Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Aκομα κι αν ειναι οντως υπαρκτη(καποιες στιγμες ) η ελλειψη που παρατηρεις.Ειναι ισως αναμενομενη,οταν κολωνα στο γαιτανακι του παροντος αλλα και αλλων νηματων ειναι ο σαδισμoς.Η προσπαθεια μου ηταν να καταδειξω πως η μεγιστοποιηση,η για να χρησιμοποιησω ορους απο αλλα χωραφια,η αυξηση και αναπτυξη της απολαυσης του,οδηγει στα μονοπατια του D/s.Παντα σημειωνα εντος παρενθεσεως πως δεν ειναι αυτος ο μοναδικος λογος που μας οδηγει να παμε ενα βημα παραπερα και φυσικα το συναισθημα ειχα κατα νου και οχι μονο.

Θα ελεγα δε,πως ειναι μαλλον φυσιολογικο για τους αρτι αφιχθεντες στο χωρο(και οχι στο φορουμ φυσικα)να ελκονται σαν τις νυχτοπεταλουδες απο το λαμπερο,ελκυστικο φως του Ορμεμφυτου.

Αν στη συζητηση περι του δρομου που οδηγει απο τον σαδισμο στην κυριαρχια,βαλουμε και το συναισθημα,υπαρχει κινδυνος να απεραντολογησουμε,καταληγοντας να μιλαμε περι του βαθους και της πληροτητας μιας σχεσης οπως η Κ/υ.Ok by me,αλλα οι αρτι αφιχθεντες δυσκολα θα βγαλουν ακρη οταν πχ,δυο ανθρωποι αναφερομενοι στην κυριαρχια,ο ενας(DeSade)μιλαει για συναισθηματικη ανασφαλεια και ο ετερος(dora)για συναισθηματικη ωριμοτητα.
Μου δινεις ομως το εναυσμα να προσθεσω κατι ακομα,ισως προκλητικο σε πρωτη αναγνωση..
Ο Σαδιστης μεσα σε μια βαθεια,συναισθηματικα και χρονικα,σχεση μπορει να υπαρξει μονο ως Κυριαρχος.

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

προκλητικα πικρη αληθεια ....

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη



Έλεγα να πιάσω ν' απαντώ με χρονολογική σειρά, το σημαντικότερο όλων όμως έως εδώ είναι το πιό κάτω, και πρέπει να πάρει προτεραιότητα:

Συντάσσομαι πλήρως με τη dora, επ' αυτού... Από πού αλήθεια βγήκε το συμπέρασμα, ότι εξοβελίζουμε τα αισθήματα και τα συναισθήματα; Ασφαλώς όχι εγώ αλλά νομίζω και κανείς άλλος (συμπεριλαμβανομένου κατ' εμέ και του DeSade) δεν πρεσβεύει ένα αναισθητοποιημένο bdsm, όταν -όπως σωστά σημείωσε η dora- μιλάμε γιά σχέσεις... Και βεβαίως γιά σχέσεις μιλάμε, μιά και ουδέποτε μας έχουν απασχολήσει σοβαρά οι ξεπέτες, ή έχουμε αναλώσει χρόνο και φαιά ουσία γι' αυτές...


Τώρα:

Αφήνω τελείως κατά μέρος το περί "επίδειξης", γιατί το θεωρώ λυμένο (πιστεύω πως μετά από επικές, σχεδόν κυριολεκτικά αιματηρές μάχες που έχουν δοθεί στο παρελθόν εδώ, είναι επαρκώς αποδεδειγμένο πως μεταξύ των απολαύσεων που επιδιώκουμε εφαρμόζοντας κάποιες πρακτικές ακόμη και δημοσίως, δεν συμπεριλαμβάνεται η όποια ηδονή μπορεί να προσφέρει η επίδειξη. Κάνουμε αυτά που κάνουμε επειδή μας αρέσουν, κι όχι γιά να "μπούμε στο μάτι" των άλλων).

