Η υποταγή προσφέρεται ή προκύπτει;

Αυτό που θέλω να πω είναι πως τη κερδίζεις την υποταγή!! Υπάρχει η διάθεση αλλά Γιά να λειτουργήσει και να προκύψει πρέπει να τηρεί κάποιες προϋποθέσεις που μπορεί να είναι διαφορετικές για το καθένα..

 

Αρα για να προκυψει πρεπει να προσφερθει,το ιδιο λεμε...Πρεπει να προσφερθουν οι προυποθεσεις για να προκυψει η υποταγη που εχει προκυψει ηδη εστω ως διαθεση υποταγης,την οποια διαθεση την εχεις προσφερει ηδη και παει λεγοντας

 

Ο Μάστερ έκανε την σαμπ, η το σουμπι τον Μάστερ...μεγάλες απορίες της καραντίνας

 

Φέρεται, δεν προσφέρεται.

Δηλ την έχει ο/η sub στην φύση του/της αλλά δεν την περιφέρει προσφερόμενη σε όποιον να'ναι.

 

Η λέξη: «προσφορά» στο αρχικό ερώτημα δεν είναι η κατάλληλη, καθώς για τους περισσότερους έρχεται στο μυαλό το «προσφορά και ζήτηση» (λες και πρόκειται για οικονομική συναλλαγή, ή κάποιο είδος ανταγωνισμού.

Το βασικό στοιχείο είναι πως η υποταγή (όπως και η Κυριαρχία), δεν είναι μονοσήμαντη αλλά σχετική ως προς κάποιο άλλο πολύ συγκεκριμένο πρόσωπο.
Με απλά λόγια, κάποιος είναι Κυριαρχικός, αλλά προφανώς δεν είναι Κυρίαρχος of all, καθώς συμβατότητα μπορεί να έχει με πολύ λίγο κόσμο. Αντίστοιχα, κάποιος που έχει υποτακτική προδιάθεση, μπορεί να βρει συμβατότητα και να κυριαρχηθεί από πολύ συγκεκριμένο Κ (και όχι sub to all).

Οπότε ναι, ξεκάθαρα η υποταγή προκύπτει. Και ναι, ξεκάθαρα απαιτεί χρόνο.

Σημ.: εννοείται φυσικά πως η συμβατότητα αναφέρεται σε σχέση και όχι σε κάποιο μεμονωμένο play

 

Επαυξάνω την τοποθέτησή μου :

Φέρεται (απο τον φέροντα) η υποτακτικότητα, αλλά το προσφέρω δεν σημαίνει απαραίτητα προσφορά και ζήτηση. Ετσι κι αλλιώς αυτή η νοητική σύνδεση γίνεται για να αναδειχθεί η αντιθετότητα των δύο αυτών λέξεων.

Το ότι θα την φέρει προς κάποια κατεύθυνση (προς + φέρω = προσφορά), τον/την Κυρίαρχό του, τελικώς είναι θέμα του ίδιου του υποτακτικού προσώπου.

Αυτό εννοούσα με το φέρεται, όχι προσφέρεται.
Ότι προηγείται να την φέρει για να μπορεί να την κατευθύνει. Βέβαια η επιλογή κατεύθυνσης υποννοεί και δυνατότητα επιλογής. Είναι ίσως η τελευταία επιλογή που κάνει πριν παραδόσει τα ηνία ας πούμε μεταφορικά.

α! θα διαφωνήσω και με το ότι εμπλέκεται απαραίτητα και 2ο πρόσωπο.
υπάρχει και η αυτο-κυριαρχία. Βέβαια μετά πάμε σε ποιό σύνθετα συμπλέγματα του τύπου :
Είναι η αυτο-κυριαρχία ένα δυϊκό σύμπλεγμα D/s με τον ίδιο μας τον εαυτό ?

Που δεν έχει νόημα ενδεχομένως να τα αναπτύξουμε.

 

Η το χεις ή δεν το χεις απλά πράγματα !

 

Κι αν το 'χεις τι το κανς;

 

Καντίπτα ντίπ.