Κ + Κ= ??? υ+υ=???

Λοιπόν, φίλτατε, δεν πατάς στα λόγια μου, παρά μόνο για να προσθέσεις τα δικά σου, κι αυτό είναι το ζητούμενο.
Όταν μιλάω για αγάπη, κάποιοι σκέπτονται φωτοστέφανα, λουλούδια και το πουλάκι τσίου. Ξεχνούν όμως ότι η αγάπη μπορεί να γίνει πολύ σκληρή, αν χρειαστεί. Όταν αγαπάς ξέρεις πότε να λες όχι. Αγάπη σημαίνει να μη βλέπω τον άλλο ως καθρέφτη του πολύτιμου εαυτού μου, ανεξάρτητα αν πρόκειται για one night ή για one life stand, αλλά ως πλάσμα με ανάγκες. Ο άλλος δεν είναι δοχείο ναρκισσιστικού εμετού, κενώσεων ματαιοδοξίας ούτε σάκος του μποξ των απωθημένων μου.

Από την άλλη μεριά, αγάπη και πόλεμος πάνε μαζί. Σ' αγαπώ, αλλά είμαστε διαφορετικοί. Σε κατακτώ και με κατακτάς. Σε σκίζω και με σκίζεις. Όχι όμως με τη λύσσα για επικράτηση, αλλά με τη διαλεκτική της αλληλεπίδρασης που μας εξελίσσει αμφότερους. Αν μου ζητάς να είμαι σκληρός μαζί σου, το να είμαι τρυφερός δε σημαίνει ότι σε αγαπώ. Σημαίνει ότι δεν σε καταλαβαίνω.

Αγάπη δε σημαίνει απαρνούμαι τις ανάγκες μου, σημαίνει "ζυμώνω" τις ανάγκες μου με τις δικές σου. Αυτό το "ψωμί της σχέσης" είναι που μοιραζόμαστε, όχι τα άντερά μας. Από εκεί και πέρα η εξουσία έγκειται στο ποιός κάνει τη μοιρασιά...

Δε φοράω επομένως το βδσμ ως μία ακόμη μάσκα, αλλά ως τρόπο έκφρασης αυτού που είμαι εγώ. Δε συμμορφώνομαι με το βδσμ, απελευθερώνομαι μέσα από αυτό. Διαφορετικά, απλά αλλάζω δυνάστη...

 

Ένα μόνο προσθέτω στις άπειρες δικές μου "παπαριές" και στα πολλά δικά σου λογικά ( για μένα λογικά και το λέω ειλικρινέστατα ).
Το νήμα ρωτάει τι γίνεται όταν Κ+K ή όταν υ+υ. Βάζω στην άκρη την ύπαρξη του παραμικρού αισθηματικού "τιτιβίσματος", κρατάω τις ανάγκες.
Και για χάρη της κουβέντας δέχομαι ότι θα ήταν ίδιες για όλους/ες και ότι θα είχαν το ίδιο βάρος. Και πάω στον χρόνο "αξιολόγησης" του/της καθενός/καθεμίας μας.
Καθώς και στο αν κάποιος/α κάνει πίσω "με την μια", αν κάτι στον/στην άλλο/η θα ήταν για κείνον/η "παράφωνο" ή όχι.
Το λοιπόν, κάποιοι/ες υπαναχωρούν κατευθείαν, άλλοι/ες όχι, πριν κάνουν πίσω "το ζορίζουν", το βάζουν κάτω απ' τον μεγεθυντικό φακό.
Σε κάποιους/ες χρειάζεται έν' απόγευμα, σ' άλλους/ες ένα βράδυ, δυο μέρες για να δηλώσουν σε κάποιον/α υποταγή.
Σε κάποιους χρειάζεται ένα πρωί, ένα απόγευμα, τρεις νύχτες, για να θελήσουν να κυριαρχήσουν σε κάποιον/α. Σε άλλους/ες χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος.
Δεν είναι πουθενά γραμμένο, ότι επειδή κάποιες ψηφίδες του puzzle θα έμοιαζαν συμβατές, το puzzle θα ήταν by default επιτυχημένο.
Ενώ αν κάποιες ψηφίδες θα ήταν παράταιρες ( ίδιο status ), το puzzle δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί με την καμία.
Μιλάμε για ανθρώπους και για σχέσεις, διαφορετικά σύμπαντα οι πρώτοι από μόνοι τους, που κάνουν άλλα πιο διαφορετικά σύμπαντα, όταν πλησιάζονται.
Όλα τα παραπάνω είναι άποψη μου.
Απίθανο κι όμως ακόμη και να το γράφει μέχρι εμετού κάποιος/α, ότι εκφέρει την άποψη του/της και ότι θ' αφορούσε μονάχα εκείνον/η.
Πάλι ελάχιστοι/ες δίνουν την κατάλληλη σημασία και βάρος στα λόγια του/της. Που να μην το έγραφε κιόλας.