Κατά τα άλλα, όπως ήδη είπα, δεν αρνούμαι την πρακτική χρησιμότητα του D/s, ως πλαισίου στήριξης και συνεκτικού ιστού των διαφόρων S/m πρακτικών, σωματικών τε, και εγκεφαλικών. Η διαφωνία μας έγγειται, στο ποιό ήταν το πρώτο και ποιό ήρθε δεύτερο, ποιά είναι η πραγματική βάση, και ποιό το εποικοδόμημα (κι ελπίζω πως δεν θα προσπαθήσει κανείς να εκχυδαΐσει την κουβέντα, μιλώντας γιά αυγά και κότες)...

Επαναλαμβάνω τη θέση μου: Το πρωταρχικό είναι η ανάγκη γιά πόνο και οδύνη (που περιλαμβάνει βέβαια και τον εξευτελισμό), που δεν εξετάζω εδώ από πού προέρχεται, είτε βρίσκεται κανείς στην πλευρά του λήπτη, είτε του δότη... Σαφές είναι πως το να κάθεται κάποιος να τον πονάνε ή να τον εξευτελίζουν λειτουργεί πιό ολοκληρωμένα και πιό εύλογα μέσα σε κάποιο πλαίσιο, το πλαίσιο όμως είναι αυτό που τέθηκε εκ των υστέρων γιά να καλύψει πληρέστερα την προϋπάρχουσα ανάγκη, κι όχι η ανάγκη που προέκυψε από το πλαίσιο...

Προτείνω, αγαπητότατη φίλη μου, να διαφωνείς μεν, αλλά να προσπαθήσεις να το κάνεις πιό νηφάλια... Το ότι η ρητορική του DeSade χαρακτηρίζεται από πάθος και ένταση είναι γνωστό, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η σκέψη του στερείται ουσίας. Όπως -πιστεύω να συμφωνείς- δεν στερείται ουσίας κι ο δικός μου λόγος, ακόμη και στα σημεία που οι δυό μας διαφωνούμε (ακόμη και καθέτως)...

Ξεπέρνα τη φρασεολογία λοιπόν, όσο γίνεται τουλάχιστον, κι ας συζητήσουμε την ουσία της διαφωνίας (όταν θα έχεις τον απαραίτητο χρόνο γιά να είσαι αρκούντως αναλυτική, και μην προβληματίζεσαι γιά την "επικαιρότητα", σε φόρουμ βρισκόμαστε, κι όχι σε chat-room)... Επί της ουσίας λοιπόν, δεν βλέπω να υπήρξε τόση απαξίωση ή προσβλητικός τόνος, όσο λες. Υποτίθεται πως προσπαθούμε να μιλήσουμε σοβαρά, και γιά σοβαρά θέματα. Πώς λοιπόν να πει κάποιος την ενοχικότητα εάν πιστεύει ότι είναι μιά σοβαρή παράμετρος στο θέμα της κουβέντας, αν όχι ενοχικότητα; Πώς να αποκαλέσει -γιά να μην προσβάλλει- τα συμπλέγματα, εάν πιστεύει ότι υπάρχουν και επηρεάζουν; Θα ήταν καλύτερο να απαλείψει τελείως τέτοιες "βαριές" λέξεις, αφαιρώντας από τον εαυτό του τη δυνατότητα να είναι σαφής; Η υπερβολική ευθιξία, τουλάχιστον σε μιά κουβέντα που είναι απόλυτα on topic και μεταξύ ανθρώπων που ενδιαφέρονται πραγματικά γιά το topic, δεν βοηθάει και πολύ... Όπως επίσης δεν είναι πάντα σκόπιμο το ν' αντιδρά κανείς έντονα σε κάτι έντονο, γιατί κινδυνεύει να πέσει σε νοητικά σφάλματα...

