Η ικανοποίηση των φίλων μου, είναι και δική μου.

Αμάν αράδα! Έχω όρεξη σήμερα για εξομολογήσεις τελικά.

 

@Error , ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να έχει τα δικά του θέλω και έχει το δικαίωμα να καυλωνει με όποιον τρόπο του ταιριάζει.
Συγχρόνως, τα δικά του όρια και τη δική του κατεύθυνση. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχουν μόνο τα παραπάνω.
Αν πιστεύεις ότι βοηθάει σε κάτι να κατακρίνεις άμεσα ή έμμεσα, θα πρέπει να πιστεύεις ότι και το να σε κατακρίνουν προσφέρει κάτι. Να δεις πως το είχε πει κάποτε ένας διάσημος νταλαβερτζής..
"Μην κατακρίνεται για να μην κατακριθείτε, γιατί με όποιο τρόπο κρίνεται μ’ αυτόν θα κριθείτε και μ’ όποιο μέτρο μετράτε μ’ αυτό θα μετρηθείτε κι εσείς"

 

Όλοι ξέρουμε πόσα -ούτε να το φανταστώ- αναιρούνται ενίοτε με Τον κατάλληλο Άνθρωπο. Να Ε/είστε καλά!

 

Ενταξει εχεις δικαιο.. συμφωνω.. ωρες ωρες μου βγαινει θυμος ναι γτ κανεις δεν θελει αυτα που θελω εγω!!
Και ενταξει αλλοι εχουν πει και πολυ χειροτερα..
Επισης εμμεσα ισως δινω το νοημα για κατι πιο βαθυ..
Οπως και να χει οκ..

 

Νοιώθω πως είναι βγαλμένο απ'την ζωή (!).   ...

 

Είχε σχεδόν περάσει ένας χρόνος από την πρώτη φορά. Περιστασιακά βρισκόμασταν πότε στο δικό του μέρος, πότε στο δικό μας. Άλλοτε για ποτό και κάποιες από αυτές τις φορές καταλήγαμε σε ξενοδοχείο.
Τι φάση τα ξενοδοχεία... αλλού μας δέχονταν μαζί με περίεργες ματιές. Κάπου μας ζητούσαν να πληρώσουμε δύο δωμάτια. Κολλήσαμε εκεί όπου ο ακομπλεξάριστος ιδιοκτήτης μας καλωσόρισε "Πουλάκια μου!!!! Δύο είναι πάντα λίγοι! Καλά να περάσετε ζωηρά παιδιά! Σας δίνω το καλύτερο μου δωμάτιο ". Από τότε προτιμάμε αυτό το ξενοδοχείο, κι ας πέφτει λίγο μακριά.
Τρώγαμε βραδινό, όταν ξεκίνησε να μιλά.
Υπάρχουν κι άλλα άτομα που θέλω να γνωρίσεις.
Α, ναι; Ποιά; Πόσα άτομα δηλαδή;
Δύο.
Κατάλαβα. Ξέρω κάποιον;
Ναι.
Ωχ, πάλι; Πάλι;
Τι πάλι;
Πάλι τους ξέρω;
Χρειάζεται να καταλάβεις το ότι ακριβώς γνωριζόμαστε με εξιτάρει περισσότερο.
Ποίοι είναι;
Ξέρουν ... τα γούστα μας;
Μια χαρά ξέρουν.
Πότε θα συναντηθούμε;
Θα μιλήσουμε πάλι και βλέπουμε.
Να μάθω ποιοί είναι;
Οχι ακόμα.
Αγωνία πάλι... αόριστη αυτή τη φορά, ηταν πολλά αυτά που δεν ήξερα.
Δυο μέρες αργότερα μου είπε πως κανονίστηκε.
Κοντοστάθηκα λίγο, σκεπτόμενη.
Έχεις δεύτερες σκέψεις;
Όχι, απλά ανησυχώ επειδή είναι όλοι γνωστοί όπως λες, μην ειπωθούν πράγματα. Μη μαθευτούν.
Ο συγκεκριμένος επέμενε στην εχεμύθεια πιο πολύ κι από ότι πρόλαβα να επιμείνω εγώ.
Τελικά είναι ένας;
Όχι. Δύο. Θα καταλάβεις.
Εντάξει.
Για πότε;
Μεθαύριο.
Τόσο σύντομα; Να προλάβω να ετοιμαστώ!
Προλαβαίνεις.
Θα προλάβω...
Αυτή τη φορά προσπάθησα να βάλω τις αγωνίες μου στην άκρη. Δεν προλάβαινα να το δουλέψω και πολύ.
Έπεσα μανιωδώς στο να τακτοποιήσω το σπίτι και να κάνω όσα δεν είχα προλάβει.
Τελικά τζάμπα σκοτώθηκα, σε ξενοδοχείο θα συναντιόμασταν.
Την άλλη ημέρα το βράδυ πήρε τηλέφωνο τον φίλο μας τον φιλόξενο ξενοδοχειάρχη. Ακου αδελφέ μου λέει, ο ****** είμαι. Την Κυριακή το απόγευμα θα έρθουμε δύο άτομα, έχεις σουίτα ελεύθερη; Γιατί θα έρθουν κι άλλοι δύο μετά.
"Πολλαπλασιάζεστε ζωηρούλικα" είπε δυνατά, το άκουσα κι εγώ από μακριά.

