Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Gustave Flaubert στην Louise Colet:

"...Θα σε καλύψω με έρωτα την επόμενη φορά που θα σε δω, με χάδια, με έκσταση. Θέλω να σε στολίσω με όλες τις χαρές της σάρκας, μέχρι που να λιποθυμάς και να πεθαίνεις. Θέλω να σε εκπλήξω, να σε κάνω να ομολογήσεις στον εαυτό σου ότι ποτέ δεν είχες καν ονειρευτεί κάτι τέτοιο. Κι όταν γεράσεις, θέλω να θυμάσαι αυτές τις ώρες, θέλω τα άκαμπτα κόκκαλά σου να τρέμουν από χαρά όταν τις σκέφτεσαι”.

 

 

αφού υπάρχεις εσύ,
με τα μαλλιά σου απλωμένα στη θάλασσα,
με τ´απέραντα κοκκινωπά μαλλιά σου
βυθισμένα στην απέραντη θάλασσα
Το πρόσωπό μου στολισμένο στα μαλλιά σου,
τα δάχτυλά μου αναπτερωμένα στα μαλλιά σου-
αφού υπάρχεις εσύ,
σαν επιθυμία και υπόσχεση,
όχι μονάχα ωκεανός,
όχι μονάχα ορίζοντας
με τα μαλλιά σου και με τα μάτια σου,
με τα σφιχτά κλουβιά, τα χείλια σου -
δε θα τη νοσταλγήσω πια
εκείνη τη φυγή που γνώρισα,
πριν να γνωρίσω την υποταγή
μπροστά στα πόδια σου.

Δημήτρης Δούκαρης

 

Η αγάπη είναι ένα δωδεκάπλευρο διαμάντι.
1. Η πρώτη πλευρά του διαμαντιού είναι η χαρά.
Μπορείτε αμέσως να καταλάβετε αν υπάρχει αγάπη, βλέποντας αν υπάρχει χαρά. Η αγάπη φέρνει χαρά. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε να αυξήσετε ή να μειώσετε την αγάπη.Το μυστικό για να έχετε αγάπη στη ζωή σας είναι να απομακρύνετε τα εμπόδια από τη φύση σας και η αγάπη θα κυλήσει μέσα σας. Τα εμπόδια της αγάπης είναι η άσχημη ομιλία και οι σκέψεις, τα αρνητικά συναισθήματα, η χωριστικότητα, οι θυμαπάτες και οι πλάνες. Αν απομακρύνετε αυτά τα εμπόδια από τον νου, τα συναισθήματα και τις πράξεις σας, θα δείτε ότι η αγάπη θα αυξάνεται μέσα σας. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αγάπη. Αν δεν υπάρχει αγάπη, όλα γίνονται άνοστα στη ζωή.

2. Η αγάπη χαρίζει ελευθερία
Η αγάπη δημιουργεί ελευθερία. Αν η αγάπη γίνεται μια φυλακή για εσάς, δεν είναι αγάπη. Αν παρακολουθείτε κάθε στιγμή για να δείτε τι κάνει ή σε ποιον μιλάει ο σύντροφος ή ο φίλος σας, τότε δεν υπάρχει αγάπη.

3. Η αγάπη χαρίζει έμπνευση
Οι περισσότεροι επιτυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν αγαπηθεί. Και αντιθέτως εκείνοι που αποτυγχάνουν είναι εκείνοι που δεν αγαπήθηκαν.

4.Η αγάπη προκαλεί μεταμόρφωση
Είναι αδύνατον δύο άτομα να παραμείνουν ίδια, αν αγαπιούνται μεταξύ τους. Αλλάζουν και γίνονται πιο εκλεπτυσμένα και πιο όμορφα.Η αγάπη προκαλεί μεταμόρφωση επειδή η συχνότητά της είναι θεία. Έλκει το άτομο προς την τελειότητα. Μπορούμε να μεταμορφώσουμε τα άτομα που είναι κοντά μας δείχνοντάς τους αληθινή αγάπη και φροντίδα.

