Επιχειρήματα

κρίσιμο είναι το να έχω αντίρρηση.
στη διάρκεια των αγώνων οι υποτακτικές δεν διαφωνούν σε τίποτε. είναι ενήμερες.

 

Δυστυχώς καταλήγω στο ότι ψωνίζω υποτακτικές από τα λάθος μαγαζιά.
Πιστέψτε αγαπητέ Τιθών, μου είναι πολύ πικρή διαπίστωση αυτή..

 

@estelwen άρα υπάρχει η άποψη κι η σκέψη πάντα όπως και να 'χει αλλά εκφράζεται όταν είναι επιθυμητή χωρίς να κριτικάρει τη σκέψη του κ.Εντάξει το ίδιο λέμε 
Τώρα το ότι δε χαρακτηρίζει το υ κάτι ως σωστό ή λάθος και περιμένει το κ να πει...το καταλαβαίνω με την αιτιολόγηση που έδωσες,λογικό αλλά δεν είμαι σε φάση να το δεχτώ εξ' ολοκλήρου 

Θα καθόμαστε να μετράμε το iq μας;Δε θα 'χουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε;αυτά ούτε εγώ ως βανίλια δε τα έχω κάνει 
Ποιος μπαίνει σε οποιαδήποτε σχέση κι εκ των υστέρων αμφισβητεί τη νοητική ικανότητα του άλλου ή τη βάζει σε διαγωνισμό με τη δική του;

 

Δεν θα καταφέρει ποτέ να φτάσει να αποδομησει, εστω και ασυναισθητα, σε μια ασύμμετρη σχέση.

Μπορεί να θυμώσει, να βάλει τα κλάματα, να βγει από τη θέση του, αλλά να αποδομησει δεν θα το κατορθώσει.

 

Θα συνεχίσω μιλώντας γενικά (δεν θέλω να πάρει χροιά προσωπικής αντιπαραθεσης η συζήτηση) και θα παραθέσω 2 παραδείγματα της συλλογιστικής μου..
1. Το Κ άτομο έχει μια επιχειρηματική ιδέα την οποία επεξεργαζεται 2 μήνες. Σε εκείνη τη φάση και ενώ πια είναι ετοιμο και αισθάνεται σίγουρο να την προχωρήσει (σταθερή και σίγουρη αντίληψη των πραγμάτων και της καταστασης) γίνεται ο εξής διαλογος:
Κ: Θα κάνω ένα μαγαζί νυχαδικο στην περιοχή μας
υ: Μου επιτρέπεται;
Κ: ναι πες μου
υ: Κ με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο σας δεν νομίζω πως είναι καλή ιδέα
Κ: Πως τολμας;! Έχω κάνει bussiness plan, έλεγχο αγοράς, έχω κοιτάξει για εξοπλισμό, ενοίκια,πιθανο χρόνο απόσβεσης, σε έχω στείλει στο μοναδικό που έχει και στα έκανε χάλια για αυτό δεν έχει δουλεια..
υ: Κ σας παρακαλώ μη..
Κ: Τέλος! Δεν ακούω τίποτα! Στο δωμάτιο σου ΤΩΡΑ και μην ξαναμιλησεις!!! ... Συγκρουσιακή διαλεκτική και ανταγωνισμος.
------++++--------
Κ: υ θέλω να μου πεις τη γνώμη σου πάνω σε κατι
υ: Μάλιστα Κ
Κ: πιστεύεις δεν θα πετύχαινε ένα νυχαδικο στη γειτονιά μας;
υ: Όχι Κ δεν θα πετύχαινε
Κ: (Μέσα του βράζει, έχει την άρνηση του υ σε ότι έχει φτιάξει τόσο στέρεα στο μυαλό του και επί χάρτου,.του κλονίζει μια τόσο δυνατή πεποίθηση αλλά δεν μπορεί να το κάνει ανταγωνιστικά το υ καθώς δεν ξέρει τίποτα) Γιατί το λες αυτό υ;
υ: Κ μου έχει ένα μαγαζί μόνο η γειτονια μας το οποίο κάνει χάλια νύχια και το κρατάνε ανοιχτό μόνο οι φίλες της ιδιοκτητριας, όμως γνωρίζω πως 3 κοπέλες κάνουν επισκέψεις κατ οίκον, κάνουν πολύ καλή δουλειά και τα χρήματα που ζητούν είναι ελαχιστα... Εδώ έχουμε την αποδόμηση μιας σκέψης την οποία το Κ άτομο ήταν σίγουρο για αυτήν και κανενός είδους ανταγωνισμό από το υ καθώς δεν γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο ερωτηθηκε.

