Καθημερινές ιστορίες bdsmικής τρέλας

Ξημερώνει Κυριακή. Μια Κυριακή μουντή, γκρίζα, γεμάτη θαλπωρή.
Η ώρα πλησιάζει δέκα, και τις Κυριακές στις δέκα, οι άνθρωποι της Κυριακής και όχι του Σαββατόβραδου, οργανώνουν τη μέρα τους.

Το ζευγάρι της διπλανής πόρτας έχει πάρει το πρωινό του, και η σκλάβα βρίσκεται ευτυχισμένη και γουργουρίζει στα πόδια του Κύριου της με χαρά που πλημμυρίζει την ύπαρξη της, και με λατρεία και ευγνωμοσύνη βαθιά που είναι σε αυτή τη θέση. Ο Κύριος της διαβάζει και μια απέραντη ησυχία τον έχει οδηγήσει σε τοπία παραδείσια, εκεί που οι η γαλήνη δεν είναι νεκροταφείο αλλά ζωή βαθιά. Χαμογελά μέσα Του για την ύπαρξη της και για την δύναμη της.

Δίπλα η σκλαβομαρία αφού απόλαυσε το πρωινό της χέσιμο, έκανε ένα ζεστό ντούζ και ό,τι άλλο ήταν δυνατόν για να φέρει τον εαυτό της σε μια ισορροπία, αρωματικά κεράκια, λάδια, αιθέρια έλαια, αναπνοές και ξεκίνησε να κοσκινίζει το αλεύρι για να ζυμώσει. Η ξαφνική άφιξη του Αφέντηγιωργή την είχε αποσυντονίσει είναι η αλήθεια, αλλά το βαθύ γάβγισμα που άκουσε εχθές το βράδυ από το διπλανό διαμέρισμα την είχε φέρει στη φρενήρη κατάσταση της μόνιμης και συνεχούς διέγερσης. Ήθελε να γκρεμίσει με τα νύχια τη μεσοτοιχία και να κοινωνήσει από το νέκταρ της ηδονής.

Ώρα δέκα Κυριακής και ενώ στη Γλυφάδα κάποιοι περνούν ήσυχα το πρωινό τους και κάποιοι άλλοι τρώνε τα σίδερα, στην Εκάλη ο Αφέντηςγιωργής παρκάρει στο υπόγειο γκαράζ της βίλας του Νέστορα Νεστοριά το καμάρι του, την φοραδίτσα του, το BMW 3-Series.

Ένας φουσκωτός του ανοίγει την πόρτα και του ζητάει να αφήσει κλειδιά, πορτοφόλια και όποια όπλα κουβαλάει επάνω του και να τον ακολουθήσει. Ο Αφεντηςγιωργής σάστισε, «όπλα;» ψέλλισε. «δεν κουβαλάς σιδερικό σίγουρα;», ρώτησε ο φούσκας, «όχι αδερφέ, τι πράματα είναι αυτά; Έγω είμαι ο Γιωργής από την Αγριοαχλαδιά» «Σήκωσε τα χέρια να σε ψάξω».
O Αφέντηςγιωργής έκλασε μέντες, το βούλωσε και στήθηκε όπως τον ήθελε ο φουσκωτός. Δεν του άρεσε καθόλου που οι χερούκλες του φούσκα έπιαναν το κώλο του αλλά είχε χεστεί επάνω του και έκατσε. Ο φούσκας αφού επιθεώρησε τον Αφέντηγιωργή του ζήτησε να τον ακολουθήσει. Ο Αφέντηςγιωργής τότε θυμήθηκε τον πατέρα του να τον κλείνει σε ένα υπόγειο τιμωρία και κρύος ιδρώτας τον έλουσε. Ο μπαμπάς που τον κατεβάζει στο υπόγειο είναι η αχίλλειος πτέρνα του Αφέντηγιωργή, το αδύναμο σημείο του, ο πανικός του που επιμελώς κρύβει πίσω από την επιτυχία του γουρουνοέμπορου. Γιατί πίσω από τον δυναμικό επιχειρηματία κρύβεται ο μπαμπάς που τον απειλεί πως αν αποτύχει θα τον κλείσει στο υπόγειο.