5.Η αγάπη εμπνέει τους ανθρώπους να εργαστούν σκληρά
Η επιτυχία έρχεται μόνο όταν αγαπάτε».Αν αρχίσετε να αγαπάτε τον σύντροφό σας, θα δείτε ότι αυτός θα αρχίσει να εργάζεται και να μοχθεί για να βελτιώσει τα πράγματα. Αν δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει επιτυχία. Οποιαδήποτε επιτυχία κερδίζετε χωρίς αγάπη, θα σας είναι πρόβλημα και θα σας φέρει δυστυχία και πόνο.

6. Η αγάπη δημιουργεί ανεκτικότητα
Αν αγαπάτε ο ένας τον άλλον, ανέχεστε τις διαφορές. Ο κάθε σύντροφος πρέπει να μπορεί να είναι αυτό που θέλει να είναι. Η ανεκτικότητα είναι η ικανότητα να κατανοείτε τις απόψεις και το επίπεδο συνείδησης των άλλων. Μια τέτοια ανεκτικότητα αφήνει χώρο σε κάθε μέλος να αναπτυχθεί.

7. Η αληθινή αγάπη κάνει τους ανθρώπους να απαρνούνται τα χωριστικά τους συμφέροντα
Η αυταπάρνηση έρχεται αυτομάτως μαζί με την αγάπη. Μια γυναίκα ακόμα και αν θέλει παπούτσια, θα αγοράσει παπούτσια και ρούχα για τον άντρα της εξαιτίας της αγάπης της για εκείνον. Όταν βλέπετε την αυταπάρνηση στους ανθρώπους, ξέρετε ότι υπάρχει αγάπη στο σπίτι τους. Αν όμως ο καθένας ασχολείται με το να προσπαθεί να ικανοποιήσει τα δικά του χωριστικά συμφέροντα, δεν υπάρχει αγάπη

8. Η αγάπη ξυπνά τη δημιουργικότητα
Αν έχετε αγάπη είναι αδύνατον να μην έχετε δημιουργικότητα. Όλες οι δημιουργημένες μορφές της Φύσης-άστρα και γαλαξίες, άνθη και πουλιά, ανθρώπινα όντα-είναι αποτέλεσμα της αγάπης. Όταν αγαπάτε, τα εσώτατα μυστήρια σας, η ομορφιά, η δόξα που έχετε μέσα σας, θέλουν να εκδηλωθούν.Αυτό είναι δημιουργικότητα, η εκδήλωση της ουσίας σας. Όσο περισσότερο αγαπάτε, τόσο περισσότερο εκδηλώνετε τον Εαυτό σας. Αν αγαπάτε τον σύντροφό σας, τον κάνετε δημιουργικό. Πίσω από κάθε μεγάλο καλλιτέχνη, από κάθε αληθινά δημιουργικό άτομο, είναι κάποιος που αγαπάει αυτό το άτομο. Αν δεν είναι παρούσα η αγάπη, βαθμιαία η δημιουργικότητα εξαφανίζεται. Αν παρατηρείτε ότι η δημιουργικότητά σας εξαφανίζεται, δεν πρέπει να πιέσετε τον εαυτό σας να δημιουργεί, αλλά αντίθετα, να βρείτε τα εμπόδια που φράζουν την ροή της αγάπης.

9. Η αγάπη δίνει δύναμη, ενέργεια, ισχύ
Μόλις το ρεύμα της αγάπης σταματήσει, το άτομο νιώθει απώλεια ζωτικότητας. Ένας άνθρωπος μπορεί να νιώσει μια ξαφνική απώλεια ενέργειας, αλλά να μην βλέπει κανέναν προφανή λόγο για αυτήν. Το αιθερικό ρεύμα εξατμίζεται καθώς το συνδετικό νήμα ανάμεσα στο ζευγάρι σπάει.

10. Η αγάπη προστατεύει
Όταν αγαπάτε κάποιον, προστατεύετε το άτομο αυτό με τις σκέψεις και τις ιδέες σας, με τα γλυκά λόγια και την ευγένεια σας. Η προστασία δεν είναι επιβολή. Μπορείτε να προστατέψετε με τις υποδείξεις σας.Με τέτοιους τρόπους μπορείτε να προστατεύσετε την υγεία των αγαπημένων σας και σε όλους τους τομείς των συναισθημάτων, του νου και του πνεύματος, προσέχοντας ταυτόχρονα να μην επεμβαίνετε στις πράξεις του. Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στην προστασία και την επέμβαση. Αν χώνετε υπερβολικά τη μύτη σας στις υποθέσεις του αγαπημένου σας και βάζετε πολλές απαγορεύσεις, τον κάνετε σαν φυλακισμένο.

