Η αγαμία στις μέρες μας

Ενώ σήμερα δεν υπάρχουν; Τί από όσα αναφέρεις δεν υπάρχει ή δεν συμβαίνει στις μέρες μας; (αν πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον αγοραίο έρωτα δηλαδή, καθώς είχα την εντύπωση ότι μιλούσαμε για περιπτώσεις εκτός αυτού).
Γιατί λοιπόν δεν γνώριζαν τη λέξη τότε, αλλά την γνωρίζουν τώρα;

 

Φίλτατη, δεν διαφωνώ με λέξη από όσα λες. Απλώς επισημαίνω ότι εκείνα τα χρόνια δεν ήταν τόσο αθώα όσο θέλουμε μερικές φορές να πιστεύουμε.

Επίσης, σημαντικό είναι ότι σήμερα οι γυναίκες αναφέρονται, έστω, στην αγαμία. Τότε...

Επίσης, τη λέξη τη γνώριζαν, και πολύ καλά μάλιστα, αλλά τότε αγαμία σήμαινε κυρίως την κατάσταση του αγάμου (του ανύπαντρου), ενώ τώρα πια τη χρησιμοποιούμε για την αποχή από τη σεξουαλική πράξη, ή τη στέρησή της.

 

Δεν είπα ότι διαφωνείς.
Ο λόγος που ανέφερα το "πριν 100 χρόνια" δεν ήταν επειδή βλέπω εκείνη την εποχή αθώα, αλλά για να δώσω έμφαση στην σύγκριση του τρόπου σκέψης (και της αιτίας του) τότε και τώρα  

 

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Έμας απο τους λόγους της αγαμίας είναι οι εξωφρενικές απαιτήσεις που έχουν οι σύγχρονες ελληνίδες απο τους άνδρες. Κατά την γνώμη μου αυτό οφείλεται στον τρόπο που τις ανέθρεψαν οι γονείς μας και στα μυνήματα καταναλωτισμού που προβάλουν τα ΜΜΕ. Έμας δεύτερος λόγος είναι το οτι η ζωή έχει γίνει πολύ απρόσωπη. Είναι σχεδόν αδύνατον να γνωρίσεις κοπέλα εαν σου κάνει προξενίο κάποιος απο το κοινωνικό σου περιβάλλον. Εγώ δυστυχώς έχω να γαμήσω χρόνια και το αποδίδω στην παντελή έλλειψη θυληκών στον κοινωνικό - φιλικό μου κύκλο και στο οτι ανήκω στην εργατική τάξη (τραπεζικός υπάλληλος είμαι) Δεν είναι αμαρτία ενας άνδρας που ενδιαφέρεται τόσο πολυ΄για το σεξ (το αποδεικνύει το οτι αυτη την στιγμή γραφω και διαβάζω εδω) να μην γαμάει?

 

Απάντηση: Η αγαμία στις μέρες μας

Και τα παλιά τα χρόνια .....
Λίγες ήταν οι κοπέλες που πεθαίνανε παρθένες λόγω έλλειψης φυσικού κάλλους και προίκας ταυτόχρονα?
Νομίζω τελικά ότι η αγαμία είναι προσωπικό θέμα του καθ ενός, πόσο είναι ικανός ο καθένας να θέσει τους κατάλληλους στόχους που να είναι σε θέση να τους πετύχει και πόσο είναι διατεθειμένος να προσπαθήσει για να τους πετύχει!
Πάντως ένα είναι σίγουρο αν εγώ θέλω να γαμάω και δεν γαμάω φταίω εγώ και κανένας άλλος.

Μια παράκληση αν κάποιος θά θελε να με συμβουλέψει σχετικά να μην το κάνει.Αντ αυτού θα εκτιμούσα απεριόριστα να μου πει πως πράτει αυτός σχετικά.

Και μια διευκρίνηση σίγουρα για το πρόβλημα της αγαμίας φταίνε οι κοινωνικές συνθήκες,το πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και άλλα πολλά αν εγώ ωστόσο αναλωθώ να αναζητήσω και να καθορίσω τους λόγους αυτούς και δεν επικεντρωθώ στο κομμάτι ευθύνης που έχω εγώ όσον αφορά το θέμα στη δική μου ζωή είναι αρκετά πιθανό ....να μη γαμήσω ποτέ 

 

Emma θα διαφωνήσω με το επιχείρημά σας. Συμφωνώ με το ότι κατακλυζόμαστε με αναφορές στο σεξ επηρεάζει τη σεξουαλικότητά μας, διαφώνω όμως με την κατακλείδα σας. "Αυτή η τόσο όμορφη εμπειρία" δε θεωρώ ότι οφείλει να είναι κάτι που "καρτερικά επιθυμείς", αντιθέτως φρονώ ότι θα έπρεπε να επιδιώκουμε να τη βιώνουμε όσο συχνά μας έρχεται η διάθεση. Εκείνο που κάνει ο βομβαρδισμός μας με αναφορές στο σεξ είναι ότι το μετατρέπει σε θεαματική πράξη, δηλαδή σε κάτι που δεν αφορά στην καύλα μας per se, αλλά σε ένα σύνθετο δίκτυο προβολών (το κάνω γιατί έτσι θα γίνω αποδεκτός από το σύντροφό μου, το κάνω γιατί είναι ντροπή να μην το κάνω, μάγκες εγώ γαμάω περισσότερο απ' όλους σας, τη γάμησα κι αυτήν, γαμιώντας νιώθω ότι καταξιώνομαι, κτλ κτλ κτλ).

