"Κάθε γυναίκα, ακόμη και η πιο δυναμική,στην πραγματικότητα θέλει να κατακτηθεί από έναν άντρα"

Υπάρχει και λέγεται μαλάκας ερωτευμένος άντρας ( Που και Superman να είναι και μαζί Μάγος του Οζ...κάπου κουράζεται...αλλά δεν κάνει... )...Και για κείνες τις τυχερές...είναι γεμάτος "δώρα" μέχρι να τον σουτάρουν η να του σπάσουν τα καρύδια και να φύγει αλαλάζοντας...Μα εκεί είναι "τρελός", καθίκι, μπάσταρδος και ανώριμος...Μαλάκας είναι λέω εγώ, γιατί έκατσε να τον "γαμήσουν", δεν του το ζήτησε καμία, μόνος του το έκανε χαχαχα

 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙ ΒΑΣΙΛΗΣ;;;;;
Πάω να κλάψω στη γωνιά μου...
Κι εμένα ποιος θα μου φέρει το I-pad που του ζήτησα;
   

 

Οι άντρες, αντίστοιχα, δεν έχουν ανάγκη από "παραμύθι", δηλαδή "από συνεχόμενα "ερεθίσματα" σεξουαλικά και μη, σκωτσέζικα ντους, από το κρύο στη ζέστη...Από ισχυρές "καταστάσεις"... όπως λες; Αναρωτιέμαι απλώς  

 

ο αγαπουλης οπως τον περιεγραψε ο Tenebra πιο πανω  

 

Όλα παίζουν... Το μόνο σίγουρο...

 

φιλε μου τις εργατοωρες με τις γυναικες τις καναμε.ξερω τη παιζει.ισως φταιω εγω γιατι δεν το διατυπωσα σωστα.μιλαω παντα για το πρωτο διαστημα.οσο για μενα που μπορω να μιλησω με σιγουρια οταν νιωθω καλα ειμαι μονο εκει οταν σκεφτω αλλη το τελειωνω πριν γινει ψυχοφθορο

 

Μόλις ανέβηκες 5 πατώματα στην εκτίμησή μου.

 

χμμ εχουμε πολυ ακομα για την ταρατσα?κουραστικα 

 

οχι δεν εχουν αλλα ανεβαινουν στο καρουσελ ζαλιζονται δεν ζαλιζονται 

 

Αυτό είναι η ειδοποιός διαφορά για τα πάντα...
Το θέμα είναι ποιος έχει την εντιμότητα να το παραδεχτεί στον ίδιο του τον εαυτό...
Οι πιο πολλοί δεν θυσιάζουν την ασφάλεια μιας ντεκαβλέ επιλογής, αν δεν υπάρχει στον ορίζοντα ο επόμενος/η επόμενη...
Στην χειρότερη περίπτωση τα θέλουν όλα δικά τους...
Χωρίς ψυχή, το σώμα ξεχνάει εύκολα...

 

ο Αη δημητρης 

 

δεν νομιζω να ειναι ασφαλεια.ισως αποβλακωση