Ικανές και αναγκαίες συνθήκες κυριαρχίας

Αν αυτό καταλαβαίνεις...  

 

Κοιτα να δεις που ο Τσιπρας(και όχι μονο) ειναι Κυρίαρχος...
Δεν το ξερα!
Οσο ζεις μαθαίνεις..

 

Ο Κυρίαρχος, όπως και ο υποτακτικός, ως έννοιες είναι απόλυτα σχετικές. Και άμεσα αλληλεξαρτώμενες μεταξύ τους.
Δεν νοείται Κυρίαρχος που δεν υποτάσσει (τουλάχιστον ένα) άλλο άτομο, και υποτακτικός που δεν κυριαρχείται από κάποιο άλλο πρόσωπο.

Το ερώτημα είναι ποια τα κίνητρα (προσδοκίες) του καθένα καθώς και ο τρόπος που επιτυγχάνεται αυτή η αλληλεπίδραση.

Προσωπική μου άποψη είναι πως η Κυριαρχία κατακτιέται και δεν επιβάλλεται. Αν επιβληθεί, είναι αρκετά δύσκολο να εδραιωθεί .. και να παραμείνει.
Εκφράζοντας πάντα προσωπικές μου θέσεις, πιστεύω πως ο υποτακτικός που υποτάσσεται «γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς», μάλλον υποτάσσεται σε μια διαμορφούμενη κατάσταση και όχι στο πρόσωπο του Κυρίαρχου. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει όταν υποτάσσεται γιατί πραγματικά το θέλει.

 

Σωραιος ρε!!!!!

 

Ναι. Δεν είναι υποχρεωτικό. Σωστά

(Μου άρεσαν όλα όσα διάβασα από όλους)

 

"Ποτέ μην λες ποτέ".
Αν είναι αποδεκτή η πιθανότητα ύπαρξης του κυριαρχικού μαζοχιστή, γιατί να μην είναι αποδεκτή η πυθανότητα του "μη σαδιστή" και σε επέκταση του "χορτοφάγου κανιβάλου"
 

 

Πολυ ωραια ερωτηση !!!!

Πολυ ωραια ερωτηση αλλα μου γεννηθηκε και εμενα μια:
Με μια γρηγορη ματια θα πουμε οτι Υπηρετει, αν τον κρινουμε εκ του αποτελεσματος των πραξεων του ομως και μονο τοτε δεν μπορουμε να πουμε οτι αυτος κυριαρχει;


Και για να πω την γνωμη νομιζω οτι , ναι μεν η κυριαρχια κατακτιεται και δεν επιβαλλεται, διοτι χανει και το νοημα της και σε βαθος χρονου μαλλον θα καταρευσει κλπ κλπ που πολυ ωραια ανελυσαν οι περισσοτεροι προλαλησαντες , εδω ομως νομιζω οτι εξετεζουμε τον κυριαρχο και αν ο ιδιος πρεπει πρωτιστως να εχει κυριαρχησει στον εαυτο του και οχι ποιο θα ηταν το αρεστο, το γενικο καλο. Αν δουμε το γεγονος καθαρα ως αποτελεσμα και μονο ετσι , τοτε διορισμενος η μη αυτος που υποτασσει καποιον ναι ειναι κυριαρχος.

 

Οι τρόποι μπορεί να διαφέρουν, το αποτέλεσμα μετράει. Το topping from the bottom είναι ένα λαμπρό τέτοιο παράδειγμα.

Κυριαρχεί αυτός που μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του σε αυτούς οι οποίοι αναγκάζονται να την αποδεχτούν. Οι μέθοδοι διαφέρουν.

BDSM μπορεί να μην το λες, το λες κατίσχυση όμως.

Για μένα οι μακράν πιο πετυχημένοι είναι αυτοί, πίσω από τις κουίντες, που σε κάνουν να χορεύεις στο ταμπούρλο τους χωρίς καν να το έχεις καταλάβει.

 

επανέρχεται μιά μόνιμη σύγχυση ανάμεσα στην πολιτική και στη διαπροσωπική σχέση.

 

Η γνώμη σου είναι πάντα αποδεκτή.
Αν φτάσω τα χρόνια σου Ίσως να λέω τα ίδια