Θηλυκός Οργασμός

Re: Απάντηση: Re: Θηλυκός Οργασμός

@Anacreon, φοβούμαι πως δεν δύναμαι να δαπανήσω χρόνο για κάτι τόσο γύφτικο σε ένα τόσο ψαγμένο νήμα, στο οποίο επένδυσα τεράστιο προσωπικό χρόνο. Παρόλα αυτά, εάν θα ήθελες να συνεισφέρεις κάτι συγκεκριμένο, όλοι θα ήμασταν πρόθυμοι να το συζητήσουμε.

Θα ήθελες να πεις κάτι λοιπόν ή έτσι απλά είδες φως και μπήκες;

 

Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Προσέξτε με πόση ένταση περιγράφει η καλλονή αρχηγίνα τις φετιχιστικές πορνογραφικές σκηνές σεξουαλικής υποταγής και γυναικείου οργασμού μέσω εξευτελισμού και βίαιης διείσδυσης.

 

Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Για να κατακρίνει κάποια τα γυναικεία πρότυπα ρόλων και εμφάνισης είναι απαραίτητο να είναι και ταιριαστή σε αυτά; λολ

(κατα τ'άλλα, dworkin ξου ξου ξου)

dora, εγώ περαστική ήμουν, είδα ασχήμια (δεν άναφέρομαι στην dworkin φυσικά) και μπήκα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Δεν μιλάει για πρότυπα εμφάνισης σε αυτή την ιστορική ομιλία.

Ακούστε πρώτα ΤΙ περιγράφει και κυρίως με τι ΠΑΘΟΣ το περιγράφει. 5-10 λεπτά διαρκεί το πρώτο μέρος.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

χαρχαρ

Ναι, το άκουσα και ειπα dworkin ξουξουξου, αλλά η εμφάνισή της είναι άσχετο θέμα. Ή όχι;

Τι θέλεις να πεις όμως περί πάθους στην περιγραφή;

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

@Anacreon, είναι προφανές ότι ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΕΣ το νήμα με την προσοχή που έπρεπε. Ξέρω ότι δεν έχεις χρόνο - βρήκες χρόνο όμως για να βάλεις ΑΣΧΕΤΑ ποστ μέσα στο νήμα μου, για τον φεμινισμό (!), λες και έχει σχέση ένα τέτοιο νήμα με τον φεμινισμό, ή να βάλεις βιντεάκια, που έψαξες και βρήκες, με γυναίκες που έχουν προ πολλού χάσει την γυναικεία τους υπόσταση και επιδεικνύουν ΑΝΤΡΙΚΑ χαρακτηριστικά!!! Μα αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω εδώ πέρα. Ότι τα πράγματα έχουν στραβώσει για τις σημερινές κοινωνίες, λόγω ακριβώς αυτών των προτύπων με τα οποία γαλουχούνται οι σημερινές γυναίκες (και άντρες). Έχουμε χάσει τον δρόμο...

Το βιντεάκι όπου η Αμερικανίδα φεμινίστρια ωρύεται για τον τρόπο με τον οποίο η πορνογραφία ασχολείται με το σώμα της γυναίκας ως κρέας, δείχνει πώς μπορεί κάποιος να μπαίνει εδώ μέσα, να κάνει ότι σκατά σχόλιο θέλει και να παριστάνει ότι συνομιλεί με βάση τη λογική, την επιχειρηματολογία και τον σεβασμό στο συνομιλητή του. Όπως θα είχες διαβάσει αν είχες ασχοληθεί με τα άρθρα που μετέφρασα και κατέθεσα εδώ, οι αντρικές φαντασιώσεις, στον βανίλλα κόσμο τουλάχιστον, διαφέρουν αρκετά από τις γυναικείες. Οι άντρες φαντασιώνονται συνήθως τμήματα του γυναικείου σώματος, ένα αιδοίο, ένα στήθος κλπ. Η πορνογραφία το γνωρίζει καλά αυτό και το χρησιμοποιεί. Οι άντρες ξοδεύουν αρκετά από τα χρήματα που βγάζουν με τόσο κόπο σε περιοδικά και τσόντες αυτού του είδους, που δείχνουν βυζιά και μουνιά. Έτσι καυλώνουν, έτσι μαλακίζονται, έτσι χύνουν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ και δεν καταλαβαίνω γιατί οι φεμινίστριες αντιδρούν! Είναι απλά η αλήθεια!!!Και μάλιστα, βιολογικά, γονιδιακά, έτσι ακριβώς πρέπει να είναι. Οι άντρες ΠΡΕΠΕΙ να καυλώνουν, άνετα, εύκολα, για παράδειγμα με μια ματιά σε ένα ζευγάρι όμορφα στήθη, έτσι ώστε να ολοκληρώνουν τον ρόλο τους στη διαιώνιση του είδους. (Βy the way, ο Ντέσμοντ Μόρρις επιχειρηματολογεί πολύ πειστικά για την αυτομίμηση στην εξέλιξη, και τον τρόπο με τον οποίο σε κάποιο σημείο της εξέλιξης του είδους, τα στήθη της γυναίκας άρχισαν να μιμούνται τους γλουτούς της. Αυτό έγινε λόγω της όρθιας στάσης των ανθρώπων. Έτσι το αρσενικό του είδους καυλώνει βλέποντας αυτό που του θυμίζει γλουτούς και συνεπώς έχουμε, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, συνουσία πρόσωπο με πρόσωπο.)

