Η υποταγή προσφέρεται ή προκύπτει;

Ναι, αυτό ακριβώς λέω: δεν είναι μόνον εθισμός και έχει σαν αντώνυμο την ανεξαρτησία.  
Άρα, τι είναι;

 

Αυτό δεν είναι κυκλικός ορισμός, είναι χρήση του αντιθέτου. Δεν ορίστηκε η εξάρτηση με βάση την ανεξαρτησία, αλλά έγινε η παρατήρηση ότι η ανεξαρτησία είναι αντώνυμο της. Δεν μπορεί κάτι να είναι ταυτόχρονα εξαρτημένο και ανεξάρτητο από το ίδιο πράγμα, και αφού η υ δεν είναι ανεξάρτητη από τον Κ της δεν μπορεί παρά να είναι εξαρτημένη.

 

Προφανώς   Ο Αριστοτέλης θα τίναζε τα μυαλά του στον αέρα  

Ωστόσο, η έννοια της λέξης ξεκινά από το ουσιαστικό. Η ετυμολογία συχνότατα βοηθάει πάρα πολύ. Εδώ το ουσιαστικό είναι η 'εξάρτηση' και από αυτό προέρχεται γλωσσολογικά η 'ανεξαρτησία', το αντώνυμο.

Άρα ορισμό δίνεις ορίζοντας την 'εξάρτηση'.  

 

Δεν υπάρχει κυκλικός ορισμός, υπάρχει χρήση ιδιότητας.

 

Δεν υπάρχει καν ορισμός, αυτό ήθελα να επισημάνω  
Σε λέξεις με πολυσημαντες έννοιες, με αμφισημία και έντονα φορτισμένες συναισθηματικά πιστεύω ότι θα πρέπει να δίναμε ορισμό πριν τις βάλουμε στο διάλογο. Αλλά αναγνωρίζω ότι αυτό είναι δικό μου κόλλημα  

 

Φυσικά και εξήγησα γιατί ερώτηση γιοκ...
"Και δεν το κάνουν και θέμα, άλλωστε, σε αντίθεση με τον υπό καταλλήλους συνθήκας ενίοτε παραγόμενο άλογο λόγο"...
...
Και κάμποσο πριν επίσης...
"Ωραίες οι αισθήσεις και οι απόψεις, δεν λέω, αποκαλυπτικότατες εν τινι βαθμώ ίσως, αλλά το αν ο όποιος αντιλαμβάνεται το ότι ως οτιδήποτε, για τονόποιο χ λόγο (έχει ονοματεπώνυμα ο λόγος, αλλά δεν είναι του παρόντος), δεν κάνει κάτι, εκτός κι αν θέλει να πάει το πράμα παρακάτω στην κουβέντα, κάτι βέβαια που δεν είναι καθόλου μα καθόλου υποχρεωτικό -για να μη πω πως δεν είναι καν αναγκαίο- αντιληπτό πέρα ως πέρα...
Και το αφήνω ως εδώ"...
...
Καταλήγοντας...
Αφήνεται πάντα χώρος περισυλλογής όπου εκτιμώ πως χρειάζεται, buffer λέγεται, αλλιώς παράγεται κατινάζ...

 

..."...εξάρτηση - εξάρτυση - εξάρτιση Τα εξάρτηση (από το εξαρτώ). εξάρτυση (από το αρχ.
εξαρτύω) και εξάρτιση (< εξαρτίζω) διαφέρουν κατά πολύ στη σημασία τους, αφού
διαφέρουν και στην παραγωγή τους. Η εξάρτηση είναι «το να εξαρτάται κανείς από κάποιον/κάτι»,
εξάρτυση είναι '«τα ατομικά είδη τού στρατιώτη, ιδίως αυτά που φέρει μαζί
του σε εκστρατεία», εν'ω εξάρτιση είναι «ο εφοδιασμός / εξοπλισμός πλοίου»..."...

 

Να μην ανταλλάσσεις παιδάκι μου βαρειές κουβέντες, ένεκα που παραμονεύει αντιστροφή στην γωνία... Δεν κάνει, τζιζ, φτου...

 

Οι ορισμοί λεξικογραφικώς έχουν δοθεί κι εδώ κι αλλού...
Το πεδίο τους είναι το ζόρι...
Εξ ου και οι αφοριστικοί ακροβατισμοί "δεν εξαρτώμαι-->ανεξάρτητος, εξαρτώμαι-->δεν είμαι ανεξάρτητος".
Αυτό ισχύει σε μια οποιαδήποτε σχέση απτού αντικειμένου, π.χ δεν έχω νερό στο χωράφι, εξαρτώμαι απο το νερό του γείτονα, πούχει νερό στο χωράφι του. Τέλεια ως εδώ...

Οι τραλαλά αναγωγές, τύπου είσαι η ανάσα μου ή θα περιλάβουν τον καφέ καί τα τσιγάρα μου ή θα πρέπει να οριστεί η καριόλα η ανάσα σκέτη.
Αλλιώς λοιπόν προκύπτει η (όποια τεσπά) εξάρτηση με σκέτη ανάσα (ΤΡΕ, n' est ce pas?) και αλλιώς με "μπλιμπλίκια" (όρα "παξιμαδοκλέφτρα", λαϊκιστί "βασανάκι", το ποιανού μένει να διερευνηθεί)...
Διγιότι αν δούμε την εξάρτηση να αποτελεί τον φορέα που διατρέχει την ΤΡΕ (με το Τ να είναι ποιοτική και όχι ποσοτική παράμετρος) αποκλείεται εξ αντικειμένου η όποια δυναμική, οπότε και το "ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε" αρκεί" και με το παραπάνω. Το ποτιστήρι νάν' καλά που ως εργαλείο, συναινετικώς βέβαια, θα αναχθεί σε αντικείμενο του πόθου, φετίχ ένα πράμα...

Πώς λέμε "κάτσ' καλά μη σ' σ'ναινέσου" ή "δώσ' μου καλή συναίνεση, να μη σου κάνω ένεση"..?
Εργαλειάρα λέμε, αφού...

 

- Άλλη παιδί δεν έκανε, μόν' η Μαριώ τον Γιάννη...
Ίδιος ο μπαμπάς του, ίδιος...

 

Φυσικά και εξήγησα γιατί ερώτηση γιοκ...
"Και δεν το κάνουν και θέμα, άλλωστε, σε αντίθεση με τον υπό καταλλήλους συνθήκας ενίοτε παραγόμενο άλογο λόγο"...

 

Ένα λαικ δεν αρκεί!
Το ποστ είναι επικό!!!