Η εμμονή (;) στο BDSM

Σωστό αυτό που λες, όταν η θεωρία επιβεβαιώνεται στην πράξη. Όταν μένει απλά θεωρία, που
στην πράξη δεν έχει δοκιμαστεί σε τι συμπεράσματα μπορεί να σε οδηγήσει ;.
Θέλω να πω ότι πολλοί Μαστεράδες που ζητούν αυτά που ζητούν στο chat ή σε επικοινωνίες με
υποτακτικά μέλη , στην πράξη δεν το έχουν εφαρμόσει σε μια κανονική σχέση που να έχει
διάρκεια.

 

...και γίνομαι μετά εγώ κακιά και τους λέω εμμονικούς. Καταλαβαίνεις!

 

Ότι ανεκπλήρωτο, και εμμονή, η ότι ανεκπλήρωτο γίνεται εμμονή εμμέσως με την πάροδο του χρόνου. Ίσως η αποβολή της να είναι εκείνο που προσπαθεί να κερδίσει ο καθένας απ’ τα ταξίδια του σ’ άλλους κόσμους, φιλοσοφίες κλπ. Όμως εμμονές στο BDSM δεν χωράνε. Απ’ την άλλη εμμονές για το BDSM συναντιούνται πριν από κάθε εκπλήρωση μιας επιθυμίας. Εκείνο δεν σημαίνει BDSM σχέση. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν την βρίσκουν αν δεν ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη πρακτική, κι’ εκείνο όχι γιατί το είχαν ανάγκη, αλλά γιατί τους είχε εμφυτευτεί μια ιδέα στο μυαλό τους. Επομένως μιλάμε για κάποιο πάθος την στιγμή που αγγίζει τα όρια της εδραίωσης του με το στίγμα η το έδρανο της έμμονης στην σκέψη του καθενός. Όμως πάθη και BDSM δεν γίνεται, γιατί αν γινόταν τότε ο σκοπός, η ουσία και το κίνητρο για έναν εξελιγμένο, διασκευασμένο, μεταλλαγμένο, διευρυμένο τρόπο ζωής ώστε να αμβλύνει την κοινότυπη, άχαρη και μίζερη συμπεριφορά η και αντίληψη του ανθρώπου για τα πεπραγμένα του, δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν επαρκώς. Με εκείνο το σκεπτικό, της εμμονή σαν πάθος, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το κάθε φετίχ για παράδειγμα, θα ήταν και μια εμμονή. Οπότε κάποιος διαχωρισμός μεταξύ πάθους και εμμονής ίσως οδηγήσει σε κάποια πιο ξεκάθαρη ανάλυση στην προσπάθεια κατανόησης των άλλων. Η εμμονή χαρακτηρίζεται ως παιδιάστικη η ανώριμη συμπεριφορά η σκέψη, ενώ το πάθος αποτελεί καινοτομία ψυχισμού, ρήγμα, διέξοδο του εαυτού μας σε κάτι, για κάτι. Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι στην περίπτωση της εμμονής μια ενέργεια γίνεται συνειδητά, και στο πάθους υποσυνείδητα. Εμμονή σημαίνει απλώς ότι δίνουμε υπερβολική προσοχή και ενέργεια σε κάτι που εμείς θεωρούμε σημαντικό και έχουμε επικεντρωθεί σε κάτι έξω από κάθε αναλογία.


Γράφει η Εύη Σύρου, Γνωσιακή Ψυχολόγος, Συνθετική Αυτογνωσία, www.evysyrou.gr


Η Έμμονη ιδέα δημιουργείται χωρίς να την προκαλούμε συνειδητά. Έρχεται βίαια ως παρόρμηση ή εικόνα και συνήθως προσπαθούμε να αντισταθούμε σε αυτή.


Παραδείγματα:


-αναπαραγωγή σκέψης πως κάποιος άλλος ή ο ίδιος παθαίνει ατύχημα ή πεθαίνει.

-έντονη ανησυχία πως είναι άρρωστος.


