Η Καμαριέρα

7 χρόνια παντρεμένη, από έρωτα που εξασθένισε και τελικά έσβησε σαν κερί που κατανάλωσε το εύφλεκτο περιεχόμενό του γρήγορα. Στην ουσία, ο χρόνος δε διέγραψε τίποτα απ’ όσα είχε μέσα της η μικρή. Απλά έβαλε κάποια πράγματα στη θέση που ανήκουν. Kάποια, όχι όλα.

Ωριμάζοντας απέκτησε επίγνωση αρκετών από τις πτυχές του εαυτού της, και άλλαξε τη στάση της. Ωστόσο κάτι μέσα της, την έτρωγε. Δεν είχε συνειδητοποιήσει σε τι οφειλόταν το συνεχές κενό που ένιωθε. Καμία συναισθηματική σπατάλη δεν τη γέμισε. Και στην ερωτική της ζωή, αφέθηκε στη βάσανο των εγωιστικών επιθυμιών της. Περιστασιακό Swinging στα πέριξ. Χρησιμοποιούσε και όταν τη “χρησιμοποιούσαν”. Τον άντρα της, εραστές και ερωμένες... Εως που το σταμάτησε και αυτό. Eίχε κάνει πολλά για vanilla, είχε βιώσει λίγα για θηλυκό.

Ηταν το 3ο ταξίδι μου στην πόλη της. Κλεφτές στιγμές ανάμεσα στις δουλειές μας. Ένα βράδυ που το ξενοδοχείο ήταν σχεδόν άδειο, τη γλέντησα για ώρες. Είχε “αντισταθεί” ελάχιστα παραπάνω από το αναμενόμενο, ωστόσο η επικράτησή μου ήταν καθολική. Η επιβολή μου δεν της είχε αφήσει κανένα περιθώριο αντίδρασης. Η επαφή μας, μέσω chat και κάμερας ήταν καθημερινή. Κάποιες στιγμές κόμπιασε, ποτέ όμως δεν είπε όχι. Ουτε στο να χύσει οn cam ενώ κοιμόταν ο άντρας της και ήταν ξαπλωμένη δίπλα του... Το να μην βγάλει άχνα στην κορύφωσή της, ήταν από αυτά που την δυσκόλεψαν περισσότερο στο πρακτικό κομμάτι. Με ικανοποιούσε η μικρή. Ποικιλόμορφα.

-Γιατί το αποκαλείτε βρωμόμουνο Κύριε; Οποιοσδήποτε άλλος το άγγιξε το εκθείαζε πάντα.

Η ματιά μου την πάγωσε

-Πες μου τι έχεις ανάμεσα στα πόδια σου καριόλα
-Βρωμόμουνο Κύριε
-Θέλεις να έχεις κάτι άλλο σκύλα;
-Oχι Κύριε. Ότι θέλετε Εσείς.

Κάθε της “ήττα” την καύλωνε και περισσότερο, μέχρι που κατάλαβε πως αυτό, δεν ήταν λόγω της αποτυχία της, αλλά ένα επιτυχές και ουσιώδες ταξίδι προς τα μέσα της.

Τον είχε στο στόμα της, ενώ μιλούσα με τον συνεργάτη μου στο τηλέφωνο. Όταν έκλεισα, η επίπληξή μου, μαζί με το χαστούκι μου, την ταρακούνησαν, με τρόπο που το πείσμα να αντισταθεί και η επιθυμία να εκτελέσει, συγκρούστηκαν προς στιγμή.

-Όταν σου ορίζω να τον γλύψεις, δεν θα το κάνεις σαν κοπελίτσα του γυμνασίου που πρωτοφόρεσε σιδεράκια. Το κατάλαβες μικρή;
-Mάλιστα Κύριε, κατάλαβα.
-Πως θα το κάνεις;
-Όπως μου δείξατε Κύριε, σαν πουτάνα
-Κάντο
-Μάλιστα Κύριε, αμέσως

Η θέλησή της να με ικανοποιήσει ήταν παραπάνω από αισθητή. Ευθυγραμμίστηκε μονομιάς. Την πίεσα και την έπνιξα με τον πούτσο μου. Δεν άντεχε για πολύ. Η προσπάθειά της να ανασάνει ήταν εμφανής. Όταν την τράβηξα έξω, πήρε μια βαθιά ανάσα με ορθάνοιχτο το στόμα. Τα σάλια της έτρεχαν πάνω στο καυλί μου. Επανέλαβα, αρκετές φορές. Σήμερα ο χρόνος δεν μας πίεζε. Είχε ρεπό. Κάθε φορά, ανταποκρινόταν καλύτερα… Καύλα ήταν η μικρή. Εξω και έσω.

Η καρδιά της χτυπούσε τόσο δυνατά, που ένιωθε να πνίγεται από τον ίδιο της τον παλμό. Ωστόσο, κάθε φορά η αντίστασή της να βγει ενώ της πίεζα το κεφάλι, λιγόστευε...

Ξανά μπροστά στον καθρέπτη. Αυτή τη φορά μόνο με εντολή.