Κάπως έτσι μπήκε ο Αφέντηςγιωργής στα μεγάλα σαλόνια της Εκάλης. ΧΕΣΜΈΝΟΣ!!!! Από τη μια ο τρόμος του υπογείου κάτω από την απειλή της αποτυχίας και από την άλλη ο εφιάλτης πως 5000 πεινασμένα και αφηνιασμένα γουρούνια τον κυνηγούν να τον κατασπαράξουν, του τάραξαν την εντερική του λειτουργία και ζήτησε πριν δει τον Νεστοριά να πάει επειγόντως στην τουαλέτα και να σταματήσει εκεί ο εξευτελισμός του. Γιατί εξευτελισμός ήταν να κλάνει και να βρωμάει ο τόπος από το τσιρλιό του και ακριβώς απέξω, σε απόσταση ακοής και αναπνοής, να βρίσκεται ένας φουσκωτός. Το δάγκωσε, έβρισε μέσα του «γαμώ τα νεύρα μου γαμώ», σκουπίστηκε όπως όπως από την τρομάρα που είχε πάρει, έσκασε ένα ηλίθιο χαμόγελο στον φούσκα και τον ακολούθησε. Σε λίγο έφτασε μπροστά στον γίγαντα, τον Νεστοριά.

Τον ήξερε μόνο από την τηλεόραση τον Νεστοριά ως καναλάρχη και ως πρόεδρο του «Θριάμβου», της ομαδάρας του. Τον ήξερε επίσης και από τα κουτσομπολάδικα που διάβαζε η σκλάβα Του, ως τον Γόη της Μυκόνου. Αλλά από κοντά του φάνηκε πως ήταν «καλό και ξηγημένο παιδί». Ο Νεστοριάς καθόταν στο γραφείο του, έξυνε το μούσι δέκα ημερών που πλασάρει ως πρότυπο τον «επιχειρματία-επιβήτορα», και μέσα από τον τεράστιο φουσκωμένο όγκο του έβγαλε ένα γλυκό χαμόγελο στον Αφέντηγιωργη, σηκώθηκε και του έδωσε το χέρι του, «χαίρομαι που σας γνωρίζω κύριε Μπουρδούκα . Κάθηστε». Ο Αφέντηςγιωργής θαμπώθηκε, «κοίτα ρε πούστη μου πόσο απλός άνθρωπος είναι, κοίτα ρε πούστη μου» σκέφτηκε , ψέλλισε ένα «ευχαριστώ» σαν εκείνα που του λέει η σκλάβα του όταν γονατίζει αφοσιωμένη μπροστά του, και τοποθέτησε την πριν από λίγο χεσμένη κολάρα του σε έναν καναπέ. Από την θολούρα του μόλις στρογγυλοκάθισε είδε πώς απέναντι του καθόταν ο ηγούμενος της Μόνης της «Παναγιάς της Ξεπλενοχρηματίστριας» Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος με τον δόκιμο μοναχό και ακόλουθο του Διόδωρο. Ο Αφέντηςγιωργής θεώρησε καθήκον του να σηκωθεί και να φιλήσει το χέρι του Ιερωμένου και εκείνος με μεγάλη του χαρά του το πρόσφερε.

«Παναγιώτατε και κύριε Μπουρδούκα» ακούστηκε η φωνή του Νεστοριά, «οι γραμματείς μου θα σας ενημερώσουν σε λίγο για τα τεχνικά θέματα της συνεργασίας μας, θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω έως ότου τελειώσετε με τα «διαδιακαστικά». Δεν θα ήθελα όμως να σας αφήσω να φύγετε χωρίς να επισφραγίσουμε την συμφωνία μας με ένα πάρτι στο Dungeon της βίλας μου» Ο Αφεντήγιωργής γούρλωσε τα μάτια και προσπάθησε να μην ανοιχτεί αλλά ο Νεστοριάς τον καθησύχασε, «Μην ανησυχείτε κύριε Μπουρδούκα, γνωρίζω πολλά περισσότερα από όσα νομίζετε για εσάς, δεν υπάρχει λόγος να φοβάστε, κι εγώ και ο Παναγιώτατος σας καταλαβαίνουμε.....». Ο Αφέντηςγιωργής έριξε ένα χαμόγελο συνωμοσίας στον Νεστοριά και του ξέφυγε ένα αυθόρμητο «είσαι και ο πρώτος ρε φίλε» αλλά το αυστηρό ύφος του Νεστοριά τον καθήλωσε και τον έβαλε στη θέση του, διορθώνοντας αμέσως « Χαρά μου κύριε Νεστοριά που με προσκαλείται στο πάρτι σας» και βρίζοντας τον εαυτό του από μέσα του για το πόσο μαλάκας είναι, άφησε να κρέμεται ένα αμήχανο χαμόγελο μπροστά στην αυστηρή ματιά του Νεστοριά.

Iagos

Συνεχίζεται...

