Μαστιγώματα

Συμφωνώ. Απλά σου διαφεύγει ο παράγοντας των Illuminati. Αν δεν φτάνει εξελικτικά στο 1776 τι να το κάνει κανείς?
Για τους υπερ-βολικούς, υπάρχουν οι υπερ-βολικότεροι, μη νομίζετε!

Συμπέρασμα: O σκληροπυρηνικός σαδιστής (και σαδίστρια-ας μην κολλάμε στο φύλο), πρέπει να είναι superfit! Αλλέως η τενοντίτιδα είναι εξασφαλισμένη, να μην σάς πω και η εξάρθρωση του ώμου, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και λοιπές παθήσεις.

Προσοχή, προσοχή, ακολουθεί σύνθημα!

Κυρίαρχοι γυμνασμένοι, ποτέ τραυματισμένοι! 

(Για κάτι άκαμπτους και αγύμναστους που είναι σαν χυμένοι λουκουμάδες βεβαίως, απορώ πως θα επιτευχθεί αυτό, όχι 1776 ή 100, στις 30 θα αρχίσουν να τρέμουν οι ίδιοι σύγκορμοι, trust me...)
Eίπαμε, τα κυριαρχικά άτομα, πρέπει να την ιδρώνουν την φανέλα, αλλιώς δεν παίζει s/m, mental d/s και πολύ τους είναι!

Όσο για όποιον είναι σε θέση να δεχτεί χτυπήματα, να σημειώσουμε εδώ, ότι αν δεν μπει σε κάποιου είδους trans, ή υπερβατικής κατάστασης πνεύματος, τότε το σώμα από μόνο του, δεν ακολουθεί. Ούτε καν για λίγα χτυπήματα. Αν μπει, τότε το μέτρημα όντως μπορεί να χαθεί.

Μέσα στις ανοησίες που λέγονται, πείτε τα κι αυτά, δεν είναι κακό να βγαίνουν προς τα έξω.
Τα σκληροπυρηνικά μαζοχάκια το καταφέρνουν, αλλά δεν είναι άσχετο με το ποιος είναι από πάνω. Πρέπει να υπάρχει σύνδεση και έμπνευση για να γίνουν όλα αυτά, εγώ θα προσέθετα και την οικειότητα μεταξύ των δύο. Κάποιος που στο παρελθόν έχει δεχτεί 200 ή 300 χτυπήματα, δεν γίνεται αυτόματα να είναι σε θέση να τα δεχτεί κάθε φορά, ο εγκέφαλος έχει άλλον τρόπο λειτουργίας κατά περίσταση.

The Mind guys, this beautiful servant, can be a dangerous Master!

 

Έχει πραγματικά νόημα να ασχολείσαι ως σαδιστής με κάποιον που μπαίνει σε κάποιου είδους trans ή υπερβατικής κατάστασης πνεύματος ?

 

Δεν έχω δώσει ποτέ περισσότερα από 40 - 40+ χτυπήματα...

 

Συμφωνώ με κάθε λέξη! Αλλά ειδικά με την τελευταία πρόταση!!

 

Ναι έχει. Εκτονώνεται διαφορετικά. Έχει άλλη αίσθηση αυτό.

 

Δεν ξέρω, είμαι σαδομαζοχίστρια, οπότε δεν είμαι το κατάλληλο πρόσωπο να απαντήσω, ωστόσο, επειδή είμαι άνθρωπος της συναίνεσης, για να πάρω το μαστίγιο στα χέρια, πρέπει ο άλλος όσο κι αν πονάει, να το γουστάρει και δεν με χαλάει καθόλου το trans, αντίθετα, θεωρώ ότι είναι αμοιβαία απολαυστικό.
Για μένα προσωπικά, έχει συμβεί να μπαίνω σε ένα είδος υπερβατικού διαλογισμού, όχι πάντα φυσικά και ποτέ με άξεστους ανθρώπους (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι). Μπορεί να έχεις στα χέρια σου χρυσό, αλλά να μην ξέρεις τι να τον κάνεις, άρα η θέαση και εδώ είναι καθαρά προσωπική.
Επίσης άμα σπαστώ ή χαλαστώ από κάτι, και με 5 χτυπήματα, μπορεί να σηκωθώ και να φύγω ή να το σταματήσω (ναι, μου έχει τύχει και αυτό).
Η κοινή έμπνευση και αντίληψη του πόνου είναι για μένα προϋπόθεση αλληλεπίδρασης στο s/m.
Αλλά εγώ δεν είμαι και νορμάλ, τα έχουμε πει αυτά. Mea culpa, για μία ακόμη φορά.