Δεν ξέρω πώς βλέπουν οι φεμινίστριες τους άντρες και δεν με αφορά. Εγώ αγαπώ πολύ τους άντρες, θέλω να τους καταλάβω και να τους προσφέρω όσο περισσότερη απόλαυση μπορώ. Εντάξει, σε έναν αυτή την εποχή, αν και θέλω να πιστεύω ότι έχω προσφέρει απόλαυση σε περισσότερους ίσως από όσους δικαιούμην σε αυτή τη ζωή...Είναι απόλυτα αποδεκτό ότι ο άντρας έχει την τάση να καυλώνει με κομμάτια μου, ενώ εγώ έχω την τάση να συμπεριλαμβάνω ολόκληρο τον άντρα μέσα στα χέρια του οποίου χύνω, μέσα στην δική μου τεράστια jouissance, πράγμα που άνέφερα στο πρώτο ποστ αυτού του νήματος και είναι κάτι που δεν λέω εγώ, αλλά ο Λακάν, με την θεωρία του για τον τρόπο με τον οποίο ο άντρας σχετίζεται με τη γυναίκα ως partial object. Θα επανέλθω όμως αργότερα στον Λακάν, δεν ήρθε ακόμη η ώρα του.

Οι φεμινίστριες επομένως που επιχειρείς να "φέρεις" εδώ μέσα, καλά θα κάνουν να μείνουν εκεί έξω. Εδώ αγαπούμε τους άντρες, όπως αγαπούμε και την επιστημονική παρατήρηση. Και δεν θυμώνουμε καθόλου όταν γουστάρουν τα βυζιά μας. Επίσης, καλό θα ήταν να μην ξαναφέρεις εδώ μέσα εκπροσώπους του θηλυκού του είδους μας, που δεν καταλαβαίνουν τί σημαίνει συντροφικότητα, καλοσύνη, μητρικότητα...Και υπομονή...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Η πορνογραφία δηλαδή δεν επηρεάζει τη σεξουαλικότητα των ανθρώπων; Υπάρχει μόνο ως απάντηση σε μια προϋπάρχουσα ανάγκη; Το θέαμα δεν είναι γεννήτρια νέων επιθυμιών ή έστω μεταβλητή τους;

Με αφορμή το παραπάνω, για το σύνολο του νήματος:

Είναι διάχυτη η αντίληψη ότι η γενετική είναι πιο επιστημονική από τις άλλες επιστήμες και άρα κάθε αναγωγή σε αυτή πιο κοντά στην Αλήθεια. Παίρνουμε το ζωάκι άνθρωπος και το απομονώνουμε από τις πραγματικές του συνθήκες, το κλείνουμε σε εργαστήρια και ποσοτικοποιούμε τις αντιδράσεις του οργασμού του. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να αποκλείσουμε το κοινωνικό. Γιατί αυτό δεν είναι μετρήσιμο και αποδείξιμο –άρα δεν ανήκει στη σφαίρα της επιστήμης- και γιατί υποχρεώνει τα συμπεράσματά μας να αγκιστρωθούν στο παρόν.