 

Ο Νεστοριάς έκλεισε πίσω του την πόρτα και σε λίγο μπήκαν στο γραφείο ένα τσούρμο γραμματείς, δικηγόροι και λοιποί εκπαιδευμένοι τεχνοκράτες που ξέρουν πολύ καλά να στηρίζουν τα συμφέροντα του Αφέντη που τους έχει στη δούλεψη του. Εκπαιδευμένοι σκλάβοι που έχουν μάθει να κινούνται τεχνοκρατικά, να χαμογελούν τεχνοκρατικά, να μιλούν τεχνοκρατικά, να χέζουν και να κλάνουν τεχνοκρατικά.

Μπήκαν στο γραφείο σαν ένας οργανωμένος στρατός, ζήτησαν από τον Αφέντηγιωργή και τον Αρχιμανδρίτη Γεράσιμο να τους ακολουθήσουν στο γραφείο συσκέψεων, έκλεισαν τις πόρτες αφήνοντας απέξω τον δόκιμο μοναχό Διόδωρο και έπιασαν δουλειά.


Ενημέρωσαν αναλυτικά για την «κομπίνα» που είχαν σκοπό να στήσουν και καθησύχασαν τον Αφέντηγιωργή πως τους "άπλυτους» που ζητούν το δάσος θα τους τακτοποιήσει επίλεκτο τάγμα των ΝΑΜΙΖΙ που δρα στην περιοχή. Οι ΝΑΜΙΖΙ είναι γνωστοί εδώ και πολλά χρόνια ως τα παιδιά που φύλαγαν τα μαγαζιά των Αφεντικών, που προστάτευαν φορτία με ναρκωτικά ή γυναίκες από τα ανατολικά παράλια του πρώην ανύπαρκτου ερωτισμού και γενικά ήταν τα παιδιά που προστάτευαν ή καθάριζαν. Αυτά τα παιδιά για να μην μείνουν και χωρίς σύνταξη αποφάσισαν να φτιάξουν μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών και προστασίας με την επωνυμία ΝΑΜΙΖΙ. Για να έχουν όμως και ασυλία από τις δραστηριότητες τους πίστεψαν πως αν την εταιρεία την ντύσουν με λίγο πατριδοκαπηλία, φόβο, μίσος και ρατσισμό θα θολώσουν τα νερά και θα τους ξεπλύνει το «σύστημα». Αλλά τα Αφεντικά πότε δεν στηρίζουν ανοιχτά εκείνους που τους έχουν για να τους καθαρίζουν τα σκουπίδια τους. Οι ΝΑΜΙΖΙ βέβαια κατάφεραν να πείσουν τον Νεστοριά να τους βοηθήσει και να τους στηρίξει ανοιχτά, πήραν και την ευλογία του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου δημόσια και ως αντάλλαγμα θα πρόσφεραν στον Νεστοριά αποκλειστική προστασία πλέον.


Αφού διευθετήθηκε το θέμα με τους «αξούριστους» ενημέρωσαν τον Αφέντηγιωργή πως έχουν πληροφορίες πως και ο Σταρχιδόπουλος θέλει το δάσος για τα δικά του συμφέροντα και πως θα έπρεπε να δώσει εντολή στη σκλαβομαρία να αναλάβει καθήκοντα «κατάσκοπου» αφού είναι το δεξί χέρι του Σταρχιδόπουλου. Πριν προλάβει να μιλήσει ο Αφεντήςγιωργής ο γραμματέας του Νεστοριά, ένας αμερικάνος killer, που έτυχε να γεννηθεί στην Ελλάδα, τον κοίταξε ψυχρά και βαθιά και του είπε «η Μαρία σκλάβα Σας είναι κύριε Μπουρδούκα, και απ¨ότι γνωρίζουμε είστε ένας καλός εκπαιδευτής, δεν νομίζουμε πως θα αρνηθεί την εντολή του Αφέντη της; Τι λέτε;¨». ο Αφέντηςγιωργής σήκωσε τα μάτια, κοίταξε τον γραμματέα και του είπε «Μάλιστα, θα υπακούσει».


Αφού η συμφωνία έκλεισε όπως έπρεπε, έδωσαν τα χέρια, ασπάστηκαν την δεξιά του Αρχιμανδρίτου και αποχώρησαν. Στην έξοδο βρήκαν να τους περιμένουν ο δόκιμος Διόδωρος και ένα φουσκωτός που τους οδήγησε στην φωλιά του Νεστοριά, στο dungeon της βίλας.


