Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η Ζωή είναι μία σκύλα!

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 25 Μαρτίου 2007.

  1. Koproskylo

    Koproskylo Regular Member


    δεν θα το έλεγα, μάλλον κάτι σε οφθαλμόν αντί μαζικής αφαίρεσης οργάνων


    πς. συνεχίζετε να με ειρωνεύεστε μιςς, και τηλ δεν εχεται δοσει  
     
  2. Black Butterfly

    Black Butterfly Αηδιασμένη

    Όταν πληρώσεις την πρώτη δόση.
     
  3. Koproskylo

    Koproskylo Regular Member

    αχ, η τρέλλα μου είναι τόση
    μα δε μπορεί να με νοιώσει
    χώρια που αν δεν στρώσει
    στον κύριο της θα με καταδόσει.


    αντίο ανεκπλήρωτε έρωτα
    μην κλαίς
     
  4. Black Butterfly

    Black Butterfly Αηδιασμένη

    Πρέπει τις δόσεις να πληρώσεις
    την Ελλάδα για να σώσεις.-

     
     
  5. gaby

    gaby Guest

    Όλα αυτά προ κρίσης  

    Ακόμα και με κρίση, πόσο χαίρομαι που ο χρόνος περνά και όλα αλλάζουν και όλα μένουν ίδια...  

    Σταχυολογώ μερικές καλές κατ' εμέ ιδέες από εκείνο το νήμα

    Ναι, είναι και έτσι.

    Εγώ πάλι όχι. Στα 25 αισθάνθηκα το σεξ ως ανάγκη και πάλι βιολογική δεν θα την έλεγα, ήταν για να νιώθω ότι ζω. Μετά ήταν συναισθηματική ανάγκη και τώρα έτσι παραμένει, συναισθηματική και ανάγκη επικοινωνίας.

    Εξαιρετικά ενδιαφέρον και αυτό, κρίμα που δεν το έκανα παρά σπάνια και όχι συνειδητά, πολύ καλή ιδέα.

    Ναι, κάπως έτσι. Με τη διαφορά ότι εγώ δεν θα μπορούσα να βλέπω ξένους ως ερωτικές πιθανότητες, έχω κλείσει   Ξεκινώ τη μέρα κάπως έτσι ακόμα και ασυναίσθητα, όμως μόλις βγαίνω από το σπίτι την βλέπω σαν μια παρατραβηγμένη παρένθεση στην ερωτική μου καθημερινότητα. Δεν βλέπω την ώρα να κλείσει η παρένθεση και να επιστρέψω στη Ζωή.

    Και όχι, δεν είναι σκύλα για μένα η Ζωή. Απλά δεν είναι πια εκεί που ήτανε, η Ζωή τα μάζεψε και πήγε αλλού