Η επιδίωξη της ευτυχίας

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Ηρεμία / Γαλήνη / Ισορροπία / Ελευθερία / Ευτυχία

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Ανάμεσα σε μας και στο να φτάσουμε στην ευτυχία μας σκεφτόμουνα
υπάρχει ένα εμπόδιο, είμαι σίγουρη γι αυτό ,
απλά στον κάθε έναν από εμάς διαφέρει .
Νομίζω πως το μόνο κοινό για όλους είναι ο … φόβος όμως.
Ο φόβος είναι αυτό που αλλάζει στον κάθε άνθρωπο ,
ο δικός του φόβος .
Είναι διαφορετικός αλλά παραμένει το .. ίδιο .
Εμπόδιο …
Φόβος !

Κάνει κάποιος μεγάλη υπέρβαση όταν στέκεται μπροστά στο καθρέφτη .
Από μόνη της αυτή η κίνηση είναι μεγάλη … δουλειά .
Να πάρεις την δύναμη και να περπατήσεις μέχρι εκεί και να σταθείς μπροστά του .
Μπορεί να μην έχεις την δύναμη τελικά να σηκώσεις το βλέμμα σου
και να κοιταχτείς αλλά
και ότι έχεις κάνει την προσπάθεια να φτάσεις μέχρι εκεί είναι πολύ σημαντικό ,
είναι ένα βήμα , είναι … μεγάλο όσο μικρό και αν δείχνει !

Η ευτυχία δεν είναι αυθάδεια .
Νομίζουμε πως είναι ,
νομίζουμε πως όταν είμαστε ευτυχισμένοι απαρνιόμαστε το παρελθόν μας ,
τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη
η αυτά που εκ των πραγμάτων πρέπει και οφείλουμε να κάνουμε γι αυτούς .

Δεν είναι έτσι όμως τελικά ….

Χαμένος χρόνος για εμάς είναι να προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους να είναι ευτυχισμένοι ,
να αισθανόμαστε πως είναι χρέος μας ,
να φοβόμαστε να μην τους πληγώσουμε .

Αυτό που στην ουσία κάνουμε είναι να δίνουμε μια ψεύτικη πλασματική εικόνα …
της αλήθεια μας ,
αλλά ποια αλήθεια ?

Αυτή που ούτε εμείς δεν μπορούμε να αντικρίσουμε γιατί φοβόμαστε .
Φοβόμαστε γιατί οι ενοχές που νιώθουμε καλύπτουν
την ανάγκη μας για την ζωή μας την … ευτυχία μας !

Λυπηρό !

Αν μπορέσουμε να καταλάβουμε ποτέ ότι το πρώτο χρέος μας είναι απέναντι στον εαυτό μας ,
τότε ίσως ,
μπορέσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι
και να δώσουμε όσα πρέπει και στους ανθρώπους που νομίζουμε πως … οφείλουμε !
Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο !

Είναι να θέλεις , άμα δεν θέλεις … γαμάτα ! τι να λέμε !


Υ.Γ
Ευτυχία για μένα είναι ,
είναι να κοιμάμαι και να ξυπνώ Μαζί του ,
αλλά να ξέρει και να ξερω
γιατί το κάνει αυτό
γιατί είναι εκεί ειμαι εκει ,
και να το ζει να το ζω , ολοκληρωτικά ,
αλλιώς δεν έχει νόημα , δεν υπάρχει … τίποτα ,
ολα τα αλλα ειναι να ειχαμε και λεγαμε
και να κοροιδευομαστε πως ...
αγαπιωμαστε και πως
περνανε οι μερες
για να περνανε ...

Ενταξει , καλο ειναι και αυτο
για οσους τους αρεσει να παραμυθιαζονται ...
δεν ειναι κακο...


…. Έτσι και αλλιώς εγώ ήμουν πάντα μόνη ,
νιωθω πολυ κουρασμενη ....
ε δεν μου λέει κατι ολο αυτο ,
εχω ... αντιληψη !

λολ , εγω εχω !

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Στην ζωή, anasia μου, ο άνθρωπος έρχεται μόνος και μόνος πάντα φεύγει !

Μάθε να παλεύεις πάντα στα ζόρια της ζωής, και μην καταθέτεις ποτέ τα όπλα !

Ευτυχία είναι η δίψα για ζωή, αν διψάς να ρουφήξεις κάθε σταγόνα της δεν θα νιώσεις ποτέ κουρασμένη !

