Η άλλη υποτακτική

RE: RE: Η άλλη υποτακτική

χμμ

αυτο μου ακουγεται σαν "Ο,τι κατσει production" ..oμως οφειλω να πω, πως το εχω ακουσει να λεγεται οχι μονο για τους Κυριαρχικους Ανδρες, αλλα και για τους υποτακτικους.. δεν τους νοιαζει η ηλικια, τα κιλα και τα λοιπα , αρκει να υποταχτουν στην υποταγη..

Εμενα ειδικα αυτο μου προκαλει λυπη..γιατι μπορω να φανταστω τη συνεχεια.. τελειωνει η συνεδρια -οπως τελειωνει-ντυνεσαι και φευγεις προσπαθωντας να κρατησεις μονο την καυλα που σου προκαλεσε , αφαιρωντας τα λοιπα στοιχεια, μεχρι την επομενη φορα που θα σε ξαναπιασει και δεν θα κρατιεσαι...

Ισως να εχει λογο υπαρξης σ αυτες τις περιπτωσεις μονο..Δεν μπορεις να κανεις σχεση ουσιαστικη ειτε απο τη μια πλευρα η την αλλη χωρις να σου κανει κλικ ο αλλος.

 

[/s]
Oscarwil Wrote:
Θα δηλώσει, ο Κύριος, ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα μοντέλα αλλά μια σκλάβα, όποια σκλάβα - και θα έχει το κεφάλι του ήσυχο στις καφετέριες, αφού κανείς καβλόμαγκας δεν θα τον υποτιμήσει. [/b]




χμμ

αυτο μου ακουγεται σαν "Ο,τι κατσει production" ..oμως οφειλω να πω, πως το εχω ακουσει να λεγεται οχι μονο για τους Κυριαρχικους Ανδρες, αλλα και για τους υποτακτικους.. δεν τους νοιαζει η ηλικια, τα κιλα και τα λοιπα , αρκει να υποταχτουν στην υποταγη..

Εμενα ειδικα αυτο μου προκαλει λυπη..γιατι μπορω να φανταστω τη συνεχεια.. τελειωνει η συνεδρια -οπως τελειωνει-ντυνεσαι και φευγεις προσπαθωντας να κρατησεις μονο την καυλα που σου προκαλεσε , αφαιρωντας τα λοιπα στοιχεια, μεχρι την επομενη φορα που θα σε ξαναπιασει και δεν θα κρατιεσαι...

Ισως να εχει λογο υπαρξης σ αυτες τις περιπτωσεις μονο..Δεν μπορεις να κανεις σχεση ουσιαστικη ειτε απο τη μια πλευρα η την αλλη χωρις να σου κανει κλικ ο αλλος.


Με βρίσκεις σύμφωνο καλή μου zinnia. Κατά την γνώμη μου αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός λογος γιατί δεν αποδίδουν πολλές BDSM σχέσεις. Χωρίς ουσιαστικό συνιασθηματικό υπόβαθρο (έστω και με την μορφή του "κλίκ" που ανέφερες) δεν μπορείς να οικοδομήσεις μια σχέση, στην οποία μπορείς να επενδύσεις. Καλύπτεις μεν την ανάγκη σου για sex, αλλά δεν είσαι ευτυχισμένος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συναίσθημα αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την εξωτερική εμφάνιση αλλά με την γενικότερη έλξη που ασκείται εκατέροθεν. Άλλωστε το BDSM είναι, σε κάποιο βαθμό εκτιμώ, εγκεφαλικό θέμα.

 

Για σένα Dream...
1793]
Ζωγράφισες πάλι!!

 

Oscar...Για όλους αυτούς τους λόγους που εξέθεσες...
1794]
...Πάρε να 'χεις

 

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, μια - δυο διευκρινίσεις.

Μου έγινε πριβέ η (σωστή) παρατήρηση ότι υπερέβαλλα λίγο στο πού πάει και τί κάνει, ήταν για να δείξω ότι κυκλοφορεί ανάμεσά μας και όχι, δεν περνάει απαρατήρητη, όσο θέλει/φοβάται.

