Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Κοίταξα έξω απ’ το παράθυρο
καθώς έπλενα τα πιάτα
κι είδα στο απέναντι περβάζι
τη γειτόνισσα
γυμνή, να σκουπίζει το νερό
από το σώμα της
με κοίταξε κι αυτή
χαμογελώντας

ναι, το ήξερα καλά
πως η ρυμοτομία των σπιτιών
ήτανε της πλάκας
όπου η κουζίνα του ενός
έβλεπε στην κάμαρα του άλλου
ή στην τουαλέτα του
μα δεν περίμενα ποτέ
μια ανάλογη συνάντηση

πέρασε η ώρα γρήγορα
με το βλέμμα καρφωμένο στο κορμάκι της
πάνω στις σταγόνες του νερού
που γυάλιζαν στον ήλιο
και που έτρεχαν μέχρι κάτω
στα πόδια της
ώσπου πρώτη μου μίλησε
επίμονα χαμογελώντας

 

έλα, τι με κοιτάς, πλησίασε
έχουμε πολλά να κάνουμε
αντί να φανταζόμαστε
παιγνίδια πίσω από παράθυρα
και βλέμματα ατολμίας,
έτσι λοιπόν την επισκέφτηκα
αφήνοντας την βρύση ανοιχτή
και άπλυτα τα πιάτα.

Ειρηναίος Μαράκης

 

"Έμεινες ζωντανή τελικά,
γιατί, η θάλασσα μέσα σου
ήταν πιο βαθιά απ'αυτήν έξω
αλλά και η μέσα σου φωτιά ήταν
σαφώς πιο δυνατή από την απ'έξω.
Επέζησες, χαμηλώνοντας τα μάτια σου".

Δημήτρης Κονδύλης

 

 

..απόγευμα θα είναι
όταν στο σπίτι σου θα έρθω
εντελώς στα ξαφνικά
να σου ζητήσω ζάχαρη
καθώς η δική μου τέλειωσε
και με τσέπη άδεια
αδυνατώ να αγοράσω,
θα με καλέσεις για καφέ
θα έρθω, κι αν το παίξω λίγο δύσκολος
μην φοβηθείς, επίτηδες το κάνω
έτσι, για την εντύπωση,
στο σαλόνι θα σε ακολουθήσω
με τους λευκούς τοίχους
τα αρωματικά κεριά
τα σκόρπια βιβλία στο πάτωμα
με ποιήματα της Ανν Σέξτον
με συνταγές για νόστιμα, χορτοφαγικά μπέργκερ



βάλε μουσική, θα μου πεις, ό,τι θες εσύ
αμέσως θα υπακούσω, σκύβοντας το κεφάλι
υποκρινόμενος πως δεν βλέπω το χαμόγελο σου
τον υπολογιστή θα ανοίξω και χωρίς δισταγμό
Σοστακόβιτς θα επιλέξω, το δεύτερο βαλς
ξέρω πως θα ξαφνιαστείς ευχάριστα,
είναι ο αγαπημένος σου συνθέτης
αμέσως θα σου προτείνω να χορέψουμε
όχι δεν θα πεις
με χέρι σταθερό θα με αγκαλιάσεις
ένα φιλί θα μου δώσεις
άλλο ένα εγώ
εκεί στην άκρη του αυτιού
γρήγορα θα βγάλουμε τα ρούχα μας
θα ξαπλώσουμε στον καναπέ
κι όταν φτάσουμε στη μέση του κομματιού
με σβησμένη φωνή
θα μου πεις “πάρε με”

Ειρηναίος Μαράκης

 

Ένα υπέροχο παλιό τραγούδι τον Ζιγκ-Ζαγκ

 

Δεν υπάρχει αγάπη, άρχισε να μου λέει,
χωρίς (λογική τουλάχιστον) ασυνέπεια.

Ο έρωτας είναι εντελώς τυφλός, είπε,
ανώριμος και συχνά φαιδρος, είπε,
όχι εγωκεντρικός αλλά εγωιστικός,είπε,
αυταρχικός, είπε,
ασύμμετρος, είπε, άνισος,
και διπλωσε τα μπράτσα της
γύρω απ'το λαιμό μου
για να μη μείνει τίποτα, είπε,
που να μη λεηλάτησες.

Αλέξιος Μάινας