Το ότι λοιπόν (ίσως) "είναι προσφορότερο το έδαφος σήμερα γιά να ευδοκιμήσουν κάποιες απόψεις λόγω του ότι οι κύριοι εκφραστές άλλων απόψεων λείπουν", δεν είναι σωστό να αναφέρεται δίκην (λίγο-πολύ) μομφής. Όσοι είμαστε χρόνια εδώ, ξέρουμε πως κι όταν ήταν όλοι παρόντες, τα ίδια πράγματα λέγαμε. Όσο γιά την καρποφορία των σπόρων που ο καθείς μας σπέρνει, είναι νωρίς ακόμη γιά να κρίνουμε... Ακόμη, είναι μάλλον άδικο το να κατηγορούνται κάποιοι εξ ημών ως "bdsmers του fast-food", και ως άνθρωποι που παγίως επιλέγουν το "ευκολότερο και λιγότερο χρονοβόρο"... Μόνον έτσι δεν είναι τα πράγματα "και το ξέρουν", νομίζω, "και οι γάτες"...

Τα περί δεινοσαύρων και θλίψεων είναι ως εκ τούτων περιττά. Είμαστε αυτοί που είμαστε σήμερα εδώ, και κανείς δεν είναι αποβλητέος. Αυτοί που είμαστε λοιπόν, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μιά κατά το δυνατόν εποικοδομητική κουβέντα...



Πλάκωσε δουλειά, θα επιστρέψω (πληρέστερος ουσίας) αργότερα...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Θα μπορούσε να ξεκινήσει την πρόταση με το "άποψή μου είναι". Είτε πεις "φέρε μου νερό", είτε πεις "σε παρακαλώ φέρε μου ένα ποτήρι νερό" το ίδιο πράγμα ζητάς αλλά πόση διαφορά δεν έχει το πρώτο από το δεύτερο;

Κάτσε ρε συ MindMaster, αν γράψω "DeSade, λες τρίχες κατσαρές" δεν είναι αναμενόμενο πως θα προσβληθεί; Δεν είναι η γνώμη του DeSade το πρόβλημα της laras[E-p] είναι η απαξιωτική διατύπωση αυτής. Εδώ τη βρήκα εγώ απαξιωτική όντας σαδιστής για τον οποίον το D/s δεν είναι παρά σεξουαλικό παιχνίδι.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Είναι αλήθεια ότι τα λέει κάπως απαξιωτικά, αλλά εμένα προσωπικά δεν μου πάει η καρδιά να εκνευρίζομαι πολύ μαζί του, γιατί έχει υπέροχα μπλε μάτια που λαμπυρίζουν... 

 

Δόγματα, Βίβλοι, Ευαγγέλια, εγχειρίδια, καλά πάμε… Το μόνο που λείπει για να δέσει το γλυκό είναι κι ένα Μανιφέστο του Κομμουνιστικού BDSM. Μόνο που ο Ένγκελς πέθανε, τον Μαρξ τον πέθαναν, κι εγώ τελευταία δεν αισθάνομαι και τόσο καλά… 

Πίσω απ’ όλα αυτά βέβαια διακρίνεται μια σχεδόν παιδιάστικη επιθυμία να θεωρεί ο καθένας το βίτσιο του ως ανώτερο από τα βίτσια των άλλων, ή έστω, ως το πρωταρχικό από το οποίο εκπορεύονται όλα τα υπόλοιπα και δευτερεύοντα. Έτσι οι σαδιστές νομίζουν πως μαζί με τον πόνο ανακάλυψαν και τον τροχό, (δεν εννοώ τον τροχό των βασανιστηρίων),   οι μαζοχιστές πως ο μαζοχισμός τους καθιστά αξιωματικά τους πιο καλούς και ευαίσθητους ανθρώπους στον κόσμο, οι κυρίαρχοι πως αποκτούν υπερεξουσίες ζωής και θανάτου επί των υποτακτικών , οι perv κι οι λιμπερτίνοι πως αποτελούν την ατμομηχανή της σεξουαλικής απελευθέρωσης και ούτω καθεξής. Αλλά όπως έλεγαν κι οι παλιοί, «Ο καθένας την πορδή του, μοσχολίβανο την έχει». Οι δικές μου πάντως σκυλοβρωμάνε… 