Ο τονισμός στην περιγραφή πως είναι "λεπτή" ήταν για να δείξει την απόσταση (νομίζω) που νιώθει από τον κόσμο, την στάση παρατηρητή. Εξάλλου, η αυτο-εικόνα, είναι πολύ περίεργη υπόθεση. Ακόμη και γι αυτούς που έχουν επενδύσει στο BDSM την ύψιστη εγκεφαλικότητα, δεν παύει να είναι και μια υπόθεση σωμάτων, σωστά;

Δικαίως έβαλε το θέμα ο DarkSide, και ελπίζω να συζητηθεί εκτενώς - καλύτερα αλλού. Εχει "ψωμί". Γρήγορη γνώμη μου είναι πάντως ότι δεν είναι "το καταφύγιο του λίπους" το BDSM, όπως βιάζονται να το χαρακτηρίσουν κάποιοι. Οι "πληθωρικές" υποτακτικές στην ψυχή και το σώμα, όπως επεσήμανα, είναι απλώς πιο "ομιλητικές" (vociferous), κάνουν πιο πολύ "βαβούρα".

Ηλπιζα αυτό το ποστ να κάνει και τις άλλες, τις μη πληθωρικές, λίγο πιο ομιλητικές.

Dream

ΥΓ. SM_Art_Lady, μερσί για τον ροδανθό - oscarwil σου προσφέρουν να μυρίσεις εκ των ανθών τον πιο ευωδιαστό και δυσφορείς; Αυτές τις μυρωδιές, της γλυκιάς πικράδας, δεν λησμονώ ποτέ και ψάχνω πάντα να τις ανιχνεύσω σε σταφυλοζουμιά του Ροδανού και του Λίγηρα.

ΥΓ2. Ευχαριστώ τους "παλαιότερους" που δεν με κατακεραύνωσαν - το Portiere di notte είναι φυσικά Λιλιάνα Καβάνι και όχι Βερτμίλερ όπως έγραψα αρχικά. Το διόρθωσα ήδη. Να πω την .. διαστροφή μου, δεν ξέρω αν θα προτιμούσα να "χειριστώ" την Σαρλότ τότε ή σήμερα, στα 60 της 

 

RE: Σήμερον, της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυνής...

Είναι 8 το απόγευμα, ζέστη, ησυχία, υγρασία. Η μάουζι και η λάουζι κάθονται σ ένα πλατύσκαλο στο πίσω μέρος ενός σπιτιού που βλέπει σ έναν μόλις ποτισμένο κήπο και λένε τα δικά τους. Είναι ξυπόλητες, προχειροντυμένες. Παμπάλαιες τζιν φούστες, άσπρα κουμπωτά κοντομάνικα πουκάμισα.

μάουζι: μπορείς να μου εξηγήσεις για ποιό λόγο όλοι και πάντα ξέρουν τα πάντα για σένα; Γιατί απλούστατα, τους τα έχεις πει εσύ;

λάουζι <απολογούμενη>: γιατί δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να κρυφτείς από αυτόν. Ο λόγος δόθηκε στον άνθρωπο για να κρύβει τις σκέψεις του. Και το «τα πάντα» είναι πολύ σχετικό.

μάουζι <αυστηρά>: μπα. Μεγάλο περιθώριο σφάλματος. Δυσαρεστείς έτσι. Κουράζεις. Και κάνεις και γκάφες.

λάουζι <με κάποιο παράπονο>: η Κασσιανή τα είχε κάνει χειρότερα από μένα. Πάντως, θα μπορούσες να με βοηθάς πότε πότε. Ένα νόημα να μου έκανες εκείνο το βράδυ και θα το έκλεινα στη στιγμή το στόμα μου. Αλλά όχι... με άφηνες να καρφώνομαι... Και μάλιστα το ψιλοδιασκέδαζες κιόλας απέναντί μου, σ έβλεπα.

μάουζι <επιμελώς αδιάφορα>: με τη φόρα που είχες πάρει, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Και άλλωστε, σε είχα προειδοποιήσει.

λάουζι: κι εγώ σε είχα προειδοποιήσει. Τότε... Έβλεπα την κρίση να έρχεται. Αλλά δεν με άκουγες... «Όλο στις αναλύσεις το ρίχνεις», μου έλεγες. «Πες μου κάτι πρακτικό» τί να κάνω.

