Η φαντασιακή θέσμιση του δικού σας bdsm

"Send them a ping Johnesy. A ping only, just a single ping"..!

(From the novel "The hunt for Red October")

 

υπαρχουν ανθρωποι, που σπας paddle απο μασιφ ξυλο πανω στον κωλο τους.

Δε μιλαμε για κοκκινισμα ή μαυρισμα... μιλαμε για κρακ στο ξυλο !
οταν σε ρωτανε "μα γιατιιιιιιιιι ..."
απαντας " σσσσστ ! ξερεις εσυ".

σσσστττττττ

 

@folha : Ανενδοίαστο και ολοληρωτικό respect !!!
Όμως,
πουθενά στο τίτλο του νήματος δεν υπάρχει η υπόνοια έστω θεσμοδέτησης διαπροσωπικής σχέσης.

Το νήμα και οι αναρτήσεις μου, συντάχθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν με συγκεκριμένο τρόπο διότι τούτο έγινε σε ένα ανοιχτό δημόσιο φορουμ και ως εκ τούτου οφείλεται σεβασμός και (αύτο)προστασία. Το νήμα ξέφυγε.... και ειλικρινά ευχαριστώ όσους και όσες το λοξοδρόμησαν, απλά και μόνο γιατί έτσι σπάνε τα όρια και τα σύνορα και ανακαλύπτονται νέοι τόποι.

 

δεν κατορθώνω να εκφραστώ με αρκετή σαφήνεια, προσπαθώ πάντως έχοντας στο μυαλό μου τους συνομιλητές, ξαναεπιχειρώ:
δεν αμβιστητώ πως δε μπορεί ο καθείς να πλεύσει ες Κόρινθον, αλλά ο ρόλος των ιερατείων δεν είναι να ευκολύνουν την πλεύση, ιδίως αυτήν του καθενός, να την χειραγωγήσουν; ίσως.
Αναλόγως ισχυρίζομαι πως τα λογής ιερατεία δεν διασπείρουν την όποια γνώση ή ακριβέστερα θέασή της, πρωτίστως την ελέγχουν, αποκλειστικώ τω τρόπω, και διακινούν ευρύτερα
μια χρηστική και βολική εκδοχή της. Ως εκεί. Πράγματι, δεν κατορθώνουν, να ανακόψουν την ασυγκράτητη ροή της εξέλιξης, αλλά την έχουν επιβραδύνει πολλάκις. Ενίοτε δε προσαρμόζονται,
ενίοτε σαρώνονται. Δεν είναι η καλή ή κακή πρόθεση των ιεροφαντών που καθορίζει τον τρόπο που παίζουν το ρόλο τους, είναι η αίσθηση της ασφάλειάς τους, το λέμε ακμή και παρακμή.
Η γνώση δεν έχει στόχο και τέλος, μόνον πλαταίνει και εμπλουτίζεται. Η αριστεία είναι ένα ψευδώνυμο της επιμέλειας , φευ.

 

Αγαπητέ @tithon : σας ευχαριστώ για τη συνέχιση του διαλόγου μας. Είναι όμως ιδιαιτέρως σημαντικό ο αντίλογος να αντιπαρατίθεται του λόγου και όχι του διαστρεβλωμένου λόγου. Θα παρατηρήσω λοιπόν ότι ουδεμία μνεία έγινε εκ μέρους μου περί προθέσεων των ιεροφαντών, αντίθετα δε τόσο πλειστάκις δημόσια, όσο και στο παρόν νήμα, αποκηρύττω ως παντελώς αδιάφορες τις όποιες προθέσεις, προτάσσοντας το αποτέλεσμα.
Αναφέρθηκα στην ποιότητα των ιεροφαντών, η οποία είναι μείζον παράμετρος της ισχύος, η οποία συνακόλουθα, είναι μείζον παράμετρος της (αίσθησης) ασφάλειας.

Μια δε και ξεστράτισε το νήμα, ας το αφήσουμε να πελαγοδρομεί, γιατί οι συμμετέχοντες (άπαντες) το ταξειδεύουν σε λιμάνια που περισσεύουν τα ηδονικά μυρωδικά.