Και αφού κάναμε όλα αυτά τα διαλεκτικά άλματα για να γίνουμε επιστημονικοί βασιζόμαστε στην επαγωγή, «αφού παρατηρούμε το τάδε αρκετές φορές, τότε το τάδε είναι εγγενές στοιχείο του υπό εξέταση αντικειμένου άρα μπορούμε να θεωρήσουμε ασφαλές το να κάνουμε την ίδια εικασία και για όσα αντικείμενα του είδους του δεν έχουμε παρατηρήσει» (είτε αυτό σημαίνει άλλους ανθρώπους στον ίδιο χρόνο, είτε το είδος σε μια άλλη ιστορική φάση). Η επαγωγή μας έφερε ήδη λίγο πιο μακριά από τη διασφάλιση της αλήθειας. Η επαγωγή είναι μια υπόθεση, δεν είναι απόδειξη. Τα όρια μεταξύ καθαρόαιμης επιστημονικοτητας με την αίγλη του εργαστηρίου και κοινωνικής επιστήμης άρχισαν να θολώνουν.

Αλλά δεν υπάρχει λόγος άγχους. Αφού η πρόταση στην οποία καταλήγουμε αναφέρεται σε ένα ιδεαλιστικό αντικείμενο. Τον άνθρωπο. Όχι αυτός που μπορείς να ακουμπήσεις και να επεξεργαστείς, αλλά την φαντασιακή οντότητα που δημιουργήσαμε για να τον μελετήσουμε. Τον Άνθρωπο. Τίποτα δεν μπορεί να διαψεύσει τον ισχυρισμό. Οι μαύροι κύκνοι καλώς να έρθουν, αλλά να ξέρουν ότι θα θεωρήσουμε ότι μαύρισαν από τα καυσαέρια της πόλης. Το κλειστό μας σύστημα δεν είναι διαψεύσιμο όταν οτιδήποτε έρχεται να το κοντράρει εξορίζεται στη σφαίρα του κοινωνικώς παραμετροποιημένου. Ο Πόππερ μας δανείζει τα κυάλια του για να μπορέσουμε να δούμε την φωτεινή επιγραφή «Επιστημονική Αλήθεια».

Και τέλος, οι παρατηρητές του παρατηρητή τον βλέπουν να άπογύμνωσε το αντικείμενό του όσο μπορούσε από το κοινωνικό, αλλά ξέχασε να βγάλει τη δική του προβιά. Αυτή που παίρνει ως αξίωμα ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η αναπαραγωγή. Η έννοια του σκοπού, το «γιατί», είναι φιλοσοφικό ερώτημα. Όχι επιστημονική απάντηση.

Γι’ αυτά που δεν μπορεί κανείς να φορμαλίσει, γι αυτά πρέπει κανείς να σωπαίνει (αν έχει φετίχ με τις αποδείξεις). Εγώ συμβιβάζομαι και με την φιλοσοφία, τουλάχιστον δεν προφασίστηκε ποτέ ότι είναι αντικειμενική.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Δεσμεύομαι να ασχοληθώ (και) με την πορνογραφία στο μέλλον. Ως θέμα εννοώ, όχι ως τσοντο-συγγραφέας. 

Προτρέχεις. Το νήμα βρίσκεται ακόμη στην αρχή του. Ω ναι! Δεν κάνω ξεπέτες... 

Θα συνεχίσουμε με DeMeo και το βιβλίο του Saharasia. Μετά θα ήθελα να συζητήσουμε κάποια πολύ καλά ερωτήματα που έθεσαν οι: Arioch, MindMaster, vautrin, Stalker, The King. Ήθελα πρώτα να καταθέσω εδώ πέρα κάποια πράγματα που εγώ είχα υπόψη μου αλλά δεν ήξερα κατά πόσο τα είχαν υπόψη τους οι συνομιλητές. Γι αυτό τραβάει σε μάκρος η δουλειά, επειδή ξέρω πολλά... 

