Η σκλάβα αντικείμενο

Καθημερινά οι περισσότεροι γύρω μου με αντιμετωπίζουν ως κινούμενο αντικείμενο. Πιθανότατα το ίδιο κάνω και ‘γω. Οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις δεν ενδιαφέρονται για την προσωπικότητα. Μάζα, αναλώσιμο υλικό, στατιστική, υποκείμενα πάντως όχι. Σε μια μαζική καταναλωτική κοινωνία κανείς δεν είναι υποκείμενο. Αν ήταν, η ανθρώπινη ζωή θα είχε αξία. Αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους ως αντικείμενα, οι μπηχεβιοριστές αδιαφορούν για οτιδήποτε πέραν της συμπεριφοράς -με μόνο σκοπό τη χειραγώγηση.

Χωρίς την ανάδειξή μας σε υποκείμενα, χωρίς την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων, της μοναδικότητάς μας ως άτομα, συνεχίζουμε να θυμίζουμε παραλλαγή κανόνα, να θυμίζουμε χιλιάδες άλλους και άλλες. Είμαστε απλά και μόνο ρόλοι. Και ως αντικείμενα, ως απλά μέλη μιας μάζας, είμαστε αναλώσιμοι και αντικαταστάσιμοι, απλοί αριθμοί. ΟΛΟΙ.

Η απόσταση είναι τεράστια στην περίπτωση μιας σχέσης, όπου πρώτα ο άλλος έχει αναγνωριστεί σε βάθος ως υποκείμενο, με τις ιδιαιτερότητες και την μοναδικότητά του, προτού μετατραπεί μετά σε "αντικείμενο".

Κρίνω ακρως απαραίτητο τον διαχωρισμό των δύο καταστάσεων - της ύπαρξης ως αντικείμενο και ως "αντικείμενο".

​

 

Κι εμένα μου άρεσε πολύ η τοποθέτηση της female. Πολύ διαισθαντική αν σκεφτούμε ότι η οπτική, μάλλον είναι εξωτερική. Την παραδέχομαι, με αντεστραμμένο το πρόσημο όμως.

Είναι, βρίσκω, εξαιρετικά ισχυρή η empathy του Κυρίαρχου προς την γυναίκα - σκλάβα - αντικείμενό Του. Απολύτως πλήρες συναισθηματικό μενού και για τους δύο.

Ως προς την απόλυτη, χωρίς ορια χρήση της σκλάβας από τον Κύριό της, τα όρια είναι αυτά που βάζει ο Κυρίαρχος στον εαυτό του και συχνά είναι πιό περιοριστικά από αυτά που θα ήθελε και θα άντεχε η έμπειρη και ξυπνημένη σκλάβα. Για την σκλάβα αντικείμενο, μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι η υποχρησιμοποίηση παρά η κατάχρηση, dura lex sed lex στις σχέσεις αρσενικού - θηλυκού, έχουμε άλλες αντοχές και από ένα σημείο κι έπειτα, απείρως περισσότερες απαιτήσεις εντατικής χρήσης, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε  

Για μένα, μία σκλάβα - αντικείμενο είναι η σκλάβα εκείνη που μπορεί να αδειάζει τον εαυτό της από σκέψεις, επιθυμίες, στόχους, σκοτούρες, λογαριασμούς, υπολογισμούς, αναλύσεις, τριβές, αναστολές και να γίνεται για κάποιο διάστημα μόνο αυτό που επιθυμεί ο Κύριός της. Ουσιαστικά πρόκειται για μία σκλάβα που βρίσκεται σε βαθύ submode για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Γίνεται και είναι ιδιαίτερα απολαυστικό και γι αυτήν. Αν μπορεί να είναι και μονίμως, καλό μου ακούγεται, τότε όμως ο Κύριός της θα πρέπει να ξέρει και να ασχολείται να την επαναφέρει στην πραγματικότητα για όταν δεν βρίσκεται κάτω από τον άμεσο και απτό έλεγχό Του.