11. Η αγάπη διαφωτίζει
Ένας ψυχολόγος έδωσε μια διάλεξη σε ένα σχολείο για το πώς η αγάπη διαφωτίζει και ένας καθηγητής πήγε έπειτα και τον βρήκε και ισχυρίστηκε ότι δεν είναι αλήθεια πως η αγάπη μπορεί να επηρεάσει το νου. Τότε ο ψυχολόγος του πρότεινε ένα πείραμα. «Φέρε εδώ τρία αγόρια» του είπε. Στο πρώτο αγόρι που ήρθε του είπε ότι οι άνθρωποι το αγαπούσαν πραγματικά και ότι ήταν έξυπνο, όμορφο και ταλαντούχο. Τα άλλα δύο αγόρια ο ψυχολόγος τα προσέβαλε. Τους είπε ότι δεν τα πήγαιναν καλά και ότι οι άλλοι δεν τα συμπαθούσαν. Στη συνέχεια δόθηκε και στα τρία παιδιά να λύσουν ένα μαθηματικό πρόβλημα. Μόνο εκείνο που νόμιζε ότι το αγαπούσαν τα κατάφερε

12. Η αγάπη χαρίζει διαίσθηση
Όταν αγαπάτε, βλέπετε το μέλλον της αγάπης σας. Αν αυτός που αγαπάτε βρίσκεται σε κίνδυνο, το νιώθετε. Όταν αγαπάτε γίνεστε ένα μάτι του Θεού.

Στην αγάπη υπάρχει η αντιμετώπιση του άλλου, αντί της προσπάθειας για φυγή. Στην αγάπη αντιμετωπίζετε τα ζητήματα κατάφατσα, κάθεστε και συζητάτε. Όταν ένα άτομο είναι απρόθυμο να συζητήσει όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, μπορείτε να υποθέσετε ότι είναι ένοχο για κάποιο είδος «απάτης». Εκείνοι που θέλουν να μιλήσουν, ακόμα και αν έχουν κάνει λάθος, είναι εκείνοι που προσπαθούν να αγαπήσουν. Εκείνος που δε θέλει να μιλήσει αναζητά μια φυγή από τον εαυτό του. Αν υπάρχουν προβλήματα στο σπίτι σας, μη σωπαίνετε και βράζετε σιωπηλά. Βρείτε τον χρόνο να καθίσετε και να μιλήσετε για τα προβλήματά σας.
Η αληθινή αγάπη δεν μπορεί να είναι αγάπη αν δεν δοκιμάζεται και δεν αποδεικνύεται. Η αγάπη πρέπει να αποδεικνύεται. Αγάπη σημαίνει δέσμευση. Δεν μπορείτε να παίζετε με την αγάπη. Δεν μπορείτε να υπάρχετε αληθινά αν δε δείχνετε την αγάπη σας. Η αγάπη δίνει. Αν αγαπάτε δίνετε. Αν δεν αγαπάτε, παίρνετε.

Τορκομ Σαραινταριαν «Τι κανει η αγαπη»

 

 

Ένας μεγάλος έρωτας, μία εμβληματική αγάπη (όχι αναγκαία αμφίδρομα αμφότερα):

 

Το τραγούδι που έγραψε ο Μίμης Τραϊφόρος στην προσπάθεια του να γυρίσει η Σοφία Βέμπο πίσω σε αυτόν.
Η κίνηση του Τραιφόρου τελικά μάλλον αποδείχθηκε πετυχημένη γιατί η Βέμπο συγκινήθηκε και επέστρεψε στην αγκαλιά του.