 

Re: Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Φιλεναδα χαλαραααα ( με 5 λαμδα ) αλλα δημιουργηκα λεμεεεε....
Ειπαμε θελω να σαι καλααα... ( με 7 λαμδααα )

 

Αν οποισδήποτε εκανε οτιδήποτε, είναι επειδή το θεώρησε σωστό τη στιγμή που το έκανε. Στις δε περιπτώσεις όπου κανείς επιλέγει εις γνώση του το λανθασμένο, φρονώ πως απλώς κρίνει ότι σωστό είναι στην περίπτωση εκείνη να κάνει ένα λάθος. Αυτό που ο Καζαντζάκης αποκαλεί "μια γενναία παράλογη πράξη". Δεν μπορώ να τεκμηριώσω εντός μου την πλήρη αποψίλωση μιας επιλογής από τη συνειδητότητα εκείνου που την κάνει. Ακόμη και όταν αποφασίζω να πράξω χωρίς να σκεφτώ, η απόφαση της αποφυγής περαιτέρω σκέψης είναι απόρροια μιας σκέψης. Οι επιλογές μας είναι αιτιατές. Πάντα.

Το αν εκ των υστέρων κρίνονται ως λανθασμένες είναι σίγουρα κάτι διαφορετικό και στην αξιολόγησή τους ως τέτοιες θα πρέπει σαφώς να συνυπολογίζεται πως ο μηχανισμός αξιολόγησής τους είναι ετεροχρονισμένος.

Οφείλει στον εαυτό του τη σχετική αιτιολόγηση του λάθους, αν κρίνει ότι έκανε λάθος και αν ο εαυτός του τον πιέζει για απάντηση.
Δεν οφείλει τίποτα στους αυτοχρισμένους ψυχαναλυτές - αξιολογητές χρήστες αυτού του forum. Οι τελευταίοι ίσως οφείλουν στον εαυτό τους μια καλή ψυχανάλυση προς αποσαφήνιση των αιτιών που τους ωθούν στην άσκηση κριτικής των ζωών των άλλων, ενίοτε και στον άμεσο ή τον έμμεσο (κατά τις ιδιαίτερες αντιλήψεις τους περί λεπτότητας ειρωνείας) χλευασμό τους - αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση...

Το αν είναι συνεπής προς τον εαυτό του το κρίνει ο ίδιος. Το αν νοσεί κρίνεται εκ του αποτελέσματος της ομαλής διαγωγής της ζωής του. Που φυσικά αξιολογείται από τον ίδιο κατά τη διάρκειά της.

Περί δειλίας και τόλμης θα δανειστώ μια φράση του Καζαντζάκη: Αν κάτι δεν έκαμα ακόμα, είναι επειδή δεν το θέλησα πολύ.

Πέρα από αυτό το θέμα της δειλίας χωρά πολλή συζήτηση. Αυτός που κρίνεται από τους άλλους ως δειλός ίσως θεωρεί εαυτόν συνετό. Ίσως απλώς δεν επέλεξε ποτέ να κάνει ένα λάθος. Ίσως νιώθει ότι δεν είναι σωστό να κάνουμε λάθη. Δεν ξέρω, δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Είναι σωστό να κάνουμε λάθη;

Στις αρχές του δεύτερου παγκόσμιου ο Ζορμπάς είχε καλέσει τον Καζαντζάκη στη Σερβία για να δει μια ωραία πράσινη πέτρα, εκείνος του έγραψε εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν θα πήγαινε και ο πρώτος του ξανάγραψε: "Μπορούσες κι εσύ κακομοίρη μια φορά στη ζωή σου να δεις μια όμορφη πράσινη πέτρα και δεν την είδες".

Αν ο όμως Καζαντζάκης δεν ήταν δειλός, δεν θα είχε περιγράψει καλύτερα την αρετή της τόλμης. Και ίσως γενναίο φαίνεται το λάθος που δεν έκανε κανείς ακόμη. Κανένα από τα λάθη μου δεν θεωρώ γενναίο. Το μόνο γενναίο είναι που τα τελευταία τρία χρόνια με κοιτάζω στον καθρέπτη ακόμη και όταν με τρομάζω.

