Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

Έλα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά.

Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο,
να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος∙
να σου δώσω συντριβή, να μην είσαι μούτρο,
να μου δώσεις χόβολη, να μην ξεπαγιάσω.

Κι ύστερα να πέσω με κατάνυξη στα πόδια σου,
για να μάθεις πια να μην κλοτσάς.

~Ντίνος Χριστιανόπουλος, Με κατάνυξη
Από τη συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός (1960)~

 

 

Σας νυμφεύομαι χασμωδίες
κι εσάς ανυπάκουες ποιήτριες
που κουβαλάτε τα φριχτά
τραύματα του έρωτα και τους
βαλσαμωμένους εραστές.
Που έχετε τον θυμωμένο
Ειρηνικό ωκεανό στα σκέλια
σας. Διατυμπανίζοντας την
κλεισούρα των ονείρων σας.
Απτόητες ως το αναφιλητό.
Ως εκεί που οξειδώνει την
αναπνοή ο αυνανισμός.
Άπειρες
μοναχούλες αναλλοίωτες.
Κλειδωμένες στα ενυδρεία
της απόλαυσης.
Με καρδούλες
ζωγραφιστές και σεληνόφως.

~Αδέσποτος Σκύλος~

 

 

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ΄εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες τα μάτια φανερά,
κ΄ετρέμανε μες τη φωνή - και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες - πώς γυάλιζαν,
θυμήσου μες στα μάτια που σε κύτταζαν
πως έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου σώμα.

~ Κ.Π.Καβάφης ~

 

 

Πάντα προτιμούσα την τρέλα των παθών
από τη σοφία της αδιαφορίας....

~Anatole France~

 

 

Ζεστός , ζεστός o ατμός του κορμιού σου.
Κάθε θύλακας, κάθε πόρος σου ανοιχτός.,,
Ξαπλωμένη, γυμνή επάνω στα καθαρά σεντόνια
τρίβεσαι,
βάζεις τα χέρια σου ανάμεσα στα μπούτια σου και τρίβεσαι.
Είμαι εδώ, άλλο λίγο και θα’ρθω να σε σφίξω
να σε χουφτώσω, να ρουφήξω τον ιδρώτα σου,
να γλύψω την κάβλα σου.
Πόσο άλλο μπορείς να μου μιλάς
χωρίς να σε φαντάζομαι γυμνή να ενδίδεις στα χέρια μου
και
να με παρακαλάς να σε θαυμάσω;
Αργά-αργά αρχίζεις να γδύνεσαι
κατεβάζεις το λευκό δαντελένιο σου φόρεμα
για να μου δείξεις πως δεν έχεις γεράσει ακόμη.
Το σουτιέν σου γυναικείο
για να αναδεικνύει τα πεσμένα σου στήθη
το κιλοτάκι σου φτηνιάρικο και διάφανο
και τα υγρά σου να το διαπερνάνε
και να γεμίζεις τα μπούτια σου
λευκά πηχτά γυναικεία ζουμιά.
Μένεις όρθια
Δεν κουνιέσαι
Όρθια, προσπαθείς να μην λυγίσεις τα γόνατα σου.
Όρθια στα δύο σου πόδια.
Μουσκεμένη στα δυο σου πόδια.
Χμ, μόνο οι κόρες των ματιών σου πηγαινοέρχονται.
Τα χέρια σου είναι και αυτά δεμένα πίσω στην πλάτη σου .
Τεντώνεις τα στήθη σου
Και ρουφάς την κοιλιά σου
και στέκεσαι όρθια.
Κοιτάζεις για μια στιγμή πέρα.
Με κοιτάζεις
Είσαι έτοιμη
Είσαι δική μου
Και με κοιτάζεις
Πρόθυμη
Πρόθυμη να αναγνωρίσω το πρόστυχο σώμα σου.
Σιωπηλή
Σιωπηλή σου τρέχουνε τα σάλια .
Σου τρέχουνε τα σάλια που περιμένεις τον οργασμό σου.
Σε πλησιάζω και σε σκεπάζω .
Σε σκεπάζω με τα εσώρουχα σου.
Η ανάσα σου βρομάει.
Και το μουνί σου κακοποιημένο
κακοποιημένο από τα χέρια σου και από τους εραστές σου.
Λυγίζεις τα γόνατα σου
και πέφτεις στο πάτωμα.
Το μόνο που θα κάνω είναι
να γλύψω τα στήθη σου
και να τρίψω το βρώμικο μουνί σου.
Ούτε ένα φιλί.
Ούτε ένα φιλί
στα γερασμένα σου χείλια.
Δεν είναι τα χρόνια που πέρασαν.
Είναι εσύ που έχεις αλλάξει.

~Σίσσυ Δουτσίου~

 

 

 

Adolf de Meyer