Αναφορικά δε με το ξεχωριστό και το ιδιαίτερο, θεωρώ ότι το σεξ δε διαφοροποιείται σημαντικά από τον τρόπο με τον οποίο διάγουμε τον βίο μας εν γένει. Τούτο σημαίνει ότι αν ξημεροβραδιάζεσαι στα fast food πάσης φύσεως, έχεις αυξημένες πιθανότητες να είσαι και σαβουρογάμης με όλες τις σημασίες του όρου. Δηλαδή, το σεξ δεν γίνεται ξεχωριστό και ιδιαίτερο άμα καθόμαστε και ξεροσταλιάζουμε γι' αυτό, αλλά αν εμείς κατορθώσουμε να το βιώσουμε ως τέτοιο, κι ας γαμιόμαστε νυχθημερόν με διμοιρίες.

Γενικότερα τώρα, φρονώ το αυτονόητο ότι η αγαμία είναι ένα άκρως λυπηρό φαινόμενο, είτε στις ιστορικές της διαστάσεις που επεσήμανε ο cider, είτε όπως εκδηλώνεται στις μέρες μας. Να επισημάνω εδώ και την τοποθέτηση του χριστιανισμού απέναντι στο σεξ, η οποία επιεικώς μου φέρνει ανατριχίλες. Ο αγάμητος άνθρωπος είναι λυπημένος κι αξιολύπητος, και προσωπικά, τις περιόδους που τυχαίνει να το βιώνω είμαι αναμφισβήτητα και τα δυο. Ως εκ τούτου, εγκαινιάζω τη νέα χρονιά ευχόμενη σε όλους από βάθος καρδίας, ΚΑΛΑ ΓΑΜΗΣΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ.

 

Απάντηση: Re: Η αγαμία στις μέρες μας

Μόλις στείλατε όλους τους αγάμητους ανθρώπους στην κόλαση της μειονεξίας και του κόμπλεξ.... 

 

Αχ, τα ΜΜΕ......! Εκεί ΜΙΛΑΝΕ για σεξ, το υπαινίσσονται, το χρησιμοποιούν αλλά .... Οι σεξουαλικοί υπαινιγμοί πουλάνε εμπορεύματα, αλλά το απολαυστικό σεξ μεταξύ δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων δεν αποφέρει κανένα οικονομικό κέρδος εκτός κι αν μιλάμε για πορνεία. Θυμάμαι μια παλιά διαφήμιση της ΗΒΗ, με πρώτο πλάνο κώλο που ανεβαίνει σκαλιά και αμέσως μετά πλάνο την πορτοκαλάδα να ξεχύνεται λυσσαλέα από το μπουκάλι εκσπερματώνοντας. Υπάρχουν εκατομμύρια τέτοια παραδείγματα χρήσης συνειρμών.



Ημίγυμνα σώματα παντού ε;;; Όμως... τα σώματα αυτά είναι ΨΕΥΤΙΚΑ, ανύπαρκτα, πλαστικά, ή ιδανικά. Το μακιγιάζ, το photoshop, η γνώση χρήσης φωτισμού κλπ., μας τρομοκρατούν με ανύπαρκτα ιδανικά σώματα, τα οποία δεν πάσχουν, δεν πονάνε, δεν γερνάνε, δεν έχουν ακμή, σπυράκια, πιασιματάκια, κοιλίτσα, κυτταρίτιδα, χαλάρωση, σημάδια, είναι νέα (συνήθως κάτω των 25 που το σώμα είναι στην καλύτερή του κατάσταση) και διαλεγμένα όμορφα. Τα μαλλιά γυαλίζουν πάντα με την τέλεια κίνηση, τα δάχτυλα δεν είναι ποτέ κοντά, τα νύχια στην εντέλεια, τα ρούχα δεν έχουν ζάρες, δεν υπάρχουν ίχνη μικρο-ρυτίδων, τίποτα μα τίποτα δεν είναι πραγματικό -- πόσοι από το γενικό πληθυσμό είναι έτσι;


Βγάζει η "Angelina Jolie" κάποτε κάποιο σπυράκι στον κώλο; Έχει ποτέ διάρροια η "Monica Bellucci" ; (Δεν αναφέρομαι σε αυτές ως άτομα, αλλά ως στερεότυπα.) Αν ρωτήσω οποιονδήποτε φαν της Μπελλούτσι, θα μου απαντήσει πως το ιδανικό σεξ θα το έκανε μόνο μ΄αυτήν. Κι όμως, όταν η κάθε Μόνικα γδυθεί, όχι πως δεν θα είναι μια πανέμορφη γυναίκα, αλλά θα εμφανιστεί η υλικότητά της. Μπορεί να έχει ένα μικρό σημαδάκι, ένα σπυράκι, ένα ίχνος κυτταρίτιδας -- δεν θα είναι το ιδανικό που είχαμε στο κεφάλι μας.