Η προσωπική ευτυχία δεν μπορεί να οριστεί, για να αποτελέσει συνεπώς προορισμό. Η ζωή μας δεν έχει κανένα, μα κανένα απολύτως, εγγενές νόημα. Μας πέρνει μια ζωή να τη νοηματοδοτήσουμε. Και τελικά βάσει ορθολογισμού και εμπειρισμού είμαστε αναγκασμένοι να αποφανθούμε ότι το νόημα της ζωής μας ήταν το περιεχόμενό της και όχι κάτι διαφορετικό. Αν περάσω τη ζωή μου αναζητώντας το νόημά της, το νόημα της ζωής μου ήταν αυτή η αναζήτηση. Αν την περάσω βλέποντας στο μεγαλύτερο μέρος της τηλεόραση, τότε το νόημά της θα ήταν η παρακολούθηση της τηλεόρασης. Κυνικός ο ρεαλισμός. Όπως όταν ρώτησαν τον Kamprad ποια είναι η αποστολή της ΙΚΕΑ και εκείνος απάντησε ότι εκ του αποτελέσματος κρίνεται ότι βασικά πωλεί σουηδικά κεφτεδάκια (το συγκεκριμένο είδος είναι αυτό που σημειώνει το μεγαλύτερο τζίρο στην επιχείρησή του).

Όχι, γιατί η ανακάλυψη αυτή (της προσωπικής του ευτυχίας) είναι τόσο προσωπική που δεν έχει νόημα να ειπωθεί πως κάποιος άλλος θα κάνει την ίδια.

Τί εννοείς "απλά" μαζοχιστής;

Τί εννοείς;

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Είναι πολύ απλό και εύκολο να κάνει κάποιος το κλικ ,
να γυρίσει το διακόπτη και να πάρει την απόφαση
να είναι ευτυχισμένος για πάντα … αρκεί ,
να έχει ξεκαθαρίσει μέσα του τι είναι ευτυχία γι αυτόν και όχι για τους άλλους ,
να ξέρει ποιος είναι ο προορισμός του ,
ο στόχος του για τα όνειρα του στην ζωή ,
να έχει συνειδητοποιήσει ότι το ταξίδι της ευτυχίας έχει διάρκεια, δεν είναι στιγμιαίο ,
και όχι τι υποχρεούνται να πράξη για το καλό όσων είναι δίπλα του .
Ποτέ δεν είναι αργά για την ευτυχία …
Χωρίς πολλή σκέψη , ο διακόπτης της ευτυχίας γυρνάει
γιατί ήρθε η στιγμή και το πλήρωμα του χρόνου να το κάνουμε ,
φυσικά όλα αυτά αν μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας , καθαρά .
Ο χρόνος είναι η ίδια μας η ζωή .
Τον χαραμίζουμε όμως , αλλά ας μην το κάνουμε !
Αν δεν αποφασίσουμε συνειδητά που θα τον ''χαραμίσουμε''
θα τον σπαταλήσουμε τελικά σε ανούσια πράγματα
προκειμένου να ξεχνάμε τα ανχη μας την αναποφασιστικότητα μας ,
την ανδρεία μας ,
την … υποχρεωση που έχουμε απέναντι σε αυτό
που δεν θέλουμε να πληγώσουμε νομίζοντας πως όταν κάνουμε το καλό όλα είναι καλά .
Ο χρόνος όμως είναι υποστηριχτής των ονείρων μας .
Μετράει τις πράξεις μας και μας δίνει το πλεονέκτημα να κάνουμε λάθος
και να το διορθώσουμε .
Ο χαμένος χρόνος δεν έχει επενδύσει πουθενά ,
νομίζουμε αλλά δεν έχει επενδύσει , δεν επενδύει .

Είναι σημαντικό να φροντίσουμε πρώτα να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι και πλήρεις ,
χαρούμενοι ώστε να μπορέσουμε να ανοίξουμε την καρδιά μας
και να .. δώσουμε σε αυτούς που νομίζουμε πως χρωστάμε !

Για να είμαστε ευτυχισμένοι χρειάζεται να είμαστε ο εαυτός μας,
τελικά και μόνο!

...Τσεμπερλίδου , απο τα μονοπατια της ευτυχιας .

