Ζόρια

Τι μου λετε εσεις,εδω εγω ζοριστηκα απλα και μονο στο να γραφτω εδω 
Εκει που συμπληρωνα τη φορμα,σταματησα στο κουτακι του κωδικου και το κοιταζα και σκεφτομουν,
τι κανεις;γιατι θες να μπεις;εισαι ανωμαλη;τι θελεις;
Εκλεισα τη σελιδα.Εκανα οτιδηποτε αλλο αλλα η σκεψη εκει,μ ετρωγε,
γιατι εφτασα εδω;
Ολες οι σκεψεις κι αναμνησεις που εχω κλικαρανε μεσα μου σα να συμπληρωνεται το παζλ με κολα κι οχι οπως παλια που συμπληρωνοταν και το διελυα.
Και τελικως μπηκα με τη σκεψη,οκ μη το κανεις μεσανατολικο ζητημα.
Εγραψα τη φορμα και να μαι εδω.
Ξερω οτι πολλοι ενοχλουνται με την εμφανιση πολλων σαν εμενα,δε το ηξερα τοτε,οταν γραφομουν.
Γι αυτο θα ελεγα καλυτερα να μη γινονται σχολιασμοι για τις βανιλιες που μπαινουν,γιατι δε γνωριζετε τι υπερβαση κανανε.
Το δυσκολοτερο ηταν να αποκωδικοποιησω συμπεριφορες που μου βγαινανε ή συμπεριφορες που με ελκυανε κι ακομη δυσκολοτερο να τα αιτιολογησω.
Πηρε χρονια το παιχνιδι συνειδητοποιησης κι ακομη δεν εχει ολοκληρωθει.
Αυτα ειναι τα μεγαλυτερα ζορια μου και νομιζω τα μεγαλυτερα γενικως γιατι οταν παιρνεις μονοπατι το διαβαινεις και ξερεις γιατι και πως και τι να περιμενεις.
Το ζορι ειναι μεχρι να φτασεις εκει.

 

Όταν πρωτοξεκίνησα... με αποδέχτηκα από την πρώτη στιγμή, τις τάσεις μου και τις δύο. Εξοικειώθηκα με αυτές σχετικά γρήγορα, ήμουν εγώ και με αγαπάω με τα ελαττώματα μου και τα προτερήματα μου. Αλλά η θεωρία από την πράξη απέχει, όπως έμαθα.

Τράβηξα ζόρι με τον πρώτο μου Κ...Δεν χωρούσε το μυαλό μου πόσο ήθελα να του δοθώ και ότι άκουγα και υπάκουγα σε βαθμό που με παραξένευε. Γιατί γενικά είμαι πλάσμα που δύσκολα εμπιστεύομαι ειδικά όταν δεν έχω "ζήσει" τον άλλο. Σκεφτόμουν τον εαυτό μου και έλεγα "πώς σκέφτομαι έτσι; τι μου συμβαίνει; δεν έχω ξανανιώσει έτσι".

Τράβηξα ζόρι με τα τασκ του. Γιατί; γιατί με ξέρει, ξέρει τις αδυναμίες μου και πώς να με "χτίσει".

Τραβάω ζόρι με την σαδιστική μου πλευρά. Δεν με τρομάζει ακριβώς, μα επειδή δεν την έχω εκφράσει, η ένταση με την οποία θέλω να την ζήσω, με προβληματίζει για το πως τελικά θα βγει προς τα έξω.

 

Εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ ανώμαλος ή ότι κάνω κάτι μη αποδεχτό αφού στο κρεββάτι όλα επιτρέπονται, δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης...

Όπως το βλέπω, αφού είμαι πολύ δυναμικός στην ζωή μου λογικό είναι με την σύντροφό μου να χρειάζομαι ένα time out και εκεί να γίνομαι υποτακτικός, να παραδίνω τον έλεγχο...