Το ζευγάρι είχε αρραβωνιαστεί στην Αίγυπτο το 1942, όπου είχαν διαφύγει στα χρόνια της Κατοχής, για να επιστρέψουν στην Αθήνα μετά την Απελευθέρωση. Το 1946, και ενώ η επιθεώρησή τους «Ελλάδα μου κουράγιο» γνωρίζει εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, ο αδελφός της Σοφίας Βέμπο ανακοινώνει ότι η τραγουδίστρια θα πάει στην Αμερική για περιοδεία. Ο Τραϊφόρος παρ΄ όλες τις προσπάθειές του δεν θα καταφέρει να τη μεταπείσει να παραμείνει στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα μάλιστα κυκλοφορούν φήμες ότι εκεί την περιμένει ένας πλούσιος γαμπρός. Όταν, ύστερα από καιρό, ο Τραϊφόρος λαμβάνει ένα μάλλον ψυχρό και αδιάφορο γράμμα από τη Βέμπο, εκείνος, εν είδει απάντησης, της γράφει τους στίχους του κλασικού πλέον τραγουδιού: «Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ/ να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι». Ερμηνεύτρια του ήταν η Δανάη Στρατηγοπούλου και τη μουσική έγραψε ο Μιχάλης Σουγιούλ.

 

Ces chansons que pleure ma voix
ne sont pa à moi,
elles s'enroulent autour
d'un ancien amour oublié
et tous les mots expirent
car je veux te dire
je suis muselée,
tes yeux me déchirent,
ton regard m'attire,
triste et noir

Et moi je t'ai, mon rêve obscur
comme entre leurs murs
s'en vont les prisonniers
qui seront demain fusillés

Que je sois un ange,
que je sois un diable,
c'est aussi insupportable;
Je ne peux plus changer,
dans mon cœur
ce mélangent toujours
des larmes noires et blanches

 

Αυτός ο έρωτας
στο ποίημα δε χωράει ,
το περιέχει...

*Αργύρης Χιόνης*

 

 

Σ΄αγαπώ – Ειρήνη Βαρβαρέσσου

Σ’ αγαπώ.
Αν μου ζητήσεις βοήθεια, θα σου προσφέρω τη ζωή μου.
Αν μου ζητήσεις ελπίδα, θα σου χαρίσω το Σύμπαν με όλους τους Γαλαξίες του.
Γιατί η καρδιά μου, βρήκε την άνοιξη στα μάτια σου.
Ήμουν άνυδρη έρημος και ήρθες σαν ευλογημένη βροχή.
Ομόρφηνες την πλάση μου!
Σ’ αγαπώ με μια αγάπη κατασταλαγμένη, χωρίς δισταγμούς.
Σ’ αγαπώ απέραντα, με μια υπέροχη τελειότητα.
Σ’ αγαπώ με μια αγάπη, που γεννιέται κάθε χίλια χρόνια.
Σ’ αγαπώ όποιος κι αν είσαι, ότι κι’αν είσαι.
Σε κουβαλάω μέσα μου, το σπίτι σου είναι η καρδιά μου .
Κι’ όταν έρθει η ώρα να φύγεις, θα κρατήσω συνοδοιπόρο την σκέψη σου.
Δεν θα μ’’αγγίζει η μοναξιά, θα τριγυρνάς στις φλέβες μου.
Θα φυλακίσω την φωνή σου στ’ αυτιά μου.
Θα περιμένω τον γυρισμό σου .
Θα αισθάνομαι νοερά το άγγιγμα σου και θα τρέμω, στην προσμονή μιας συνάντησης .
Θα περιμένω την νύχτα, να σε ονειρευτώ .
Θα περιμένω το ξημέρωμα, να μου τηλεφωνήσεις .
Θα περιμένω με εγκαρτέρηση, να σμίξουμε .
Γιατί η καρδιά μου ποτέ, δεν ξαναφτερούγησε έτσι .
Γιατί σε θέλει το σώμα μου .
Γιατί η αγάπη σου είναι ο ιμάντας, που δίνει κίνηση στις όσες μύχιες ελπίδες μου

 

Love Hides

Η αγάπη κρύβεται

στις πυκνές

αποχρώσεις

μιας μελανιάς-φιλιού

στο παράξενο ροζ

που αντανακλούν

τ’ αρχέγονα κοχύλια

τ’ ουρανίσκου

λευκό- κρεμ μαργαριτάρι

σκαλώνει

στα δόντια

χειραγωγεί

τους γευστικούς πόρους.

Φωλιάζει στην απορία

των πνευμόνων

ξεσπά στο απότομο

μούδιασμα του αυχένα.