Ίσως θα έπρεπε να κυνηγήσουμε τον Πόππερ μακριά από αυτό το νήμα με καμιά μασιά; 

"Η ευφυής ζωή σε έναν πλανήτη ενηλικιώνεται όταν για πρώτη φορά αντιλαμβάνεται τον λόγο της ύπαρξής της. Εάν ανώτερα όντα από το διάστημα επισκεφτούν κάποτε τη γη, η πρώτη ερώτηση που θα κάνουν, για να εκτιμήσουν το στάδιο στο οποίο βρίσκεται ο πολιτισμός μας, θα είναι: 'Έχουν ανακαλύψει την εξέλιξη ή ακόμη;'" (Dawkins, Tο Εγωιστικό Γονίδιο)

"Υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή;" "Ποιος είναι ο σκοπός μας;" "Τί είναι ο άνθρωπος;" Μετά από το τελευταίο αυτό ερώτημα, ο διακεκριμένος ζωολόγος G.G. Simpson το έθεσε ως εξής: "Αυτό που θα ήθελα να πω τώρα είναι ότι όλες οι προσπάθειες να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα πριν το 1859 δεν έχουν καμία αξία και θα είναι καλύτερα για όλους μας αν τις αγνοήσουμε πλήρως."(και πάλι Dawkins, Tο Εγωιστικό Γονίδιο)

[Αν και - συναισθηματικά - είμαι μαζί σου, atasai...]

 

Το βιβλίο του James DeMeo Saharasia είναι η μεγαλύτερη σε βάθος επιστημονική μελέτη που έγινε ποτέ για την ανθρώπινη συμπεριφορά και την κοινωνική βία σε όλο τον κόσμο. Τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται συνοπτικά στο βιβλίο του καθηγητή DeMeo καλύπτουν ολόκληρη την υφήλιο, από την πρώιμη προ-ιστορία μέχρι την μοντέρνα εποχή, ενοποιώντας πάνω σε παγκόσμιους χάρτες μία τεράστια γκάμα στάνταρντ ερευνητικών δεδομένων από τα πεδία της αρχαιολογίας και της ιστορίας, συν μία διαπολιτισμική ανασκόπηση σε βάθος και μία σύνοψη στοιχείων από 1000 διαφορετικές ανθρώπινες κοινωνίες, από καθιερωμένες βάσεις δεδομένων της ανθρωπολογίας[...] Στην προϊστορία έχει καταγραφεί μία πρώιμη εποχή με γενικά ειρηνικές κοινωνικές συνθήκες, αλλά με μία μεγάλη μετάβαση προς πατριαρχικές – αυταρχικές και σαφώς βίαιες κοινωνικές συνθήκες στην περιοχή της Saharasia μετά από μία μεγάλη κλιματική αλλαγή από συνθήκες με άφθονη υγρασία σε πράσινες πεδιάδες και δάση σε σκληρές συνθήκες ερήμου, γύρω στο 5000 – 4000 π.Χ. Σημαντικές εποχές πολιτισμικής διάχυσης παρουσιάζονται επίσης σε χάρτες, δείχνοντας πώς οι βίαιες πατριαρχικές, αυταρχικές συμπεριφορές της σεξουαλικής καταπίεσης και της κακοποίησης των παιδιών μεταφέρθηκαν από τον τόπο καταγωγής τους, την Saharasia, προς τα έξω, φτάνοντας σχεδόν σε κάθε γωνιά της γης. Παρουσιάζει γεωγραφικά σχήματα που ήταν άγνωστα προηγουμένως, για δεκάδες διαφορετικές ανθρώπινες συμπεριφορές, πεποιθήσεις και κοινωνικούς θεσμούς που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη βία και την πολεμική επιθετικότητα, όπως η σκλαβιά, οι κάστες, οι ακρωτηριασμοί των γεννητικών οργάνων και το χαμηλό στάτους των γυναικών. Τα συμπεράσματα της έρευνας έχουν επαινεθεί από πολλούς, έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικές εκδόσεις και περιοδικά, έχουν αναφερθεί σε πολλές παραπομπές, αλλά σε μεγάλο βαθμό έχουν πεισματικά λογοκριθεί και οδηγηθεί εκτός συζήτησης από τους περισσότερους που βρίσκονται μέσα στους κύκλους ισχύος των εκδοτών του σύγχρονου ακαδημαϊκού κόσμου και της επικρατούσας δημοσιογραφίας, που συνεχίζουν να ασπάζονται τις ελαττωματικές και μη αποδεδειγμένες θεωρίες των «βίαιων γονιδίων» ή άλλων εννοιών που σχετίζονται με το «προπατορικό αμάρτημα».

