Η Ειλικρίνεια Του Κυρίαρχου

Με άλλα λόγια λες ότι ο καθένας φέρει την αλήθεια του. Αυτό είναι γεγονός. Αν υπήρχε μία και μοναδική αλήθεια θα τη γνωρίζαμε όλοι και θα τελείωνε η αέναη αναζήτηση.
Εδώ όμως μιλάμε για ειλικρίνεια, δηλαδή για συνειδητή επιλογή να μοιράζεσαι τη δική σου αλήθεια, στα πλαίσια της σχέσης και στην έκταση που κρίνεις ότι είναι χρήσιμο κάθε φορά.
Ειλικρίνεια σημαίνει λέω αυτό που σκέφτομαι, ακόμα και αν αυτό που σκέφτομαι είναι "κρίνω σκόπιμο να μη σου απαντήσω". Λέω αυτό που νιώθω, ακόμα και αυτό είναι "δε νιώθω έτοιμος να σου απαντήσω τώρα".

Παύω να είμαι ειλικρινής όταν φιλτράρω την απάντησή μου μέσα από το "πώς θα το εκλάβει ο άλλος" ή "τι εικόνα θα σχηματίσει για μένα" και την προσαρμόζω ανάλογα.

 

@margarita_nikolayevna, ευχαριστώ πολύ για την ωραιότατη απάντηση. Με κάνατε να αναλογιστω πως το θέμα αυτό, όπως και όλα τα άλλα, είναι πολυεπίπεδο...
Συμφωνώ απολύτως με τα σχήματα- και τα αντίστοιχα κενά. Είμαι όμως στο στάδιο που ενίοτε νιώθω να χρειάζομαι την πληροφόρηση, αλλά κυρίως για να μου είναι πιο καθαρό το σχήμα Του και όχι για να δω αν μου κάνει. Εχω παραβλεψει κάπως το γεγονός ότι μπορεί μια κάποια πληροφορία να είναι τόσο σημαντική ώστε να αμφισβητήσω όλο το οικοδόμημα. Μπορεί να συμβεί, αλλά δεν είναι ανάγκη να είναι έτσι.
Τα σχήματα της πραγματικοτητας, αν δεν είναι παντελώς αντίθετα στην φαντασίωση που κάλυψε το κενό, είναι εν τέλει πάντα πιο όμορφα, έτσι δεν είναι?  
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά για να φτάσει το ζήτημα στο θέμα της "εικόνας" και της "αυτεικονας", πρεπει:
1. Να αποκτήσω την πληροφορία που αγνοούσα.
2. Να την αξιολογησω- στην συγκεκριμένη περίπτωση την συμπεριφορα/σταση/αποφάσεις του Κ να αξιολογήσω.
3. Να κρίνω ότι η πληροφορία είναι τόσο σημαντική, ώστε να γκρεμίζει την εικόνα που είχα στο μυαλό μου πριν...

Αυτό είναι βαρύ και όντως πονάει πολύ. ..    

Ο δρόμος προς την ωριμότητα πάντα θα έχει να κάνει με την συνειδητοποιηση των ενόχων, αρκεί να καθαρίζουμε σιγά σιγά τις φυλλωσιές     Απο την αλλη, η ενοχή της ρωσικής ψυχής, που όντως αγαπώ και σέβομαι, προστατεύει με σθένος την δυνατότητα αιώνιας επιστροφής στα γνωστά υπόγεια (βλ νήμα Ανάγκη για απόρριψη) και τον νοστο που η τοποθέτηση του τέλειου στο παρελθόν γέννα      

 

@peleas επίτηδες δεν σχολίασα στα άλλα ενδιαφέροντα που αφορούσαν το θέμα του νήματος, επειδή στο πιο πανω ποστ ειχα κανει παρενθεση, για να σχολιάσω αυτά που έγραψε ο @lizard_ .
Δεν αναφέρθηκα στην ειλικρίνεια Κυριάρχου.
Και όχι δεν λέω ακριβώς πως ο καθένας απλά κουβαλεί την αλήθεια του. Λέω πως ο καθένας κουβαλεί το παραμύθι του και δεν υπαρχει μια αλήθεια. Το ίδιο γεγονός μπορεί να εκληφθεί εντελώς διαφορετικά απο τον καθένα που το βιώνει.
Ακόμα και το τι έχει λεχθεί διυλίζεται μέσα από το τι περιμέναμε να ακούσουμε, βασει του τι κουβαλάμε μέσα μας, τι περίοδο διανύουμε κ.τ.λ. Εξου και η αναμνηση του παρελθοντος μπορει να μην ειναι τιποτα αλλο, περα απο μια αναμνηση όλων όσων μπορούσαμε να αντιληφθούμε τότε και να έχει από πολύ έως και λίγη σχέση με την ωμή πραγματικότητα, αν αυτή υφίσταται.