-φόβος ότι μπορεί να προκαλέσει κακό στους άλλους ή για μία μητέρα ότι μπορεί να βλάψει το παιδί της.

-φόβος μόλυνσης ή διαρκής σκέψης καθαριότητας και τάξης.


Έμμονη συμπεριφορά:


Δημιουργείται συνειδητά και επαναλαμβανόμενα ως «απάντηση» ή «λύση» σε έντονες παρορμήσεις (ή φοβίες).

Η συμπεριφορά αυτή έχε ιεροτελεστικό ή σχολαστικό χαρακτήρα και ενώ προσπαθούμε να αντισταθούμε σε αυτή, δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.


Παραδείγματα:


-συνεχές πλύσιμο των χεριών μετά από χειραψίες, άγγιγμα χρημάτων κ.λπ. από φόβο μόλυνσης ή μεταφοράς μικροβίων.

-επαναλαμβανόμενος έλεγχος για την ασφάλεια του σπιτιού πριν φύγει κάποιος από το σπίτι από φόβο διάρρηξης.

-επαναλαμβανόμενος έλεγχος ηλεκτρικών συσκευών από φόβο πυρκαγιάς

-ό,τι αγγίζει κάποιος με το ένα χέρι, να το αγγίζει και με το άλλο από φόβο κάποιας προκατάληψης ή ακόμη και τιμωρίας


Με τα παραπάνω διακρίνεται ότι η εμμονή δεν αποτελεί έρεισμα εξέτασης παθολογικού περιεχομενου καποιου, αλλά είναι μια ένδειξη λανθάνουσας αντίληψης για μια πραγματικότητα στην προσπάθεια του για κάτι καλύτερο. Αλλά η πραγματικότητα φυσικής ροής των πραγμάτων πολλές φορές είναι μια, που δεν είναι άλλη απ’ την συμφωνία αντιλήψεων. Τότε το καλύτερο για τον καθένα εκφράζεται με υποκειμενικό χαρακτήρα με στοιχεία αντικειμενικότητας. Η αρμονία επέρχεται με την εξομάλυνση διαφορών των αντικειμένων στο εν κατά δύναμη μέτρο. Καθετί πέραν οποιουδήποτε μέτρου δεν υπάγεται αυτόματα στην έννοια του BDSM, γιατί διαφορετικά η πειθαρχεία κινήσεων, ενεργειών και λειτουργιών προς ιδίου εαυτόν και άλλους, όπου ο κώδικας επικαλείται από τον οποιονδήποτε να προσανατολίσει, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Συνεπώς φόβοι και ανυσηχίες οτι αν μια πρακτική δεν θα ακολουθηθεί εντός BDSM πλαισίων οδηγούν στην ουτοπία, και δεν υφίσταται γενίκευσις

 

Είναι αλήθεια πως δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος σου.
Απαντώ μόνο πως τα γνωρίζω αυτά και πως η επιλογή της λέξης "εμμονή" έγινε μετά από σκέψη κι όχι τυχαία. Συνεπώς δεν εννοώ πως είναι κάτι το οποίο χαρακτηρίζει κάποιο άτομο που πάσχει αλλά μπορεί να ενοχλεί τον σύντροφο. Αν εσύ τρως τα νύχια σου και δεν σε πειράζει, όμως πειράζει εμένα, τότε κάτι δεν πάει κάτι καλά. Το ποιός ευθύνεται για αυτό... είναι κάτι άλλο.

 

Αφού είπα τη γνώμη μου για το συναίσθημα στο BDSM, ότι δηλαδή υπάρχει και είναι ισχυρότατο αλλά ενδεχομένως δυσανάγνωστο στους "απέξω" και συγχρόνως αφήνει ή και δίνει πρώτη θέση στο BDSM, γιατί τουλάχιστον εμένα δεν μου έχει τύχει εκεί που με πονάει ο Κύριος να με αρχίσει στις αγαπούλες αλλά ούτε και έχω θελήσει ή ζητήσει κάτι τέτοιο ποτέ μου, όμως είναι βέβαιο ότι μετά και αφού έχω ικανοποιήσει τον Κύριο θα ευχαριστηθούμε και συναισθηματικά ο ένας την παρουσία του άλλου, και μερικά που σκέφτηκα εκ των υστέρων πάνω στα άλλα θέματα και κυρίως:

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι τόσο εμμονικό ή δεν είναι μόνον εμμονικό, αν και καταλαβαίνω καλότατα τι θέλεις να πεις, είναι μάλιστα φανερό ότι το έχεις σκεφτεί, βασανίσει και γνωρίζεις για τι μιλάς. Όμως εμένα μου φαίνεται για κακό BDSM ή για κακή συνεννόηση.

Δεν γίνεται μια σχέση να σε περιλαμβάνει ολόκληρη και ολόκληρη η σχέση να είναι BDSM. (Όπως δεν γίνεται να ζεις στα τέσσερα, προφανώς   αλλά και να γινόταν, μου διαφεύγει για ποιο λόγο κάποιος θα έκανε τέτοιο πράγμα σε έναν άλλον ή θα το δεχόταν για τον εαυτό του.) Σχέση BDSM που να περιλαμβάνει τα πάντα του σκλάβου (και όχι κατ' ανάγκη τα πάντα του Αφέντη) είναι η 24/7 M/s που για να γίνει τέτοια έχει συζητηθεί από την αρχή ότι θα είναι έτσι και έχει περάσει του λιναριού τα πάθη για να προσαρμοστεί στις γενικές και τις ειδικές ανάγκες των δύο και να παραμείνει M/s.

Αν λοιπόν η σχέση περιλαμβάνει μόνον το BDSM κομμάτι των δύο - που συμβαίνει κάποιες φορές - αυτό πρέπει να είναι εξηγημένο από την αρχή και να γίνει αποδεκτό από τα δύο μέρη. Και όσο αντέξει. Και όποιος αντέξει.

Όσον αφορά την κακή συνεννόηση, υπάρχει επίσης το topping bottoming, και αυτό BDSM είναι. Που σημαίνει ότι με άποψη για τα BDSM πράγματα και με κοινή συναίνεση και γνωρίζοντας τι θα πει "ασφαλές, υγιές, συναινετικό" το ζευγάρι κάνει BDSM μόνον την ώρα του παιχνιδιού, τις άλλες ώρες είναι όπως είναι όλος ο κόσμος. Θα ρωτήσει κανείς, ποια είναι η διαφορά με kinky vanilla, μα ότι υπάρχει συναίσθηση ανταλλαγής εξουσίας η οποία βιώνεται μόνον την ώρα του παιχνιδιού. Είχα γνωρίσει ζευγάρι όπου η bottom είχε μεγάλη στενοχώρια επειδή ο σύντροφός της και σταθερά Top την ώρα του παιχνιδιού και μάλιστα χωρίς προσυμφωνημένα παιχνίδια και όρια, της φορούσε το κολάρο όσο έπαιζαν και μετά την ξεκολάρωνε και γνώμη γι αυτό δεν άλλαζε με τίποτα! "Η ευθύνη μου για εσένα περιορίζεται σε αυτές τις ώρες και μέσα σε αυτούς τους τοίχους, όλες τις άλλες στιγμές και σε όλες τις άλλες καταστάσεις είσαι κυρία του εαυτού σου."

Όσον αφορά το κακό BDSM που ίσως κάπως κακότροπα ανέφερα - αλλά δεν παίρνω πίσω   - ας μου επιτραπεί να συνεισφέρω το απολύτως πρώτο πράγμα που με έμαθαν στο BDSM:
"δεν το κάνεις επειδή σου το ζήτησαν, το κάνεις επειδή σου αρέσει και το θέλεις, αλλιώς το κάνεις για τους λάθος λόγους."