 

Πάλι καημένα, αδύναμα, ατελή υποτακτικά;

Δεν χρειάζεται το υποτακτικό μέλος να αισθανθεί έξτρα χρήσιμο. Το υποτακτικό μέλος είναι χρήσιμο όποια και να είναι η χρήση που επιλέγει γι' αυτό το κυριαρχικό μέλος, από τραπεζάκι μέχρι φωτεινό παντογνώστη. Αξιολόγηση και ιεραρχία (σε σχέση με τι; ) περισσεύουν.

 

Λιγο χιούμορ και σοβαρό μαζι, ποιος ξέρει . ...

Αν έπρεπε να κανω τέτοια συζήτηση με το Κ μου μετά θα έκλαιγα από απελπισία όχι από το άδικο που θα με έπνιγε .

 

@Mr__despicable

Το Κ είναι για Κυριάκο ή για Κώστα; Γιατί κυριαρχικός δεν είναι, στην συλλογιστική μου...  

Εdit μετά την επόμενη στιχομυθία: επιμένω στην ερώτηση.

 

Παράδειγμα δεύτερο.
Κ: Αυτός ο Β (όνομα συγγραφέα) έχει πολύ βαρύ γραψιμο.. Διακρίνονται από σκοταδισμό όλα του τα βιβλία κλπ κλπ πρέπει να πάσχει από κατάθλιψη
υ: Κ μου επιτρέπεται να διαφωνήσω;
Κ: Να διαφωνήσεις σε τι; Δεν βλέπω τι τι διαβάζω; Έχω διαβάσει τόσα βιβλία δεν μπορώ να διακρίνω τον τρόπο γραφης; Αυτό μου λες; Κρίνεις την αντιληπτική μου ικανότητα;!
υ: Όχι Κ μου σας παρακαλώ μην παρεξηγητε απλά..
Κ: Πάλι να έρθεις σε κόντρα μαζί μου προσπαθείς κλπ κλπ κλπ
-----------+++++++--------
Κ:Αυτός ο Β είναι μπλα μπλα
υ: Κ μου επιτρέπεται να διαφωνήσω εξηγωντας;
Κ: Μα είναι σίγουρο απο τη γραφή του αλλά πες να δω τι θα πεις
υ: Ευχαριστώ Κ έχετε δίκιο όλα τα βιβλία έτσι είναι απλά έτυχε να τον έχω γνωρίσει κατά τύχη 5 χρόνια πριν σε κοινή παρεα και συζητήσαμε 2 ώρες .. Ένα υποκριτικο εμπορικό γουρούνι ειναι το οποίο έχει καταλάβει πως αυτός ο τρόπος γραφής έχει απήχηση και γράφει απλά για να πουλαει. Αυτά που γράφει δεν εχουν καμία σχέση με το χαρακτήρα του..
Κανεις ανταγωνισμός από μεριάς υ, ένα τυχαίο γεγονός απλά το έφερε σε θέση να μπορεί να αποδομησει μια άποψη του Κ για ένα τρίτο ξένο ατομο.

 

Θα τα φτιάξουν επιτέλους, για να παντρευτούνανε, αυτα τα κ και τα υ στα παραδείγματα ή είν' ακόμα ψυχραμένα τα τσαμένα..?
Ω ρε παιδί μου περιεχομενικιές ντιεσιές καμαρωτές...
'οι, όι. όι μάνα μ'....

 

Συμφωνώ κι επαυξάνω ότι η σχέση τέτοιου είδους δεν ενδείκνυται για κρίσεις, επικρίσεις, προσπάθεια αποδόμησης από μεριάς του υπό προς τον Κ μπλα μπλα κι όλα αυτά τα ιδανικά θεωρητικά. Πρακτικά τι παίζει; ' Εχω την εξής απορία... στην περίπτωση που φτάσει να το κάνει για φ,χ,ψ λόγους τι είναι πιο τίμιο ; Nα το κάνει φανερά ή να προσπαθήσει να κρατήσει για τον εαυτό του την οποιαδήποτε αμφισβήτηση; Στα δικά μου τα μάτια είναι πιο ντόμπρο να το κάνει μπροστά Του ακόμη και σε ένταση γνωρίζοντας φυσικά ότι μια δράση φέρνει και την αντίστοιχη αντίδραση. Δεν μπορώ να δεχτώ μόνο την περίπτωση φεύγει αφού ζητήσει αποδέσμευση. Θεωρώ απόλυτα λογικό κάποια στιγμή ότι η όποια σχέση περνά κρίση μεγαλύτερη ή μικρότερη.

 

Συμπέρασμα: τα πεισματάρικα υ κακοπερνάνε