Ερωτική Ποίηση

Μέσα στην συνένταυξη ο Ντίνος Χριστιανόπουλος διαβάζει το ποίημα του, Μαρία Μαγδαληνή.

 

Ντίνος Χριστιανόπουλος - Ανυπεράσπιστος καημός

 

Μια μυγδαλιά και δίπλα της

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.

Τόση χαρά δε την μπορούν
τα μάτια.

Δος μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ’ ουρανού
να στις γιομίσω.

Νικηφόρος Βρεττάκος

 

Χειμερινά σταφύλια

Tης πήραν τα παιγνίδια και τον εραστή της. Έσκυψε λοιπόν το
κεφάλι και παρ’ ολίγον να πεθάνη. Mα τα δεκατρία ριζικά της σαν
τα δεκατέσσερά της χρόνια εσπάθισαν την φευγαλέα συμφορά.
Kανείς δεν μίλησε. Kανείς δεν έτρεξε να την προστατεύση κατά
των υπερποντίων καρχαριών που την είχαν ήδη ματιάξει όπως
ματιάζει η μυίγα ένα διαμάντι μια χώρα μαγεμένη. K’ έτσι
ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία όπως συμβαίνει κάθε φορά
που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο
δάσος.

Ανδρέας Εμπειρίκος

 

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν,
Ἔρως, ὃς ἐν κτήνεσι πίπτεις,
ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς
νεάνιδος ἐννυχεύεις,
φοιτᾷς δ᾽ ὑπερπόντιος ἔν τ᾽
ἀγρονόμοις αὐλαῖς·
καί σ᾽ οὔτ᾽ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς
οὔθ᾽ ἁμερίων σέ γ᾽ ἀνθρώπων, ὁ δ᾽ ἔχων μέμηνεν.

σὺ καὶ δικαίων ἀδίκους
φρένας παρασπᾷς ἐπὶ λώβᾳ·
σὺ καὶ τόδε νεῖκος ἀνδρῶν
ξύναιμον ἔχεις ταράξας·
νικᾷ δ᾽ ἐναργὴς βλεφάρων
ἵμερος εὐλέκτρου
νύμφας, τῶν μεγάλων πάρεδρος ἐν ἀρχαῖς
θεσμῶν· ἄμαχος γὰρ ἐμπαίζει θεὸς Ἀφροδίτα.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ
Ἀντιγόνη (781-800)

 

Το σώμα σου κι εγώ,

Έχουμε πολύ ταξιδέψει
το σώμα σου κι εγώ
έχουμε φανταστεί
όσα ένα σώμα κι ένα εγώ
μπορούν να φανταστούν.

Το σώμα μου κι εγώ
έχουμε ονειρευτεί
το σώμα σου σε στάσεις
πού ποτέ σου δε φαντάστηκες.

Δεν έχεις θέση τώρα|
τί ζητάς
ανάμεσα σε μένα
και στο σώμα σου.

Γιάννης Βαρβέρης

 

Αυτή την κόρη που’χει μυτερό
Βυζάκι, βλέμμα γαλανό και πλάνο,
Δέρμα απαλό και στόμα τρυφερό
Πόσο να τη φιλήσω λαχταρώ
Και πέφτοντάς της πάνω
Μπλουζάκι και βρακάκι να της βγάνω
Και με τέχνη σοφή να της το κάνω,
Κλέβοντας τον κρυφό της θησαυρό.
Κι αν ειν’ μετά γραφτό μου, ας πεθάνω.

Jean Molinet [1435-1507]

Πηγή: https://www.oanagnostis.gr/galliki-erotiki-tolmiri-poiisi-se-met/

 

Ο Γιάννης, ένα δειλινό
Τη Μαίρη είχε ξεμοναχιάσει
Και καβαλώντας την με βιάση
Της το’κανε απ’τον πισινό.
Κι η δύστυχη, που’χε ξεχάσει
Σχεδόν πώς γίνεται από μπρος
Του φώναξε, γεμάτη πείσμα:
«Σαν ο άνθρωπος είναι γερός
Τι ανάγκη έχει από κλίσμα;»

Francois de Meynard [1582-1646]
Πηγή: https://www.oanagnostis.gr/galliki-erotiki-tolmiri-poiisi-se-met/

 

Τι ωφελεί η αναβολή;
Άσε το νυχτικό σου
Να σηκώσω, και δώσου
Σε ζάλη έρωτα τρελλή.
Τι τι θαρρείς η θεία
Πως λέει η μελωδία
Του αηδονιού, καλή μου;
Ότι μεγάλη είναι απονιά
Την ακριβή σου παρθενιά
Ν’αρνιέσαι στο πουλί μου.

Francois de Meynard [1582-1646]
Πηγή: https://www.oanagnostis.gr/galliki-erotiki-tolmiri-poiisi-se-met/