Προτείνω ξανά μια πιο ολιστική προσέγγιση, απαλλαγμένη από άκρατους υποκειμενισμούς. Παραλληλίζω το BDSM μ’ ένα πεντάγωνο οικοδόμημα που στηρίζεται σε ισάριθμες κολόνες. Τις αναφέρω με αλφαβητική και όχι αξιολογική σειρά για ν’ αποφύγω τυχόν παρερμηνείες: Κυριαρχία, Μαζοχισμός, Σαδισμός, Υποταγή, Φετιχισμός. Ισότιμες κολόνες, ισομήκεις και ισοϋψείς κι αλίμονο αν δεν ήταν έτσι, διαφορετικά το κτίριο θα έγερνε κι η στέγη του θα έπεφτε να μας πλακώσει. Η βάση πάνω στην οποία υψώνονται οι στύλοι, είναι η Συναίνεση, οι διάφορες συγκεκριμένες παραφιλίες και τεχνικές αποτελούν τους πλίνθους με τους οποίους χτίζονται οι τοίχοι.

Αυτό το σπίτι είναι μεγάλο και μας χωράει όλους. Μάλιστα, παραείναι μεγάλο για να εξερευνήσει κανείς όλα του τα δωμάτια. Ας βολευτεί ο καθένας στο δικό του κι ας το διακοσμήσει κατά τα γούστα του και την αισθητική του. Ας μην νομίζει όμως πως μόνο εκείνος κι οι όμοιοι του έχουν πρόσβαση στο σαλόνι, ενώ οι υπόλοιποι ένοικοι διαβιούν στη σοφίτα και το πλυσταριό.

Εν αρχή λοιπόν, δεν ην ο Πόνος ή η Οδύνη, αλλά ούτε φυσικά κι η Κυριαρχία ή η Υποταγή. Σύμφωνα με το Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, «Εν αρχή ην ο Λόγος», αλλά και γι’ αυτό αμφιβάλλω. Πιστεύω πως «Εν αρχή ην το Χάος», (εν προκειμένω το χάος των αρχέγονων γενετήσιων ενστίκτων), ή όπως λέει κι ο Ησίοδος στην Θεογονία του, «Πρώτιστα Χάος εγένετο». Αυτό το Χάος, προσπαθούμε να νοηματοδοτήσουμε δια του Λόγου και αν είναι εφικτό, δια του Ορθού Λόγου.

Αν λοιπόν ευσταθεί ο κλασικός, καθιερωμένος ορισμός του σαδισμού ως διαστροφής του γενετήσιου ενστίκτου, η λογική μας αφετηρία θα πρέπει να είναι ακριβώς αυτό το γενετήσιο ένστικτο, εξετάζοντας εν συνεχεία το πώς και το γιατί μεταλλάσσεται-διαστρέφεται σε σαδισμό ή μαζοχισμό. Εν αρχή ην το σεξουαλικό ένστικτο, αυτή νομίζω πως είναι η πιο λογική προσέγγιση, διαφορετικά βάζουμε τα άλογα πίσω από το κάρο. Μια τέτοια ερμηνεία βέβαια μας φέρνει αρκετά κοντά στον λαό των Βανίλλ, από τους οποίους είναι πιθανόν να καταγόμαστε. Ας μην φοβόμαστε αυτή την εκδοχή: όπως δεν υπάρχουν περιούσιες διαστροφές, ομοίως δεν υπάρχουν και περιούσιοι λαοί.

Αν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται ως κριτική των απόψεων που εξέφρασε ο αγαπητός Mind Master, δεν πέφτετε πολύ έξω. Οφείλω όμως να υπογραμμίσω επίσης τα σημεία στα οποία συμφωνώ μαζί του, και δεν είναι ούτε λίγα, ούτε κι ευκαταφρόνητα. Δεν αναφέρομαι μόνο στη δυνατότητα ανάπτυξης σαδομαζοχιστικών πρακτικών έξω και πέρα από το πλαίσιο μιας ασύμμετρης σχέσης κυριαρχίας-υποταγής, στέκομαι κυρίως στην κεφαλαιώδη σημασία του Πόνου για την συνειδητοποίηση της ύπαρξης. Πονάω άρα υπάρχω, έγραψε κάπου ο Κούντερα. Πράγματι ο Πόνος αποτελεί μια θεμελιώδη, καθοριστική και καθολική ανθρώπινη εμπειρία συνδεδεμένη με τις πρώτες κιόλας στιγμές του βίου μας. Γεννιόμαστε, ζούμε και συνήθως πεθαίνουμε μέσα στον πόνο.