-Τσακίσου στήσου μπροστά στον καθρέπτη, με τα χέρια σου να κρατάνε ανοιχτές τις τρύπες σου. Εκεί ακίνητη χωρίς να βγάλεις άχνα.
-Μάλιστα Κύριε, αμέσως

Δεν είχε χρησιμοποιήσει ακόμα το μου. Εσωτερικός πόλεμος για αυτοσυγκράτηση, και φόβου για τυχόν λάθος, ως κάτι που δεν επιτρέπεται να ξεστομίσει. Χαμογέλασα στη σκέψη.

I think you're gonna have to work a little harder baby, λέει ο στίχος από το αγαπημένο της τραγούδι. So, Let’s do it

Ακόμα ένα συγκλονιστικό γαμήσι με τη μικρή. Δεν τη χόρταινα. Το σταδιακό άφημά της, οι εντολές και οι οδηγίες μου, της έβγαλαν την καταπιεσμένη για χρόνια καύλα, την οποία έπαιρνα ολοκληρωτικά, χωρίς να χάνω στιγμή της. Ο πόνος και η ταπείνωση, στο βαθμό που με ικανοποιούσε κάθε φορά. Τα απολάμβανε πρωτόγνωρα. Άλλοτε με έντονο συναίσθημα απορίας από την αίσθηση ότι της αρέσει, άλλοτε πλημμυρισμένη από την ηδονή και χαμένη σε αυτή.

-Γονάτισε σκύλα
-Μάλιστα Κύριε, αμέσως
-Γλύψε τα παπούτσια μου. Τα θέλω πεντακάθαρα
-Μα Κύριε…

Το χαστούκι μου την επανέφερε. Το φτύσιμο στο πρόσωπό της που ακολούθησε επιτάχυνε την αντίδρασή της.

-Μάλιστα Κύριε

Πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό της μέχρι να βάλει τη γλώσσα της εκεί. Σχεδόν τις “άκουσα”. Και ξαφνικά η όποια διεργασία σταμάτησε. Αφέθηκε τόσο, λες και η γεύση που έπαιρνε ήταν αγαπημένη της λιχουδιά. Εγλυφε με τόσο πάθος που προς στιγμή ο πούτσος μου ζήλεψε…

Δεν είχε νιώσει ποτέ να την έξαρση της κατίσχυσης. Απορροφήθηκε τόσο σε αυτό, που σταμάτησε με εντολή μου.

-Ετοιμα Κύριε
-Μπράβο καριόλα. Πες μου πως ένιωσες
-Βρωμιάρα Κύριε
-Βρωμιάρα και…
-Και χρήσιμη Κύριε. Για εσάς

Χαμογέλασα. Της όρισα να μου κάνει μασάζ στα πόδια, και άναψα τσιγάρο.

Here comes the B-part

Το απότομο πιάσιμο της κοτσίδας της, και η εντολή μου, πήγε κατευθείαν στον εγκέφαλο χωρίς περιθώριο χρόνου για επεξεργασία.

-Ανοιξε το στόμα σου βρωμιάρα

Την άφησα λίγο σε αναμονή, και την έλουσα με τα ούρα μου. Δεν μπόρεσε να κρύψει την αηδία στην έκφρασή της, αλλά έμεινε ακίνητη.

-Καθάρισε τον με το στόμα σου σκύλα
-…Μάλιστα Κύριε

Το έκανε με ευχαρίστηση, τόση που την ξάφνιασε…

-Πως γίνεται να με κάνετε τόσο σκουπίδι Κύριε και να καυλώνω;

Tης πίεσα το κεφάλι, και άρχισα να της γαμάω το στόμα. Εντονα. Για ώρα. Η καύλα της ήταν μεθυστική, την είχε συνεπάρει. Μαστουρωμένη από την καύλα. Καύλα! Με τον πούτσο μου να τρυπάει το στόμα της ανελέητα, ανάμεσα στα μουγκρητά της άκουσα κάτι ακατάλυπτα. Κατάλαβα. Ικέτευε την άδεια μου να χύσει. Την ταλαιπώρησα λίγο ακόμα και της έδωσα την άδεια.

-Τώρα γαμιόλα

Χάθηκε... Το σώμα της λύγισε και έπεσε στο πάτωμα. Κραυγές... Σπασμοί... Εκπληξη... Χαμόγελο...

-Πως; Πως γίνεται να χύνω χωρίς να με αγγίξετε; Χωρίς να με αγγίξω; Δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ γαμώτο.

Την πλησίασα. Αγκάλιασε τα πόδια μου και τα έσφιξε με όλη της τη δύναμη.

Κύριέ μου.

 

Άριστο. Το διάβασα όλο, αλλά θα θυμάμαι (τακτικά) μόνο το πρώτο μέρος. Μέχρι εκεί που ο τυπάς τη βλέπει να μαζεύει την τραπεζαρία. Μέχρι εκεί είναι απολύτως αληθινό, και σχετίζομαι πλήρως.

Ρε την Αλκμήνη...

 

Ουου .αν είναι όντως αληθινή ιστορία , το έχεις γράψει πολύ καλά. διαβάζετε ευχάριστα!