Καταλαγιάζουν ποτέ οι vanilla ανάγκες;

Μην πούμε καν ότι μπορεί οι Κ να ζητήσουν χάδια, θα γκρεμιστεί όλο το BD και το SM μαζί.

 

Δεν αναφέρομαι σε αυτές τις σχέσεις, δηλαδή σε αυτές που πρέπει πάντα να είναι κάποιος από πάνω και κάποιος από κάτω είτε γνωρίζουν ότι αυτό ονομάζεται βδσμ είτε όχι.

Αναφέρομαι σε βανίλα σχέσεις στις οποίες τα μέρη τους είναι αρκετά ώριμα ώστε να στοχεύουν στην σύμπνοια και να τα καταφέρνουν. Και εφόσον υπάρχουν και αυτές οι βανιλα σχέσεις δεν μπορούμε να πούμε ότι ο ανταγωνισμός είναι αυτός που ξεχωρίζει τις βανιλα με τις Κ/υ σχέσεις.

 

Συμφωνώ μαζί σου ότι ανταγωνισμός και βανίλα δεν πάνε απαραίτητα χέρι-χέρι αλλά η προσωπική μου άποψη είναι πως η διαφορά στην αντίληψη του τι σημαίνει ανταγωνισμός είναι που διαχωρίζει τις σχέσεις Κ/υ από την vanilla. Στις δεύτερες μπορεί να υπάρξει έστω και σαν υπόθεση εργασίας, στις πρώτες είναι αδιανόητος γιατί ακόμα και ως υπόθεση εργασίας αναιρεί το Κ/υ

 

I give free hugs

 

@Arioch @Master Electro-pain

Διαφώνησα με μια παραπάνω διατύπωση που ορίζει ως βασικό χαρακτηριστικό των βανιλα σχέσεων τον ανταγωνισμό.

Αυτό, πάμε παρακάτω.  

 

Α επιβάλλονται χαδάκια στην κοιλιά μετά από μασουλίδι, για χώνεψη.
Αρκετά συχνή πρακτική.

 

Ποιος το λέει αυτό;

 

Παιδάκι μου, εδώ ο άλλος στραπονιάζεται και δε μας πειράζει, αυτό θα κρίνουμε;
Το μόνο πρόβλημα είναι να μην κατουράει καθιστός!

 

Από την στιγμή που περνούν όλα υπό τον έλεγχο Του, παύει η αξίωση του να υπάρχει μια αγκαλιά όποτε και όπως θέλει το υ και είναι μεγάλο ζόρι να μην υπάρχει μια αγκαλιά την ώρα και την στιγμή που νιώθεις ότι την χρειάζεσαι και όταν συμβαίνει το υ ζορίζεται και αποδέχεται ενώ ο βανίλα θα χρειαστεί εξηγήσεις και λόγους για μια τέτοια απόρριψη της ανάγκης του.

Δεν έχεις έλεγχο ούτε στο συναίσθημα που θα λάβεις, ούτε στο πως θα εκφράζεις το δικό σου. Μπορείς να ζητάς, δεν ξέρεις όμως αν, πότε και πως θα το πάρεις. Αυτή η ίδια η "στέρηση" ελέγχου για ένα βανίλα ή για ένα άπειρο υ μπορεί εύκολα να μπερδευτεί σαν έλλειψη συναισθήματος κ τρυφερότητας.

Δεν παύουν τα πάντα και τα κοάλα, πάουν αυτονόητα δικαιώματα αξιώσεις και απαιτήσεις που υπάρχουν στις βανίλα σχέσεις και νοοτροπίες όσον αφορά το συναίσθημα και τις αγκαλιές (σε πολλές περιπτώσεις και την μονογαμία) και αυτό συμβαίνει σταδιακά με την εκπαίδευση. Ενα άτομο υ δεν χρειάζεται το βανιλοσυναίσθημα με την ίδια λογική που ένα βανιλα άτομο δεν χρειάζεται την υποταγή ή την κυριαρχία.

Όλες οι σχέσεις και οι θέσεις είναι όμορφες και όλες έχουν τις δυσκολίες τους, τις οποίες τις ξεπερνάς ή δεν τις ξεπερνάς ανάλογα με αυτό που είσαι και χρειάζεσαι. Τα υ απολαμβάνουν τρυφερότητα και συναισθήματα από διαφορετικά "κανάλια" από αυτά που απολαμβάνουν οι βανίλα.

 

Ειναι πολλές οι φορές που δεν ξέρω, ποιό είναι πιο δύσκολο.

Κατά τα λοιπά θα συμφωνήσω απόλυτα, well said.

 

Αληθές και ορθό!