 

Τι να πω...?
Έχω καθ' έξιν εξάρθρωση και στους δυο ώμους (και αλλού), ένεκα περίσσεια ελαστίνης, από μάννα (εργοστασιακό μαμακίσιο το μοντέλο)...
Αν και δεξιόχειρας, τενοντίτιδα έχω πάθει μια φορά στο αριστερό, ένεκα το bucket το καλό στο Αbarthάκι τω καιρώ εκείνω...
(Μην ρωτήσετε τι σχέση έχει το bucket με την τενοντίτιδα, μην καρφωνόσαστε)...

Ομοίως αν δω κάτι "φάλτσο" ή κάτι δεν μού βγάζει κάτι, δεν...

 

Δεν χρειάζεται κόπο. Πρώτα να κυκλοφορήσει λίγο το αίμα. Λίγο τρέξιμο ή κάποια μορφή γυμναστικής, ώστε να αρχίσει να κυκλοφορεί πιο έντονα το αίμα. Μετά είναι πιο εύκολο και λιγότερο κοπιαστικό. Αυτό είναι το ένα. Δεύτερον δοκιμάστε, να της/του έχετε δέσει τα μάτια πρώτα, είναι πολύ πιο έντονο. Και ακόμα καλύτερα, στερήστε όραση και ακοή. Δοκιμάστε.

 

Υπέροχη τοποθέτηση, brenda!

Άξια προσοχής και μελέτης σε κάθε πρόταση!

Οφείλω να συμφωνήσω με όλα όσα έγραψες και, φυσικά, στα περί fitness! Όση καύλα και να έχουμε ή να θέλουμε να βγάλουμε, πρέπει να είμαστε και σε θέση να τό περαιώσουμε σωστά και με ασφάλεια. Ασφάλεια για 'μάς και, φυσικά, για τη/ο σύντροφό μας!

+1000 στο σχόλιό σου!

Από πέρυσι που είμαι μέλος, διαβάζοντας τα σχόλιά σου σέ θαυμάζω και σέ σέβομαι...

Μπορώ να σέ ρωτήσω κάτι: αναφέρεσαι σε "κατάσταση trans"... Τί είναι αυτό και πώς μπορεί να επιτευχθεί; Μπορείς να μού δώσεις τα φώτα σου;

 

Δεν ακούγεται κάπως σαν ταντρικό SM ?
Η χρήση του πόνου όχι για την καθαυτού απόλαυση του αλλά ως μέσο για την επίτευξη μιας νοητικής κατάστασης που έχει σαν αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και την σε κάποια βαθμό αν όχι πλήρη, ανοσία απέναντι στον πόνο ?
Κάτι σαν το shibari, που από αυτά που βλέπω και ακούω από τους φανατικούς του, από παραδοσιακή τεχνική βασανισμού made in japan έχει αναχθεί σε διαδικασία δημιουργίας εσωτερικών/ψυχικών καταστάσεων εντελώς άσχετων με τον πρωταρχικό του σκοπό.
Εκτός βέβαια αν έχω καταλάβει κάτι λάθος από όσα λες ότι κάποιες φορές έχεις βιώσει ή βιώνεις.

