Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

"Γιατί εμείς συναντηθήκαμε μόνο
γιατί απλά δε θα γινόταν αλλιώς
Θα 'ταν σα να διακόπταμε
την πιο ανεξήγητη και όμορφη ιστορία
πριν καν αυτή ξεκινήσει...
Για να ταιρίαξει ο ρυθμός μας
γι αυτό βρεθήκαμε
Για να μπλέξουμε τα χέρια μας
να τα αφήσουμε να ερωτευτούν επιτέλους
όπως αυτά ξέρουν
Για να 'χει κάπου να συζητάει το μυαλό μας
Για συγχρονιστεί ο τρόπος που αναπνέουμε
Για να γίνεις δέρμα μου..
Για να πάψω να νιώθω μόνη
όταν είμαι με παρέα
Για να 'μαι καλά...
Για να λύσεις τα μάγια
που με άλλαξαν μ' έναν τρόπο άγριο
πριν χρόνια κι ενώ βρισκόμουν
στο πιο τρυφερό σημείο
της παιδικότητας μου
Για να σου μάθω
τα βήματα στον έρωτα από την αρχή
όπως θα ήθελα να τα γνωρίζει
κάποιος τόσο ιδιαίτερος όσο εσύ
Για να μην ανασαίνουμε τα όμορφα με μέτρο
και να μη μας λένε τίποτα πια
αυτά που δείχνουν στις ταινίες
Για να ξεκλειδώσεις τις πόρτες
που φοβάμαι περισσότερο
και να με καλωσορίσεις
σ' αυτό που λέγεται
"εμπιστοσύνη για δύο"
Για να κλειδώσω με τη σειρά μου
με πράξεις
όλα τα σημαντικά που χρειάζεσαι
Για να νιώθεις πως
τα πάντα, μαζί μου, μπορείς
Για να μοιραστούμε
μια κοινή αισθητική
κι όχι μια "κοινή" ζωή
Να έρθουν τα όμορφα..
Να φωτίσει ξανά η πόλη για μας κάθε βράδυ
κι ας παραμένει για τους άλλους σβηστή
Για να ξημερώνει και να γυρνάμε μαζί
εξαντλημένοι στην ηρεμία μας
Ευτυχισμένοι που έχουμε ο ένας τον άλλο
Για να συστήσουμε τους εαυτούς μας
σε μια άλλη πραγματικότητα
πολύ παραμυθένια για θνητούς και υπερβολικά οικεία
για ίδιους τύπου ρεαλιστές
Γιατί εμείς υπήρξαμε
μόνο για να συναντηθούμε
Για να 'χει νόημα το μετά...
Μέχρι και πριν από αυτό
απλώς περιφερόμασταν
Και θα το δεις... "

#ρενέ

 

ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΟΝΕΤΟ

Δε σ’ αγαπώ σαν να ‘σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ’ από την ψυχή και τον ίσκιο.

Σ’ αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ’ τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ’ άρωμα που σφιγμένο μ’ ανέβηκε απ’ το χώμα.

Σ’ αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο,
παρά μ’ ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

Πάμπλο Νερούντα

 

 

Σήμερα θέλω να είμαι γάτα.
Και δεν είναι για κάτι ιδιαίτερο:
ίσως για να σου γουργουρίζω στο αυτί,
να τρίβω την πλάτη μου στα σγουρά μαλλιά σου,
να παίζω ανάμεσα στα δάχτυλά σου.
Σήμερα είμαι λιγότερο ενοχλητική απ’ το συνηθισμένο,
και νιαουρίζω μες στη νύχτα για να με πάρεις
κάτω απ’ την κουβέρτα,
αθόρυβα, αργά,
πιο κομψά απ’ όταν είμαι σκυλί.
Σήμερα θέλω να είμαι η γάτα σου,
παρόλο που ποτέ δε θα μπορέσω να σε παραπλανήσω
μήτε να κρύψω το κρύο γάβγισμά μου
στα πόδια του κρεβατιού σου.

Noelia Illan Conesa

 

Έλα πάλι στα όνειρά μου απόψε.
Έλα άνθος που ανοίγεις και κλείνεις και γίνεσαι πέτρα.
Και γίνεσαι άγριο πουλί κι άλλοτε πάλι ραγισμένο χαμόγελο.
Έλα μέσα στον κήπο μου όσο θα κρατάει η εφήμερη βλάστηση.
Όσο θα παίζουν τα τρυφερά βιολιά των γρύλων
Κάτω απο τ' ανύποπτα φύλλα.
Έλα πριν να πέσει η πάχνη.
Πριν να ματώσουν τα βλέφαρα.
Πρίν να σύρει το γυάλινο ξίφος της
Η σκοτεινή αυγή.

Θανάσης Κωσταβάρας

 

Πόσο μου άρεσε αυτό... 

 

"Χαμόγελα μου", της έλεγε κάθε φορά πριν την καληνύχτα του.
Και μέσα σε μια φράση κρυβόταν όλοκληρη η αγάπη του.