεπώς.

 

Re: Απάντηση: Re: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Δεν ορίζω κάτι, σχολιάζω βασιζόμενος σε μια αρχική θέση της anasia που αναφέρει:

Η φράση μου ήταν για να καταδείξει την άποψή μου πως κάτι τέτοιο θεωρείται αδύνατο, όχι για να κατηγοριοποιήσει ανθρώπους σε ομάδες βάσει δυναμικού. Η ισχύς κάποιου διαφαίνεται στην διαπροσωπική του σχέση και στην προσωπικότητά του, κάτι που δεν επιδέχεται βαθμονόμισης και μετρητή. Είναι μεγέθη που προκύπτουν μέσω σύγκρισης δυο προσωπικοτήτων, δεν υφίστανται ως "απόλυτοι αριθμοί".

@ MasterJp: η παράθεσή μου ήταν βασισμένη στην χρήση της λέξης "εμπλοκή". Mea culpa αν έθεσε τον συλλογισμό μου εκτός θέματος με το σχόλιό σου.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Επιλεκτική κυριαρχία ?

Ο παραπάνω συλλογισμός μπορεί να διαθέτει εγκυρότητα αλλά όχι αλήθεια.
Καταρχάς, [βγαίνοντας λίγο έξω από το νήμα της anasia] το ατομικό δεν έπεται του συλλογικού εφόσον το συλλογικό προϋπάρχει και καθορίζει το ατομικό.
Σε αντίθετη περίπτωση, [εντός του νήματος τώρα] δεν έχει νόημα και η άποψη πως οι δύο σύντροφοι είναι ορθότερο να διαθέτουν το ίδιο επίπεδο, να είναι "ίσοί".
Κι αυτό γιατί "οι κατ' επανάληψη επιμέρους συσχέτισεις" με "ανώτερους" συντρόφους θα ήταν αρκετές για να προσδώσουν και τις ανάλογες ιδιότητες και θα αναδιαμόρφωναν τελικά και το κοινωνικό προφίλ του υποκειμένου.(Τότε γιατί να τις αρνούμαστε?? )
Αυτό όμως είναι στο οποίο ακριβώς αντιτάσσεσθε, αν έχω καταλάβει καλά. Ο "κατώτερος" , όπως διατείνεσθε, ακόμη κι από τη θέση του Κυρίαρχου υποσκελίζεται σε μία σχέση με "ανώτερο" υποτακτικό.Με λίγα λόγια το κοινωνικό status (πρέπει να) καθορίζει τις "επιμέρους συσχετίσεις"..
Αυτή είναι η θέση Σας?Αν είναι έτσι, τότε το κυριαρχικό ή όποιο άλλο status ως φυσική τάση (γενετήσια ορμή ή ό,τι άλλο) είναι εγκλωβισμένο παντελώς στο κοινωνικό..Μπορούμε να δεχτούμε αβίαστα κάτι τέτοιο?
Πέραν αυτού, οι επιμέρους συναναστροφές των ατόμων είναι ποικίλων τύπων και καθορίζουν διαφορετικές κάθε φορά ιδιότητες οι οποίες και καθιστούν τα άτομα ανώτερα ή κατώτερα σε συγκεκριμένους τομείς της κοινωνικής ζωής. Απλό παράδειγμα... Ο ρόλος κάποιου στα πλαίσια της οικογένειας είναι άλλος από το ρόλο του στο χώρο της εργασίας. Στην επαγγελματική του ζωή ενδέχεται να είναι διευθυντικό στέλεχος(="ανώτερος") αλλά στην οικογενειακή του ζωή να άγεται και να φέρεται από τη σύζυγο (="κατώτερος")..
Κανείς δεν αμφισβητεί πως ο ένας τομέας και χώρος μπορεί να επηρεάζει τον άλλον.
"Η ανωτερότητα" και "η κατωτερότητα", όμως, είναι έννοιες τόσο σχετικές που, εν πάση περιπτώσει, δε θα μπορούσαν να κριθουν ως συνθήκη αναγκαία για τη "βιωσιμότητα") μιας σχέσης.