Η αγάπη κοιμάται

και παραμιλά

στην υγρή σπηλιά

των βλεφάρων

τρίζει στο ξάφνιασμα

των κλειδώσεων

βγάζει τη γλώσσα

στους φακίρηδες

χωρίς τη μελωδία τους

μεταμορφώνει

σε φίδια τρυφερά

τα άκρα



Η αγάπη τρώγεται

νωπή

με χείλη τρεμάμενα



Εύθραυστη μοριακή

κατασκευή

είναι η αγάπη

πάνω σε βράχους

σιωπηλούς

που λαχταρούν

τις καταιγίδες…

Ελένη Κοφτερού

 

 

ερωτευτείτε

"Ερωτευτείτε αυτόν που έγραψε: «Το αληθές απόβαρον ενός ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία που ένιωσε στη ζωή. Δύο μεγάλες αδικίες εγνώρισα: την φτώχια και την ερωτική καταφρόνια.»

Ερωτευτείτε τη διανόηση που δεν δέχεται να πρωταγωνιστήσει, που δεν βγαίνει το μεσημέρι στη ΝΕΤ, που δεν μπερδεύει την μετριοπάθεια με τις ίσες αποστάσεις και την εξαθλίωση με το αναπόφευκτο. Τη διανόηση που πολεμά το αναπόφευκτο, που παθιάζεται, που καίγεται από αγάπη και αγωνία, που βρίσκει τη θέση της όταν ανάβει η μάχη. Τη διανόηση που φτύνει τον κόρφο της όταν την αποκαλείς διανόηση.

Ερωτευτείτε τους τραγουδιστές που δεν πήγαν ποτέ στον Σπύρο Παπαδόπουλο, που δεν ήπιαν στην υγειά μας, που δεν γλέντησαν εκ μέρους μας ένα κάποιο Σάββατο. Ας πιούμε στην υγειά τους

Αυτούς που τραγούδησαν το τίποτα δεν πάει χαμένο φτύνοντας το πιο πικρό σφίξιμο της καρδιάς τους.

Αυτούς που κλαίνε ξαφνικά και δίχως λόγο.

Ερωτευτείτε τα καφενεία του Γκόρπα, τα μπαρ του καλοκαιριού, τα τραπεζάκια έξω, το τάβλι δύο γέρων έξω απ’ τα άδεια μαγαζιά τους, τα σουβλάκια στα σκαλάκια των πολυκατοικιών, τις μπύρες στα δύο και το κορίτσι που περνάει ρίχνοντας λοξές ματιές.

Τα ξυπόλυτα κορίτσια, τα κορίτσια που δεν ποζάρουν, τα κορίτσια του Ιουλίου, των αόρατων νησιών, τα κορίτσια με τα αλατισμένα μαλλιά και την κόκκινη μύτη. Αυτά είναι ο πραγματικός κόσμος, η αλήθεια, το τέλος και η άκρη του νοήματος.

Τους αδύναμους. Δείτε. Η κούτα του άστεγου, το στοίβαγμα του μετανάστη, η αναζήτηση φαγητού στα σκουπίδια, ο απλήρωτος λογαριασμός. Υπάρχουμε και για να αναποδογυρίσουμε αυτό το ασυνάρτητο σύμπαν.

Ερωτευτείτε τους αυτόχειρες των χρόνων που ζούμε. Τρέξτε κοντά τους, απλώστε το χέρι, σταθείτε προσοχή. Αν δεν καταφέρετε να συγκρατήσετε το κορμί τους, πριν αυτό αιωρηθεί οριστικά και αμετάκλητα, κρεμαστείτε μαζί τους.

Αυτόν που έγραψε πρώτος το «οι μπάτσοι είναι παντού, αλλά ο έρωτας μας κάνει αόρατους» και αυτόν που το φωτογράφησε και αυτόν που το έκανε ριτουίτ και αυτόν που χαμογέλασε βλέποντάς το.

Ερωτευτείτε την πληγή του κυνηγημένου ξένου. Το φόβο του ανθρώπου χωρίς χαρτιά. Τη μοναξιά του ανθρώπου που πέρασε μέσα απ’ τις νάρκες και τα κύματα, για να πέσει απ’ το λυσσασμένο μαχαίρι του φασίστα.