Υπάρχουν σκλάβες που η ιδιοσυγκρασία τους τις βοηθά να είναι αντικείμενα και άλλες που τις βοηθά λιγώτερο. Για κάποια διαστήματα, ώρες, μέρες, εβδομάδες ίσως, όλες γινόμαστε αντικείμενα. Κάποιες όμως, υποθέτω αυτές εννοεί ο SadalMelik, πραγματικά σχεδόν ταυτίζονται με την έννοια "αντικείμενο", πραγματικά υπάρχουν για τις ώρες που είναι αντικείμενα του Αφέντη τους.

Είναι απίστευτα ξεκουραστικό για την ψυχή της σκλάβας, SM_Art Lady το να γίνεται το αντικείμενο του Κυρίου της. Ένα Α διάστημα με την σκλάβα να είναι αντικείμενο ισοδυναμεί με 10 επί Α διάστημα με τα βυζιά της χυμένα στο πάτωμα χωρίς να είναι αντικείμενο. Είχα αποφύγει επιμελώς να το πω αυτό στο ομώνυμο νήμα, αλλά η αλήθεια η δική μου είναι ότι η πραγματική εκτόνωση και ξεκούραση και αναδόμηση και αναγέννηση της σκλάβας γίνεται όταν αυτή είναι ένα αντικείμενο. Γι αυτό οι σκλάβες δεν χρειάζονται "ν αφήσουν τα βυζιά τους να πέσουν στο πάτωμα" όταν νιώθουν ότι χρησιμοποιούνται επαρκώς ως αντικείμενα.

Αντικείμενο προς θαυμασμό, απλό αντικείμενο, βέβαιη αγαπημένη και χρησιμοποιημένη ιδιοκτησία, αντικείμενο χρήσης, αντικείμενο απόλαυσης. Ακόμα και αγνοημένο αντικείμενο, αλλά πάντα ιδιόκτητο και αυτό το νιώθει καλά... το αντικείμενο. Και για την αγάπη του Κυρίου τους, οτι είδους και να είναι αυτή, δεν έχουν καμμία έννοια οι σκλάβες όταν είναι αντικείμενα, έχουν μεγάλη έννοια όταν - υποχρεωτικά, [life is a bitch   ] βγαίνουν από την κατάσταση res στην οποίαν έχουν περιέλθει.

Τρόπος απλός και ευχάριστος εκπαίδευσης για να προσεγγίσει η σκλάβα την κατάσταση του αντικειμένου και να ερωτικοποιήσει στην ψυχή της την αδιαφορία του Κυρίου της για την προσωπικότητα και τα συναισθήματά της, είναι ακριβώς να την κάνει ο Κύριός της για κάποιο διάστημα τακτικά και επαναλαμβανόμενα, έπιπλο ή αντικείμενο π.χ. τραπεζάκι του καφέ. Ή τασάκι με χρήση του χεριού ή και της γλώσσας - το δεύτερο απαιτεί μία συγκεκριμένη τεχνική. Ή υποπόδιο. Το πιό συναισθηματικό αυτό γιατί τότε την αγγίζει κιόλας ο Κύριός της, μεγάλη ικανοποίηση αυτό για την σκλάβα - αντικείμενο. Ή αντικείμενο τέχνης. Άγαλμα π.χ. Ή tableau vivant, δηλαδή να παριστάνει κομμάτι ενός πίνακα.

Για να απολαύσει η σκλάβα το objectification session, για να μπει σε κατά τη διάρκειά του σε submode, αυτό ακριβώς κάνει στην ψυχή της συνειδητά, αδειάζει από τα πάντα. Και λίγο λίγο γεμίζει από σεξουαλική διέγερση και ερωτική υποταγή. Είναι ένα απίστευτο δώρο από τον Κύριό της αυτό, ακόμα και αν αυτός την ώρα εκείνη την αγνοεί. Κάτι για το οποίο λαχταρά να Τον ευχαριστήσει.