Ο Αφέντηςγιωργής μαζί με τον Αρχιμανδρίτη και τον δόκιμο Διόδωρο περνούσαν το κατώφλι ενός δωματίου ογδόντα τετραγωνικών, που κυριαρχούσε το κόκκινο αγκαλιά με το μαύρο. Στο κέντρο υπήρχε μια στρογγυλή αρένα και γύρω της κόκκινες καρέκλες σαν καθίσματα καρδιναλίων στο Βατικανό. Από την οροφή κρέμονταν αλυσίδες. Δεξιά στον τοίχο δέσποζε ένας λουστραρισμένος σταυρός σε σχήμα Χ, αριστερά ένα κρεβάτι του «Προκρούστη» έστεκε περιμένοντας το θύμα που θα εγκλωβιστεί επάνω του. Και στο βάθος ένα βάθρο τέσσερα σκαλοπάτια πιο ψηλό, μια κόκκινη «παπική» καρέκλα στο κέντρο και επάνω της φωτισμένος αχνά σαν σε τοπίο στην ομίχλη, καθόταν ο γίγαντας ο Νεστοριάς σκυμμένος σε ένα τραπεζάκι και ρουφούσε μια γραμμή εκλεκτής κόκας. Ο Νεστοριάς σήκωσε τα μάτια χαμογέλασε και τους είπε να πλησιάσουν. Οι τρεις άνδρες κινήθηκαν προς τον Αφέντη, και μόλις έφτασαν κοντά του με ένα νεύμα τους σταμάτησε και τους ζήτησε να καθίσουν κάτω από το βάθρο του, ο μεν Γεράσιμος στα δεξιά του με τον Διόδωρο πίσω του όρθιο, ο δε Αφέντηςγιωργής στα αριστερά του.


Ο Αφέντηςγιωργής κάθησε και χωρίς να καταλάβει από που του ήρθε είδε μπροστά του το θαύμα, ένα θεϊκό πλάσμα 22 Μαΐων σφιχτό, γυμνό, ψηλό, με στρογγυλό κώλο και βυζιά στητά και σφιχτά, με κόκκινα μακριά μαλλιά σγουρά, με μάτια μελιά, και ένα κολάρο δερμάτινο με το έμβλημα του Νεστοριά σε χρυσό να κρέμεται από επάνω του, να γονατίζει μπροστά στα πόδια του. «Μπορείς να ξεκινήσεις μαστιγώνοντας την κύριε Μπουρδούκα» ακούστηκε σαν αντίλαλος η φωνή του Νεστοριά και ο Αφέντηςγιωργής σήκωσε τα μάτια έως το ύψος που του επέτρεπε το βάθρο και είπε «Τιμή μου Κύριε Νεστοριά, σας ευχαριστώ» και καθώς έπαιρνε το βλέμμα του είδε τον Διόδωρο χωρίς το ράσο του, γυμνό να κατευθύνεται προς τον Αρχιμανδρίτη. Ένας καλογυμνάσμενος ψηλός και λιγνός εικοσιπεντάρης αποτριχωμένος σε όλο του το κορμί με λευκές ζαρτιέρες και δύο κρικάκια στις ρώγες του, που πάνω τους κρέμονταν από ένα μικρό χρυσό σταυρουδάκι γονάτιζε μπροστά σε έναν 65άρη Αρχιμανδρίτη. Του άνοιξε το ράσο και κάτω από την χοντρή και τριχωτή κοιλιά του έπιασε έναν χοντρό, σκληρό και πελώριο πούτσο. Ο Αφέντηςγιωργής τα τα έχασε όταν είδε πως πάνω στην χοντρή πούτσα του Ιερωμένου δέσποζε τατουάζ της Θεομήτορος. Ο Διόδωρος είπε «ευλόγησον Δέσποτα» και τότε εκείνος του χάιδεψε τρυφερά το κεφάλι και του το έσπρωξε δυνατά στον πούτσο του.


Ο Αφέντηςγιωργής ήρθε για να σώσει τα γουρούνια του και βρέθηκε στο πιο τρελό πάρτι της ζωής του.

Γύρισε και κοίταξε την σκλάβα στα πόδια του, σηκώθηκε, διάλεξε ένα υπέροχο μαστίγιο με λαβή ελεφαντόδοντου και το μονόγραμμα του Νεστοριά χαραγμένο, κοίταξε με λαγνεία και θόλο μάτι τον αγαλματένιο κώλο της σκλάβας και έριξε την πρώτη, και την δεύτερη, και την τρίτη, και την τέταρτη......και αφήνιασε. Η σκλάβα αντιδρούσε με απίστευτη πειθαρχία και υπομονή. Σειρά είχε η πλάτη, τα μπούτια, το μουνί, τα βυζιά, όλα στα κόκκινα, τοίχοι, δέρμα, μάγουλα. Ανάσες αντρών σε μεγάλες καύλες γέμιζαν τον χώρο και έκαναν το τοπίο να μεγαλώνει.