SAHARASIA: ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΑBSTRACT

Παγκόσμια γεωγραφικά σχήματα καταπιεστικών, επώδυνων, τραυματικών, και βίαιων, θωρακισμένων, πατριαρχικών συμπεριφορών και κοινωνικών θεσμών, που καταπνίγουν τους δεσμούς μητέρας – βρέφους και άντρα – γυναίκας, συγκρίθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα από μία συστηματική ανάλυση ανθρωπολογικών στοιχείων από 1170 κοινωνίες που επιβιώνουν στο όριο της πείνας. Όταν χαρτογραφήθηκαν τα στοιχεία για τις συμπεριφορές, η ζώνη ερήμου, την οποία ονομάζω Saharasia, και η οποία είναι εξαιρετικά άνυδρη και καλύπτει την Βόρειο Αφρική, την Εγγύς Ανατολή και την Κεντρική Ασία, βρέθηκε να συμπεριλαμβάνει την μεγαλύτερη γεωγραφική περιοχή με τις πιο ακραίες πατριαρχικές συμπεριφορές και κοινωνικούς θεσμούς σε όλη τη γη. Οι περιοχές που βρίσκονταν πολύ μακριά από την Saharasia, στην Ωκεανία και στο Νέο Κόσμο, βρέθηκε ότι είχαν τις πιο ήπιες, αθωράκιστες, μητριαρχικές συμπεριφορές, που στηρίζουν και προστατεύουν τους δεσμούς μητέρας – βρέφους και άντρα – γυναίκας. Μία συστηματική ανασκόπηση αρχαιολογικών και ιστορικών στοιχείων δείχνει ότι η πατριαρχία αναπτύχθηκε πρώτα στην Saharasia γύρω στο 4000 π.Χ., τότε που έγινε μία μεγάλη οικολογική μετάβαση από συνθήκες με σχετικά άφθονη υγρασία σε πράσινες πεδιάδες και δάση σε συνθήκες ερήμου με ξηρασία. Ανιχνεύτηκαν τα σχήματα της εποίκησης και της μετανάστευσης πατριαρχικών λαών, από τις πρώτες πατρίδες τους στην Saharasia, για να εξηγηθεί η εμφάνιση της πατριαρχίας αργότερα σε περιοχές έξω από την Saharasia. Πριν από την απαρχή των συνθηκών ξηρασίας στην Saharasia, τα στοιχεία για την μητριαρχία είναι πολλά, ενώ στοιχεία πατριαρχίας είναι σε γενικές γραμμές ανύπαρκτα. Επιχειρηματολογείται ότι η μητριαρχία αποτελεί την πρώτη, αυθεντική και εγγενή μορφή ανθρώπινης συμπεριφοράς και κοινωνικής οργάνωσης, ενώ η πατριαρχία, που διαιωνίζεται με κοινωνικούς θεσμούς που προκαλούν τραύματα, εξελίχθηκε πρώτα στους Homo Sapiens στην Saharasia, υπό την πίεση έντονης ερημοποίησης, λιμού, και αναγκαστικών μεταναστεύσεων. Οι διορατικές ιδέες του Wilhelm Reich για την ανθρώπινη ψυχολογία παρέχουν το ιδεολογικό υπόβαθρο για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό με τον οποίο πατριαρχικές (θωρακισμένες, βίαιες) συμπεριφορές εδραιώνονται και συνεχίζουν να υφίστανται αφού το αρχικό τραύμα έχει επουλωθεί, για πολύ καιρό μετά.

Πηγή: James DeMeo, Saharasia
Μετάφραση: dora_salonica

 

Re: Απάντηση: Θηλυκός Οργασμός

Νομίζω πως οφείλω κάποιες διευκρινίσεις σε κάποια σημεία. Ευχαριστώ για την υπομονή σας μέχρι τώρα.

Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτό το νήμα. Σκέφτηκα, πώς είναι δυνατόν η φύση να ανταμείβει το θηλυκό με κάτι τόσο δυνατό και όμορφο για το τίποτα; Η φύση δεν λειτουργεί έτσι. Δεν υπάρχει φυσική επιλογή σε εντελώς άχρηστα πράγματα. Ακόμη και η σκωληκοειδής υπόφυση χρησιμεύει σε κάτι (παράγει και "εκπαιδεύει" λευκά αιμοσφαίρια). Μόλις το ανακάλυψαν τα σαϊνια, τα ίδια σαϊνια που λένε ότι οι ρώγες στους άντρες είναι εντελώς άχρηστες (και πού θα κρεμάμε τα βαρίδια τότε βρε κουκουτσόμυαλοι; Λολ.)

Εάν δεχτούμε ότι ο μηχανισμός φυσικής επιλογής πρέπει αναγκαστικά να ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις (που το δεχόμαστε ασυζητητί, εκτός εάν είμαστε Μορμόνοι), οφείλουμε να αναρωτηθούμε το εξής: για ποιο σκοπό η γυναίκα χύνει; Σε τί εξυπηρετεί αυτό;

Έτσι ξεκίνησα να το ψάχνω.

Οι μισοί άντρες δεν γνωρίζουν αρκετά για τον θηλυκό οργασμό, έτσι ώστε να συνεισφέρουν σε αυτόν, και οι άλλοι μισοί δεν ενδιαφέρονται. Τα δύο υποσύνολα overlap, εν πολλοίς. Κάτι ψιλά που περισσεύουν, γίνονται ανάρπαστα και δεν φτάνουν για όλες. Γι αυτό τα δονητάκια κλειτορίδας πουλάνε τόσο πολύ. Αυτό εξηγεί (εν μέρει) γιατί υπάρχουν πολλές ανοργασμικές γυναίκες. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι, όπως κοινωνική και οικογενειακή καταπίεση, άγνοια, προσπάθεια μετατροπής του θηλυκού σε κάτι διαφορετικό, κλπ.

Εάν ο πυρήνας της κοινωνίας είναι η οικογένεια και ο πυρήνας της οικογένειας είναι η γυναίκα, εάν χαθεί η θηλυκή jouissance που συμπεριλαμβάνει τον έτερο (εάν δηλαδή ανδροποιηθεί η γυναίκα), θα χαθεί ο πυρήνας. Η γυναίκα, μέσω της θηλυκής jouissance, είναι αυτή που κρατάει την συνοχή, μέσω της απόλαυσής της που συμπεριλαμβάνει τον έτερο. Η γυναίκα χτίζει τη σχέση. Γι αυτό η φύση την ανταμείβει. Δεν είναι τυχαίο ότι οξυτοκίνη εκλύεται και στη διάρκεια της γέννας και στη διάρκεια του οργασμού. Μέσω της οξυτοκίνης η γυναίκα δένεται με το βρέφος και μέσω της οξυτοκίνης η γυναίκα δένεται με τον σύντροφο. Με την γέννα και με τον οργασμό, η γυναίκα γίνεται φορέας αγάπης, συναισθηματικού δεσίματος.

Δεν το επιχείρησα καν. Από τις καταθέσεις πολλών σ' αυτό το νήμα όμως, αλλά και από άρθρα και έρευνες που διάβασα, έφτασα σε κάποια νέα συμπεράσματα, που ανατρέπουν κάποιες απόψεις που είχα πριν ξεκινήσω να διαβάζω για τον οργασμό:

1. Πολλές φορές οι γυναίκες δεν ξέρουν καν ότι φαντασιώνονται και δεν αναφέρουν φαντασιώσεις τους γιατί τις θεωρούν μη σεξουαλικές, ενώ είναι.
2. Κάποιες γυναίκες δεν φαντασιώνονται και πολύ αλλά αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Παρόλα αυτά, ο εγκέφαλος αποτελεί πάντα μέρος του οργασμού, και για τα δύο φύλα, εκτός από τις περιπτώσεις που αυτός επιτυγχάνεται μηχανικά (σε άτομα με βλάβη στην σπονδυλική στήλη) στην οποία περίπτωση ο οργασμός δεν βιώνεται.
3. Οι άντρες φαντασιώνονται, και πολύ μάλιστα. Μόνο που οι φαντασιώσεις τους είναι συνήθως απλές εικόνες γεννητικών οργάνων και όχι τα σενάρια που φτιάχνουν συνήθως οι γυναίκες. Αυτό, στον βανίλλα κόσμο. Οι φαντασιώσεις υποβοηθούν το "υδραυλικό σύστημα" να λειτουργήσει γρήγορα και άμεσα, σχεδόν με οποιαδήποτε γυναίκα.
4. Όσο λιγότερο βανίλλα είναι ένας άντρας, τόσο περισσότερο αρχίζει να απομακρύνεται από το υδραυλικό μοντέλο (αυτό που ο vautrin ονομάζει «το τρίβει το πιπέρι») και πλησιάζει το πνευματικό μοντέλο του γυναικείου οργασμού. Αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από παρατηρήσεις μου εδώ μέσα, από συζητήσεις, ιστορίες και προσωπικές μαρτυρίες (όχι τις σαβουρογάμικες, αλλά τις πραγματικές BDSM εμπειρίες).

Θα ήθελα να παραθέσω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Aldo Carotenuto, Η Ψυχή της Γυναίκας. Ο Carotenuto ήταν ψυχαναλυτής και ένας από τους μεγαλύτερους μελετητές, σε παγκόσμιο επίπεδο, της σκέψης του Jung. Δίδασκε Ψυχολογία της Προσωπικότητας στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Έγραψε πολλά βιβλία, μερικά από τα οποία έχουν μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και στα γιαπωνέζικα. Πέθανε τον Φεβρουάριο του 2006.

Η Ψυχή της Γυναίκας εκδόθηκε το 2001 στην Ιταλία και το 2005 στην Ελλάδα.

Το γεγονός ότι η γυναίκα υφίσταται μέχρι σήμερα την κατάχρηση των ανδρών, δεν οφείλεται σε ανωτερότητα των τελευταίων, ούτε στη δύναμη ή στην εξουσία τους. Η υποταγή του θηλυκού δεν σημαίνει ότι το αρσενικό είναι καλύτερο ή ανώτερο αλλά, αντιθέτως, δείχνει την αδυναμία του άντρα, την αχίλλειο πτέρνα του που εκδηλώνεται με την πιεστική ανάγκη κατάκτησης της εξουσίας. Θα υποστηρίζαμε ότι το αρσενικό έχει μια στρεβλή άποψη για τη ζωή, η οποία το ωθεί στην επιδίωξη ιδανικών που δεν ανήκουν εξ ορισμού σ’ αυτό αλλά στο κοινωνικό σύστημα. (σελ. 12-13)

Το θηλυκό βασιλεύει στην επικράτεια της ψυχής, είναι σοφός και επιδέξιος σύμβουλος, μάστορας των συναισθημάτων και των συγκινήσεων. Με άλλα λόγια, καλλιεργεί αξίες και στοιχεία με τα οποία δεν είναι εξοικειωμένο το αρσενικό ή απλώς τα περιφρονεί. Στην πραγματικότητα, η εκπληκτικότερη αλλαγή στην εποχή μας, σε ό,τι αφορά το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία, δεν είναι τόσο – όπως πιστεύεται – η «γυναικεία χειραφέτηση», η νίκη στον αγώνα «για ισότητα», η διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, όσο η συνειδητοποίηση.

Τί είναι όμως αυτό που συνειδητοποιούμε; Ποιας πραγματικότητας γινόμαστε κοινωνοί; Όλοι, άνδρες και γυναίκες, είμαστε δέκτες των αποτελεσμάτων ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος φαινομένου που ορισμένοι ειδικοί είχαν ήδη προβλέψει και είχαν ονομάσει «θηλυκοποίηση του κόσμου». Πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο που συνίσταται στην ανακάλυψη και στη συνειδητοποίηση της «θηλυκής αντίληψης του κόσμου», λειτουργεί ως μια νέα προσέγγιση της ζωής που επαναπροσδιορίζει τις παραδοσιακές ανδρικές αξίες, πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η πατριαρχική κοινωνία. Σιγά – σιγά αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος καινούργιες «θηλυκές» αξίες που βάζουν σε δεύτερη μοίρα την ανάγκη για δύναμη, επιβολή και κυριαρχία, και αναδεικνύουν τη διάσταση της σχέσης με κυρίαρχο δεδομένο την αγάπη και το συναίσθημα, και κεντρικό στόχο τη συν-ύπαρξη με τον άλλον. (σελ 13-14)