Δεν μιλάω για παιχνίδια. Μιλώ για διαδικασία εκπαίδευσης που βοηθά μία σκλάβα να μάθει να μπαίνει σε res mode για μεγάλα χρονικά διαστήματα, που θα έχει και την παιχνιδιάρικη πλευρά της, αλλά κυρίως θα μάθει την σκλάβα να απολαμβάνει την κατάσταση αυτή και να εμπιστεύεται τον Κύριό της ως Ιδιοκτήτη της. Ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά ότι την ιδιοκτησία του κάποιος την φροντίζει για να μπορεί να την χαίρεται και όσο πιό αντικείμενο είναι αυτή, τόσο περισσότερο πρέπει να την φροντίζει μακροπρόθεσμα τουλάχιστον  

 

Αυτά μπορώ να τα δώ παρακαλώ; Έστω και σε φωτογραφία αληθινή, ειδικά το δεύτερο, τα άλλα μπορώ να τα φανταστώ και μόνος μου...

No comments... προτιμώ τις γυναίκες υποτακτικές απ'τους άντρες... και φυσικά δεν τους βλέπω ως άμοιρα πλάσματα, αλλά ως ενήλικους ανθρώπους που ζούνε αυτό που θέλουν να ζήσουν. Όπως και πολλές γυναίκες που επέλεξαν να ζήσουν αντίστοιχα Εύα μου όπως οι υποτακτικοί άντρες...

 

Δεν ξερω tender lilly μου αν ειναι ξεκουραστικο, αν ειναι εκτονωση γι΄ αυτην η αν γινετε η αναδομηση η αναγεννηση της με το να γινεται μια σκλαβα αντικειμενο τραπεζακι, γλαστρουλα, τασακι ...η και αν ειναι το Α και το Ω της ....
Εμενα προσωπικα με θλιβει και δεν με εκφραζει
Αυτος εινα και ο λογος που με βρισκει αντιθετη.
Αν αυτο ειναι το ζητουμενο της (και του Κυριου της) φυσικα και δεν μου πεφτει λογος.
Ειπα την αποψη μου απλα και οπως ακριβως νιωθω απο την πλευρα μου και την θεση μου.
Αν συμφωνουσα μαζι σου tender lilly μου και το ζηλευα θα ημουν σκλαβα. Ισως και όχι απλα σκλαβα, αλλα σκλαβαρα μια που ότι κανω που με εκφραζει και με γεμιζει ολοκληρωνοντας με, το κανω με παθος.
Οσο για τα βυζια που πεφτουν στο πατωμα...προτιμω να τα κοψω προς ενδειξη διαμαρτυριας και για να μη τα δω να σερνονται.
Απαπαπα τι λεω?
Καλυτερα να τους κανω ανορθωση.  

 

Σκεφτείτε όμως ότι υπάρχουν και άντρες που επιθυμούν ως σκλάβοι να είναι αντικείμενα.

Πρέπει να τους απορρίπτετε ιδεολογικά εκ των προτέρων; Το να μην σας εκφράζει η σκέψη της γυναίκας - σκλάβας - αντικείμενο το καταλαβαίνω, δεν είναι απλό να σας εκφράζει και είναι απολύτως σεβαστό όπως και ο τρόπος έκφρασης ο δικός σας είναι απολυτως σεβαστός. Το να σας θλίβει όμως;

 

no_guru καλώς μας ήρθατε.

