Μαστίγωμα

Μ αρεσει το τελευταιο, οχι θυμωμενο, αλλα δυνατο με χαλαρες επιδεξιες βουρδουλιες κι οχι κραυγαλεο, θα προτιμουσα ησυχια, αντοχη πνιχτο πονο αρκετο δακρυ και τρεμουλο

 

Για άλλη μια φορα ειχα κανει λαθος, επρεπε να τιμωρηθώ, γδυθηκα εντελως, πηγα στην ντουλαπα και επελεξα την καταλληλη ζωνη για την περισταση. Αυτην την φορα ηταν μια βαρια δερματινη ζωνη. Του την εδωσα στα χερια και κατευθυνθηκα στο κρεβατι. Εκει στα ποδια το κρεβατιου γονατισα αφηνωντας εκτεθιμενη την πλατη μου.Ακουμπησα τα χερια πανω στο κρεβατιοπου μου τα εδεσε εκει.Ενιωσα την πρωτη ξυλια, ηταν δυνατη , εσεσε στον κωλο μου, τιναχτηκα και αφησα μια πνιχτη κραυγουλα.Ο ηχος του χτυπήματος γεμισε το δωματειο, ακολουθησε κι άλλο, κι άλλο, ολο και δυνατοτερο, ποτε στην πλατη ,ποτε στον κωλο, ποτε στα μπούτια.Ειχα αρχισει να βουρκωνω και σε λιγο αρχισα να τον παρακαλαω να με συγχωρησει και να στα ματησει. Συνεχισε κι εγω τωρα κλαιγοντας του ελεγα πως δεν θα το ξανακανω.Καθε φορα που η ζωνη επεφτε σε σημειο οπου ειχε ξαναχτυπησειενιωθα τον πονο και το τσούξιμο διπλασιο.Καποια στιγμη σταματησε, με αφησε ετσι αρκετη ωρα.Καποια στιγμη ξαναρθε, γονατισε πισω μου και με πηρε με έναν τροπο ζωωδη και αγριο, με εκανε να νιώσω ολο το αρσενικο που ειχε πανω του, αφου τελειωσε τοτε με ελυσε και μου ζητησε να ντυθώ να φυγω.

 

Aυτο.... Το γιατι ειναι περιττο!

 

Μ' αρέσει ο γλυκός πόνος. Αυξομοίωση της έντασης, διαλείμματα, εναλλαγή παιχνιδιών... να κινείται ο πόνος στα όρια της καύλας

 

δεν τίθεται θέμα προτίμησης, ό,τι Ορίσει Ο/Η Κ

 

Tιποτα δε συγκρινεται με ενα μαστιγωμα μεχρι λιποθυμιας...

 

Δεν έχω φάει πολλά. Δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία, αλλά μου φάνηκε διασκεδαστικό.

 

Το 2. σε πακετάκι παρακαλώ για το σπίτι.  

 

Το 3. Αλλά χωρίς τον θυμό.
Δεν έχει θέση.

 

Δεν ήξερα η άσχετη ότι υπάρχουν μόνο τρία είδη μαστιγώματος, ειλικρινά.
Αν με ρωτούσε κάποιος, θα έλεγα ότι είναι πολύ περισσότερα. Τόσα όσα και οι άνθρωποι που εμπλέκονται, σε όλους τους πιθανούς μεταξύ τους συνδυασμούς. Και μάλιστα ποτέ δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Μία μικρή διαφορά πάντα θα υπάρχει, από φορά σε φορά, από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα με την φάση, τα συναισθήματα, την εμπειρία.
Αν κάποιος μου έλεγε να διαλέξω είδος μαστιγώματος και να μείνω σ΄αυτό, θα μου ακουγόταν ξαφνικά εξαιρετικά βαρετό και ανούσιο. Νομίζω πως το συναρπαστικό του πράγματος είναι ότι αλλάζει τόσο πολύ, ενώ ο καθένας σαφώς έχει το δικό του αγαπημένο στυλ.
Αν όμως είχα απέναντί μου ένα άτομο που χτυπούσε σαν ρομπότ, ή δεχόταν τα χτυπήματα σαν ρομπότ, δεν νομίζω αυτό να με έφτιαχνε καθόλου. Θα ικανοποιούσα την αλγολαγνεία μου απλά, από την όποια θέση, αλλά δεν θα καύλωνα.
Επειδή μου έχει συμβεί, δηλαδή να ασχολούμαστε με το τεχνικό κομμάτι του μαστιγώματος, κι όχι με την ουσία του, εκεί έχω καταλήξει, ότι η τεχνική είναι μεν απολύτως απαραίτητη, αλλά δεν είναι η τεχνική που θα κάνει το μαστίγωμα απολαυστικό ή καυλοδιεγερτικό. Είναι η έμπνευση της κάθε φοράς.
Μου έχει τύχει άψογο τεχνικά μαστίγωμα το οποίο ήταν ένα τικ πιο πάνω από μία βαρετή εκπομπή στην τηλεόραση.
Επίσης, ακόμη γελάω μέσα μου όταν θυμάμαι την ιστορία με τις 1776 φλογγεριές και την τενοντίτιδα.
Αν το καλοσκεφτείς, για γέλια είναι.
Πέρα από την καύλα του μετρήματος, την ώρα που γίνεται, όλα τα άλλα προσυμφωνημένα ή μη, τεχνικά χαρακτηριστικά ενός μαστιγώματος αφορούν κυρίως την ασφάλεια και την αποφυγή παρατράγουδων, με την καυλοδιέγερση όμως ουδεμία σχέση έχουν, αυτή είναι η δική μου άποψη.

 

Μού κάνει λίγο σε "χτύπα/πήδα/ξύσε/χύσε με καλύτερα αγάπη μου"...
Ωραία πράματα..! Α λα καρτ και ταμπλ ντ' οτ και απ' όλα...

 

Η τιμωρία (και το μαστίγωμα κατ επέκταση )πρεπει να ειναι όντως τιμωρητικό αλλιώς δεν εχει νόημα ...Θυμωμένο μέχρι δακρύων το βρίσκω λογικό ,αλλα μην μας στείλουν και στην εντατική ...Γιαυτο υπάρχουν όρια ...