Τέλος, αναφερθήκατε σε "κοινωνική μόρφωση" και "συναισθηματική ευφυία".Οι ιδιότητες αυτές πράγματι καθιστούν κάποιον "ανώτερο" ή "κατώτερο" σε όλες τις συναναστροφές του.
Η πράξη ζωής έχει, ωστόσο, αποδείξει πως οι ιδιότητες αυτές δεν είναι κατ' ανάγκη συνακόλουθες εκείνων των εξωτερικών τυπικών στοιχείων βάσει των οποίων βαφτίζεται κάποιος κοινωνικά "ανώτερος" ή "κατώτερος" .
Πρόκειται, άλλωστε, για ιδιότητες οι οποίες κάνουν την παρουσία τους αισθητή σταδιακά κατά την πορεία μιας σχέσης. Δεν μπορούν λοιπόν να θεωρηθούν ασφαλές κριτήριο εξαρχής για την επιλογή συντρόφου.
Και... σε τελευταία ανάλυση... πώς μπορούμε να αφαιρέσουμε το δικαίωμα από έναν Κυρίαρχο ν' αναζητά υποτακτικό τον οποίο θα θαυμάζει για την καλλιέργεια ψυχής που διαθέτει?
Όταν συμβαίνει το αντίθετο, ένας Κυρίαρχος δλδ να επιλέγει συντρόφους πιο "ασήμαντους" από τον ίδιον(διαπίστωση κι ερώτημα της anasia), τότε τίθεται ζήτημα πίστης (ή μη) του Ίδιου στην Κυριαρχική του Αξία και την Αλήθεια που κουβαλάει φορώντας το ένδυμα του Κυρίαρχου...(κάτι το οποίο αναφέρθηκε με άλλη διατύπωση κι από άλλους συμμετέχοντες στη συζήτηση.)

Δε συνεχίζω γιατί φοβάμαι πως κι εγώ η ίδια θα βαρεθώ στη συνέχεια να ξαναδιαβάσω όσα έγραψα,
πόσο μάλλον όλοι οι υπόλοιποι..

Καλημέρα Σ/σας.

 

Μιλάμε για μια σεξουαλική αγορά.

Το "ανώτερος" κοινωνικά, συναισθηματικά, ταξικά, πνευματικά, οικονομικά κλπ. παίζει ένα ρόλο, αλλά αυτό που έχει σημασία σε τελική ανάλυση, αν βγεις στον πηγαιμό για την αγορά, είναι η τελική αξία σου εκεί. Και αυτή η αξία δεν παίρνει τόσο σοβαρά αν έχεις ή όχι δύο διδακτορικά. Όπως είπε κάποτε και ο isnogood, η Αρβελέρ χαίρει άκρας εκτιμήσεως διεθνώς, αλλά δεν νομίζω οτι είναι τόσο ψηλά στη σεξουαλική αγορά.

Η αγορά είναι σκληρή και απορριπτική συχνότατα, άδικη -- κατακρεουργεί προσωπικότητες, ζωές και ελπίδες. Μπορεί να πετάει στα σκουπίδια (πρόσκαιρα ή μόνιμα) εξαιρετικά ανθρώπινα δυναμικά, απλώς επειδή δεν είναι "εμπορεύσιμα". Έχει τους δικούς της νόμους και τη δική της, άδικη συχνά, "δικαιοσύνη". Βάζει συντελεστές δικούς της μπροστά στις αντικειμενικές αξίες, άλλοτε θετικούς και άλλοτε αρνητικούς, κι αποφασίζει σκληρά και αδυσώπητα για το τι "πουλάει" και τι όχι.




Σε τελική ανάλυση, όλοι βρισκόμαστε μέσα σ' αυτήν. Ακόμα κι αν δεν ψάχνω, μόλις εμφανιστώ οπουδήποτε, αυτόματα οι γύρω μου μου δίνουν μια τιμή και αποφασίζουν ανάλογα αν θα "έπαιζα" ή όχι στις επιλογές τους -- ακόμα κι αν δεν ψάχνουν ούτε εκείνοι. (Πιθανότατα το ίδιο κάνω κι εγώ, αν και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ούτε να "ψωνίσω", ούτε να "ψωνιστώ" -- χαχαχα η "ψωνάρα"; )

Ακόμα και όντας κατασταλαγμένοι μέσα σε μια σχέση, η τιμή μας στην αγορά επιδρά θετικά ή αρνητικά στη σχέση. (Ακόμα κι αν δεν υπάρχει η σκέψη μήπως θα μπορούσαμε αντί για παπούτσια από του Χαραλά να φτάναμε να πάρουμε Μανόλο Μπλάνικ, ή όπως αλλιώς τον λένε τον τύπο, κι αν έχουμε Μανόλο, κοκορευόμαστε και κοιτάμε μάλλον να τα κρατήσουμε σε καλή κατάσταση.)