Τελικά, έχουμε επιτρέψει να μας στερούν, σε συνθήκες απόλυτης τρομοκρατίας, το σώμα μας. Μάθαμε να καυλώνουμε με ανύπαρκτα στερεότυπα, και να απορρίπτουμε ενοχικά το κορμί μας και τα κορμιά των άλλων, να αδυνατούμε να αγαπήσουμε ατέλειες και ανθρωπιά, αφού δεν είναι το ιδανικό -- το ιδανικό είναι ανύπαρκτο. Μάθαμε να απορρίπτουμε τη σωματικότητά μας και των άλλων -- πώς να απολαύσουμε ηδονικά γαμίσια, μετά απ' αυτό; Φυσικά και ο εγκέφαλος είναι σημαντικότατος, αλλά πώς να το κάνουμε, το σεξ γίνεται με διείσδυση στο σώμα, όχι στη φαιά ουσία. Το σεξ έχει καταντήσει αερογάμι, εικονικό, και όχι πραγματικό.



[ Πάντα απορούσα που ένας νεαρός που μόλις πήγαινε σε κάποιο δημοφιλή διαγωνισμό τραγουδιού, πχ., αποκτούσε χιλιάδες κορίτσια φαν. Πριν, αναρωτιέμαι, τον είχε ΔΕΙ καμία στο περιβάλλον του ή είχε περάσει κι αυτός αγαμία; Μήπως δεν ξέρουμε ούτε να κοιτάμε ούτε να βλέπουμε τους ανθρώπους γύρω μας, και περιμένουμε από κάποιο είδος ΜΜΕ να μας τον δείξει; Μήπως είμαστε τόσο ψωνάρες, που μόνο με τον χάι, αναγνωρισμένο και κοινωνικά (έστω και εντός αυτού του φόρουμ) "υψηλά ιστάμενο/η" κάνουμε σεξ; Και τότε, "κάνουμε σεξ" με τον άνθρωπο, ή με την αναγνωρισιμότητα, με την καρέκλα, με τη θέση; ΟΚ, αυτό μπορεί να μην είναι και αγαμία, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κακογαμία. ]




​

 

Καλα τα ευχολογια αλλα η εμπειρια δειχνει αλλα.Προκυπτει αρα το αγωνιωδες ερωτημα:
Γαμει τελικα η εργατικη ταξη η δεν γαμει;
Αν δεν γαμει πως αναπαραγεται;
Αν δεν αναπαραγεται τινος την υπερεργασια θα εκμεταλλευτει ο καπιταλισμος ωστε να συυσωρευσει το κεφαλαιο;
Ρε μπας και το μυστικο της ανατροπης του καπιταλισμου κρυβεται στην αγαμια της εργατικης ταξης;

(ενταξει,οι τραπεζικοι δεν ειναι ακριβως εργατικη ταξη...ψιλομικροαστικη ειναι,αλλα η βασικη συλληψη παραμενει! )

 

Ε όχι και αγαμία στις μέρες μας. Τότε τι να πουν οι παλιότεροι;;;
Απλά τώρα που σπιτωθήκαμε, ντυθήκαμε, χορτάσαμε...βγήκαν και επιπλέον ανάγκες στην επιφάνεια....
Αλλά σίγουρα πηδάμε περισσότερο από κάθε άλλη γενιά......

 

εγώ πιστευω πως οι αντρες δεν πιανουν τα σεξουαλικα σηματα μιας γυναικας

 

Σκεφτόμαστε τα ίδια, αλλά τα "λέμε" αλλιώς. Παρεξήγησες το σκεπτικό πίσω από τη χρήση μιας λέξης και εστιάστηκες εκεί.
Δεν εννοούσα κάτι διαφορετικό από αυτά που λες και εσύ, δηλαδή:

Η λέξη κλειδί εκεί είναι το (η δική μας) "διάθεση".
Η "όμορφη εμπειρία" και το "καρτερικά επιθυμείς" αναφερόταν στις περιπτώσεις που κάνουμε σεξ επειδή το θέλουμε οι ίδιοι, επειδή πηγάζει από την δική μας επιθυμία, κτλ, κι όχι από (όπως περιφραστικά περιέγραψες εσύ και την δική μου σκέψη):

Η διαφορά στην ποιότητα του τελικού αποτελέσματος μεταξύ των δύο περιπτώσεων είναι, συνήθως, τεράστια. Σε αυτό αναφερόταν και το "ξεχωριστό" και "ιδιαίτερο".
Τώρα, αν κάποιος θέλει να γαμάει/γαμιέται, απλά και μόνο για να μην εντάσσεται στους "αγάμητους", γούστο του και καπέλο του. Δεν σκέφτονται όλοι το ίδιο όμως.

Υ.Γ. Τα ποστς των elfcat, female και Markisios_Nte_Sant εκφράζουν και δικές μου σκέψεις.