μάουζι: εσύ τουλάχιστον θα έπρεπε να με καταλαβαίνεις. Δε θα είχες αναψοκοκκινίσει απλά, δε θα είχες βάλει τις φωνές να σε ακούσουν όλοι στη γειτονιά. Απλά «εκείνη τη στιγμή» θα είχες μουγκαθεί και θα είχες τρελαθεί. Ακούς εκεί, τρεις φορές στη σειρά να με Αφήσει σύξυλη, με όλα τα φαγητά στην κουζίνα και να σηκωθεί να φύγει αμέσως μετά το ντους. Λες και τα έπαιρνα τζάμπα.

λάουζι: ναι, είσαι και σφιχτοχέρα. Όχι σαν κι εμένα που ξέρω απλά ότι μου τελείωσαν τα λεφτά όταν ακουμπήσει φόδρα με φόδρα στο πορτοφόλι μου... Μα δεν είναι μόνο ότι Τον άφησες εμβρόντητο με τις φωνές σου. Ήταν ότι δε σήκωνες κουβέντα και μετά. Απλησίαστη είχες γίνει. Κάθε ειρηνευτική προσέγγιση, την άφηνες να πέφτει στο κενό, στα μουγκά αμαζόνα μου.

μάουζι: η αλήθεια είναι ότι όταν μ έπιανε το πείσμα μου...

λάουζι: και μετά, σηκώθηκες κι έφυγες. Για τον μπαμπάκα στο χωριό, όσο πάρει. Και ο μήνας έχει εννιά, δηλαδή.

μάουζι: αλήθεια, έμαθες πώς βρήκε, πού είναι το χωριό του πατέρα μου; Δεν Του είχα πει ποτέ μου.

λάουζι <απορημένη>: εγώ να μάθω; Απο πού και ως πού; ΄Αδικα το ψάχνεις. Έχουν τον τρόπο να μαθαίνουν αυτά που θέλουν να ξέρουν. Ήρθε και σε μάζεψε, σωστά θυμάμαι;

μάουζι: ναι, πέρασε από την κεντρική λεωφόρο και με πήρε. Είχε στείλει sms: «Τάδε ώρα, τάδε σημείο» έλεγε. «Να είσαι εκεί με τα πράγματά σου».

λάουζι: και το τί έγινε μετά...

μάουζι: δε θα ήθελες να ξέρεις, δεν έχεις νεύρα για τέτοια.

λάουζι <με κάποιο γέλιο στη φωνή>: η απόλυτη συντριβή, αν θυμάμαι καλά. Και το γμτ είναι ότι συνέχισε να σε στήνει όποτε Του κάνει κέφι.

μάουζι <αμυντικά>: ζώ και έτσι. Δεν τρέχει τίποτα. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Σιγά να μην έβαζα μπροστά τα παρακαλετά τα δικά σου. Αν πεις δε τις συγνώμες σου...

λάουζι <αναπολώντας>: τα Α/απολαμβάνουμε...ιδίως τις συγνώμες. Κοστίζουν κάτι παραπάνω σε ενέργεια - σ εμένα δηλαδή, αλλά το αξίζουν...

μάουζι: υπάρχει τίποτα που να μην απολαμβάνεις στην τελική, νοσηρό υποκείμενο;

λάουζι <διασκεδασμένα>: πολλά... Και υπάρχει κάτι που απολαμβάνω κατ ιδίαν... να σκάω γάιδαρο μέχρι να Φ/φτάσουμε «στην τελική».

μάουζι: και τώρα που λέμε περί απόλαυσης... ήξερες εσύ ότι η Σάρλοτ συζούσε με δύο κάποτε; Να τους «έχει κάτσει» η Σάρλοτ, ποιός θα το περίμενε...

λάουζι: όλα κι όλα. Τη Σάρλοτ την σκέφτομαι με μεγάλη εκτίμηση γι αυτόν ακριβώς το λόγο, μιά φορά το μήνα. Μία μέρα πρό της έναρξης, όταν είμαι στα μεγάλα μου ντουζένια. Ευτυχώς που δεν γνωρίζει Κ/κανένας, τί λύσσα με πιάνει σ εκείνη την ορμονική φάση. Ευτυχώς...

μάουζι: ήταν υποτακτική η Σάρλοτ λες;

λάουζι: αποκλείεται. Να συζεί με δύο και να είναι και femsub, εννοώ. Σ εκείνη τη φάση τουλάχιστον. Ακόμα θα κούτσαινε, αν ήταν. Την είδα πρόπερσι, στο θέατρο, στο Παρίσι, έπαιζε στο «les petites crimes conjugaux» και ήταν μιά χαρά, αγέραστη.

