Λεξικό Αναθεωρημένο. Λήμμα 2ο: Vanilla, bdsm, libertinism. Μέρος Πρώτο

εμενα με μαγεψε..αλλα αυτο πια με τα κειμενα του ντριμ ΔΕΝ ειναι ειδηση.. 

 

πάντα πιάνει τελικά...


(κι εγω το απόλαυσα αλλά τρόμαξα κι όλας)

 

Θα συμφωνήσω με τον Dolmance στο υστερόγραφο του.

Έχει τον τρόπο του ο Dream να σε οδηγεί στο τελικό στάδιο της σκέψης του και να θεωρείς πως αυτό είναι που συμβαίνει, πως έτσι έχουν τα πράγματα και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να συμφωνήσεις.

Τι γίνεται όμως στα επιμέρους και ποιες παραδοχές είναι αναγκασμένος ο Dream να θεωρήσει ως δεδομένα για να μπορέσει να στηρίξει την άποψη του;

Μην φανταστείτε πως θα προσπαθήσω εγώ να καταρρίψω τις παραδοχές του Dream! Θα το ήθελα;-) Αλλά μου λείπει το γνωστικό υπόβαθρο. Απορίες θα εκφράσω (ως συνήθως!)

Κόλαση είναι οι άλλοι ισχυριζόταν ο Σαρτρ. Παραταύτα σύμφωνα με τα γραφόμενα του αγαπητού μου Dream, αγωνιούμε να συνευρεθούμε μαζί τους για να εκμηδενίσουμε την Διαφορά, ένα βήμα προς την συμπαντική αλήθεια, που δεν είναι βέβαια άλλη από την ανυπαρξία Ταυτότητας. Αυτό και αν είναι μηδενισμός!

Θα μπορούσε ίσως αυτή η επιδίωξη της εκμηδένισης της Διαφοράς να ταυτιστεί με τον «πλατωνικό» έρωτα;
Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα να δω τον Dolmance να μειδιά!

Γιατί να υπάρχει άραγε; «Οι πολλαπλές οντότητες δεν έχουν θέση εκεί που δεν υπάρχει αναγκαιότητα» Αλίμονο μου αν δεν θυμόμουν το ξυράφι του Όκκαμ;-)

Να το κάνω κατάφαση; Οι πολλαπλές οντότητες ΕΧΟΥΝ θέση εκεί που ΥΠΑΡΧΕΙ αναγκαιότητα. Και ποια είναι η αναγκαιότητα μας σύμφωνα με τα γραφόμενα σου, να γυρίσουμε στην προ-Νοήματος κατάσταση. Εξού και η ύπαρξη πολλών ταυτοτήτων. Θα μπορούσε να δώσει μια φιλοσοφική απάντηση αυτό;

Για να αποδώσεις νόημα και να εντοπίσεις διαφορά, δεν θα πρέπει πρώτα να έχεις κατανοήσει τα δεδομένα; Να έχεις δηλαδή εγκολπωθεί αυτά;

Τελείωσα με τις απορίες μου. Ας αρχίσω τις ομολογίες τώρα;-)

Ομολογώ πως το σκεπτικό του Dream μου αρέσει. Αυτή η αέναη αναζήτηση του συμπαντικού Όλου μου ταιριάζει.

1ον) Με απαλλάσσει από τις ενοχές του άπιστου Οδυσσέα και τις οποίες κανιβαλιστικές τάσεις διαθέτω. Καταβροχθίζω αλλά δεν χορταίνω.

2ον) Μου εξηγεί γιατί όταν αφοδεύω νιώθω τόσο ευτυχισμένη. Άσε δε ότι είναι από τις δημιουργικότερες ώρες μου. Είναι γιατί εκκρίνονται ενδορφίνες και όχι γιατί είμαι δυσκοίλια και επιτέλους ελάφρωσα.

Ευτυχώς που κάποτε θα πεθάνω και εγώ για να μην σας ζαλίζω τα ούμπαλα με τις απορίες μου.

 

Ως εκ των θετικών επιστημών γνωρίζω πως η διαφορά (δυναμικού) είναι προϋπόθεση παραγωγής (έργου). Δεν είναι ταυτολογία – είναι ορισμός, ήτοι, to the best of our knowledge, ταυτολογία. Κι απ΄ αυτή την άποψη δε μπορεί κανείς να διαφωνήσει με το συλλογισμό του Dream τον οποίο κι εγώ ακολουθώ στα επόμενα.

