Η θεωρία του συναισθήματος

Καρδιά μου την απάντηση θα την έχεις πολύ σύντομα...

 

Με βάση αυτό που έγραψε η female έχω να πω ότι κατεμέ δεν υπάρχει ανθρώπινο ων που να μην έχει τη δικιά του ηθική (την κοσμοθεωρία του, το αξιακό του σύστημα κλπ), σε οποιοδήποτε στάτους και αν ανήκει φυσικά.

 

Βάζουμε έναν σαδιστή και έναν μαζοχιστή στην σκηνή. Πριν ξεκινήσει η δράση έχουμε δύο ισότιμου μεγέθους, εικόνες. Κατά την διάρκεια της δράσης η εικόνα του σαδιστή αυξάνει ενώ η εικόνα του μαζοχιστή μικραίνει. Και οι δύο θεωρούν τον άλλον το ίδιο πολύτιμο για την προσωπική του ανάγκη.

Γιατί ο μαζοχιστής θέλει να μικρύνει; Για να νιώσει δέος. Για να νιώσει μία μικρή κουκίδα. Αν το θέλει, για να νιώσει τον εραστή του τεράστιο, τότε πιθανόν να ελλοχεύει μέσα του μία άλλη ανάγκη. Ο μαζοχιστής για εμένα πάντα, αυτό που φυσιολογικά θα πρέπει να θέλει είναι, να νιώσει το δικό του μέγεθος να μικραίνει. Γιατί; Εκεί τον ωθεί η θεώρηση του για την φυσική τάση των πραγμάτων. Κάποιους του ελκύει να γίνουν μία μεγάλη μάζα, κάποιους ένα μικρό σωματίδιο.

Κοιτάς στον ουρανό.
Μπορείς να νιώσεις ότι θέλεις να ψηλώσεις, να θεριέψεις να αγκαλιάσεις ολάκερο το σύμπαν, μπορείς να νιώσεις ότι μικραίνεις, γίνεσαι ένα ηλεκτρόνιο, μικραίνεις ακόμα περισσότερο, γίνεσαι ένα ανθρωπάκι που βαδίζει πάνω στο πλανήτη του ηλεκτρονίου. Και οι δύο κινούνται προς τις δύο άκρες της ευθείας. Τις αντίθετες.

Όταν ένας άνθρωπος γεννιέται λογικά έχει και τις δύο τάσεις. Μία από τις δύο πιθανόν περισσότερο. Το θέμα είναι τελικά που θα γείρει.

 

Δε μπορείς να κάνεις ομελέτα αν δεν σπάσεις μερικά αυγά.
Ο "πολύς" Πλάτωνας έλεγε ότι εν αρχήν ην ένα ανδρόγυνο αυγό που μετά χωρίστηκε και εγένετο άνδρας, και εγένετο γυναίκα.
Από τότε, όταν προσπαθούν να ενωθούν πάλι, χρειάζεται καλό χτύπημα.

 

Female, ο Αθάνατος είναι η απόδειξη αυτού που είπα  

Συγχώρεσε με Όμορφε, ξέρεις πως σε αγαπάω. Οι αλήθειες μας διαφέρουν στο χρώμα και στην υφή της κουρτίνας. Πίσω από αυτές, είναι ξαπλωμένο και αδηφάγο, το ένστικτο…