Η ένστασή μου εντούτοις είναι η εξής: εξ’ αιτίας της καθολικότητας του ο Πόνος είναι ανεπαρκής για να ερμηνεύσει τον σαδομαζοχισμό. Συνοπτικά εκφραζόμενο: όλοι πόνεσαν, λίγοι έγιναν σαδιστές ή μαζοχιστές. Άρα κάποιος άλλος παράγοντας έπαιξε τον αποφασιστικό ρόλο. Ποιος άραγε;

Που πρέπει λοιπόν ν’ αναζητηθεί η γενεσιουργός αιτία; Μάλλον σ’ ένα σημείο τομής μεταξύ σεξουαλικού ενστίκτου, πόνου και κυριαρχίας. Επ’ αυτού όμως το σχόλιο της camera obscura τα λέει καλύτερα απ’ τον γράφοντα.

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Αγαπημένε μου φίλε.
Νηφάλια είμαι και ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται ο DeSade για το Ds έπαψε εδώ και χρόνια να με αγγίζει προσωπικά, γιατί παραδέχομαι παλιά με εκνεύριζε απίστευτα.

Ούτε είπα πουθενά ή σκέφτηκα πως η σκέψη του στερείται ουσίας όταν μιλά για σαδομαζοχισμό, κάτι που δεν συμβαίνει βέβαια όταν αρχίζει να ακουμπά το Ds.
Παρακολουθώ χρόνια τον DeSade, τον συμπαθώ και τον βρίσκω αξιόλογο συνομιλητή όταν είναι σε διάθεση διαλόγου. Γιατί στα τόσα χρόνια που τον διαβάζω βλέπω συνεχώς την ίδια «τυφλή» ακατάδεχτη απαξίωση του Ds. Θα μπορούσα να παραθέσω σωρεία τέτοιων αλαζονικών σχολίων αλλά και παροτρύνσεων του τύπου «Κάντε Σμ και όχι Ds», αλλά δεν νομίζω καν να χρειάζεται.
Όχι μόνο λοιπόν δεν έχει πλησιάσει να κατανοήσει πως είναι δυνατό το Ds να μην είναι εκείνο που κουβαλά στο μυαλό του, αλλά τυφλά και με πείσμα όταν αρχίζει ο διάλογος να εμπεριέχει καν τους συγκεκριμένους όρους, επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια, απόδειξη πως είναι πεπεισμένος πως υπάρχει μόνο η αλήθεια όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται και αρνείται καν να πραγματευτεί τη δυνατότητα ύπαρξης ενός σχήματος που ο ίδιος όχι δεν μπορεί – είναι ευφυέστατος- αλλά δεν θέλει καν να κατανοήσει/αναγνωρίσει ως απλά ένα διαφορετικό σχήμα από το Sm το οποίο προφανώς ταιριάζει στον ίδιο αλλά μπορεί να καλύπτει άτομα που και συνειδητοποιημένα είναι και αυτογνωσία έχουν και ευφυΐα διαθέτουν και άλλοθι δεν ψάχνουν παραπάνω από όσους κάνουν Sm.
Γι αυτό και συνέχεια μιλά για μη κολακευτικές καταστάσεις, πλασίματα, κομπλεξικούς κυρίαρχους, ναρκισσιστικές ψευδαισθήσεις, διαταραχές προσωπικότητας και ούτω καθεξής.