Τους διαδηλωτές, που ανεβοκατεβαίνουν την Πανεπιστημίου, φωνάζοντας αλληλεγγύη, φωνάζοντας ελευθερία. Τις ομάδες σε γειτονιές και συνοικίες, που μαζεύουν ρούχα, που μαζεύουν φαγητά, ταινίες, υλικά και ανταλλάσσουν τα πάντα εκτός από χρήματα.

Αυτούς που βαριούνται να μιλήσουν για τη δουλειά ή τα λεφτά. Αυτούς που σου λένε το αγαπημένο τους χρώμα, το τραγούδι της εφηβείας τους, που θυμούνται το πρώτο κορίτσι που φίλησαν με τρυφερότητα και αυτούς που, σαν τον Χόλντεν, όταν λένε καριέρα, εννοούν να προσέχουν τα παιδιά που παίζουν σε ένα τεράστιο γήπεδο κλοτσώντας μπάλες πάνω κάτω και τραγουδώντας στίχους χωρίς λόγια, μόνο λα λα λα.

Τον Ντουρούτι, τον Ηλία Λάγιο και τον κλόουν του Μπελ. Τον Νίκο Καρούζο που πλήρωνε τα ποτά του με αυτοσχέδια ποιήματα σε χαρτοπετσέτες.

Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν μπροστά στο ανέφικτο, αυτούς που πιστεύουν στα θαύματα που δεν έχουν εξήγηση, αλλά ούτε θρησκευτική προέλευση, αυτούς που αγαπούν τον ορθό λόγο επειδή υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το ανάποδο και αυτούς που δεν πίστεψαν σε οτιδήποτε ειπώθηκε οποτεδήποτε σε δελτίο ειδήσεων.

Αυτούς που κολύμπησαν νύχτα μεθυσμένοι και αυτούς που πνίγηκαν επειδή δεν άντεξαν τη σκληρότητα του κόσμου.

Ερωτευτείτε την φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή, το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» και το παιδί που σφίγγει μια πέτρα στο χέρι, χωρίς να είναι σίγουρο ότι έχει δίκιο. Στα κρυφά, στη σιωπή, είμαστε σίγουροι ότι τουλάχιστον δεν έχει άδικο.

Τον Χρήστο Βακαλόπουλο που έλεγε για τον Αύγουστο του Νίκου Παπάζογλου, «το τραγούδι δεν είναι ερωτικό, αλλά ερωτευμένο». Μην δίνετε σημασία σε οτιδήποτε είναι ερωτικό, αλλά όχι ερωτευμένο.

Την Άννα Καρίνα, την Μόνικα Βίτι, τη σερβιτόρα της διπλανής καφετέριας, την Ροζάριο Ντόσον και όλες τις γυναίκες που έχουν αίμα μπερδεμένο, αίμα που έρχεται από δύο ή τρεις ηπείρους.

Ερωτευτείτε τον πατέρα κάποιου γαμπρού που με το τσιγάρο στο στόμα, μεθυσμένος, χορεύει το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας. Ερωτευτείτε το αχ Παναγιά μου, στο τέλος κάθε τέτοιας μουσικής.

Αυτόν που έγραψε, «μην αγαπάς τον πλησίον, αλλά πλησίασε τον αγαπώντα».

Την πιο μικρή ελιά στην κοιλιά της, τον απογευματινό ύπνο κάτω απ’ το αρμυρίκι ή την καρυδιά, την πιο λεπτή ειρωνεία, το παγάκι, την παρέα που κλαίει γελώντας και τη βουβαμάρα του καταστρώματος της επιστροφής.

Ερωτευτείτε το κορίτσι μου. Κάθε πρωί, κάθεται νυσταγμένη στην άκρη του κρεβατιού με γερμένους τους ώμους και τα χέρια να κρέμονται σαν τεράστιο εκκρεμές. Αυτή η εικόνα είναι η ασπίδα, η μολότοφ και το φωτόσπαθο που κρατάω στη χούφτα μου και με κάνει ιπτάμενο, απίθανο και ανήλικο.

Ερωτευτείτε το κορίτσι που περνάει δίπλα σας εδώ και τώρα.

Ερωτευτείτε."

https://tovytio.wordpress.com/

 

Home is not where
you are from,
it is where
you belong.

Some of us
travel the whole
world to find it.

Others,
find it in a person.

Beau Taplin