Εμείς των εφαρμοσμένων θετικών επιστημών είμαστε αρκετά απαιτητικοί. Δηλαδή μετρούμε τις διαφορές και ασχολούμαστε μ’ εκείνες που ν’ αξίζει τον κόπο η παραγωγή έργου. Δηλαδή βλέπουμε διαφορές στις διαφορές (αυτό είναι το δράμα να του μην είσαι εισοδηματίας μποέμ ή αραχτός φαροφύλακας.)

Αυτή η συνταγή είναι γνωστή. Πόσα τεχνητά δράματα, εντάσεις και διαφορές δε δημιουργούνται καθημερινά στα κανάλια για να προσελκύσουν το κοινό; Και πολλοί τσαντιζόμαστε. Γιατί βλέπουμε πως μας κοροϊδεύουν και δε μας πείθουν οι πως οι διαφορές είναι πραγματικές.

Το ότι ευτυχώς θα πεθάνουμε ή το ότι είμαστε κρανία μελλοντικά (όπως γράφω αλλού), το ότι ο πλανήτης ερμής θα εξακολουθήσει αδιάφορα την τροχιά του είτε μου γονατίζει η μικρή είτε όχι, δεν ακυρώνει την κατάστασή μου ως ζωντανού. Και ως ζωντανός επιμένω να βρίσκω διαφορές στις διαφορές. (Το αν εγώ ορίζω το μέτρο των πραγμάτων ή αν ως μέτοχος του όλου εμπεριέχω εξ ορισμού την γνώση του είναι άλλη κουβέντα).

Με άλλα λόγια, συμφωνώντας με την επιχειρηματολογία του Dream και ενστερνιζόμενος την άποψη του Dolmance στο προκείμενο, μπορώ να δω τη διαφορά vanilla και bdsm μικροσκοπικά ως καυλωτικά σημαντική, ξέροντας επίσης πως καμία ουσιαστική διαφορά δεν υπάρχει μεταξύ vanilla και bdsm κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά και στην ουσία των πραγμάτων, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι (την ουσία των πραγμάτων).

Με άλλα λόγια let’s fuck αλλά let’s not fuck it all.

 

Δηλ.. γαμηστα αλλα μη τα ισοπεδωσουμε κι ολα? (φατσουλα αγγελικη)

 

Απάντηση: Λεξικό Αναθεωρημένο. Λήμμα 2ο: Vanilla, bdsm, libertinism. Μέρος Πρώτο

ωραια συζητηση πιασατε πρωι πρωι Σαββατιατικα !  

σιάχτηκα με τους θανατους και τα κρανια !

απαπαπα !

 

 

ε μα.... μας φάγατε* με τον Dream και τον Dream- κι εμας μας αρέσει πολύ αλλά ζηλεύουμε  

[edit]* γενική και όχι προσωπική αναφορά

 

Απάντηση: Re: Λεξικό Αναθεωρημένο. Λήμμα 2ο: Vanilla, bdsm, libertinism. Μέρος Πρώτο

σας φαγανε ... για την ακριβεια ,
εμεις οι αλλοι , τι φταιμε ?  


Καλημερούδια G !

 

αδυναμιες εναι αυτες..  

 