Όλα μα όλα είναι θέμα επιλογών και θέλω, οπότε δικαίωμά σας να μην σας αρέσει κάτι που αρέσει σε κάποιους άλλους  

 

Απορείς που με θλιβει? Γιατι ειναι απαγορευτικο ?
Εχω την Γυναικα πολυ ψηλα στο μυαλο μου και εκει ειναι η θεση της. (για μενα)
Ο αντρας γεννηθηκε για να την υπηρετει και να την λατρευει.
Η θεση που δικαιουται να εχει ειναι.... στα ποδια της. (παλι για μενα)

Αυτο παλι που εγραψες :
"Πρέπει να τους απορρίπτετε ιδεολογικά εκ των προτέρων; "
που το φανταστηκες και πως σου προεκυψε οτι κατι τετοιο πιστευω?

tender lilly μη μου χρεωνεις λογια που ποτε δεν ειπα και πολυ περισσοτερο δεν εγραψα οπως επισης να μην φανταζεσαι οτι υπονοω κατι και δεν το λεω ευθεως
Ειμαι αντθετα σκεφτομενη και τα πιστευω μου οπως και οι πεποιθησεις μου ειναι διαφορετκες...
Κανενα προβλημα δεν εχω να τα πω απο μονη μου και μαλιστα εξω απο τα δοντια.

 

Παρόλα αυτά ή πραγματικότητα σε διαψεύδει. Καταλαβαίνω πως είναι η άποψη σου αυτή και το σέβομαι. Όμως πολλές σκλάβες λατρεύουν αυτόν τον τρόπο. Νιώθουν να τις ελευθερώνει. Πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να μου πεις πως κατάφερες και έφτασες σε τέτοια συμπεράσματα όπως τα παραπάνω που τα θεωρώ όχι μόνο ισοπεδωτικά αλλά και λανθασμένα. (Σίγουρα όμως όχι σε αυτό τι thread)

 

Κατά τη γνώμη μου και απο προσωπική μου εμπειρία μια σκλάβα αντικείμενο χρησιμοποιήται όποτε, όπως και για οποιοδήποτε λόγο επιθυμεί ο Κυρίαρχος.
Με απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια ο Κυρίαρχος να γνωρίζει απόλυτα την αξία ενός αντικειμένου ώστε να μπορει να το υποστηρίξει.
Και επίσης να καταστήσει γνωστή την ουσια του αντικειμένου απέναντι στην σκλάβα αντικείμενο ΄ώστε να καταλάβει τη θέση της.
Μετά απο αυτά αν η σκλάβα αντικείμενο παραμένει εκεί τότε μπορεί κατά συνέπεια να γίνει τραπέζι, καρέκλα, τασάκι, καλόγερος( όπως λέει κι ένας φίλος ) και πολλά πολλά άλλα!

 

Μια καλή ιδέα θα ήταν αν υπήρχε η προσωπική εμπειρία ενός αντικειμένου...

 

Kαλε μου φιλε SadalMelik δεν απεχω απο την πραγματικοτητα.
Ξερω πολυ καλα το πως αισθανονται οι σκλαβες/οι.
Με ξερεις.
Ξερω επισης οτι μεσα απο τετοιοες διαδικασιες νιωθουν αυτην την ελευθερια που και συ αναφερεις. Μεσα στην θλιψη που νιωθω είναι το μονο που με παρηγορει

Λεω ότι, ΕΓΩ δεν μπορω να τ΄ανακαλυψω ολ αυτα μεσα απο αυτη την χρηση τους.

Οτι πιστευω λοιπον ότι αφορα μονο εμενα και τον χαρακτηρα μου…
(και ευτυχως μια μεγαλη μεριδα γυναικων -Αλλων)

Χαιρομαι που θεωρεις ισοπεδωτικες τις αποψεις μου.
Αυτο σημαινει οτι δεν θα με δεις ποτε ως επιδοξη σκλαβα.  
Θα ανησυχουσα αν συμφωνουσαν οι αποψεις μας στο θεμα.

Το πως εφτασα να τις εχω αυτές?
Πρεπει να εχεις πολυ χρονο στην διαθεση σου για να στα εξηγησω, ευχαριστως.
Παντως τις εχω πληρωμενες ...Ιδρωσα για να τις αποκτησω.
Και τωρα που μεστωσα με αυτές απλα τις εκτιμω.

Φυσικα αυτες οι σκεψεις ειμαι Εγω ...και οι σκεψεις και εκφρασεις ολων ειναι σεβαστες.