Με βρίσκει αντίθετο το ars gratia artis ως αυτοσκοπός, άρα αντιτίθεμαι και στην άνευ στόχου γνώση και πάλι ως αυτοσκοπού. Ομοίως συνεχίζει να μην είναι καν ανιχνεύσιμη η τελευταία σας φράση. Εννοεί ότι ο μέτριος δια της επιμελείας δύναται να αριστεύσει?

 

Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ για τα respect @Rope-bondage-fan και @Marqui    

@Marqui μου επιτρέπεις τον ενικό ελπίζω, αλλιώς με συγχωρείς για τη χρήση του στη συνέχεια...

Στον τίτλο όχι, αλλά οδηγήθηκα εκεί από την αρχική παράγραφο στην οποία αναφέρεσαι στην πρόσκρουση βδσμικών πρακτικών με την ισχύουσα νομοθεσία. Και στη συνέχεια μας κάλεσες να θεσμοθετήσουμε. Κι επειδή για εμένα το βδσμ είναι τρόπος σχετίζεσθαι, κατευθύνθηκε η σκέψη μου προς τη θεσμοθέτηση διαπροσωπικών σχέσεων!

Διαβάζοντας ξανά το αρχικό μήνυμα και το δικό σου φαντασιακό βδσμ, διαπιστώνω με ενδιαφέρον τη διαφορετική προσέγγιση μας στο θέμα:

Η φαντασιακή θέσμιση του βδσμ σου είναι (ή μοιάζει να είναι) αποκομμένη από την σημερινή πραγματικότητα, ενώ η δική μου σκέψη στράφηκε στο να νομιμοποιήσει τις βδσμ σχέσεις σήμερα...

Πρότεινες τη φαντασία έναντι της εντελώς πεζής λογικής που ακολούθησε ο δικός μου λογισμός!

 

Έδωσα like στην @folha για τις προκείμενές της. Διαφωνώ με το συμπέρασμά της, αυτό όμως, ειδομένο από μια γενική σκοπιά, είναι θέμα αισθητικής δικής μου. Αν εμένα με διεγείρει σαδομαζοχιστικά η κανονικοποίηση μιας τόσο θερμής και στενής προσωπικής σχέσης όπως η σχέση με Τον που με έχει και με κατέχει, δεν είναι υποχρεωτικό αυτό να συμβαίνει με όλους. Και μάλιστα η κανονικοποίηση, πάντα σε στενό πλαίσιο προσωπικής σχέσης, με όχημα την ισχύ και την βούληση του Κ, μόνον, ο οποίος κανονικοποιεί, υποθέτω, γιατί δεν μπορεί να ανακαλύπτει το χλιαρό νερό κάθε μέρα και γιατί δεν έχει ακουστεί ισχύς που να μην επιδιώκει την σταθεροποίησή της, η οποία σταθεροποίηση στην προκειμένη περίπτωση γίνεται μέσω του φαντασιακού του κατισχυομένου. Αν υπάρχει τέτοια μετοχή, που θεωρώ πιθανότατο να μην υπάρχει γιατί παραπέμπει σε συναίνεση για κατίσχυση, άρα καθαρό σαδομαζοχισμό και η γλώσσα ποτέ μα ποτέ δεν στήριξε τον σαδομαζοχισμό. Ο κατισχυόμενος είναι που πρέπει να πεισθεί για την ισχύ του Κ και κανένας από τους δύο δεν έχει κίνητρο να διακινδυνεύει ξανά και ξανά αυτό στο οποίο βρήκαν μια σταθερή ισορροπία άπαξ και πιθανότατα επιβεβαίωσαν μερικές ακόμα φορές. Αυτή η ιδιωτικά θεσπισμένη κανονικοποίηση είναι το raison d etre μου στον χώρο.