Καλώς ή κακώς, η αγορά είναι αυτή που είναι. Αν βγούμε στον πηγαιμό για κει, αν μας ενδιαφέρει, προσαρμοζόμαστε αναλόγως στην άδικη, σκληρή πραγματικότητά της. Ότι και να σημαίνει αυτό.





Υ.Γ. Μιλάω περισσότερο για τη βανίλλα αγορά -- ας με συγχωρέσει η αξιολογότατη νηματοθέτης -- αν υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις στην αντίληψη της bdsm αγοράς, ας σβηστεί το ποστ αυτό.




​

 

Πραγματικά δεν βλέπω για ποιο λόγο και τι είναι αυτό που διαχωρίζει έναν Κυρίαρχο
απο έναν... Κυριαρχο πέρα απο την αυστηρά διαπροσωπική σχέση.

Σε κάθε σχέση, bdsm or vanilla , αυτό που μετρά είναι εκείνο που εκπέμπει ο ενας στον άλλο.
Δεν θα σταθω στις περιπτώσεις που τα κοινωνικο οικονομικά κριτήρια έχουν τον κυρίαρχο ρόλο,
διοτι σ'αυτες τις περιπτώσεις απλα δεν μιλάμε για σχεσεις (κατ΄εμε).

Αυτα για το απλό κομμάτι του αν και εφόσον πρεπει ή δεν πρέπει να είναι κατι ο Κυρίαρχος,
κατι ανώτερο ή κατι τέλος πάντων.

Σε οτι αφορά την επιλλογή απο τις υπο , υπάρχει οφειλω να ομολογήσω ένα "τρυπάκι" που
πολοί/ες μπορεί να πέφτουν. Ο σεβασμός , η κυριαρχία , η δυνατότητα καθοδήγησης-ελέγχου
είναι χαρακτηριστικά που διαθέτει ή δεν διαθετει κάποιος και σαφώς δεν απευθύνονται σε όλους.
Είναι χημεία και αλληλεπίδραση, είναι ανταλλαγή δυνάμεων που ισορροπούν μεταξυ 2
συγκεκριμμένων ανθρώπων. Ας μην μπερδεύουμε τα στατους λοιπον με τα διδακτορικά
και με το Ε9!  

Απο την άλλη ναι, ισως κάποιοι να επιλλέγουν το εύκολο ή το πιο βατό, αλλα αραγε η δύσκολη
και με υψηλά κριτήρια "υπό" θα επέλλεγε Εκεινον τον...Τολμηρο που είναι πιο low και ψάχνει τα δύσκολα?? (ερώτηση - γιογιο!!  )

Ομως όλα συμβαίνουν σ'αυτη τη ζωη και ολα τα εχουμε δει ακριβώς για το λόγο που ανέφερα
πιο πάνω. Ειναι καθαρά θέμα διαπροσωπικής σχέσης !!! Τι εκπέμπει τι μπορει τι ζητά τι θέλει ο καθεις.

We all get what we deserve... θα το λεω συνεχώς ξανα και ξανά γιατι είναι χειρότερο απο την
coca cola και πάει με όλα  )) και αυτό που αξίζουμε -προσοχή- δεν είναι πάντα αυτό που
νομίζουμε ότι αξίζουμε.


-----

Επιτρέψτε μου 1-2 σχόλια :

αγαπημένη μου anasia , το οτι υπάρχουν οι ψευτο-ετσι ή οι ψευτο-αλλιως , ή οι ευκολες λείες,
ή οι εσκεμμένα εύκολες /δυσκολες λειες... Αυτο ειναι κάτι που δεν αλλάζει είναι χαρακτηριστικό κάποιων (και ισως όχι λίγων) ανθρωπων είτε σε βανιλα είτε σε βδσμ...έιτε σε emo..

@Female η αγορά έχει από ολα , (κατα την αποψή μου ) και αυτό ...γιατι είναι αγορά!! και τη διεπουν
οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης. Μπορεί να υπαρχει αφθονία αυτών που "φεύγουν" πολύ , μα υπάρχουν και τα πιο σπάνια - δυσεύρετα κομμάτια.
Το θέμα είναι το τίμημα και η συνειδηση του τι και γιατι ψαχνει κανεις να αγοράσει σε συνάρτηση
με το τι είναι διατεθιμένος να "πληρώσει" ....  



όσο για την Αβελερ δεν ξέρει κανένας μας ποοοοσο σεξουαλική μπορεί να είναι ή να τη βρίσκει ο σύντροφός της.  

 

Απάντηση: Re: Επιλεκτική κυριαρχία ?

* bows