Λογική vs Συναίσθημα και τούμπαλιν.

Ποτέ, όταν ήμουν υ δεν θεώρησα κανένα Κ ως "καλύτερο" μου.
Μου φαίνεται λίγο τυφλή γενίκευση που δεν στέκει κιόλας λογικά.
Αλλιώς θα σπεύδαν όλοι να γίνουν Κ για να γίνουν καλύτεροι γενικώς.

 

Με αυτή τη λογική όμως ειναι σα να λέμε ότι υποτάσσεται κανείς στον ίδιο του τον εαυτό και τις καύλες του και όχι στον Άλλον. Έτσι τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι εγώ διαβάζοντας το. Αμοιβαία κάλυψη αναγκών ως ένα σημείο. Δεν είναι κακό, κάθε άλλο αλλά που έγκειται η υποταγή; Βέβαια η χρήση της λέξης "καλύτερος" ακούγεται κάπως αλλά ας μην απομονώνουμε λέξεις και χάνουμε το νόημα.

 

Ποιο είναι το νόημα;
Να αναγνωρίσει το υ στο Κ ιδιότητες που δεν έχει, μόνο από βαθιά υποταγή;
Μπορεί κάποιος να υποταχθεί σε κάποιον άλλο πνευματικά κατώτερο ή όχι;
Εγώ λέω πως μπορεί.
Το έχω δει πολλάκις και το έχω βιώσει επίσης.
Άρα ο τίτλος Κ δεν κάνει κανέναν καλύτερο από κάποιον άλλο που είναι υ έτσι, εκ θέσεως, για να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά τους.
ΥΓ Η συζήτηση παίζει σε νιοστή επανάληψη...

 

Και πως δημιουργήθηκε αυτό το βάθος της υποταγής; Aπό αυτοπαραμύθιασμα της υ; Παίζει, αλλά ισχύει σε κάθε περίπτωση;

Γράφτηκε "η υποταγή είναι η μόνη εκδοχή απέναντι σε Αυτόν που αναγνωρίζεις ως Ισχυρότερο και Καλύτερο σου..." (Συμφωνώ, αν και χρειάζεται μια "προδιάθεση". Συνειδητή η όχι, δεν έχει σημασία)

Πολλαπλά νοήματα μπορούν να δοθούν από το κάθε άτομο, τόσο στο Ισχυρότερος, όσο και στο Καλύτερος. 'Άλλα υποκειμενικά και άλλα αντικειμενικά.

 

Δεν υπάρχει αντικειμενική και υποκειμενική θεώρηση του "καλύτερος".
Υπάρχει τεκμηρίωση ή παραμύθα/παραμυθία/μύθος και λοιπά παραισθησιογόνα.
Πολύ στερεοτυπικούλη σας βρίσκω κάτω από τον μανδύα του επαναστάτη.

 

Από καθαρή περιέργεια και χωρίς καμία διάθεση να αμφισβητήσω:
Ποια θα μπορούσαν να είναι τα κριτήρια της "επιλογής" αν όχι η ανωτερότητα;

 

Σε ποιο νόημα αναφέρεστε;
Τα υ συχνά αναγνωρίζουν στο Κ ιδιότητες που δεν έχουν. Αλλά για αυτό δεν φταίει κανείς πέρα από αυτό που τα ίδια πλάθουν στο κεφάλι τους. Ωστόσο λογικά μιλώντας για να κυριαρχήσει κανείς πρέπει κάπου να υπερέχει. Αντιλαμβάνομαι τι λέτε όμως και το έχω δει πολλάκις κι εγώ. Μόνο που στα δικά μου μάτια απέχει μακράν από Κ/υ.

p.s γιατί το "καλύτερος" μεταφράστηκε ως πνευματική ανωτερότητα; μπορεί να είναι τόσα πολλά άλλα..

 

Πολύ θέλω να αναφέρετε μερικά, να τα συζητήσουμε.

 

Ναι καταλαβαίνω τη διαφωνία. Και βέβαια το έχουμε συζητήσει και σε άλλα νήματα στο παρελθόν   Και συμφωνούμε ότι διαφωνούμε και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό  

Ωστόσο, κάποιες διευκρινίσεις από μένα χάριν του διαλόγου και όχι της συμφωνίας...

Σαφώς δεν είναι όλοι οι Κ - πολλώ δε μάλλον αυτοί που δηλώνουν Κ - καλύτεροι από όλους τους υ.
Επίσης, το ότι κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως Κ, δεν λέει τίποτα.
Το συγκριτικό "καλύτερος" ορίζεται μόνο εντός του συγκεκριμένου ζεύγους. Ειδικότερα, ο Κ μου είναι καλύτερος από μένα. Ο Κ που όντως με κατέχει και με κυριαρχεί, όχι οποιοσδήποτε Top χροιάς σύντροφος πέρασε για λίγο ή πολύ από την ζωή μου, ακόμη και αν υπήρξε και δική μου επιθυμία και ελπίδα να γινόταν Κ μου.
Ο Κ που όντως με κατέχει όμως είναι καλύτερος από μένα, συνολικά, και (sorry @snoopy - που μου είσαι και συμπαθής   - ) η λέξη καλύτερος είναι ακριβώς η λέξη που το περιγράφει   Στο ποιος είναι, τι κάνει, πώς βλέπει τον κόσμο, τι πιστεύει, στο πνεύμα, στο σώμα κ.ό.κ.
Γιατί δεν θα είχε νόημα να είναι Κ μου αλλιώς.
Και για αυτό και όπως προανέφερα στον @Discerning ναι, η υποταγή στέκει και λογικά.
Γιατί αλλιώς θα ήταν παραδοξότητα...
Και - τουλάχιστον για μένα και κάποιες υ που γνωρίζω και θεωρώ ότι μοιάζουμε- η απαλλαγή από την παραδοξότητα που στοιχειώνει τους κόσμους και τα κεφάλια μας είναι ίσως το πιο επίμονο ζητούμενο μας από την Κ/υ σχέση μας. Αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα, αρκετά φλυάρησα  

 

Σεβαστή η οπτική σου.
Φυσικά διαφωνούμε, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Καλώς ή κακώς δεν είναι θέμα επιχειρηματολογίας παρά οπτικής 

 

Εξαιρετική η τοποθέτησή και η οπτική σου.
Δεν εξετάζονται ωστόσο όλα με τη λογική. Δεν έχει λογική εξήγηση για παράδειγμα το "να της κόβονται τα πόδια" όταν την κοιτάζει με συγκεκριμένο βλέμμα, δεν έχει λογική εξήγηση το "ταξίδι" που νιώθει όταν τη χρησιμοποιεί ή η "γαλήνη" όταν είναι στα πόδια του και πολλά ακόμα. (Κι αν για χάρη της συζήτησης πούμε πως εξετάζονται, χαμένος χρόνος από την απόλαυσή τους)

Ολα όσα αντιλαμβάνεται, συνειδητοποιεί, βιώνει και αισθάνεται, δημιουργούν συνδυαστικά και σωρευτικά το μοναδικό αποτέλεσμα που περιέγραψες.