Ζήλια vs Κτητικότητα

Παρακαλούνται αυτές που νομίζουν ότι είναι Θεές να κάνουν φροντιστήρια σε αυτές που είναι είναι Θέες και δεν το πιστεύουν να επέλθουν ισορροπίες  

 

@sokolata σου προτείνω σε περιπτώσεις που δεν χρήζει άμεσης επαφής με τον ειδικό να γίνονται οι διαγνώσεις μέσω skype με εσένα παρούσα φυσικά για να έχεις το κεφαλάκι σου ήσυχο  
Α! και να απαιτήσεις και στο gps να αλλάξει λογισμικό και να κατεβάσει άλλο με ανδρική φωνή 

 

Αφού το νήμα είναι στο "σεξ και σχέσεις", περιορίζομαι να πω ότι από την πλευρά της εξελικτικής ψυχολογίας, όπου η απώτατη ανθρώπινη επιδίωξη δεν είναι η επιβίωση, ούτε η ευτυχία αλλά η αναπαραγωγή, η ζήλια είναι ένας μηχανισμός άμυνας που σκοπό έχει να προστατέψει την αναπαραγωγή και δομικής σημασίας για την ψυχοσύνθεση επειδή ρυθμίζει όλο το πλέγμα αλληλεπιδράσεων με τους "άλλους". Συγνώμη που λόγω χρόνου δεν λέω περισσότερα. Αν θέλετε δείτε το σύντομο άρθρο που παραθέτω. [Προφανώς υπό σαδομαζοχιστικό πρίσμα τα πράγματα είναι διαφορετικά.]

http://www.sscnet.ucla.edu/comm/haselton/papers/downloads/busshaselton2005.pdf

Υποσημείωση: Ατυχώς, ούτε η συμπεριφορική ούτε η εξελικτική ψυχολογία μπορούν να φτάσουν στη πηγή ανθρώπινων συμπεριφορών, αν και μπορούν να βοηθήσουν όταν η πηγή έχει βρεθεί και επαληθευτεί. Άλλωστε, έτσι και αλλιώς υπάρχουν στην παλέττα της ψυχανάλυσης  

 

Η ζήλια θα ήταν πολύ λιγότερο βασανιστική αν κατανοούσαμε ότι ο έρωτας είναι ένα πάθος τελείως άσχετο με τα προσόντα μας.

Paul Eldridge, 1888-1982, Αμερικανός συγγραφέας

 

Οπα, λεπτη γραμμη εδω. Δυσκολα βαζεις.
Γιαυτο θα μιλησω για το τι ισχυει για μενα. Για να μην εχω παραξηγημενα ατομα, και ισως να ισχυει και για αλλους.

Καταρχας η ζηλια σε οποιαδιποτε ειδους σχεσης ( φιλιας, συζυγου, οικογενειας, παρτενερ ) δημιουργει κατι τοξικο. Η εμπιστοσυνη πια στον αλλον, αρχιζει να φθηρετε, κατι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ σημαντικο για το ΒΔΣΜ. Πολλες φορες, δημιουργουνται εντασεις, φασαριες και καβγαδες εξετιας λανθασμενων αποψεων η "φανταστικων" υποθεσεων. ( Σε ποιον εστηλες μηνυμα, και σε ποια μιλας, ετσι θα βγεις? Που εισουν...).
Μεγα λαθος. Ο καθενας αρχικα εχει την ΑΝΑΓΚΗ να γνωριζει αλλον κοσμο, και το εαν επιλεξει να συνεχησει την σχεση μαζι σου ειναι επιδη το θελει πολυ, μεσα απο ΟΛΟΥΣ εσυ εισαι η επιλογη της/του. Και βασικο ειναι οτι ο ανθρωπος αλαζει και μαθενει, αλλα γουστα, αλλες αναγκες, αλλα θελω. Δεν μπορεις να την/τον περιορισεις στην επιλογη, γιατι αυτον τον/την κανει αυτο που ειναι. Απλα πρεπει να ευχαριστεις την στιγμη που δημιουργητε μαζι.
Τωρα η κτητικοτητα παιζει ρολο και για τους δυο. Οχι δεν ειναι κακο ΕΦΟΣΟΝ και τα δυο μελη εχουν συμφωνησει στον συγκεκριμενο ειδος σχεσης. Κτητικοτητα δεν σημαινει ζηλια. Παραδειγμα:
Ενας Dominant θελει να "δανησει" την Submissive του στον κοινο τους φιλο. ( Συμφωνημενο και απο τους 3 ). Ο D ειτε βλεπει ειτε οχι, δεν περνει μερος στο/ην σεξ/σκηνη. H S παραμενη δικη του ΚΑΘΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ, ομως δεν ζηλευει κανεναν.
Αυτο το σκεπτικο ισχυει συνεχεια. ΕΙναι δικος/η του/της. Περνει τις αποφασεις γιαυτην, ( σε καθημερινα θεματα ), τις συνηθειες τισ αποφασιζει και αυτος. Ουσιαστικα αποφασιζει γιαυτην/τον με συνεση.

