Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

"Love is giving him the power to destroy but trusting him not to"

 

Αν μπορούσες να διαβάσεις το μυαλό μου

 

(Για σενα αγαπη μου μοναδικη....)


Σ'αγαπώ τόσο άγρια, βαθιά

τόσο τρυφερά

τόσο περίπαθα,

απερίγραπτα που σ' αγαπώ.


Όταν σε συναντώ

ανεβαίνω γαλάζια σκαλιά σε χρυσό μεσημέρι

ο αγέρας σου τρέμει τρελή μουσική

στο λευκό μου πουκάμισο τ' όνομά σου

κελαηδάει στο αίμα μου μέσα

ω Ελευθερία μου μαγευτική

εμένα της καταδίκης

σε ρίζες, μνήμες, πεπρωμένα.


Σ' αγαπώ τόσο ανέκκλητα

τόσο ανεξάντλητα

Κίνδυνε υπέροχε που με ολοκληρώνεις

μες στην ωραία σου τόλμη.

Με χρώματα, με λέξεις, με κραυγές

με ματωμένες

χειρονομίες, με ό,τι έχω και δεν έχω

σ' αγαπώ και σε στολίζω

κάνοντας τους θεούς από τη ζήλεια να χλωμιάζουν

ξεχνώντας τους βαθιά και ολότελα

πλάι στην ανάσα σου

κι ο θάνατος πεθαίνει

δεν υπάρχει πουθενά μες στη ζωή μου

όταν με κοιτάζουν τα μάτια σου.


Ο σφυγμός σου

η αιωνιότητά μου.

ΩΔΗ ΕΡΩΤΙΚΗ - ΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ

 

Εurythmics. Το θαύμα της αγάπης.

...και όπως όλα τα θαύματα είναι σπάνιο.

 

Ο Θάνατος των εραστών

Κρεβάτια θα' χουμε άνθινα, γεμάτα αιθέρια μύρα,
ντιβάνια ολοβελούδινα σαν μνήματα βαθιά,
στις εταζέρες λούλουδα παράξενα τριγύρα,
που άνοιξαν μοναχά για μας σε μέρη μαγικά.
Και ποια την άλλη να υπερβεί στην ύστατη φωτιά τους
οι δυο καρδιές μας - σαν τρανές λαμπάδες δυο - μαζί
θα διπλοκαθρεφτίσουνε το διπλοφώτισμά τους
στα πνεύματα μας που' ναι δυο καθρέφτες αδερφοί.
Και μια βραδιά ολογάλανη, ρόδινη, μυστική,
θε ν' ανταλλάξουμε άξαφνα την ίδια αναλαμπή,
σαν ένα μακροθρήνημα που φέρνει ο χωρισμός
κι αργότερα, ένας άγγελος θα' ρθεί το φως να χύσει
- τις πόρτες μισανοίγοντας, πιστός και χαρωπός -
στους δυο καθρέφτες τους θαμπούς,
στις φλόγες που' χαν σβήσει.

( Charles Baudelaire )

 

In a way it's all a matter of time
I will not worry for you, you'll be just fine
Take my thoughts with you and when you look behind
You will surely see a face that you recognize

You're not alone, I'll wait till the end of time
Open your mind, surely it's plain to see
You're not alone, I'll wait till the end of time for you
Open your mind, surely there's time to be with me

It is the distance that makes life a little hard
Two minds that once were close, now so many miles apart
I will not falter though, I'll hold on till you're home
Safely back where you belong and see how our love has grown

You're not alone, I'll wait till the end of time
Open your mind, surely it's plain to see
You're not alone, I'll wait till the end of time for you
Open your mind, surely there's time to be with me

You're not alone, I'll wait till the end of time
Open your mind, baby there's time to be with me
You're not alone, I'll wait till the end of time
Open your mind, surely there's time to be with me

You're not alone, I'll wait till the end of time for you
Open your mind, baby there's time for me and you

 

Πρώτη ανάμνηση...Ένα κομμένο κρίνο...

Εβάδιζε μ' ένα λύγισμα κρίνου συλλογισμένου,
πουλιού σχεδόν που εννόησε πως πρέπει να γεννήσει,
κοιτώντας δίχως να κοιτάζεται σ' ένα φεγγάρι
που παρασταίνονταν μες στ' όνειρό της σαν καθρέφτης,
σε μια σιωπή χιονιού που ανύψωνε τα πόδια της.
Σε μια σιωπή σκυμένη.
Ητανε πριν από την άρπα, τη βροχή, πριν απ' τα λόγια.
Δεν ήξερε.
Άσπρη μαθητευόμενη του αέρα,
τρεμούλιαζε με τ' άστρα, με τα δέντρα και με τ' άνθος.
Ο μίσχος της, τ' ανάστημά της πράσινο.
Με τα δικά μου αστέρια που μη ξέροντας,
δυο βάλτους θέλοντας να σκάψουνε στα μάτια της
σε δυο πέλαγα τη βυθίσανε.
Θυμάμαι...

Κι έπειτα τίποτα. Νεκρή να φεύγει και να χάνεται.

Δεύτερη ανάμνηση
Ήχοι φιλιών και φτεροκοπήματα

Πιο πριν,
πολύ πιο πριν από την επανάσταση των ίσκιων,
πριν πέσουνε πάνω στον κόσμο τ' αναμμένα φτερά,
κι ένα πουλί μπορέσει να πεθάνει για ένα κρίνο.
Ακόμα, πριν μου γυρέψεις
τον αριθμό και την τοποθεσία του κορμιού μου.
Πολύ πριν από το κορμί.
Στον καιρό της ψυχής.
Όταν όρθωσες στο δίχως στέμμα μέτωπο τ' ουρανού
την πρώτη δυναστεία του ονείρου.
Όταν εσύ, κοιτάτοντάς με μέσα στο μηδέν
επινόησες την πρώτη λέξη.

Τότε η συνάντησή μας...

C.A. BECQUER

 

Ρολάν Μπαρτ, Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου (όλο το βιβλίο σε pdf)

http://www.scribd.com/doc/215382752/ΡΟΛΑΝ-ΜΠΑΡΤ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ-ΕΡΩΤΙΚΟΥ-ΛΟΓΟΥ

 

ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ
Kι από τους εραστές που έτρεχαν ανέμελοι στ' απέραντα λιβάδια
τι έμεινε? Μερικές επιστολές μ' αιώνιους όρκους, τώρα χαρτιά κιτρινισμένα.
Μια φωτογραφία πάνω απ το τζάκι, τώρα κηλίδα καφετιά στον τοίχο.
Κουρασμένα βήματα, που δεν επιστρέφουν στους τόπους τους παλιούς
και μια καρδιά που πάλλεται μ' ένα χτύπο ακόμα το λεπτό
γιατί να ματάβρει δεν το μπόρεσε, τον πρότερό της το ρυθμό...