Κυριακή απόγευμα, ήμουν παραδόξως χαλαρή και απολάμβανα την διαδρομή. Φτάσαμε στο πάρκινγκ, ανεβήκαμε και αυτή τη φορά μας συνόδεψε περιχαρής στην σουίτα του τελευταίου ορόφου.
Δωματιάρα για σας πονηρούλια μου!
Οι άλλοι που θα έρθουν τι θα μου πουν για να καταλάβω;
Θα σου πουν "ψάχνουμε τον *****", και θα τους πεις που θα ανέβουν.
Ρότζερ!
Πριν προλάβω να καθίσω καλά καλά χτυπάει το κινητό του. Εδώ είμαστε. Όπως είπαμε, πήγαινε στη ρεσεψιόν και ρώτα που είναι ο*******, μας περιμένουν.

Μετά από δυο λεπτά, χτυπάει η πόρτα.
Ρε συ, τι πλάκα έχει αυτός στη ρεσεψιόν!

Πολύ γνώριμη φωνή, κλείσε καλή μου πόρτα να δω τι με περιμένει.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
Διπλή έκπληξη, καθόλου αυτό που μπορεί και να περίμενα. Τίποτα από όσα είχαν προλάβει να περάσουν από το μυαλό μου!

 

Ζευγάρι! Ποιό ζευγάρι όμως;
Τα παιδιά που έχουν το καφέ στη λεωφόρο. Κάθε πρωί σταματάμε εκεί και αρκετές φορές πριν τις εξόδους μας για το γνωστό καφεδάκι στο χέρι.
Η καρδιά μου χόρευε κλακέτες.
Η κοπέλα κάθεται δίπλα μου στο κρεβάτι. Αυτή η θεάρα που μου φτιάχνει κάθε πρωί τον καφέ για τη δουλειά. Αυτή που πολλές φορές θα ήθελα να την πιώ στο ποτήρι αντί για τον καφέ μου. Έλαμπε. Όμως έτρεμε και λίγο.
Οι άντρες κάθισαν στις δυο πολυθρόνες του δωματίου.
Σε πειράζει να καπνίσω; Ξέρω πως εσύ δεν καπνίζεις.
Ελεύθερα.
Κοίταξα την κοπέλα. *******.... είσαι καλά;
Ναι. Απλά δεν ήξερα μέχρι που μπήκαμε ποίοι είστε!
Μια από τα ίδια!
Αλήθεια;
Ναι! Κι εγώ τρέμω!
Το βλέπω.
Της κουνάω το κεφάλι καταφατικά (όλα καλά όμως; )
Απαντά με καταφατικό κούνημα του κεφαλιού και ένα πλατύ χαμόγελο.
Ηρεμούμε για λίγο.
Τα αγόρια ξεκίνησαν να μας αφηγούνται πως προέκυψε η αποψινή ημέρα.
Πριν αρκετό καιρό, ένα πρωινό Σαββάτου που είχαμε πάει και οι δύο για καφεδάκι στο χέρι πριν την βολτούλα μας, πήρα τους καφέδες και βγήκα έξω όσο ψηνόταν το σάντουιτς που είχε παραγγείλει.
Επ! Φιλαράκο τον κώλο της δικιάς μου κοιτάς; Είπε γελώντας ο αγαπημένος μου.
Τι; Όχι; Εγώ... έτυχε.
Σιγά ρε που ταράχτηκες κιόλας! Ξέρω οτι βγάζει μάτι. Κοίτα όσο θες, δεν έχω πρόβλημα.
Χαμογελαστά απαντά, σε έχω δει να κοιτάς και της δικιάς μου όμως!
Κι εσύ δεν δείχνεις να ενοχλείσαι!
Κάθε άλλο, μου αρέσει.
Έλα μια μέρα μόνος σου να πιούμε καφεδάκι να τα πούμε.
Συχνά πυκνά μιλούσαν, αλλά πάντα στο πόδι.
Έγινε, πάρε το τηλέφωνό μου και πες πότε είσαι χαλαρά και μπορείς.
Από εκείνη την ημέρα, ήπιαν μαζί αρκετούς καφέδες και μίλησαν πολύ για όλα.
Έχουμε πει ήδη πολλά με τον ****** αλλά θα ήθελα να μιλήσω κι εγώ τώρα που είμαστε όλοι μαζί εκ μέρους και των δυο μας.