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Γυναίκες!
Άλλοτε με το απατηλό μαρμάρινο προσωπείο
του δήθεν απόλυτου ελέγχου των πάντων (Syrah)
κι΄άλλοτε σφαγείς με το βαμβάκι υπερθεματίζοντας έναντι των πάντων (anasia).
Οι ίδιες θηλυκές υπάρξεις που με άλλα ονόματα (π.χ. tinky)
είσαστε ικανές για την υπέρτατη θυσία και ταυτόχρονα
για τα στυγερότερα εγκλήματα πάθους….
Αρκεί να έχετε το λόγο, την ικανή αιτία στην οποία θα αφεθείτε να σας οδηγήσει.
Ενώ εμείς, είμαστε αλλιώς.
Αν είχα συνειδητοποιήσει έγκαιρα πόσο διαφορετικά μαγειρεύουμε τη ζωή μας
άντρες από γυναίκες και αν το είχα εκμεταλλευτεί κατάλληλα
δεν θα είχα ανάγκη σήμερα τα fora αυτού του φυράματος!
Το μόνο που δεν ξέρω είναι αν τώρα θα βρισκόμουν στις Μπαχάμες
ή βιτριολισμένος σε κανένα σανατόριο.

Παραδίνομαι!
Δεν μπορώ να ακολουθήσω τόση αβάσταχτη ορθολογιστική πεπατημένη.
Λυπάμαι.

Εάν αυτό που γράφεις εδώ ληφθεί τοις μετρητοίς –και δεν υπερβάλω-
πρέπει το φόρουμ να κατεβάσει ρολά πάραυτα.
Μαζί σου πάντως.

Να σε βοηθήσω.
Επειδή είναι απλά αναπόφευκτο, το μυστικό είναι να μαθαίνουμε να ζούμε
παρέα με τα λάθη μας μαθαίνοντας κι’όχι να καμωνόμαστε πως είμαστε οι σούπερ-ουάου.
Στοιχειώδες αγαπητέ μου Γουάτσον!

Πρόσθεσε στην οπτική σου και τον Μουρσελά με τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά».
Θυμάσαι πως ο δειλός συγγραφέας μισούσε να θαυμάζει και να εξυμνεί
τον απελεύθερο (συνάμα και ασυνείδητο) Λούη;

Πρέπει να πέσει όλο το φόρουμ επάνω στα λόγια σου τώρα και να γράφει!
Γι΄αυτό το κάνατε συνδρομητικό ε;;
Είχες σκοπό να γράψεις αυτό και να μην έχεις πολλά quotes. Σε τσάκωσα!
Μονομιάς κατάργησες και όνειρα και επιθυμίες και σχέδια και τα πάντα.
Μπήκες στην αίθουσα στο τέλος της ταινίας για να την ξαναδείς μετά από την αρχή
με τους κολλητούς σου και να τους τη σπάσεις προδίδοντας το τέλος.

Εννοώ νέτα σκέτα. Ποιο ακριβώς κομμάτι δεν καταλαβαίνεις;

Έλα βρε, που κάνεις πως δεν κατάλαβες.
Αυτό ήταν πυροτέχνημα για να αυτοσχεδιάσουν τα πλήθη.
Το τυρί που λένε.

Εσένα θα σε φτιάξω κατ΄οίκον.
Θα σου μετρήσω την …Τσεμπερλίδου φύλλο-φύλλο στα παΐδια σου…

 

Re: Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Δεν τεκμαίρομαι να ισχυρίζομαι ότι έχω τον απόλυτο έλεγχο των πάντων, αλλά βαυκαλίζομαι πως είμαι απόλυτα προσανατολισμένη στο να αποκτήσω τον έλεγχο του εαυτού μου.

Καλώς.

Πώς το τεκμηριώνεις αυτό; Η δική μου εκτίμηση είναι πως η αντίληψη ότι το νόημα της ζωής μας κρίνεται εκ του αποτελέσματος, όχι μόνο δεν καταργεί τα όνειρα, αλλά μάλλον ενισχύει τη θέληση να πραγματωθούν. Ενισχύει, αν προτιμάς, τη διαδικασία μετασχηματισμού της επιθυμίας σε στόχο προς εκπλήρωση.

