Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

https://www.facebook.com/theTattooModelSearch/videos/937053699782193/

 

Επιστολές του Γκουστάβ Φλομπέρ προς την Λουιζ Κολέτ.

 

Ιούλιος 1846

Είμαι δεμένος στο σώμα σου σαν άγριο σκυλί σε πάσσαλο και αλυχτάω, όχι γιατί θέλω να λευτερωθώ και να το σκάσω, αλλά επειδή δεν σε φέρνουνε σε μένα μια ώρα αρχύτερα να κόψω με τα δόντια μου τις σάρκες σου, αυτές που ντύνεσαι για να είσαι «όπως πρέπει» μπρος στους τρίτους. Το πάθος μου για σένα συγκρίνεται μονάχα με ένα μάτσο απρέπειες μη εξημερωμένου ζώου. Θέλω να σε απολαύσω αργά. Θα μένω λοιπόν κάμποσο νηστικός. Θα αφήνω την πείνα μου να ξαναμεγαλώνει σαν κλαδεμένο κλαρί, για να σε ευχαριστηθώ πάλι από την αρχή. Δεν θα σε λυπάμαι που θα κείτεσαι κι εσύ αιχμαλωτισμένη. Θα σε ποδοπατάω. Κανείς δεν λυπάται κάτι το θεϊκό. Κανείς δεν δείχνει ευσπλαχνία για το αναίτια υπέροχο. Θα τα υποστείς όλα μέχρι να γιατρευτεί η λύσσα του έρωτά μου.

15 Αυγούστου 1846

Θα σε σκεπάσω με έρωτα την επόμενη φορά που θα ιδωθούμε. Τα χάδια θα έχουν έκταση. Θα σε μπουκώσω με όλες τις χαρές της σάρκας μέχρι να λιγοθυμήσεις, να πέσεις να πεθάνεις. Θέλω μαζί μου να τα χάσεις ολότελα και να ομολογήσεις κρυφά στον εαυτό σου ότι ποτέ δεν είχες τολμήσει να ονειρευτείς τέτοιο παραλήρημα...

Όταν γεράσεις, θέλω να νοσταλγείς αυτές τις λίγες ώρες, θέλω να ανατριχιάζεις ολόκληρη από την παλιά χαρά όταν στον νου σου θα τη φέρνεις.

Γενάρης 1854

Δεν θα με κουράσουν ποτέ οι συναντήσεις μας. Μπορεί ο άνθρωπος να χορτάσει το νερό; Μπορεί το χορτάρι να βαρεθεί τον ήλιο; Μπορεί η κορφή ου ψηλού βουνού να θελήσει να τινάξει από πάνω της το παγωμένο χιόνι; Εσύ αγάπη μου, είσαι απ' τις ανάγκες η πιο ζωτική. Δεν έχεις τίποτα απ' τις άλλες – όλες μαζί – να ζηλέψεις.

Θα πέσω οριζόντια με τα χέρια παραδομένα, ανήμπορα, θα ανοίξω το στόμα διάπλατα, θα κρατήσω τα βλέφαρα ορθάνοιχτα, θα εκθέσω την καρδιά μου άφοβα, να μου δοθείς με όποιο τρόπο σταθεί δυνατό. Σαν ήλιος, σα φως, σαν αέρας, σα νερό, σα ζωή, σα θάνατος, σαν αγάπη. Είμαι αχόρταγος άνθρωπος και θα σε πείσω γι' αυτό. Είμαι πειναλέος άνθρωπος και πείσε με γι' αυτό. Λουίζ, σε χρειάζομαι. Επισκέψου με «πανταχόθεν...».

 

Έπερναν ωραία αγνά ναρκωτικά εκείνα τα χρόνια (ήταν πιο ωραία)  

 

[Καλό καυλοβροχερο Σ/Κ]

 

 

Ο Βίκτωρ Ουγκό για 'σένα και για 'μένα...
Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς στο διάστημα,
το να τραγουδάς, σημαίνει να κατακτήσεις την ψυχή.
Ο άνδρας είναι ένας ναός, η γυναίκα το ιερό.
Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε, μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.
Τελικά: ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη,
η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός .."

 

 

— So,dance good
.
.
Ήρθε η Κ. κρατώντας
σ’ ένα δίσκο γραμμοφώνου το κεφάλι μου
Η βελόνα καρφωμένη στη φλέβα της σιωπής
καθώς το στόμα μου τραύλιζε
ένα τραγούδι για κωφάλαλους.
.
Ξάφνου ανέβασε στροφές ο έρωτάς της
και ο θάνατος άρχισε να περιστρέφεται
με τόση ορμή
που εκκωφαντική απλώθηκε η σκιά του.
.
«Είδες πώς ακούγεται» μου ‘πε η Κ.
«Παρά τη σκόνη αιώνων
Που ’χει μαζέψει πάνω του
Τι κάθεσαι,έλα να χορέψουμε».
Έκλεισα τα αυτιά μου
Στο τραγούδι της σειρήνας του ασθενοφόρου
κι έμεινα εκεί να αρρωστήσω κι άλλο
με την πάρτη της.
.
Χρόνιο περιστατικό εξάλλου
Τι δουλειά έχω εγώ
να τρέχω στα επείγοντα
με όσους σπεύδουν να κρυφτούν
κάτω από τη ζωή τους
λες και θα προλάβουν το θάνατο
.
Με εκείνους που τρέχουν
προς την έξοδο κινδύνου
ξεχνώντας πως απ’ το σώμα του
δεν ξέφυγε κανείς.
.
«Κλαις;» με ρώτησε
«Μπα, σκόνη μπήκε στα μάτια μου»
.
Γύρη που μεταφέρει ο αγέρας
μεταξύ ζώντων και τεθνεώτων.
.
«Δεν είναι τίποτα
Κάποιο σκουπιδάκι του χρόνου
Μη σταματάς
Συνέχισε να χορεύεις
Το κομμάτι τα σπάει»
.
______________________
.
Θωμάς Ιωάννου, Χρόνιο περιστατικό ,συλλογή Ιπποκράτους 15, Σαιξπηρικόν, 2011)