Η αναζήτηση συντρόφου μπορεί να δικαιολογήσει κάθε συμπεριφορά και να προσδώσει περιεχόμενο στη ζωή από τη στιγμή που ο Άλλος γίνεται λόγος ύπαρξης και κυρίαρχο σημείο αναφοράς. Η επίγνωση ότι απασχολούμε τη σκέψη κάποιου μας παρέχει δύναμη και ενέργεια, κουράγιο για να ανταπεξέλθουμε στη δύσκολη καθημερινότητα. Η ανάγκη για ψυχικό δεσμό, όμοια σε άνδρες και γυναίκες, με διαφορετικό ασφαλώς βαθμό συνειδητοποίησης, είναι πρωταρχική. (σελ. 22)

Ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος για να μάθουμε «να δημιουργούμε σχέσεις» είναι να ξεκινήσουμε από την ιδέα ότι η διαπροσωπική σχέση δεν είναι προορισμός της ζωής και τέρμα μιας υποχρεωτικής διαδρομής αλλά, πρωτίστως, αφετηρία. Από τη σκοπιά αυτή, το αρσενικό έχει να διανύσει πολύ δρόμο ακόμη, μόνο που για καλή του τύχη μπορεί να στηρίζεται στην καταλυτική βοήθεια μιας εκπληκτικής διδασκάλισσας: της συντρόφου του. (σελ. 25)

(Συνεχίζεται)

 

Παρακαλώ τη διαχείριση να σβήσει τα ποστ του Anacreon, 168, 170 και 172, καθώς είναι καταφανώς κακόβουλα σχόλια, εντελώς άσχετα με το νήμα και χαλούν την ποιότητα του νήματος.

Ευχαριστώ.

 

Άκρα του τάφου σιωπή από την πλευρά της διαχείρισης...Μην είναι λόγω του καρναβαλιού;

Συνεχίζω με μερικά επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Καροτενούτο:

Στο χώρο της βιολογίας, η λειτουργία του αρσενικού είναι πρωτίστως αναπαραγωγική και η τολμηρή σεξουαλική του συμπεριφορά υπαγορεύεται από τους κανόνες της διαιώνισης του είδους. (σελ 48)

Οι συναισθηματικοί κόσμοι των δύο φύλων είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους κι αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά αρσενικού - θηλυκού. (103)

Η συναισθηματική διάσταση - και όχι η απαλοιφή της - είναι το σπουδαιότερο εργαλείο για τη ζωή...Γιατί όμως είναι πιο ανεπτυγμένη στις γυναίκες απ' ότι στους άντρες; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η στενή συγγένεια της γυναίκας με τον κόσμο των συναισθημάτων έχει κυρίως βιολογικό σκοπό. Όπως παρατήρησαν οι Wickler και Seibt:

Το αρσενικό και το θηλυκό φύλο έχουν διαφορετικούς ρόλους στο μέγιστο προνόμιο της αναπαραγωγής.[...] Ο άνδρας δεν γεννά, ενώ χάρη στον αγώνα επικράτησης μεταξύ των ομοφύλων του έχει ανεπτυγμένο μυϊκό σύστημα, μεγάλη φυσική δύναμη και αυξημένη επιθετικότητα. Επίσης, είναι πάντοτε διαθέσιμος για ζευγάρωμα. Η γυναίκα γεννά και θηλάζει και η ανατομία της είναι προσαρμοσμένη στη φροντίδα του νεογνού. Αυτό έχει ως συνέπεια τη διαφορετική συμπεριφορά της γυναίκας, στην οποία αποτυπώνονται ιδιάζοντες ρυθμοί και μια προδιάθεση για επαφή με τα παιδιά και τους ανήμπορους. (Wickler, Seibt, 1983, 149).

Αυτές οι διαφορές έχουν τις ψυχολογικές τους επιπτώσεις. Τα δύο φύλα μιλούν διαφορετικές γλώσσες και δεν καταλαβαίνουν το ένα το άλλο.(126)