Κριτήρια κανονικότητας

Δεν θα διαφωνήσω με την θεώρηση της Syrah οτι (και) η αισθητική της πλειοψηφείας διαμορφώνει κοινωνική ηθική που κατόπιν αποκρυσταλλώνεται νομοθετούμενη όμως σκέπτομαι οτι ισως και η προσωπική αισθητική πηγάζει, στα βασικά της σημεία, από φυσι-ολογκικά κριτήρια.

Η κατά πλειοψηφεία αισθητική απαξίωση της κατάποσης κοπράνων προφανώς πηγάζει από φυσιoλογiκούς βιολογικούς μηχανισμούς αυτοπροστασίας της λειτουργείας του οργανισμού που λειτουργεί με όπλα προειδοποιητικούς μηχανισμούς όπως η όσφρηση, ή όραση με την θέαση της εικόνας μιας χαλασμένης τροφής ή η γεύση μιας τέτοιας, των οποίων μηχανισμών οι πληροφορίες που μεταδίδουν στην περίπτωση των κοπράνων έχουν τόσο αυτοματοποοιηθεί που έχουν λάβει μια αισθητική χροιά.
Οπως επίσης η αυτονόητη αξία της μη πρόκλησης σε ένα άτομο μια ανήκεστου βλάβης έχει συμβάλει κατά πολύ στην αντιαισθητικοτητα της εικόνας ενός κομμένου χεριού.

Δηλαδή γενικεύοντας, ίσως πιο πίσω και από την αισθητική ως ενός εκ των ηθικοπλαστικών παραγόντων να υπάρχουν φυσιλογικοί μηχανισμοί που την διαμορφώνουν.