Και ευγενικά το λες. Μου είχε τύχει κι εμένα και δεν με είχε πονέσει, άλλωστε ζήτησα αποδέσμευση με μια άνεση απίστευτη, με είχε όμως σοκάρει τόσο που με άφησε αδρανή για πάνω από ένα χρόνο. Κάπως σαν εμβρόντητη από αυτό που είχα ζήσει. Και είχα λόγους να μου αποδίδω ευθύνες, ότι είχα παραπλανήσει, ότι δεν μιλούσα, δεν εξέφραζα τις αντιρρήσεις μου, δεν έλεγα ότι βλέπω τα πράγματα να στραβώνουν κάθε μέρα και περισσότερο. Τυπικά το σφάλμα ήταν του Κυρίαρχου που δεν είχε φροντίσει να επικοινωνούμε τακτικά επί της ουσίας. Ναι μεν κάθε βράδυ αναφορά αλλά με δικαίωμα μέχρι μιας ερώτησης την ημέρα και όλες τις άλλες ώρες σιωπή, αν δεν μου μιλούσε, πράγμα που ίσχυε και όταν είμασταν μαζί. Ναι, είναι ακριβώς όπως το λες, ρουφάει αυτό το πράγμα και είναι τόσο βαριά ηδονικό, καλύπτει τόσες ανάγκες που δεν μένει χώρος ούτε καν να ψιθυρίσουν την ύπαρξή τους οι άλλες, οι συνηθισμένες, καθημερινές ανάγκες, πόσο μάλλον να δώσουν το παρόν δυναμικά.

Δεν γίνεται να επιβάλει κανείς στον άλλο κάτι που δεν έχει έρθει η ώρα του να κάνει και δεν έχει ωριμάσει η επιθυμία να το ζητήσει. Αυτό το γνωρίζουν όσοι είναι χορτάτοι από BDSM και δεν βιάζονται να τα κάνουν όλα τώρα. Μπορεί έξι μήνες αργότερα και στο κατάλληλο πλαίσιο να ήσουν πραγματικά ευτυχισμένη στο εστιατόριο με τη σφήνα...

 

Τι διαφορετικό έγραψα? Ίσως κάπου εκεί χάθηκε η ουσία απ' εκείνα που 'εγραψα. Προσπάθησες να αντιληφθείς το ύφος μου όπως είπες, και όχι να αναλύσεις τα γραφομενά μου. Απ' την μεριά μου προσπάθησα να συμβάλω στο νήμα. Όπως εσύ είχες απορίες, έτσι κι' εγώ ίσως να έχω κάποιες στο μέλλον και η γνώμη σου να είναι χρήσιμη, όπως κάθε γνώμη. Αμοιβαία είναι αυτά. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχεις κάποια απορία σ' εκείνα που έγραψα γιατί νομίζω λέμε το ίδιο πράμα.

 

Συμπέρασμα: Mην προσπαθείς να βαπτίσεις εμμονή κάτι που δεν ταιριάζεις / δεν την βρίσκεις και ούτε ο καθ' εξής.
Ψάχνεις να βρεις τον κατάλληλο που θα σου κάνει κλικ και η γκρίνια όβερ.
 

 

Πρώτα, ένας άνθρωπος μαζί μ' έναν άλλο.
Μετά ένας/μια Κ και ένας/μια υ ( μόνοι τους η με περισσότερους άνθρωποι/"δορυφόρους" γύρω/δίπλα τους. Αν είναι εκείνο που θα ήθελαν/αποδεχόντουσαν ).
Έπειτα η αμοιβαία εξερεύνηση, η τριβή, και το όποιο μοντέλο ήδη υπαρκτό η δική τους "εφευρέσεως" θα τους ταίριαζε και θα ήταν συμβατό με τις όποιες σεξουαλικές/αισθηματικές τους ανάγκες,
καθώς και με την "αλληλεπίδραση" του όποιου τρόπου ζωής επέλεξαν με τον κοινωνικό/επαγγελματικό τους περίγυρο.
Αν και δεν νομίζω ότι κανείς διατυμπανίζει τις όποιες προτιμήσεις/διαφορετικές αποχρώσεις του αριστερά και δεξιά.
Ούτε τις "μπλέκει" υπέρ του δεόντως με την εκτός προσωπικής σφαίρας ζωή του/της, βανίλλια η βουδουσουμιάρικη.
π.χ. εγώ δεν θα έβγαινα ποτέ έξω με κάποια σύντροφο μου, τραβώντας την από ένα λουρί στο λαιμό.
Όχι για το τι θα πει/σκεφτεί ο "κόσμος". Αλλά γιατί απλά δεν αρέσει σε μένα.
Σε κάποιους άλλους/ες μπορεί ν' αρέσει και καλά κάνουν.