Πανω κατω, η διαφορα ειναι: Ο ζηλιαρης θελει να παρει ΤΑ ΠΑΝΤΑ απο τον αλλον για δικο του ενδιαφερον, ενω ο Κτητικος εχει το αλλο ατομα δικο του, μαζι με τις ανασφαλειες του, τα προβληματα, τις αποφασεις κτλπ. ομως βοηθαει στην καλυτερευση του αλλου γνωριζοντας τον/την καθως εχει την υποχρεωση ΟΛΟ το εγω του αλλου στα χερια του.

 

Δηλαδή συγκρίνεις δεν συγκρίνεις τον εαυτό σου με τον/την άλλον/η αν ο ο άνθρωπος που αγαπάς ή είσαι ερωτευμένος/η ερωτευτεί αλλού δεν έχει καμία σημασία... το χεις χαμένο το παιχνίδι από χέρι ζηλεύεις δεν ζηλεύεις.... τσάμπα βασανίζεσαι με συγκρίσεις δεν είναι θέμα τι περισσότερο έχει ο/η άλλος/η από σένα....
Αν αγαπάς απλά να θυμάσαι ότι η υπομονή είναι μεγάλη αρετή, αν όχι αν έχεις τη δύναμη γύρνα σελίδα αλλιώς περίμενε... αν ο έρωτας δεν γίνει αγάπη μπορεί να έχεις ελπίδες μπας και γυρίσει σε σένα.
Πόσοι όμως αγαπούν πραγματικά και δεν μπαίνει η εμπάθεια του εγώ πάνω από το ότι ο άλλος απλά ερωτεύτηκε αλλού?
shit happens

 

αντιλαμβάνομαι τη ζήλεια σαν "αίσθηση εκ προθέσεως απειλής", την απόδοση, δηλαδή, σε άλλον/ους της πρόθεσης να με βλάψουν,
να με ματαιώσουν αδίκως και ερήμην μου (ανειλικρινώς και χωρίς να μου αξίζει η απόρριψη)

αντιλαμβάνομαι την κτητικότητα σαν δική μου πρόθεση να διαμορφώσω καθοριστικά τις προτεραιότητες άλλου γύρω από μένα (με κέντρο ή κορυφή εμένα).

 

Κατ' εμέ και οι δύο έννοιες συνδέονται με ανούσια θέλω.

Στη ζήλια κάποιος θέλει να αισθάνεται ότι έχει την προσοχή του άλλου και δεν τη μοιράζεται με κανέναν.
Στην κτητικότητα κάποιος θέλει να αισθάνεται ότι ο άλλος του ανήκει.

Το ζήτημα δεν είναι τι αισθάνεται. Αλλά τι ισχύει. Και όσο και να ζηλέψει κανείς, όσο κτητικός και να είναι, ή ανήκει κάποιος κάπου ή όχι. Και αν αυτό δεν μπορεί να εκτιμηθεί, τότε μας αξίζει και η ζήλια και η κτητικότητα και όσα αυτά συνεπάγονται.

 

Η ζηλια δηλητηριαζει το μυαλο και την ψυχη σου. Σου δημιουργει σκεψεις τρελες που δεν στηριζοντα στη λογικη.

Η ζηλια δεν εχει σχεση με την Κτητικοτητα ( αποψη μου )

Ενας Κτητικος μπορει και με ενα βλεμμα η ενα χαδι να σε κανει "κτημα" του.

Αντιθετα , ο ζηλιαρης θα σε κανει να απομακρυνθεις μιας και νιωθεις να σε πνιγει η συμπεριφορα του.

Τωρα αναλογα πως το βλεπει ο καθενας μας η τι θελει να εχει στη ζωη του.

Μ αλλα λογια το οπλο του Κτητικου ανθρωπου δεν ειναι η ζηλια. Ξερει πως να σε κανει δικο του/της και θα το πετυχει ευκολα.

Και εκει ειναι η μαγεια.. Να ελεγχει την ψυχη του αλλου με το μυαλο του..

 

Σαν "μονογαμικος" , αρκετα θα ελεγα αλλα το κραταω για τον εαυτο μου. Ναι, θελω να μαι ο μοναδικος συντροφος της συντροφου μου οπως ειναι εκεινη για μενα, αλλα οσο λιγοτερο το εκφραζεις αυτο, τοσο περισσοτερες πιθανοτητες εχεις στο να συμβει.
Αν απλα το απαιτεις, δε θα πας μακρια.

Κανεις αλλωστε (που εξ αρχης γνωριζεις οτι δεν ειναι πολυσυντροφικος) δεν ειναι διπλα σου με το ζορι. Αν αξιζεις και του δινεις οτι ζητα, ή και παραπανω, δεν εχει λογο ν αναζητησει κατι αλλο.

Edit: Η κτητικοτητα θεωρω πως ειναι καλη, γιατι σε κανει να αγωνιζεσαι για να κρατησεις τα πραγματα που θελεις, βελτιωνοντας τον εαυτο σου ετσι. Το προβλημα ξεκιναει οταν λογω της κτητικοτητας αρχιζεις να γινεσαι ανασφαλης, ζηλιαρης και τα σχετικα