μάουζι: θέατρο στο Παρίσι, και μόνη σου. Ούτε εκεί δεν ορωδείς...

λάουζι <μαζεμένα>: καταλαβαίνω τί εννοείς... αυτή τη φορά. Θέατρο και μετά, σχεδόν διακόσια μέτρα από το Edouard IV, το Cafe de la Paix.

μάουζι <με μεγάλο ενδιαφέρον>: θα πεις κάποτε τί είχε γίνει στο Cafe de la Paix; Το μόνο θέμα που δεν θέλησες ποτέ να ανοίξεις το στόμα σου γι αυτό.

λάουζι <τεχνηέντως αδιάφορη> : η πιθανότητα να μην είχε συμβεί τίποτα; Δεν σου έχει περάσει από το νου;

μάουζι <ερωτηματικά>: το καλό της σιωπής είναι ότι σου δίνει την ευκαιρία να παρατηρείς τους άλλους... κάτι είχε γίνει εκεί πέρα... σίγουρα δεν αγαπάς αυτό το μέρος για το φουα γκρά του πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί και το ποτήρι της σαμπάνιας.

λάουζι <πολύ ήρεμα>: λες, ε; Τί να σου πω... ίσως κάποτε... πάντως όχι ακόμα.

μάουζι <ενοχλημένη>: αυτό που με διαολίζει σ εσένα ξέρεις, δεν είναι οι ατέλειωτες αναλύσεις σου...

λάουζι <γλυκά>: που δεν θα είχα ανάγκη, αν είχα το common sense το δικό σου.

μάουζι <ακόμα πιό ενοχλημένη>: ας τα αυτά τώρα... αυτό που με διαολίζει είναι ο κρυμμένος θεατρινισμός σου. Απόκρυφα καλοδουλεμένος. Που τον βγάζεις στη φόρα μόνο όταν τον έχεις ανάγκη. Με κάτι φτηνούς εντυπωσιασμούς... διαλύεις καταστάσεις αμέσως.

λάουζι <γλυκά>: τα κρυφά φάρδητα του ρόλου... Ετσι το έλεγε ο Κάρολος Κουν. Να βγάζεις εσύ η ίδια, κάθε ίχνος ουσίας από αυτό που υπάρχει μέσα σου και να το βάζεις στο τραπέζι. Αναγνωρίσιμα. Προσβάσιμα. Για Κ/κοινή χρήση.

μάουζι: α, έτσι το λέμε τώρα; Όταν την πέφτουμε σ Αυτούς που ξέρουμε ότι αν δεν κάναμε αυτές τις κινήσεις δε θα είχαν ασχοληθεί μαζί μας;

λάουζι <διαλακτικά>: τί τις θέλεις αυτές τις πικρές κουβέντες τώρα; Ότι έγινε έγινε. Και ποιά δεν αφήνει ποτέ το τηλέφωνο να χτυπάει όταν σκοτώνεσαι μες τη νύχτα να βρεις άνθρωπο να πεις τον καημό σου; Σ έχω κάνει ποτέ να νιώσεις άσκημα που με ξύπνησες; Όχι νομίζω.

Παύση...

μάουζι: πάμε να φάμε; Έχω σπανακόπιτα από τη μάνα μου για μένα. Εσένα σε κερνάω σκέτη ντομάτα, και πολύ σου. Πρέπει να αδυνατίσεις.

λάουζι: πάμε. Έχεις μήπως και αλάτι χοντρό και λίγο βασιλικό για τη ντομάτα;

μάουζι: όχι δεν έχω, θα την υποστείς σκέτη.

Τρώγοντας...

λάουζι: θα ήθελες να είσαι Domme για μία μέρα; Να δείς πώς είναι;

μάουζι: με τίποτα. Εσύ;

λάουζι: με τίποτα.

 

You come before me in heels of silver
Disguised in seams restrained in heels
You kneel before me compelled to follow
In girdle clenched confined to please

Your skin detained in corset’s embrace
In stockings wed thou shall concede
Your lust extends beyond conventions
Excess shall quench your burning needs

Your legs concealed in silken nylon
My conscience cleansed your skin undressed
Your soul unbound consents compliance
Conceive yourself embrace excess

You kneel beside me in strings of bondage
You kneel before me compelled and graced
Surrendered princess dressed in stockings
Suspender princess hourglass shaped