Κακοποίηση (ακόμη και συναινετική) vs BDSM

Εμένα η συμβουλή μου είναι τα πρώτα σέσσιονς μέχρι να βεβαιωθούν οι γυναίκες πως είναι οκ οι δικοί τους να τα κάνουν σε ξενοδοχείο.... και όταν νιώσουν άβολα να φωνάξουν για να μπούνε οι άλλοι από δίπλα...

 

Ναί όλες στον Πριάμο (ΛΟΛ) εκεί γίνονται αι καλύτεραι μπίζνε.

 

Κανονικά πρέπει να μου πληρώνουν ποσοστό με τη πρόταση που έκανα....

 

Ατύχησες έχουν ήδη άλλους νταβάδες (ΛΟΛ)

 

Όταν δεν υπάρχει κοινή συναίνεση είναι κακοποίηση, απλά και ξεκάθαρα. Και στην κακοποίηση δεν υπάρχει τίποτα όμορφο, ρομαντικό ή ποιητικό.

Δεν πρέπει ποτέ να παρεξηγήσουμε την τάση εξερεύνησης των kinky εμπειριών με τάση νομιμοποίησης της βίας, είτε αυτή είναι σωματική είτε είναι ψυχολογική.
Σε μια BDSM σχέση, περιμένεις τι και πώς να δεις τον σύντροφο σου. Σε μια σχέση κακοποίησης, τον φοβάσαι.

Σε μια BDSM σχέση, ο sub φαντασιώνεται με ευχαρίστηση τις σκηνές που έζησαν μαζί. Σε μια σχέση κακοποίησης, τις αναβιώνει με τρόμο.

Σε μια BDSM σχέση, αρκεί μια λέξη (safe word) για να τελειώσει επί τόπου οποιαδήποτε σκηνή. Σε μια σχέση κακοποίησης, δεν έχεις τον παραμικρό έλεγχο στο πώς θα πάει.

Σε μια BDSM σχέση, ο κυρίαρχος μπαίνει σε πολύ κόπο για να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει αυτά που ο σύντροφος του ονειρεύεται. Σε μια σχέση κακοποίησης, για τους εφιάλτες του.

Σε μια BDSM σχέση, ο sub από μόνος του επιθυμεί κάποιον για να τον περιορίσει και να τον τιμωρήσει, πάντα στα δικά του όρια. Σε μια σχέση κακοποίησης, κάποιος σε περιορίζει και σε τιμωρεί χωρίς κανένα σεβασμό για τις επιθυμίες και τα όρια σου.

Ξεκάθαρα, συνοπτικά και απλά; Μια BDSM σχέση είναι κάτι όμορφο που το θέλουν και οι δύο. Μια σχέση κακοποίησης είναι μια φριχτή παγίδα από την οποία ο ένας προσπαθεί να ξεφύγει.

Προσωπικές αποψεις παντα...

 

συμφωνω σε ολα με μια μικρη διαφωνια.και στις bdsm σχεσεις υπαρχει πολλες φορες κακοποιηση καλημενη ισως με τον μανδυα της διαφορετικοτητας.παιζει η υποτακτικη στην αγωνια της να μην καταστρεψει την τελεια σχεση που νομιζει πως εχει να αφηνει τον Κ να ξεπερναει τα ορια της χωρις να το θελει η ιδια.