 

Μας αρέσει να φτιάχνουμε σενάρια ευφάνταστα, που δεν είναι παρά προβολές των προσδοκιών μας σε λευκό χαρτί. Μα ο έτερος δεν είναι λευκό χαρτί και τα όμορφα σενάρια όμορφα καίγονται. Το πώς θα εξελιχτεί μια σχέση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ορισμένοι, προσπαθώντας να τους ελέγξουν όλους, τα καταφέρνουν μεν, αλλά χάνουν τη σχέση  

Οι σχέσεις είναι ζόρικες, νομίζω όλοι το έχουμε νιώσει στο πετσί μας. Για κάποιους σχετίζομαι σημαίνει θέλω σιγουριά και εμπιστοσύνη, για κάποιους σημαίνει θέλω περιπέτεια και "βάλε μου δύσκολα". Σαφώς μία σχέση κ+κ ή υ+υ μοιάζει σα να έχεις δεχτεί γκολ από τα αποδυτήρια. Για κάποιους όμως αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος για να κατέβουν στο γήπεδο...

 

Κοίτα να δεις που δε διαφωνούμε. Η διαφορά είναι πως περιγράφεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου ως παγιωμένο και ακλόνητο. "Αυτός είμαι, αυτά ζητάω". ΟΚ, κι αυτό παίζει, στους περισσότερους μάλιστα. Εγώ όμως το πάω ένα βήμα παρακάτω. Μέσα από τη σχέση με κάποιον που αγαπάς (άρα θαυμάζεις και εκτιμάς), να μπορέσετε και οι δύο να κατακτήσετε ποιότητες που μέχρι τώρα δεν είχατε. Να πλησιάσετε ο ένας τον άλλο διαφορετικά, γιατί το θέλετε. Να γίνετε οι switch της ζωής...

 

Σε περίμενα.

 

Το λοιπόν,σήμερα είναι μια ημέρα εκπληκτική.

Αν τα σεντόνια του φίλτατου Τενέμπρα σε οδήγησαν να μας πεις τα παραπάνω.... τότε μη σου πω ότι είναι η πρώτη φορά που ευχαριστήθηκα την καταπόνηση του εγκεφάλου μου από τον @Tenebra_Silente .

 

Όταν βλέπεις ένα όμορφο γαϊτανάκι @AliceInChains08 , δε σκέφτεσαι ποιος το ξεκίνησε. Απλά το απολαμβάνεις.  

 

@Θρυαλλίς

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο βουδουσουμικό από τον έρωτα (και την αγάπη που τον ακολουθεί).

Βουδουσουμικό πέρα από ταμπέλες Κ και υ, Υ και κ.
Αν όμως, μείνουμε στις ταμπέλες, με βρίσκεις σύμφωνη εκατό τοις εκατό σε ό,τι έγραψες, γιατί ήταν αληθινά.
Τα έχουμε χιλιοειπεί περί σωστού βδσμ και βδσμ-ερ.
Και βανιλιάρικες αγάπες και λουλούδια.

Αλλά.
Αν προσθέσω.
Την ταμπέλα.
Του Φόβου.
Φ.
Τότε;
Τι;

 

Μήπως το θέμα "ξεψαχνιστηκε" υπερβολικά άνευ λόγου;

Είναι ένα υποθετικό σενάριο, ΟΚ.

Μπορεί να συμβεί; Ναι. ΟΚ

Ποιές οι συνθήκες να συμβεί;
Να γουστάρονται τόσο πολύ τα άτομα μεταξύ τους που να ξεπεράσουν τις επιθυμίες τους για υποταγή/κυριαρχία. ΟΚ.

Οτι είναι δυσκολο αν μιλάμε για κατασταλαγμένα άτομα ως προς τις επιθυμιες, ορέξεις, πρακτικές τους, είναι. Πρέπει ομως να γίνει αποδεκτό οτι κάποιοι ΔΕΝ θελουν να αλλάξουν ακριβως αυτά.

Κάποιος/α ισως μπορεί να παραβλέψει για μια σειρά καλους λόγους, για αυτον/η προσωπικά, τις μεχρι τοτε επιθυμιες του και να προσαρμοστεί. Σιγουρα πρέπει να ειναι δεκτικός για μια τετοια αλλαγή.
Το πόσο δεκτικος είναι εντελώς ξεχωριστή υπόθεση για τον καθενα μας και δεν εχουμε μετρητή για να το βλεπουν οι αλλοι.