Οπότε δεν υπάρχει φρασεολογία να ξεπεράσω όσο όλα όσα αναφέρει και αφορούν το Ds, Ms είναι τα πιο πάνω ή ανάλογα.
Γι αυτό και μίλησα για θλίψη και όχι για θυμό.
Λυπάμαι ειλικρινά που ένα άτομο με τις νοητικές ικανότητες του DeSade πέφτει ο ίδιος σε μυωπικά σφάλματα και επί σειρά ετών δεν θεώρησε πως είναι καν δυνατό κάποιος από τους συνομιλητές του να έχει καν αρκετή ευφυΐα κι αρκετή αυτογνωσία ώστε αυτά που λέει να έχουν ΊΣΩΣ κάποια ίχνη μιας διαφορετικής προσέγγισης από ώριμα άτομα που όχι μόνο έχουν κατανοήσει τις ανάγκες τους αλλά βρήκαν το θάρρος να ζήσουν βάση αυτών και πως ίσως ο λόγος που δεν κάνουν μόνο Σμ να βρίσκεται ακριβώς στο ότι έχουν κάποιες επιπρόσθετες ανάγκες που το Sm δεν μπορεί να καλύψει.
Αλλά όχι. Εκείνο που λέει είναι πως αν δεν σε καλύπτει το Sm είναι επειδή ψάχνεις άλλοθι, δεν έχεις κότσια να δεις ωμά το σαδισμό σου, ψάχνεις δεκανίκια και διάφορα άλλα που δεν λέω καν πως σε πολλές περιπτώσεις δεν ισχύουν!
Απλά όχι σε όλες. 

Και δεν βλέπω να πέφτω σε νοητικά σφάλματα, επειδή απλά λέω πως νιώθω  

Απλά ακόμα κι αν προσωπικά δεν με αγγίζει, πάντα με ενοχλούσε και θα με ενοχλεί όποιος κι αν γράφει, όταν εκείνο που διαφαίνεται μέσα από τα γραπτά του είναι αυτό που αναφέρει ο vautrin:

Γιατί προσωπικά πιστεύω πως όλοι οι δρόμοι έχουν ως στόχο απόληξης την Ρώμη -ορίζοντας ως Ρώμη την ολοκλήρωση και αυτοπραγμάτωση- και βλέπω το BDSM ένα περίπου όπως περιγράφει ο vautrin

Αλλά άσχετα με όλα αυτά το ερώτημα μου που έθεσα παραμένει.

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

All in good time, my dearest. All in good time...  

To πρωτεύον ήταν να κρατηθεί μιά σχετική ηρεμία γιά τον καθένα μας και γενικώς σ' αυτό το νήμα, γιά να μπορέσει να προχωρήσει απρόσκοπτα η κουβέντα... Αφού αυτό όπως φαίνεται επετεύχθη, όλα θα απαντηθούν, εν ευθέτω χρόνω (έστω και με κάποια καθυστέρηση, μιά και προφανώς είναι πολυάσχολες αυτές οι μέρες, γιά κάποιους εξ ημών)...