«ΘΕΛΩ ΓΑΜΗΣΙΑ».

Η Φωνή του Νεστοριά πάγωσε τα πάντα, όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν όρθιο μπροστά από την καρέκλα του να χτυπάει τα πόδια του στο πάτωμα σαν κακομαθημένο παιδί και να τσιρίζει «θέλω γαμήσια, θέλω γαμήσια, θέλω γαμήσιαααααααα». Ξαφνικά σταμάτησε, τους κοίταξε και είπε «εσύ την σκλάβα από τον κώλο και εσύ τον σκλάβο από τον κώλο». Ο Διόδωρος και η σκλάβα υπάκουσαν αμέσως στήθηκαν στα τέσσερα και άνοιξαν διάπλατα τις κωλοτρυπίδες τους. Ο Αφέντηςγιωργής καυλωμένος έως τον αφαλό άνοιξε το φερμουάρ του, έβγαλε έξω τον «Μπάμπη» του, το καμάρι του, και με λύσσα τον έχωσε στην εκπαιδευμένη κωλάρα της σκλάβας η οποία τον ρούφηξε αδιαμαρτύρητα μεν αλλά με την ψυχρότητα Γερμανίδας τουρίστριας δε.


Απέναντι του ο ρασοφόρος έσπρωχνε την ψωλάρα του στην κωλότρυπά του δόκιμου μοναχού με περίσσια ηδονή αφήνοντας στο δωμάτιο να πλανώνται ακατάληπτοι ουράνιοι φθόγγοι που μόνο ένας καλλίφωνος ιερωμένος γνωρίζει πως να αποκαλύπτει.

Μέσα στο ξέφρενο γαμήσι ο Νεστοριάς ξεκούμπωσε το παντελόνι του και έβγαλε έξω την πούτσα του. Μια μικρή σχετικά πούτσα με πολύ μεγάλα αρχίδια, τεράστια σαν δυο ζουμερά πορτοκάλια.


Ο Αφέντηςγιωργής γαμούσε ξέφρενα σαν κάπρος την γουρούνα του, ο ρασοφόρος γαμούσε και έψελνε και ο Νεστοριάς τον έπαιζε με λύσσα. Η ατμόσφαιρα μυρίζει οργασμό τριών αντρών, ο Αφέντηςγιωργής μουγκρίζει και αφηνιάζει, ο ρασοφόρος κάνει παρέα με τα ουρί του παραδείσου και ο Νεστοριάς σηκώνεται όρθιος, του πέφτουν τα βρακιά, λυγίζει τα πόδια πιάνει δυνατά και σφιχτά το μικρό καουμπόι που έχει για πούτσο και σαν τον Πρέκα με το οπλοπολυβόλο τον παίζει δυνατά και χύνει πηγαίνοντας το πουλί του πέρα-δώθε και φωνάζοντας «ΤΑΤΑΤΑΤΑΤΤΑΤΑΤΑΤΑΤΤΑΤΑΤΑ».

Τα χύσια του Νεστοριά φεύγουν σαν ριπές από το βάθρο και καταλήγουν στα μούτρα του Αφέντηγιωργή και στη γενειάδα του Ιερωμένου επιβήτορα.


Οι τρεις άντρες αποκαμωμένοι και ιδιαίτερα ευχαριστημένοι μαζεύουν τα βρακιά τους, η σκλάβα και ο δόκιμος Διόδωρος αποχωρούν στο μπάνιο και το πάρτι παίρνει τέλος.


Κυριακή τρεις το μεσημέρι, τα σύννεφα παραμερίζουν στον ήλιο τα πρωτεία και αφήνουν την βασιλεία του να λάμψει.


Στην Γλυφάδα το ζευγάρι της διπλανής πόρτας απολαμβάνει το μεσημεριανό του μέσα σε μια γαλήνη, η σκλαβομαρία μόλις έβγαλε ζεστό, αχνιστό και μυρωδάτο ψωμί από τον φούρνο ενώ στην Εκάλη ο Αφέντηςγιωργής μόλις βγαίνει από το γκαράζ της βίλας του Νεστοριά αισιόδοξος και αποφασισμένος να υπηρετήσει πιστά τον Αφέντη Νεστοριά.


Iagos

Συνεχίζεται…