Θεμελιώδεις διαφορές με τον Dream - στα ζωτικά "επιμέρους". Η εκδοχή του για το μηδενισμό, μετατρέπει τον τελευταίο σε "στάση ζωής", δηλαδή σε θετική κανονιστική δέσμευση, έστω και με αρνητικό περιεχόμενο. Δεν αντιλαμβάνομαι το μηδενισμό ως υπαρξιακή επιλογή (το χριστιανικόν "ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης", σε συνδυασμό με μια προτροπή καταστροφής και αυτοκαταστροφής ). Η φράση του σημαίνει απλώς ότι είμαστε όντα εφήμερα (εμπειρική υπόθεση και ούτε κατ' ελάχιστον "αναλυτική", ήτοι ταυτολογική διατύπωση) και ότι τίποτα δεν έχει, αποδεδειγμένα ή αποδείξιμα, υπερβατικώς θεμελιωμένο και υπεριστορικό νόημα. Όλα τα αξιώματα είναι αυθαίρετα, από λογική σκοπιά: είτε πρόκειται για την ευκλείδεια γεωμετρία (εδώ, η αυθαιρεσία συμπίπτει και με την ταυτολογία) είτε πρόκειται για το δαρβινισμό.
Στη λογική κενότητα των αξιωμάτων εδράζεται το "δήθεν ψεύδος" των κοσμοαντιλήψεων, τουτέστιν της Ταυτότητας. Οι κοσμοαντιλήψεις δεν επιδέχονται τιμή αλήθειας. Ούτε ψευδείς είναι ούτε αληθείς. Πρόκειται για μπούσουλες επιβίωσης δια της Κατίσχυσης έναντι των "εμποδίων", εν προκειμένω των "Άλλων", ως Εχθρών. Η πυξίδα δεν είναι αληθής ή ψευδής. Είναι αναγκαία και αποδεικνύεται εν τοις πράγμασιν χρήσιμη ή άχρηστη, ανάλογα με το αν κάνει καλά τη δουλειά της. Αν είναι απορρυθμισμένη οδηγεί στον όλεθρο. Όπως και να έχει, καμιά "οδηγία συμπεριφοράς", βασισμένη στο στόχο της επιβίωσης/κατίσχυσης, δεν είναι αληθινή ή ψεύτικη. Η Ταυτότητα είναι, ακριβώς, ένα savoir vivre. Δεν μπορεί να είναι αληθές και συνεπώς δεν είναι ποτέ αναληθές. Αλλά παράγει συμπεριφορές, που ο επιστήμονας καταγράφει. Η επιστημονική καταγραφή, τώρα, ενδέχεται να είναι αληθής ή ψευδής, αποστασιοποιημένη και αντικειμενική ή "στρατευμένη" και προπαγανδιστική.
Η Ταυτότητα είναι το όπλο μου σε ένα Πόλεμο, διηνεκή και ανελέητο. Πανομοιότυπα με κάθε άλλο πολεμικό εργαλείο, κρίνεται μόνο σε σχέση με την καταλληλότητα της για την επίτευξη ενός προαποφασισμένου στόχου: αφηρημένα την επιβίωση/κατίσχυση, συγκεκριμένα, ιστορικά, την επιβίωση/κατίσχυση με αυτόν ή τον άλλο τρόπο. Αν επιτύχει να εκμηδενίσει τις αντίθετες Ταυτότητες, είναι επιτυχημένη και αποτελεσματική. Αν αποτύχει, δεν θα "πεθάνουμε κάποτε", αλλά αρκετά συντομότερα απο "κάποτε".
Ο μηδενισμός, όπως τον νοώ, δεν έχει καμιά σχέση με φιλοσοφικές αναζητήσεις Νοήματος Βίου (ούτε Τουργκένιεφ, λοιπόν, ούτε Ντοστογιέφσκι). Είναι αυστηρά και αποκλειστικά επιστημολογικός: οι επιστημονικές περιγραφές είναι η τάξη εκείνη των αποφάνσεων (συνθετικών, πραγματολογικών προτάσεων) ανήκουν, για τη Δυτική Επιστήμη, στο πεδίο των απελευθερωμένων από αξιολογήσεις συμβαντολογικών καταγραφών (με συστηματική ένταξη τους σε υποθετικές και εμπειρικά ελέγξιμες αλληλουχίες αιτίων-αιτιατών).
Πολύ απλούστερα: ο αξιολογικός μηδενισμός μελετά τις "αξίες" ως ιστορικά γεγονότα (μορφώματα) αλλά δεν τις αποδέχεται ούτε τις απορρίπτει, αποδίδοντας τόσο στις μεν όσο και στις δε - όταν αντιμάχονται - μηδενική "εγκυρότητα". Δεν υπάρχουν, ούτως ειπείν, "καλύτερες" και "χειρότερες" ηθικές παραδοχές.
Ο επιστημολογικός μηδενισμός περιορίζεται σε αυτά τη διατύπωση. Δεν τον απασχολεί το "νόημα" των πραγμάτων, ως "θεμέλιο μεταφυσικής ανωτερότητας". Καταπιάνεται με το νόημα ως αναφορά των προτάσεων σε τάξεις φαινομένων (να μη λες ότι οι γάτες έστησαν χορό ενώ πρόκειται για σκύλους). Τα "εσώτερα" τον αφήνουν παγερά αδιάφορο. Περιγράφει ψυχρά και με απόλυτη, ει δη δυνατόν, ηθική απάθεια, την απτή εμπειρική πραγματικότητα και τις μεταβαλλόμενες όψεις της.
Είναι προφανές ότι αυτή ή η ριζικά σκεπτικιστική ενατένιση κάθε ηθικοκανονιστικής αξίωσης ισχύος, της μηδενιστικής συμπεριλαμβανομένης, είναι πολύτιμο εργαλείο στα χέρια κάθε ανατρεπτικού κινήματος, όταν αυτό πολεμά ενάντια στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι τον όρο λιμπερτινισμός εισήγαγε ο Καλβίνος, αντιπαρατάσσοντας την ελεύθερη σκέψη (τον ακραίο πουριτανισμό!!!) στην Καθολική εκκλησία.
Έπεται ότι ως επιστήμονας, ο αξιολογικός μηδενιστής δεν προσχωρεί σε καμιά αξία. Ως πρόσωπο καθ' εκάστην, προσχωρεί όπου θέλει και πρεσβεύει ό,τι βούλεται. Ο υποκείμενος στη σκέψη του ριζικός σκεπτικισμός του επιτρέπει να καταδεικνύει ευχερέστατα την άφατη γελοιότητα του αιτήματος "συνέπειας μεταξύ έργων και λόγων" - είναι λογικά αδύνατη η αντίφαση θεωρίας και πράξης: Τα αυτοκίνητα διαφέρουν από τις τηλεοράσεις αλλά δεν "αντιφάσκουν" λογικά σε αυτές.