Αν ωστόσο σε έχω αντιληφθεί ορθώς θα έλεγα ότι ενώ κατανοώ το μέγεθος της αξίας στην ανάλωση του πόνου για τους προαναφερόμενους λόγους/σκοπούς από την πλευρά μιας μαζοχίστριας βρίσκω ελάχιστη ως μηδενική αξία στο σαδιστικό πρόσημο της διαδικασίας αυτής.
Το να χρησιμοποιεί κάποιος τις γνώσεις του στην πρόκληση πόνου προκειμένου να βάλει κάποια σε ένα είδους υπερβατικού διαλογισμού το βλέπω περισσότερο ως αποκλειστική παροχή προς αυτή. Δεν είναι κακό, είναι όμορφο, σε τι βαθμό θα μπορούσε να είναι SM συζητάω.

Μιλώντας προσωπικά θα έλεγα ότι υπάρχει μία σπάνια στιγμή που κάνει κάποια το κλικ από τον μαζοχισμό της στην υποτακτικότητα της. Είναι στιγμή που παύει πλέον να ευχαριστιέται το πόνου που της προκαλούν αλλά συνεχίζει να τον ανέχεται ή πιέζει τον εαυτό της να τον αντέξει γιατί έχει κάποιο απώτερο σκοπό πέρα από την ευχαρίστηση της. Κρίνοντας από όσα έχω δει αυτός ο απώτερος σκοπός έχει μεγάλη ποικιλία, από τον ιερό για το D/s σκοπό να προσφέρει τον εαυτό της και τις αντοχές για την ευχαρίστηση του κυριαρχικού της, μέχρι το να δοκιμάσει και η ίδια τις αντοχές της και από το δημιουργήσει τις εντυπώσεις που θέλει σχετικά με τον μαζοχισμό της μέχρι το να αποκτήσει σημάδια στο κορμί της που θέλει να διαφημίσει. Όποιος και αν είναι αυτός ο σκοπός ωστόσο και γνωρίζοντας πάντα ότι αυτή με την οποία ασχολείσαι μπορεί ανά πάσα στιγμή να διακόψει το παιχνίδι χρησιμοποιώντας το safe word της, το ότι δεν το κάνει (όχι όμως επειδή έχει μουδιάσει επειδή είναι σε άλλη πνευματική διάσταση) είναι αυτό που προσωπικά κυβίζει την καύλα μου.

Δεν λέω, και το να προσφέρει κάποια τις αντοχές της θυσιάζοντας την ευχαρίστηση της ως αποκλειστική παροχή δείχνει, ως προς το μέρος του σαδιστή αυτή την φορά, πράγμα που υπονομεύει την αμοιβαία ευχαρίστηση αλλά το βρίσκω πιο αμιγώς σαδιστικό.

 

Εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου Ηλία. Το ότι η σωματική κόπωση είναι κάτι που ενισχύει κατα πολύ τον πόνο δεν έχει να κάνει με την ανεβασμένη κυκλοφορία του αίματος που είναι συνέπεια της κόπωησης. Του εναντίου η καλή αιμάτωση ενός σημείου κάνει τον πόνο από χτύπημα πολύ πιο ανεκτό. Από την άλλη ακόμη και η ψυχική κόπωση που δεν επηρεάζει συνήθως την κυκλοφορία του αίματος μπορεί να ανεβάσει κατα πολύ την έντονη αίσθηση του σωματικού πόνου. Έχει να κάνει καθαρά με την ίδια την κόπωση πιστεύω και με την φυσική μείωση των αντοχών.

 

Πιθανά η αξία της ανάλωσης του πόνου, ως σαδιστική απόλαυση να φαίνεται μικρή ή να είναι αδιόρατη. Σαν κυριαρχική D/s πρακτική όμως, μπορεί να είναι μοναδική μέθοδος χειρισμού του κορμιού και του αισθησιασμού της υποτακτικής.
Η απόλαυση, του να μπορεί ο κυριαρχικός, να οδηγεί την υποτακτική του, σε κατάσταση τρανς και να την επαναφέρει, μπορεί να είναι ιδιαιτέρως απολαυστική.