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

"σε ποια πεδία τελικά εφαρμόζουν κυριαρχία οι οπαδοί των αμιγώς Σμ σχέσεων?
Τι είδους είναι αυτοί οι κυρίαρχοι?"
Εξαιρετικη ερωτηση της λαρας, παμε να την αναλυσουμε.
Περι ορεξεως το αν ο σαδιστης θελει να κυριαρχησει η οχι.
Αν ομως θελησει μπορει κάλλιστα να το κανει συμπεριφορικα. Δηλαδη με ενισχυση η αποθαρρυνση συγκεκριμένων συμπεριφορων η πραξεων.
Το εργαλειο με το οποιο θα γινει αυτη η ενθάρρυνση ή η αποθάρρυνση είναι ο πόνος.
Ο πονος είναι μια πανισχυρη δύναμη, τοσο ισχυρη που την εμπιστευτηκε η φύση για να μας ενημερωνει για το τι απαγορευεται να κανουμε στο σωμα μας ή το αν υπαρχει κάποιο προβλημα σε αυτό.
Ο πονος είναι επισης πανισχυρος γιατι σε μεγαλες εντασεις του οδηγει τα θυματα του στην τρελα η την αυτοκτονια. Συχνα θυματα πραγματικων βασανιστηρίων ικετευουν να τους σκοτωσουν ή καρκινοπαθεις σε τελικο σταδιο αυτοκτονουν. Νομιζω ότι αυτά αρκούν για να καταδείξουν την δύναμη του πονου που σε κάθε περιπτωση είναι πιο δυνατος από εμας και ολοι εχουμε ένα οριο αντοχης σε αυτόν.
Ετσι η απειλη του ανυποφορου πονου( γιατι ολοι εχουν ένα οριο σε αυτόν) ή η πραγματοποιηση αυτης της απειλής είναι αρκετη για να αποθαρρύνει και την πλεον δύσκολα χειραγωγίσημη ανεπιθύμητη συμπεριφορα( παντα συμφωνα με τα υποκειμενικα κριτηρια του σαδιστη) .
Σε περιπτωσεις εντονου μαζοχισμου η στερηση του πονου μπορει καλιστα να είναι ο τροπος αποθάρρυνσης και η προσφορα πονου ο τροπος ενθάρρυνσης καποιας συμπεριφορας.
Σε περιπτωση μειωμενου οριου αντοχης πονου , η προσφορα(ή η απειλη) εντονου πονου αποθαρρύνει ενώ η ανακουφιση από αυτόν ενθαρρύνει
Σε περιπτωση γυναικας που αρεσκεται στον ψυχολογικο πονο ( εξευτελισμους και ταπεινωσεις) η προσφορα του ζητουμενου της μπορει να ενισχυσει μια επιθυμητη συμπεριφορα πχ την τσουλοσυνη της όταν της δωθει ως ανταμοιβη και η στερηση αυτου να αποθαρρύνει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Τα παραπανω σκιαγραφουν απλως και δεν εξαντλούν την δυνατότητα κυριαρχιας μεσω του βασικου «νομισματος» του σαδομαζοχισμου δηλαδη του σωματικού και ψυχικου πονου.

Όμως καπου εδώ θελω να εξετασουμε και τα ακροτατα της δυνατότητας κυριαρχιας μεσω του Σαδισμου για να αναδειξω το ποση ισχυ εμπεριεχει :
Όταν μια γυναικα δενεται για να βασανιστει παιρνει ένα ρισκο , ένα ρισκο που σε καποιες περιπτωσεις οικειότητας και μακροχρονης γνωριμιας ελαχιστοποιειται ενώ σε άλλες είναι υπαρκτο και μεγάλο( ειδικα σε session της μιας βραδιας, που πολλοι τα υποτιμουν ενώ είναι από τις πιο επικίνδυνες πρακτικες – ρισκα που παιρνει καποιος χάριν ηδονης)
Το ρισκο αυτο είναι ότι ο σαδιστης μπορει να αγνοησει τη safeword( αν υπαρχει)και να οδηγησει την μαζοχιστρια σε ένα μαρτυρικο θανατο. Καταδικαζω απεριφραστα αυτή την απανθρωπη λογικη και πρακτικη αλλα την επισημαινω για να αναδειξω το εξης:
Όταν η κοπελα σου αφηνεται για να βασανιστει από σενα, ρισκαρει τη ζωη της λιγοτερο η περισσότερο.
Ρωτω λοιπον :Υπαρχει μεγαλυτερη εξουσία , μια και μιλαμε για κυριαρχια από το να εχεις δικαιωμα ζωης και θανατου πανω στο θυμα σου;

Πως μπορει να συγκριθει ο διανοητική η λεκτική Κυριαρχια του D/s με αυτην του σαδομαζοχισμου;
Δηλαδη τι μπορει να κανει ο καθαροαιμος D/s; να την κεραυνοβολησει με το βλεμμα του , η να την ανθυποβαλει με την καθαρια, μπασα φωνη του;
Εν τελει ποια φραση από τις παρακατω σου σηκωνει την τριχα;
‘Την βασανισε μεχρι θανατου’
‘Την επεπληξε και κεραυνοβολησε με το βλεμμα του μεχρι θανατου’

 

Re: Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Εγώ πάντως βρίσκω πιο φρικτό το εξής:

"Την έκανε να βαρεθεί μέχρι θανάτου".

