Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

I feel nothing for you
I hold myself down
Keep to yourself
You shouldn't touch me
My skin peels off my bones
I'll give you a gift
Take the skin from my stomach and stretch it across your face
Look in the mirror
I see myself through your eyes
My body is on the ground behind you
You use it to amuse yourself
When you kick it around the room you feel the impact of the boot in your stomach
Cry for me
Blame me for the fact you no longer recognize yourself
Lying here I want the air in this room to consume me
To pull my body in behind itself while you stare down at me uncertain if you've lost yourself in me
You run your hands along the leather surface of your skin
This sound this makes changes pitch according to the area of your body you touch
Your thighs and your groin generate a low hum
The sound of my corpse releasing dead air when you kick me
Your face generates a continuous high-pitched squeal
The sound I make when you burn me
I take you over
You forget yourself in my body
When you chew a piece of skin from your finger you remember my body in your mouth
My bones crack in between your teeth
I love you
When you lick your hand your sweat tastes like my blood
Conceal yourself
Close yourself off
Pull back into my skin
I'm inside you
The place on the floor where my body decayed left a stain on your memory
That's the signature of my love for you
You can't forget me without losing yourself
I'll never die

 

Η σχεδία



Αναστημένοι απ' τις περιστάσεις

Σαν ψαλμός που
ανεστραμμένο ψιθυρίζουν,
σπρώχνοντας τον ορίζοντα απ' τον γκρεμό.
Καθώς τα γεράνια στραγγαλίζονται,
ορδές απ' ωρολογιακούς ανθρώπους
εκρήγνυνται στην κεντρική πλατεία.

οι μετέωροι εραστές αποφασίζουν να λογοκριθούν

Κόβεται η γόνιμη βλεφαρίδα
πίσσα ρέοντας στους μηρούς,
το στόμα με τα χέρια απομονώνει,
- πυρετός ενός καιρού που
την αρχαία λογική χλευάζει - .

τις υποσχέσεις τους βυθίζοντας

Μα όταν μετάνοια βρέχει μέσα σου, τον
ποταμό του παρελθόντος φράξε,
σχεδία από ρύζι γίνε αμόλυντο
και διέσχισε με.

σε προοπτικές ναυαγισμένες...

( Τ_S ... 23/6/2015... για την SKy )

 

"I loved you..." by Alexander Pushkin

I loved you, and I probably still do,
And for a while the feeling may remain...
But let my love no longer trouble you,
I do not wish to cause you any pain.
I loved you; and the hopelessness I knew,
The jealousy, the shyness - though in vain -
Made up a love so tender and so true
As may God grant you to be loved again.

 

Του χρόνου ( αν δεν γίνει κάποιος κατακλυσμός ) θα γιορτάσουμε μαζί τα γενέθλια και των δυο...
Και όχι μόνο τα δικά μου όπως φέτος...
Ήθελα να σου αφήσω κάτι και εδώ...Που έγινε η πρώτη μας συνάντηση...
Ίσως και να το έχει βάλει ήδη κάποιος άλλος πριν από μένα...

Για σένα καρδιά μου @Ana Steel , χρόνια σου πολλά και ευτυχισμένα 41...
Για σένα και για μένα και μια αγάπη που πάει πέρα από πόθους...πέρα από σάρκες και "αλυσίδες"...
Πέρα από "ετικέτες" και κτητικές αντωνυμίες...Που δεν γνωρίζει φυγές...
Γιατί πάντα κομμάτι του ενός, θα χαρίζεται στον άλλον...
Όπου και αν βρεθούμε...Όσος καιρός κι αν περάσει...Με όποιον κι αν ίσως καταλήξουμε...

------------------------------------------------------------


Φυγή

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας,
έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.
Η αγάπη μας δεν ήταν άλλη,
ψηλαφούσε σιγά μέσα στα πράγματα
που μας τριγύριζαν
να εξηγήσει γιατί δεν θέλουμε
να πεθάνουμε με τόσο πάθος.
Κι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια
κι αν αγκαλιάσαμε μ' όλη τη δύναμη μας
άλλους αυχένες
κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα
εκείνου του ανθρώπου
κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη,
μοναχά αυτός ο βαθύτερος καημός
να κρατηθούμε μέσα στη φυγή.

( Γιώργος Σεφέρης )

 

Love never dies a natural death.
It dies because we don't know how to replenish its source.
It dies of blindness and errors and betrayals.
It dies of illness and wounds;
it dies of weariness, of witherings, of tarnishings.
Anaïs Nin

 

In a room full of art I’d still stare at you.
*heartist*

tumblr

 

Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε να σου πω-Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο
Είναι αλήθεια, όπως το λεγες
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε
Μες σε μια νύχτα ή μια μέρα,
Μες σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
Είναι γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μέσα σε όνειρο.

 

Η τελευταία πραγματικότητα είναι να ονειρεύεσαι μάτια. Κοίτα. Μας.

Ήθελα μόνο να μου ανήκεις....

_ Σταύρος Σταυρόπουλος