Καταγραφή της Ιστορίας του Lifestyle στην Ελλάδα

Η αλήθεια είναι ότι με τς σημερινές τεχνολογίες, το φαντασιακο πάει συνεφο.

Ενώ παλιά, όσοι κ όσες το ψαχνανε, το είχαν πραγματικά ανάγκη και το υλοποιούσαν κ στην πραξη.

 

Πριν την ανάπλαση του Ψυρρή μπορούσες εύκολα να βρεθείς σε after party οπου υπήρχαν και bdsm happening με τη σημερινη ορολογία. βέβαια τα περισσότερα είχαν gay χαρακτήρα και λόγω της περιοχής γυναίκες από το πεζοδρόμιο αλλά who cares. μετά η αυθόρμητη διασκεδαση έγινε lifestyle και ακόμη ένα προϊόν. μερικά χρόνια αργότερα το mirc έκανε συναντήσεις στην τρικούπη και τα party είχαν μεταφερθεί στο μεταξουργειο (ανάλογα από ποιο sever έμπαινες και ποιος ήταν op)

 

Ο πρώτος άνθρωπος: Μία Αφέντρα με ένα σκληρό μαστίγιο ταύρου. Ήταν η πρώτη φορά!! Πόναγα και φοβόμουν πολύ. Έκανα πίσω και μπρος, τελικά μου άρεσε.

Μετά: Ψάξιμο στο διαδίκτυο, το 2002. Πολλά πάρτυ Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Κάποια έπαιζες λίγο. Σε κάποιες μαζώξεις πριβέ, εντός και εκτός Αθήνας, υπήρχε καλό παιχνίδι.

Στη συνέχεια: Από τη μία Αφέντρα στην άλλη, έμεινα αδέσπωτος κάμποσο καιρό και...

Μία σημαντική εμπειρία με την Galina που με χρησιμοποίησε όμορφα, αφού, στο πάρτυ που ήμασταν με είχε χρησιμοποιήσει σαν καθιστικό. Αποκορύφωμα το νυστέρι της και ο πολύ καλός τρόπος της να κλείσει η πληγή. Σκληρά πράγματα.

Κάποια live, στο Ερώτικα και σε δύο κλαμπ, όμορφες εμπειρίες.

Η χρησιμοποίηση από κάποιες σκλάβες, τότε κατάλαβα την έννοια του pet, όπως είμαι τώρα, τότε, ως johnslave96, έζησα με καλούς φίλους απίθανες στιγμές: Μία Αμερικανίδα Αφέντρα που με διέταξαν να την υπηρετήσω, μία Ελληνοκαναδέζα που μας δίδαξε κάποια πράγματα, κάπου στη Μάρνης...

Τώρα με νέο nick name είμαι αλλού. Αναπολώ αυτά που πέρασαν με νοσταλγία.

Κορυφαία παράξενη σκηνή που είχα πάει σε ένα μεγάλο πάρτυ, εκεί ένας φίλος (από τους επαγγελματικούς μου κύκλους) είχε δύο σκλάβες, από τις οποίες η μία ήταν συμμαθήτριά μου σε ένα σεμινάριο. Εκεί κατάλαβα τι σημαίνει εχεμύθεια.

Το πιο όμορφο: Όταν έκανα ένα live, σε ένα πάρτυ του χώρου, κατοπίν εντολής, όπου συνυπηρετούσαε με ένα νεαρό Φινλανδό ο οποίος άντεχε απίστευτα, όχι βέβαια όπως ένα φίλος, ο Σω., που μας είχε βάλει τα γιαλιά.

Πάρτυ, στην Αθήνα, στο Κουκάκι, στη Ν. Σμύρνη, στην Ιπποκράτους, στο Μεταξουργείο, στη Λιοσίων, στη Θεμιστοκλέους.

Και τώρα βέβαι γίνονται κάποια πράγματα, ας μην είμαστε γκρινιάρηδες.

 

Ο αυθορμητισμός αυτού του κοριτσιού ήταν απίθανος, δεν μπορώ να ξέρω πόσο τον εκδήλωνε στα προσωπικά της. Μια χαρά παιδί..!

 

Δεν θα ξεχάσω όμως και τη Δέσποινα, Smart, την Έλενα... που μας προσέφεραν στιγμές ανεπανάληπτες. Νοσταλγία...

 

θυμάται κανείς την Κυρία Χέλγκα στο Κουκάκι; Για τουλάχιστον 2-3 χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του 90 υπήρχε σχετική αγγελία χωρίς να αναφέρει το όνομά Της δεν θυμάμαι όμως σε ποιά εφημερίδα.

Η πρώτη φορά που συναντήθηκα με Αφέντρα σε ηλικία περίπου 19 ετών. Δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη φορά που γονάτισα μπροστά σε μια Κυρία για να φιλήσω το πόδι Της. Δεχόταν σε διωτικό χώρο, ένα διαμέρισμα που ήταν ιδανικό για να υπηρετήσει κανείς ως οικιακός δούλος.

Πολύ κίνηση υπήρχε και στα clubs του pathfinder. Κάποια χρόνια μετά βρήκα εκεί την Κυρία Εύα (όχι την γνωστή Κυρία Εύα που προυπήρχε και που την ξέρουμε για την συμβολή Της στο χώρο). Μια ξανθιά Κυρία, λίγο εύσωμη, πάρα πολύ όμορφη, Θεά. Μια από τις πιο ωραίες αναμνήσεις μου η στιγμή που Την προσκύνησα για πρώτη φορά!

 

Μπορεις να μου δωσεις καοοια στοιχεια για να βρω τετοια λεσχη στην Θεσσαλονικη; Θελω να γινω μελος στη "λεσχη κυριαρχων γυναικων". Σ'ευχαριστω, φιλε.