Τα επιπλέον, αργότερα.


Στο μεταξύ, let's fuck (ουσιώδης συμφωνία με τον Dream)

 

Και οι δύο γητευτές της πένας και του πληκτρολογίου, μάγοι των λέξεων, ταχυδακτυλουργοί των εννοιών, ποιητές της λεπτής ειρωνίας...

Επί του έργου... Δεν νομίζω οτι πήρα απάντηση την προηγούμενη φορά που ρώτησα...   Εκτός κι αν είναι απλώς καταφατική...

Ή υπάρχουν κι άλλα επιχειρήματα τα οποία δεν αντελήφθην;...; Όχι;

​

 

Αποκλείεται να υπάρχουν επιχειρήματα που εσύ δεν αντελήφθης.

Απλώς, ο Dream λέγει, νομίζω, πως επειδή τα προβλήματα αυτά είναι άλυτα ή τουλάχιστον δυσεπίλυτα συνεχίζουμε να συνουσιαζόμεθα προτού απαντήσουμε γιατί συνουσιαζόμεθα και ειδικότερα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο KyriosG συναινεί, πιστεύω, και αποδέχεται την προτροπή, αλλά διακρίνει εννοιολογικές συγχύσεις ή συμφύρσεις που ως θετικό επιστήμονα τον ενοχλούν, επειδή δεν τον γοητεύουν οι νεφελώδεις διερωτήσεις. Εξ ου και δεν επιθυμεί να τα "συνουσιάσει" όλα.
Εγώ, απλώς αποτελείωσα μια πρώτη παρέμβαση με την τσίμπλα στο μάτι και θεώρησα πρόσφορο να γνωστοποιήσω στους συνανθρώπους μου μια πρωινή παρόρμηση μου.

Το δηλητηριώδες σχόλιο σου, δια του παραδείγματος του "μέσου γαμιά", δεν απευθύνεται προσωπικά σε "κανέναν εκ του παρόντος forum", ισχυρίζεσαι.
Η διευκρίνιση σου δεν ήταν αναγκαία.
Ο στατιστικώς συνήθης θαμών και αυτού του forum ανήκει στην πολυπληθέστατη κατηγορία του "μέσου μη γαμιά", άρα δεν θίγεται.
Παρακαλώ, η παρατήρηση μου να μην εκληφθεί ως προσωπικός υπαινιγμός. Πράγματι, δεν αφορά εμένα προσωπικώς και δεν τη διατύπωσα για να με προσβάλω.