 

Είναι αγκαθάκι τελικά η έννοια «σκλάβα αντικείμενο». 
Μπορεί κανείς να αντιδράσει αρνητικά στην εικόνα μιας σκλάβας χωρίς σκέψη, άποψη, προσωπικότητα, χρώμα, πάντοτε διαθέσιμη προς «εκμετάλευση», χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς.
Επίσης, μπορεί κανείς να ζηλέψει το απόλυτο της εικόνας αυτής. Την τέλεια σκλάβα.
Με καθαρή αντικειμενική σκέψη και γνώση του D/s, τελικά τίποτα από τα δύο δεν ισχύει απόλυτα.

Από την πλευρά της σκλάβας, όταν συμφιλιώνεσαι με τις δυνατότητες και ικανότητες σου ακόμα και τους περιορισμούς σου, όταν ξέρεις πως υπηρετείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, εκμεταλευόμενη όλες σου τις δυνατότητες, κάτι για το οποίο δεν είσαι εσύ κριτής αλλά Ο Αφέντης, τότε η τελειότητα παίρνει μια διαφορετική πιο ανακουφιστική αλλά και ρεαλιστική μορφή.

Μια σκλάβα αντικείμενο είναι αξιοθαύμαστη αλλά τελικά έχει και εκείνη τους περιορισμούς της, αν μπορούν να θεωρηθούν περιορισμοί. Δεν παίρνει αποφάσεις και πρωτοβουλίες, χρίζει συχνής καθοδήγησης και είναι ιδανική για μια εσώκλειστη ζωή με βασική και ίσως μοναδική αρμοδιότητα να εκτελεί.
Οι συνθήκες της ζωής σπάνια επιτρέπουν την απόλυτη ανάπτυξη μιας τέτοιας σκλάβας.

Από την άλλη, δεν βλέπω να υπάρχει ουσιαστικός περιορισμός στην εκτέλεση των επιθυμιών Ενός Αφέντη. Μπορεί μια σκλάβα ΜΗ αντικείμενο να εισπράτει έναν ας πουμε μεγαλύτερο σεβασμό προς τα συναισθήματα της από Τον Αφέντη της, αλλά δεν παύει να είναι σκλάβα που σημαίνει πως πολλές φορές θα σφίξει τα δόντια να εκτελέσει τις επιθυμίες Του ανεξάρτητα του πως νιώθει και θα αντιμετωπισθεί ως αντικείμενο ανάλογα με την περίσταση.

Πιστεύω πως η υγιής αντιμετώπιση του D/s και του M/s ειδικά, βασίζεται στην απενεχοποίηση. Τα χαρτιά είναι ανοιχτά στο τραπέζι. Ο Αφέντης θέλει κάποια που να μπορεί να χρησιμοποιήσει στο μέγιστο δυνατό και η σκλάβα θέλει να νιώσει πως χρησιμοποιείται, ναι, ακόμα και όταν δεν έχει την διάθεση. Ο καταναγκασμός είναι μεγάλος συντελεστής στην αίσθηση της σκλαβιάς που αποζητάμε. Αυτή λοιπόν είναι η θεμελιώδης «συμφωνία» που κάνουν μεταξύ τους Αφέντης και σκλάβα.

Στην συμβίωση σαφώς υπάρχει και η ανθρώπινη πλευρά, το ενδιαφέρον Του για εκείνη. Συνήθως όμως το ενδιαφέρον Του για εκείνη δεν εκφράζεται με τον περιορισμό των επιθυμιών Του, εκτός και αν μιλάμε για σημαντικό σωματικό ή ψυχολογικό εμπόδιο. Αν Ο Αφέντης δεν εκδηλώσει, δεν πάρει, δεν πραγματοποιήσει κάποια επιθυμία Του λόγω αδυναμίας στην σκλάβα κατ’ επανάλειψη, η ίδια πιθανόν θα αισθανθεί ανεπαρκής αλλά και η Κυριαρχία Του θα αρχίσει να πάσχει.