Η πιο αποστομωτική ατάκα (που σας έχουν πει ποτέ)

Μίλαγα σήμερο μ'ένα φιλεναδάτσι εκ των σχολικών μου χρόνων όπου μου θύμισε ένα άπαιχτο στιγμιότυπο...

Δευτέρα Λυκείου, με βυθισμένη τη μάπα στη Γραμματική του Οικονόμου εν ώρα διαλείμματος. Περνά ο εφημερεύων Φιλόλογος και μου πετά "Βρε παιδί μου, πολύ διάβασμα. Μήπως ήρθε η ώρα να στριμώξεις κάνα αγοράκι;"
Αξιαγάπητος!

(Πού μάτια για αγοράκια; Εγώ κόλλαγα στην μποέμισσα Φιλόλογο. Μέχρι και τα σενάρια για τα τρελά θεατρικά που ήθελε να ανεβάσει επιμελούμουν για να τη βλέπω πιότερο καθώς έλεγε ότι εκτιμά την "πένα" μου   )

 

H πιο αποστομωτική ατάκα που μου έχει πει γυναίκα:
Να ξέρεις είμαι ανισόρροπη και ψυχικά δεν στέκω καλά. (ήταν και ωραία πανάθεμα την).

Το αγνόησα τελείως . Τελικά αποδείχθηκε ότι μου είπε την αλήθεια από την πρώτη στιγμή. Μέχρι να το διαπιστώσω τράβηξα πολλά...

 

Από γυναίκα φωτογράφο:

...έχεις φοβερό πρόσωπο για φωτογράφιση, έντονα συναισθήματα, εκφραστικότητα, πολυ ερωτικό, αυστηρο/γλυκό/με αδιαφορία, εκρηκτικό μιξ!

τις έχω δει όλες σου τις φωτό και νομίζω ότι δεν πρέπει να το αφήσεις.

P.s: Λες; ντρέπομαι.   

 

@Madeleine Rk just do it!

 

Σε ερώτηση για ενα απο τα αρνητικά μου
" δυσκολα σου γυρναει το μυαλο αλλα αν καποιος σου κάτσει στραβά ή σου κανει κακό , βγαζεις τέτοια κακία απόλυτη και σκληροτητα απέναντι του, εκμηδενίζεται η ύπαρξη του για σένα. Κι άντε να αλλάξεις μετά "

Έχει δίκιο όμως..

 

Τι.. μόνο αυτό????

 

τι να πεις... softie  

 

Ενα είπαμε.....  
Η έκπληξη μου ήταν στη διορατικότητα του συγκεκριμένου ατόμου.

 

Δεν είμαι γυναίκα

 

Κλαίω.

"Δεν σε θέλω πια στη ζωή μου".

 

 

Κλασική αποστομωτική ατάκα ( η καλύτερα, "διάλογος" )...Αποστομωτική για το πόσο "τσίχλα" είναι...Αφού δεν έχω γνωρίσει μια, που να μην την έχει ξεστομίσει ( και σε άλλες γλώσσες εκτός των ελληνικών )...

Σε διάφορους γαλαξίες, μακρινούς, κοντινούς, ελεεινά κοντινούς...Πολλά έτη φωτός πριν, ελάχιστους μήνες φωτός πριν, ελάχιστα δευτερόλεπτα φωτός πριν και σίγουρα για όσα λεπτά/μέρες/εβδομάδες φωτός θα ζω ακόμα
( και ας έχει μπει πια το φωτόσπαθο στο ποτήρι με το νερό, δίπλα στο ποτήρι με τις μασέλες )...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Εκείνη : Εγώ δεν είμαι σαν τις άλλες γυναίκες που γνώρισες, είμαι ξεχωριστή...

Εγώ : Θα ήσουν, αν αυτή την φράση δεν την πέταγες...Όλες οι ξεχωριστές πριν από σένα, στην αρχή μου είχαν πει ακριβώς τα ίδια...

Εκείνη : Μα, κι εσύ είσαι ξεχωριστός...

Εγώ : Και αυτή την ατάκα στην αρχή μου την πέταξαν όλες οι ξεχωριστές σαν κι εσένα...Στο τέλος όμως, ήμουν πάντα καθίκι, μαλάκας, μπάσταρδος κουτουλου κουτουλου...

Εκείνη : Εγώ δεν θα σου πω ποτέ κάτι τέτοιο, ότι και να γίνει...

Εγώ : Πας στοίχημα ?

* Το λοιπόν, αυτό είναι το μοναδικό στοίχημα που δεν έχασα ποτέ μου, με καμία "ξεχωριστή"...   

 

"Δώσε μου τον πόνο σου".