Όσον αφορά την κεντρική θέση του @Marqui

έχω να παρατηρήσω ότι ο σαδομαζοχισμός είναι καθαρά πολιτισμικό εύρημα και - κατά την άποψή μου - συνήθως χρησιμεύει ως αντέρρεισμα, πρόσκαιρη θεραπεία, ιδιόχειρη φενάκη, καταφύγιο κ.ά. στην δυσφορία που προκαλούν στο άτομο οι κοινωνικοί θεσμοί. Δεν είναι μόνον τα ιερατεία, είναι ακόμα η εκπαίδευση, η οικογένεια, το κοινωνικό περιβάλλον και το επάγγελμα. Αν δεν υπήρχαν όλα αυτά ή έστω και μόνον τα ιερατεία κατά την πανάρχαιη έννοια τους, τότε δεν θα υπήρχε οργανωτική βία να ασκείται εναντίον του ατόμου και για τον λόγο αυτό δεν θα υπήρχε, κατά τη γνώμη μου, σαδομαζοχισμός.

Κάποτε, νεώτατη ενήλικη, παρακολουθώ σεμινάριο ξένης γλώσσας σε κάποιο από τα νησιά μας. Νιάτα, κάβλες, γέλιο, ήλιος, θάλασσα, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, τα πάντα γίνονται. Μας ρωτάνε να πούμε λίγα πράγματα ο καθένας, σε αυτήν την ξένη γλώσσα, για το πώς μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει την αλλοτρίωση από τις κοινωνικές απαιτήσεις από το άτομό του; Η απάντησή μου, σα να είχα πάρει φλασιά εκείνη την ώρα, "ίσως θα μπορούσε να είναι ο σαδομαζοχισμός;" και ειλικρινά, δεν ήμουν διόλου σίγουρη ότι υπήρχε καν σαδομαζοχισμός, επειδή είχα διαβάσει τον Σαντ που είχε εκδόσει ο Εξάντας το προηγούμενο καλοκαίρι; Λίγα θρανία πιο πίσω βρισκόταν ένας ήδη μυημένος και με άκουγε …

Όσον αφορά τούτο

Θα επανέλθω, μόλις το κάνω αρκετά όμορφο στον γραπτό λόγο  

 

@folha : Θυμάμαι κάποτε που ένα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα, είχε ως υπογραφή υπό του avatar της της φράση "οι λέξεις που χρησημοποιούμε γίνονται το σπίτι που κατοικούμε". Το κάλεσμα ήταν προς θεσμοθέτηση και ουχί προς "νομοθέτηση".
Η αναφορά στον Κον Μπεντίτ, έγινε ακριβώς γιατί η νομιμοποίηση των βδσμ σχέσων, σημαίνει αυτόματα και απαρέγκλιτα συστημοποίησή τους, άρα αναγκαστικά και εκφυλισμό τους.
Η επιλογή του τίτλου έγινε ως αναφορά στον Καστοριάδη, κυρίως ως προς το "socialism ou barbarism" και στον εκβαρβαρισμό του σοσιαλισμού όταν έγινε και αυτός σύστημα.

Πολύ απλά, στηρίζω την άποψη και επιλογή ότι όσο μας ενδιαφέρει να νομιμοποιήσουμε τις επιλογές μας, τόσο αυτές χάνουν το νόημά τους και επειδή με απωθεί η πρακτική της αποδόμησης χωρίς νέα δόμηση, αντιπροτείνω μια εσωτερική του βδσμ και εκτός του λοιπού κύκλου με τη κιμωλία χώρου, θέσμιση.

Με ενδιαφέρει η πράξη, όχι η θεωρία.

 

Κοίτα, αν μιλάμε για ξύλο κανονικό, άλλη κουβέντα και χωρίς "ξέρεις εσύ" και μαλακίες.

Ορμάς, του σπας τα μούτρα με ό,τι έχεις εύκαιρο και χωρίς πολλά-πολλά και οκ.


Αλλά αυτό δεν έχει σχέση με έρωτα ρε @Jack Wolfskin .  

Θα μας τρελάνεις?  

 

για αλλη μια φορα δεν καταλαβες τιποτα, νιάτο.

 

 

Πού θα πάει όμως. Θα σε καταλάβω κάποια στιγμή.  

Με ιντριγκάρει το πώς τα λες πάντως μερικές φορές.  

Είσαι ωραίος ώρες-ώρες, από τα λίγα που έχω δει φυσικά.  


(Σ.Σ.: Μην παρεξηγηθώ, το νου σου, μου αρέσουν μόνο οι γυναίκες).  

 

χμ. Φιλοδοξος νεος