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Διαβάζοντας προσεχτικά απο δυο και τρεις φορές κάθε ποστ, αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο σαδισμός είναι ο σκοπός και η κυριαρχία το μέσο.
Ένας σαδιστής γιά να ικανοποιήσει τα ένστικτά του,χρησιμοποιεί και την κυριαρχία ως "βοήθεια" για να καυλώσει περισσότερο τον "βασανιζόμενο" και να φθάσει στον στόχο του, τον πόνο,τον βασανισμό,την ισοπέδωση,έτσι ώστε ο "βασανιζόμενος" να έχει μικρότερη αντίσταση ίσως.
Πασπαλίζει με κυριαρχία τον σαδισμό του για να φαίνεται ομορφότερος,ευκολότερος και να γίνει πιό εύκολα δεκτός.
Ίσως να κάνω λάθος,γιατι δεν έχω σαδιστικά ένστικτα.
Αυτό όμως εκλαμβάνω εδώ και καιρό.
Δεν θεωρώ την κυριαρχία διαστροφή ούτε τροχοπέδη στην εξέλιξη ενός σαδιστή.
Ίσα-ισα την θεωρώ απαραίτητη και λειτουργεί επικουρικά.
Σαν υποτακτική και ελάχιστα μαζοχίστρια, θεωρώ απίθανο να υποστώ "βασανισμό" από καποιον χωρίς το D/s να "ντύνει" τον σαδισμό του.
Η κυριαρχια με μαγεύει, με καυλώνει,με συνεπαίρνει και γίνεται προπομπός αυτού που θα ακολουθήσει. Του ωμού πόνου.

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

@DeSade

Η ασκηση σωματικης η μη βιας(η η στερηση αυτης σε μη μαζοχιστη)δυσκολα μπορει να αποτελεσει μεσο τιμωριας η επιβολης ενος σαδιστη Κυριαρχου.
Αφ'ενος μεν διοτι θα πρεπει να τιθασευει καθε στιγμη το παθος του,προκειμενου να ενεργει με ακριβεια με προσοχη και μετρο,κατα περιπτωση,αφ'ετερου και αυτο ειναι το πιο δυσκολο,θα πρεπει προηγουμενως να εχει βρει τροπο να "πεισει"τον υποτακτικο οτι ολο αυτο γινεται για αλλους λογους περαν της απολαυσης.Ειδαλλως η αποτελεσματικοτητα ειναι αμφιβολλη.

Ενας μη σαδιστης Κυριαρχος απο την αλλη, εχει το κρυο αιμα και την "εξωθεν καλη μαρτυρια"που απαιτειται.


Θελω με την ευκαιρια να επαναλαβω κατι μαλλον προφανες.Οποιος για την καυλα του παιζει με τη φωτια μπαινοντας σε ενα one or a few nights stand's session,με εναν λιγο η πολυ αγνωστο,ο οποιος δεν εχει κερδισει την απολυτη εμπιστοσυνη του,με εφοδιο το τιποτα(σε αυτη την περιπτωση) ενος safeword,δεν ειναι ουτε bottom,ουτε sub,ουτε slave ουτε τιποτε.Ειναι κατα βασιν ηλιθιος.

Να τελειωσω κι εγω με δυο φρασεις..
Ποια ειναι πιο γοητευτικη;
"Υπεμεινε ακινητη(και δεσμια ισως) την τιμωρια της υπο το κρατος του φοβου"
"Υπεμεινε ακινητη την τιμωρια της γιατι ουτε καν διανοηθηκε οτι θα μπορουσε να κινηθει εστω και ενα χιλιοστο".

(Χαιρομαι πραγματικα για τη νηφαλιοτητα και την απουσια απαξιωτικων χαρακτηρισμων στο τελευταιο σου ποστ.Βοηθαει τη οποια συζητηση πολυ και το ξερεις.. )