Το "απλά". Ο μαζοχισμός είναι για εμένα εν πολλοίς δυσθεώρητος. Πώς προκαλείται, πού εδράζεται, πώς και πόσο συγκαλυμένα εκφράζεται, πού απευθύνεται, πού στοχεύει, πού συγκρούεται με τη λογική και πώς εξηγείται από αυτή. Είναι πολύ πιθανό να μην μοιράζονται πολλοί τους προβληματισμούς μου, προσωπικά έχω σπαταλήσει πολύ χρόνο και πολλή φαιά ουσία σκύβοντας πάνω από το μαζοχιστή, προσπαθώντας να καταλάβω το μηχανισμό - για να μπορέσω στο τέλος να γνωρίσω τον άνθρωπο. Μπορεί να διαταθεί κανείς πως ο μαζοχισμός είναι απλός και πως εγώ έτυχε να γνωρίσω μη ενδεικτικές περιπτώσεις - δεν ισχυρίζομαι πως ενεπλάκην στις πλέον απλές σχέσεις με τους πλέον απλούς ανθρώπους, ίσως η έπαρσή μου με οδηγεί να καταπιάνομαι πάντα με τα δύσκολα.

Ένα στοίχημα με τον εαυτό σου θα ήταν το στήσιμο παγίδας δίχως τυρί. Αν είσαι λίγο σαδιστής θα καταλαβαίνεις τί εννοώ. Και αν έχεις διαβάσει τις απόψεις μου περί άλλοθι επίσης.

 

Θα συμφωνήσω, συμπεριλαμβάνοντας το τρομακτικό leap of faith που είναι απαραίτητο στο slavery - και στο D/s, εν μέρει. Ο έρωτας δεν συμπεριλαμβάνεται διότι είναι απλά παιδική ασθένεια. 

Σαν να ακούω τον V να μιλάει... 

Συμφωνώ ασφαλώς, παρά κάποιες στιγμιαίες αλλά οδυνηρές υπαρξιακές κρίσεις, οι οποίες θεωρώ ότι έχουν τη χρησιμότητά τους, ως πυριτιδαποθήκες δημιουργικότητας.

 

Απάντηση: Re: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τους ορισμούς και τις θεωρίες για να μπορέσει να ελέγξει όσο καλύτερα γίνεται το περιβάλλον του και τον εαυτό του. Πράγματι κανείς δεν μπορεί να ορίσει τί θα πεi προσωπική ευτυχία. Κατά ένα παράδοξο τρόπο όμως όταν μιλάμε γι αυτήν όλοι νιώθουμε μια ζεστή και ευχάριστη γλυκύτητα στο υπογάστριό μας και συννενοούμαστε θαυμάσια. Αυτή λοιπόν η αίσθηση ορίζει τί θα πεί ευτυχία. Όταν νιώθεις έτσι στη ζωή σου είσαι ευτυχισμένος. Θα συμφωνήσω ότι η ζωή δεν εχει εγγενές νόημα. Θα διαφωνήσω στο ότι μας παίρνει μια ζωή για να αποφανθούμε περί αυτού, άλλους τους παίρνει μια ζωή και άλλους ένα λεπτό... εννοώ ότι η νοηματοδότηση της ύπαρξής μας μπορεί να είναι αυτή η ίδια η ευτυχία, χωρίς περαιτέρω περιπλοκές. Η ευτυχία είναι στο σήμερα και στο τώρα, που στέκομαι συνειδητά.

Καλά τα λέει η Τσεμπελίδου αν και δεν την γνωρίζω. Το ίδιο καλά τα λέει και η anasia.

 

Απάντηση: Η επιδίωξη της ευτυχίας

Η ευτυχία είναι απόφαση!

Σκοπός μας σε αυτή την ζωή είναι να ζούμε καλά, να πραγματοποιούμε τα όνειρά μας και να είμαστε ευτυχισμένοι. Από μικροί/ές προσπαθούμε να κάνουμε αυτά που ονειρευόμαστε και μας γεμίζουν. Περιμένουμε να μεγαλώσουμε για να γίνουμε κάτι αξιόλογο, πιστεύοντας ότι αυτό το κάτι θα υπογράφει την ευτυχία μας. Μεγαλώνοντας, ή το ξεχνάμε παντελώς ή το αλλάζουμε ή το πραγματοποιούμε.

Από εμάς εξαρτάται να επιλέξουμε ποιος είναι ο προορισμός μας σε αυτό τον πλανήτη. Με την ελεύθερη βούλησή μας τον αποφασίζουμε και τον ακολουθούμε. Αυτός ο προορισμός μας κάνει ευτυχισμένους.

Για να αλλάξουμε το παρόν και το μέλλον μας, χρειάζεται η προσωπική μας δέσμευση και αυτοπειθαρχία ότι θα ασχολούμαστε συστηματικά με την δημιουργία αφορμών για προσωπική ευτυχία.