ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Η Νιγηριανή ήταν πραγματική ιστορία, παρενέβη και η Διεθνής Αμνηστία γι αυτήν και έχει εκτελεστεί προ πολλού Incomplete...

Για το παιδάκι μακάρι να την γλυτώσει, μακάρι να είναι η εξαίρεση, μακάρι να μην είναι όπως μας τα λένε και ας μας λένε 1000000 ψέματα, δε με νοιάζει καθόλου.

Πολλά παιδάκια, πολλοί έφηβοι, πολλές μανάδες παιδακίων, πολλοί ολομόναχοι μετράνε ώρες αυτή τη στιγμή που γράφουμε εδώ για το κέφι μας.

Δεν βλάπτει να νιώσουμε συμπαράσταση, μετράει πολύ γι αυτούς και καλό κάνει και σ εμάς.

Δυστυχώς, για να τα καταλαβαίνει κανείς αυτά πρέπει να τα έχει ζήσει. Τότε ανθρωπεύει κάπως. Δια του ορθολογισμού και του ωχαδελφισμού δύσκολα.

 

Απάντηση: ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Έχεις δίκιο lilly μας,αλλά από την άλλη δεν υπάρχει μεγαλύτερος ρατσισμός από το να νιώσω οίκτο για να νιώσω καλύτερα.Είναι ειρωνία να ενεργοποιούμαστε συναισθηματικά μέσα από το διαδίκτυο ,όταν θα μπορούσαμε να απλώσουμε ένα χέρι βοηθειας δίπλα μας...

Να πούμε και το αυτονόητο τώρα.Αυτό δε σημαίνει ότι :
α.αδιαφορούμε
β.καταδικάζουμε

Τα μεσημέρια που σχολάω και περιμένω το λεοφορείο,στο συγκεκριμένο δρόμο,περνάει κάθε φορά μια κοπέλα ,η οποία έχει σοβαρό πρόβλημα κίνησης.Πηγαίνει μόνη της -όρθια βέβαΙα,αλλά οι κινήσεις της είναι εντελώς βαριά παραμορφωμένες και σπασμωδικές(δεν ξέρω τι χαρακτηρισμό να βάλω...)..
Όταν όλοι τη λυπούνται και την κοιτάνε με βλέμμα οίκτου και συμπόνιας,εγώ την καμαρώνω που είναι καθαρή,περιποιημένη,προσεγμένη όσο μπορεί , βγαίνει τη βόλτα της και μιλάει με όσους ξέρει με ένα πλατύ ΠΑΝΤΑ χαμόγελο!Χαιρετάει όλους τους καταστηματάρχες και υπαλλήλους στο δρόμο αυτό και καταλαβαίνω πως πάντα κάτι καλό τους λέει(δεν ακούω ,κρίνω από τις αντιδράσεις τους)..
Και γενικά έχει μια πάρα πολύ θετική ενέργεια!
Βεβαια χωρίς να ξέρω κατα βάθος τι νιώθει και τι έχει περάσει....απ΄αυτό που βλέπω:όχι μόνο δεν την λυπάμαι,αλλά ζηλεύω και αυτό το πλατύ χαμόγελο και την γλυκιά έκφραση ΄,όταν απλά μιλάει με κάποιον.Στα μάτια της φαίνεται μια μεγάλη αγάπη για τη ζωή και για μιρά μαγικά καθημερινά πράγματα,που εγώ ο αρτιμελής δεν εκτιμώ...

 

Κι εγώ έτσι τους αντιμετωπίζω όλους τους ανθρώπους, με ενιαία μέτρα και σταθμά, αυτά που έχω και για τον εαυτό μου, και όχι λυπησιάρικα γιατί τότε πραγματικά νιώθω ότι θα τους προσέβαλα.

Σ αυτό έχεις δίκηο Incomplete.

Δεν είναι όμως ότι νιώθεις οίκτο για να νιώσεις καλύτερα. Είναι ότι εκτιμάς καλύτερα αυτά που έχεις και που συνήθως σου φαίνονται αυτονόητα ενώ δεν είναι καθόλου. Δυστυχώς.

Το γνωστό, Μπρεχτ νομίζω, "ήμουν πολύ δυστυχισμένος που δεν είχα παπούτσια μέχρι που συνάντησα κάποιον που δεν είχε πόδια"

 

Απάντηση: ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

«Λοιπόν αγόρι μου έχεις καρκίνο.»
Μόνο όποιος έχει ακούσει τη φράση αυτή μπορεί να καταλάβει…..

 

Όπως και να χουν τα πράγματα έχω καιρό να δώ τα παιδιά να παίζουν στο lunapark...
φεύγς για εκεί...και ίσως κάνω και συγκρουόμενα...

 

Απάντηση: ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

θα ηθελα να κανω μια διορθωση για την Νιγηριανη ''τυπισσα''
Δεν εχει εκτελεστει , παρα δικαστηκε
και αθωωθηκε με την βοηθεια μια διεθνους οργανωσεως και ενος εκδοτικου οικου της Ιταλιας.Αρχικα εμεινε στην Ιταλια οπου και εκδοθηκε η ιστορια της

 

Απάντηση: ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Aν δεν κάνω λάθος, είχε μείνει έγκυος ένω ήταν ανύπαντρη και από εκεί βρέθηκε πως είχε βιαστή. Θέλαν να την σκοτώσουν για το νόθο παιδί που είχε και όχι για τον βιασμό

 

Απάντηση: ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Νομίζω πως το ποίημα το έγραψε για μένα...τόσο αληθινό!!!