Ακούω, απάντησα.
Απόψε μπορεί να περάσουμε καλά, μπορεί να μην τα βρούμε, μπορεί και να ξαναβρεθούμε... Όμως παίρνουμε για δεδομένο πως δεν θα ειπωθεί πουθενά κουβέντα για εμάς. Έχουμε το μαγαζί, μας ξέρει πολύς κόσμος. Έχει μεγάλη σημασία αυτό.
Είμαστε εχέμυθοι.
Δεύτερον, αν και έχω ήδη τις εγγυήσεις μου από τον *******, θέλω να με κοιτάξεις και να μου απαντήσεις ντόμπρα. Σε αναγκάζει να το κάνεις αυτό; Έχεις έστω δισταγμούς; Αν ναι όλα καλά. Πίνουμε το ποτάκι μας και συνεχίζουμε.
Όχι, το θέλω.
Η *******;
Κι εγώ δεν έχω πρόβλημα, ίσα ίσα που χαίρομαι που είστε εσείς!
Πολύ ωραία.
****** πήγαινε να ετοιμαστείς.
Όπα! Τι να ετοιμαστεί;
Γρήγορα βγήκε από το μπάνιο η θεάρα. Με κόκκινο ολόσωμο δικτυωτό και κόκκινα εσώρουχα.
Έμεινα να την χαζεύω. Εκείνος είχε ενα όμορφο βλέμμα ικανοποίησης.
Εγώ δεν είχα κουνηθεί καθόλου. Εκθαμβωμένη στ'αληθεια.
Τόσο σέξυ μα καθόλου πρόστυχη. Τόσο όμορφη μα όχι επιτηδευμένα, παρόλη την κατακόκκινη εμφάνιση της που κολάκευε το ελαφρώς μελαμψό αψεγάδιαστο δέρμα της.
Κάθισε στα πόδια του.
(Α, το έχω ζήσει κι εγώ αυτο!)
Η κοπέλα ήταν μια δεκαετία σχεδόν νεότερη μου και στον δικό της εριχνα κανένα 6αρι χρονάκια.
Μου άρεσε που πάρα το νεαρό της ηλικίας τους, δεν έκαναν χαζομάρες. Τόσος αισθησιασμός...
Εντάξει δεν ήταν και παιδάκια, αλλά ήταν και πολύ όριμοι για την ηλικία τους.
Πάρτου πίπα , είπε χαμογελώντας. "Έτσι για να σπάσει ο πάγος!"
Χαμογέλασα κι εγώ. Μου έκανε εντύπωση το πόσο πρόθυμα η κοπέλα ξεκίνησε.
Κι εγώ πρόθυμη ήμουν. Αλλά και πάλι...
Γδύσου....
Ωραία εσώρουχα. Μου αρέσουν τα ωραία εσώρουχα. Γυμνάζεσαι πολυ. Κι αυτό μου αρέσει.
Γδύνεται κι εκείνος. Τόσες φέτες στα περιοδικά και την τηλεόραση είχα ξαναδεί. Άψογη γραμμή, αρχαίου Έλληνα αθλητή. Λεπτή μέση, μεγάλη πλάτη γεροδεμένος χωρίς να σφίγγεται!
Κι εσύ γυμνάζεσαι.
Χαμογέλασε. Να σε δω πόσο θα αντέξεις είπε και με έπιασε από τα μαλλιά λέγοντας μου πως μήνες τώρα ήθελε να τον καρφώσει αυτόν τον κώλο.
Θα αντέξει, είναι σκυλί απάντησε από την πολυθρόνα ο ******.
Θα δείξει...

 

Χωρίς καμία διάθεση να σας προσβάλω, αναρωτιόμουν πως θα μπορούσαν να αποτυπωθούν τόσα θαυμαστικά στον προφορικό λόγο...

 

Δεν είναι προφορικός λόγος. Ήταν έκπληξη-έκπληξη- χτυποκάρδι-ζαλάδα-έκπληξη. Δεν είμαι δα και συγγραφέας, προσπαθώ να τα αποτυπώσω όπως τα ένιωσα.

 

Καμία αντίρρηση και, επαναλαμβάνω, καμιά πρόθεση να σας μειώσω.
Προσπαθώ να μην ανεβάσω το βίντεο από την ώρα που τα είδα, δεν άντεξα

 

Εκτιμώ το χιούμορ. Και όσο το σκέφτομαι ήταν πολύ πετυχημένο. Ήμουν όντως σε φάση ιιιιιιιιιιιι

 

@Freja.in Θεούλης ο ξενοδόχος