Διάβαζα τις προάλλες πως "εκατοντάδες πειράματα που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες για την ιχνηλάτηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έχουν δείξει ότι η καθημερινή μας συμπεριφορά όχι μόνο δεν πλησιάζει την έννοια της ορθολογικότητας, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία ανθρώπινη πτυχή που να μένει ανέγγιχτη από το κοινωνικό περιβάλλον, ψευδαισθήσεις, πλάνες, μεροληψίες και άλλα παιχνίδια του νου και των αισθήσεων. "
Πραγματικά όμως πιστεύω πως αυτό είναι θέμα που χρειάζεται δικό του νήμα.

Ευχαριστώ για την τελευταια προταση. Αυτός είναι λακωνικά και ο προσωπικός μου ορισμό της Ειλικρίνειας.

 

Ξαφνική επιφωτιση - εννοείτε άραγε πως υπάρχει περίπτωση το υ να νιώθει πως η μη γνώση προσωπικών δεδομένων κλπ αφήνει ελεύθερη την σκεψη/τις φαντασιώσεις τις να αλωνίζουν ελεύθερα και αυτό πχ το αγχώνει ή το πονάει?   Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την σκέψη, αλλά ας επιβεβαιώσω πρώτα ότι καταλαβαίνω σωστά      

 

θελω ριλιζ!...

 

O δρόμος προς την 'βεβαιότητα' περνάει από τον έλεγχο. Όσοι επιδιώκουν "βεβαιότητες" ταυτοχρόνως (έστω και ανεπίγνωστα)επιδιώκουν έλεγχο. Η γνώση είναι ανάμεσα στα άλλα και ένα εργαλείου ελέγχου.

 

Εν κατακλείδι, μπότομ λάιν -που λέμε, και η τοτεμοποίηση ρε γαμώτο μια χαρά μπορεί να είναι...
Δεν ενδιαφέρει σίγουρα, και ακόμα πιο σίγουρα εκτιμώ πως καμιά ψυχολογικιά προσέγγιση δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα όποια σκηνικά του μυαλού συνιστούν τον μηχανισμό της καύλας μας, που με τη σειρά της διαμορφώνει το είναι μας και τούμπαλιν εις το διηνεκές.

Το μόνο που μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ειναι πως άμα λειτουργεί κάτι στα μέσα μας και το γουστάρουμε παρέα με κάποιους άλλους, το αφήνουμε να λειτουργεί...
Ούτε κριτές του είμαστε και δεν μας μέλλει να γίνουμε στο φινάλε.

Και να το ψάχνουμε πότε από δω, πότε απο κει, άμα λάχει... Τα υπόλοιπα είναι τεχνικά θέματα, που στην συνολικότερη άγνοιά μας, τα βάζουμε στην υπηρεσία της προσωπικής μας εκλογίκευσης για λόγους εντελώς ευτελείς. Και αυτό είναι που λέω: όσο κι ευτελείς κι αν είναι, που είναι, σκάμε και κολυμπάμε σε αυτό που μας γουστάρει, αυξάνοντας στατιστικά τις πιθανότητες να μας κουνηθεί κάποια μέρα η γκλάβα και ψιλοέρθουμε στα ψιλοϊσια μας...

Είναι βασικότατο και θεμελιώδες τα άτομα που έχουν πάρει μάτι το πώς παίζει το σκηνικό να αποφεύγουν να καναλιζάρουν τις γκλάβες των άλλωνε, παρά μόνον να συνιστούν ...βουτιές δείχνοντάς του τη θάλασσα...

 

Ένα ριλίζ στο τέεεεσσαρου...
Έφτασέεεεϊιιιιιιι...!
Πέτυχε..?

 

  Απόψεις?

 

Η άποψή μου είναι ότι η δήλωση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ αντικειμένου. Οι άνθρωποι υποφέρουν για τα δικά τους και όχι για τα των άλλων  

 

Δεν θα γινόταν ποτέ κυβερνήτης πυρηνικού υποβρυχίου..!

 

έχουμε φθάσει να αμφισβητούμε πανανθρώπινες αξίες σε σχέση με τα bdsm status!!