Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

Πανέμορφο.

 

ΔΙάΘεσηΗΜέΡας*
by BIBLIOTHEQUE

[αδειάζει του σύμπαν μέσα μου
όμως δεν μπορώ να σε χωρέσω] ποιος σε ταΐζει στο στόμα, μάτια μου; ποιος σου
πλένει και ποιος σου μαγειρεύει; ποιος σκέφτεται
με τις λεξούλες σου και σε διαβάζει σαν αειθαλή
ποίηση φτάνοντας σε απανωτούς οργασμούς; σε ποιο άσκαφτο κρεβάτι πλαγιάζει κουρασμένοκαι πληγωμένο το κορμάκι σου; Άραγε θα έρθει
πριν ο αλέκτωρ λαλήσει δυο φορές ένας άνεμος
να σε φέρει ξανά να στέκεσαι στο κατώφλι μου; βουλιάζω όπως οι κομήτες πέφτουν στη θάλασσαόταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα θα γίνω αέρας
θα γίνω πίνακας του νταλί θα γίνω η χάνδρα του
ματιού σου θα γίνω τα φώτα στη προκυμαία που
σκεπάζει η βουή και η έκταση των κυμάτων σου γαμώ τη τρέλα μου που δεν μπορώ να θυμηθώ αν
πράγματι υπήρξες ή αν απλώς σε είδα στο όνειρο
φευγαλέα να με φιλάς σταυρωτά που όπως λέειο ονειροκρίτης σημαίνει πως και ο έρωτας και η
ποίηση μοιάζουν με μικρό ψαροκόκαλο που μου
κάθισε στο λαιμό πολλαπλασιάζοντας στη νιοστή
τους χτύπους της καρδιάς μου που παραμιλά τι ειρωνεία; μόνο αυτοί που νόμισαν πως δεν θα
ερωτευτούν στο τέλος ερωτεύτηκαν τόσο πολύ

 

 
oh how I miss the rain and the cold

 

[Ω Αιθέρια] Του Κώστα Ριτσώνη

 


Θέλω να σε πλησιάσω. Θέλω ν’ ακούσω τις
απαγγελίες σου. Όμως είμαι ένας άνεργος
καινούργιος ποιητής.
Δεν έχω τα ναύλα να φτάσω
στο φιλολογικό σας καφέ.
Δεν έχω να πληρώσω ένα ποτό.
Συνέχεια σε ονειρεύομαι αέρινη και πανέμορφη.

Ω!…τώρα θα λες τους στίχους σου με το μικρόφωνο στο χέρι.
Πουλάς ακριβά τα βιβλία σου.
Κάποιοι ματσωμένοι έρχονται πρόθυμα
και τα ψωνίζουν. Αιθέρια έχεις μεγάλο κοινό.
Πολλοί σε λατρεύουν
και πληρώνουν για σένα.

 

[Εκδότης Περιοδικού] Του Κώστα Ριτσώνη

 


Ζητούνται ποιήματα
με θέμα
έρωτα , θάνατο , μοναξιά

παρακαλώ να στέλνετε λιγόστιχα

για ανεργία
για καρασεβντά

Ζητούνται ποιήματα
που να μ’ αρέσουν