Αίτηση άδειας του/της υ από τον/την Κ του για να πάει προς νερού του/της ( το φέρνω σαν άλλο ένα "ηλίθιο" παράδειγμα και τίποτ' άλλο ), ενώ βρίσκονται έξω η στο ίδιο τους το σπίτι.
Εμένα δεν μου φαίνεται εμμονή, αλλά χαζομάρα. Αλλά σε κάποιους/ες μπορεί και ν' αρέσει και να το θεωρούν εντελώς φυσιολογικό.
Τουτέστιν, το delicatessen έχει "λιχουδιές" για όλα τα γούστα και οι μάγειρες τους, εμείς και ο/η όποιος/α "συμπαίκτης/ρια" μας.
Κάτι σε μας μπορεί να φαντάζει εμμονή, για κάποιους άλλους εμμονή μπορεί και να μην είναι.
Και κάτι που για μας είναι BDSM, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι μια κακή απομίμηση για το πόσες "ελευθερίες/παρεκκλίσεις" θα είχε για τα δικά τους γούστα.

Τις όποιες εμμονές του/τις κάποιος/α τις κουβαλάει στον σκληρό δίσκου του χαρακτήρα/μυαλού/πείτε το όπως θέλετε.
Και όπως "βγαίνουν" σε άλλα κομμάτια της ζωής του/της. Έτσι θα μπορούσαν να βγουν και στο BDSM του/της.

My one cent ( γιατί το άλλο πλέον το χάλασα χαχαχα )

    

 

Πολύ επιμορφωτικόν       Σε επίπεδο 24/7, το bdsm εμένα με αφορά μόνο για να επιβάλω τον δικό μου τρόπο ζωής, που δεν είναι άλλος από την συνέπεια στις υποχρεώσεις, κάνοντας το όσο πιο πολύ μπορώ παιχνίδι   Τωρα, δεν στέκει γυναίκα μαζί μου αν δεν είναι στα αλήθεια "νυμφομανής"¨, είμαι απαιτητικός       Το πρωτόκολλο το τηρώ, γιατί με φτιάχνει υπενθυμίζει την απόσταση, γιατί αισθάνομαι ότι με το υ δεν είμαστε ίσα και όμοια (αντικειμενικά)   . Από την άλλη, όταν έχω αυτά που ζητώ, είμαι αρκετά προστατευτικός και θα μπώ να διορθώσω τα ασυμμάζευτα που το δικό μου υ έχει ταλέντο να δημιουργεί     και άλλα πάνω στο θέμα δεν λέω.

Μόνο όμως, όταν παίρνω το 100 % της             και κάθε μέρα κρίνεται για την προσφορά της          

Καμία εμμονή για μένα, επιλογή που με φτιάχνει      

Με μέτρο, με αφορά το παιχνίδι "πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει" για πάρτη μου      


Υγ. Εμμονή είναι μόνο ο Ολυμπιακός       :

 

Εμείς οι ''ανισόρροποι'' bdsmers ακροβατούμε καλύτερα, plus δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός. Πειράζει να είσαι κλώνος.

P.s: Σήμερα νιώθω εμετικά κοινωνική τι συμβαίνει.

 

Το δυσκολο ειναι να βρεις καποιον που ΔΕΝ εχει εμμονες και οχι το αντιθετο... Και δε μιλαω για το bdsm μονο!

 

Το να είναι κανείς διαφορετικός ή κλώνος εγώ μόνο το ενθαρρύνω             Είμαι πολύ κατά του φανατισμού και είμαι πολύ υπέρ ο καθένας ότι είναι είναι για την πάρτη του και μόνο