 

Αναφορικά με τις διακρίσεις περί ειδών κακοποίησης, θα πρόσθετα ότι κανονικά (έστω και μη κατοχυρωμένο νομικά) η συναίνεση εχέφρωνων ενηλίκων θα έπρεπε να αποσείει την κατηγορία της κακοποίησης...
Δεν έχει νόημα να κρίνουμε μόνο εξ´ιδίων τα αλλότρια, τα όρια του πόνου και της ηδονής δεν είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους και δεν αρκεί η "κοινή" λογική για να το καθορίσει αυτό. Προσωπικά έχω δει άλλους να απολαμβάνουν υπερ-βολικά, πρακτικές έξω από τα δικά μου μέτρα. Αυτό τι σημαίνει;
Ότι μπορώ να επικρίνω και να το χαρακτηρίσω κακοποίηση;
Αν το ίδιο συμβεί με μένα, σε οποιονδήποτε βαθμό, τότε θα δεχθώ a priori, ότι η δραστηριότητα μου και ο βαθμός της υποτακτικότητας ή του μαζοχισμού μου μπορεί και πρέπει να δοσολογείται έξωθεν.
Άρα, η ανεκτικότητα στην διαφορετική προσέγγιση είναι αυτή που θα καθορίσει την στάση μας, ακόμη και απέναντι σ´αυτό που θεωρούμε ακραίο για μας.
Όλα για μένα είναι θέμα ελεύθερης βούλησης και διαμόρφωσης προσωπικών ορίων, έξω από κοινόκτητες λογικές...

 

Μια διευκρίνιση: έξωθεν; Εννοείς από τον Κυρίαρχο με τον οποίο είσαι ή κάτι άλλο;  

 

Όχι, δεν εννοώ τον Κυρίαρχο, αναφέρομαι στις καθεστηκυία αντίληψη. Αλλά μιας και το θέτεις έτσι ούτε αυτό το θεωρώ σωστό, δηλαδή τον έξωθεν ορισμό του "φυσιολογικού" για μας. Είναι αυτο-προσδιορισμός και όχι έτερο-προσδιορισμός...επιλέγουμε αλληλεπιδρώντες και διερευνούμε-συνδιαμορφώνουμε το πλαίσιο, δεν "χωράμε" στα μέτρα των άλλων απλά, χωρίς δική μας τοποθέτηση....

 

     
Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση! Συμφωνώ απολύτως  

 

πολύ πολύ σωστό!!!η έρμη η υποτακτική.. 

 

 

Επειδή και οι έννοιες τείνουν να μπερδεύονται κατάφωρα από ''κορασίδες'' κάθε ηλικίας και όσους ''ιππότες'' σπεύδουν να τις υποστηρίξουν, για να φτάσουμε ως το D/s κατ΄αρχάς χρειαζόμαστε εμπιστοσύνη και συναίνεση. Ότι προηγείται αυτών είναι αυτό που θα εξασφαλίσει κατά το μείζον ότι δεν θα υπάρξει υπόνοια κακοποίησης...
Ωστόσο, δεν είναι κακό, μπορεί κάποιος να αλλάξει γνώμη, το D/s 'αλλωστε δεν είναι για όλους...
Αυτό που δεν καταλαβαίνω αλήθεια είναι να θέλεις να επιβάλεις τον δικό σου ''τρόπο'' εφαρμογής του D/s και μετά, αν δεν σου ''κάτσει'' έτσι ακριβώς όπως το θες, να μυξοκλαίς για δήθεν κακοποίηση...
Επίσης αν ένα υ γουστάρει hardplay και με τον τρόπο του το επιβάλλει στον/ην Κ, δεν δικαιούται μετά να μετανιώσει για την επιλογή του, παρά μόνο για να ζητήσει να μην επαναληφθεί, δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να επιρρίψει ευθύνη στον/ην Κ γιατί συνετέλεσε στην πραγματοποίηση της επιθυμίας του...
Η εμπιστοσύνη λοιπόν δεν πρέπει να διαρραγεί, (και η εμπιστοσύνη δεν είναι μονοσήμαντη και μονόπλευρη, με τον τρόπο που συνηθίζουμε να μνημονεύουμε τα υ, ξέρετε υπάρχει και η εμπιστοσύνη των Κ που χρήζει διαφύλαξης) η σάρκα μπορεί να διαρραγεί με κοινή συναίνεση και εγώ προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα κακό σ΄αυτό...