Η κρίσιμη στιγμή που λες το ΟΧΙ

Ηταν γενικο ερωτημα. Οχι απαραιτητα προς εσας.

 

Εμένα κουοτάρατε όμως.

 

Με όλον τον σεβασμό.
Το ερώτημα είναι τόσο απλοϊκό, που αδυνατώ να δώσω αντίστοιχα, τόσο απλοϊκή απάντηση.
Λυπάμαι αδυνατώ.

 

Οταν χαθει η εμπιστοσηνη εστω κ στο ελαχιστο χανεται κ το αισθημα ασφαλειας
αρα απο κει κ περα δε μιλαμε για Μ/σ αλλα για κατι αλλο.

 

Καλώς. Ευχαριστώ.

 

Διαφωνώ λίγο,
Ειδικά απο εκεί και πέρα...ξεκινά το M/s.

Για εμένα τουλάχιστον.
Αποδοχή > Εμπιστοσύνης, και μετά..μιλά το αποτέλεσμα.

 

αν καταλαβα καλα μπορει καποια σ να ειναι σε μια σχεση που δε νιωθει εμπιστοσυνη στο Μ
αρα κ ασφαλεια φτανει να το εχει αποδεχτει πρωτα?

 

Όχι ακριβώς.

Θεωρώ ότι είναι πιο αποδοτικό και παραγωγικό για εμένα να αποδέχομαι οτιδήποτε θέλει και να ξέρω ότι θα το ακολουθήσω και ταυτόχρονα να απομονώνω τελείως το αν εμπιστευομαι ότι ολα θα πάνε καλά.

Αποδέχομαι ιδερ γουει, κάνω και ο,τι βγει θα φανεί.
Ο,τι φτιάξει θα έχει. Αν φτιάξει κάτι που δεν θέλει και ο ίδιος ( πχ ένα μαυρισμένο πλάσμα, όπως είπα και παραπάνω) τότε είναι διάλυση απο την ίδια την κατάσταση, και μετά είτε απο το σ είτε απο το Α.

Αλλά δεν θα έχει σταθεί εμπόδιο καμία μου τυφλή εμπιστοσύνη, γιατί για εμένα και τον δικό μου χαρακτηρα η εμπιστοσύνη, γεννά προσδοκίες. Με την αποδοχή είμαι πιο ασφαλής, όσο παράδοξο και αν ακούγεται.

 

συμφωνώ απολύτως, been in the expectations trap - not cute.
Η αποδοχή να Τον ακολουθήσω χωρίς expectations ήταν (και συνεχίζει ακόμα να ειναι) κομβική στη σχέση Μ/μας.

 

πολυ κατανοητη απαντηση πολυ προσωπικη κ ακρως κατατοπιστικη
σε ευχαριστω kinsha no onna η οπτικη σου κ το βιωμα σου
με βαζουν σε σκεψεις.

 

@kinsha no onna και @de7
προσδοκίες τύπου;

 

Χαίρομαι  

Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως αυτό εγγυάται επιτυχία.
Εγγυάται απλά " σωστή" προσπάθεια απο εκεί και πέρα..η δυναμική, το ταίριασμα, τα γεγονότα, τα θέλω τα ίδια του Α, διαμορφώνουν μια κατάσταση που ή το σ *°* λάμπει ή μαυρίζει.