Μαστιγώματα

Με αφορμή αυτό το νήμα μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες.. καταλήξαμε ότι η ποσότητα δεν έχει σημασία.. τότε γιατί μια υπό που δεν αντέχει αρκετά χτυπήματα λέμε ότι πρέπει να διευρύνει τα όρια αντοχής πόνου?! Γιατί να θεωρούμε υποδεέστερη κάποια που δεν αντέχει πολλά χτυπήματα και μπαίνουμε στην διαδικασία εκπαίδευσης της? Πόσα χτυπήματα τελικά θεωρούνται πολλά.??! Ποιος ορίζει το πολύ και το λίγο.? Θεωρείται πολύ δέκα χτυπήματα από έναν άντρα ενενήντα κιλά σε μια κοπέλα πενήντα κιλών?ή πενήντα χτυπήματα από έναν άνθρωπο εξήντα κιλά (όπου κιλά Εννοω το πως μεταφράζεται αυτό σε σωματική δύναμη )σε κάποιο πολύ πιο μεγαλόσωμο..? το όριο του πόνου πως το διακρίνει ο κυρίαρχος!? Που ξέρει πόσο πονά η υπό ώστε να αυξήσει η να μειώσει την ένταση των χτυπημάτων?! Είναι σύνηθες να ρωτά μετά από ένα δύο χτυπήματα άν πονά η υπό ώστε να μεταβάλλει την συχνότητα και την ένταση ανάλογα με την απάντηση της? Η το χειρίζεται όπως νομιζει εκείνος βασιζόμενος στην γλώσσα του σώματος του άλλου μέλους, στις κραυγές κτλ..?
Τέλος θα ηθελα να ρωτήσω μετά από αρκετά χτυπήματα όπου το δέρμα έχει κοκκινίσει πρηστεί κτλ τι βοηθά να βάλουμε? Κάποια αλοιφή? πάγο? Κρύο νερό? Τι βοηθάει περισσότερο ώστε να μετριαστεί ο πόνος και ο ερεθισμός?!

 

θα απαντήσω μόνο στο τελευταίο ερώτημά σου.
βοηθάει πολύ το λαδάκι για μωρά ή η αλόη.
σε περίπτωση σημαδιών που βλέπουμε πως υπάρχει περίπτωση να μην αναπλαστούν σωστά βοηθά η αλοιφή από βλέννα σαλιγκαριού
 

 

Bepanthol.

 

Αυτα κάνουν και για ανοιχτές πληγές? Η μόνο για τις κοκκινιλες?

 

Αλοη η bepanthol εχω δοκιμασει...με καλυτερα αποτελεσματα στη πρωτη περιπτωση

 

Σπαθόλαδο αν υπάρχουν και ανοιχτές πληγές, θα βοηθήσει να κλείσουν γρηγορότερα...

 

κοιτα. προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα μαστίγιο που κυκλοφορεί στην αγορά το οποίο να μπορεί να κάνει τέτοια ζημιά. όσο για τα χειροποίητα πίστεψε με λίγοι γνωρίζουν πως θα φτιάξουν κατι αξιόλογο.
οπότε δεν θα ανησυχούσα για ανοιχτές πληγές όσον αφορά το μαστίγωμα πάντα.
σε περίπτωση που όμως:
1ον απολυμάνουμε και αξιολογούμε την πληγή ( αν θέλει ράμματα η οχι)
2ον ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ (τουλάχιστο οχι σε άλλο άτομο πέραν αυτού που μάτωσε)

 

Με απαλά χτυπήματα υπάρχει έκκριση ενδορφινών. Γι αυτό λέμε ότι αν θέλει ο Κυρίαρχος να προετοιμάσει για δυνατότερα χτυπήματα ξεκινά με απαλά. Με χαλαρά χτυπήματα μπορεί να μην υπάρχει έκκριση ενδορφινών. Δεν παίζω με τις λέξεις, αν και δεν θα διαμαρτυρηθώ αν γίνει αντιληπτό έτσι το σχόλιό μου  

Γιατί οι άνθρωποι μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία για να καβλώσουν, με δύο χτυπήματα δεν προλαβαίνει να καβλώσει ο οποιοσδήποτε, ό,τι και να κάνει το μυαλό του  

Κανονικά, δηλαδή χωρίς βανιλλότητες, δεν υπάρχει το "θεωορύμε υποδεέστερη". Το μαστίγωμα, στις μέρες μας και νομίζω ανέκαθεν, δεν έχει κοινωνική προβολή και δεν μπαίνει σε κλίμακα αξιών για να θεωρούμε γενικώς οτιδήποτε ή υποδεέστερη την μη μαζοχίστρια και μη αλγολάγνα. Επίσης, δεν παίζει ο ανταγωνισμός, κανονικά.

Εντελώς άσχετος ο λόγος κιλά μαστιγωνόμενου προς κιλά μαστιγώνοντος. Οι ενήλικοι γνωρίζουν να ελέγχουν τη δύναμή τους ΠΑΝΤΟΤΕ και σε κάθε περίπτωση.

Έλα μου ντε! Φαντάζομαι, η μαστιγωνόμενη θα βογκήξει κάπως ή σε μια άλλη διάσταση μπορεί και να βρίσει, ξέρω γω, θα αλλάξει θέση, κάτι θα κάνει. Ο Κυρίαρχος με το μαστίγιο είναι και αυτός εκεί, βλέπει, ακούει, βλέπει το σώμα που μαστιγώνει και το δέρμα πώς έχει γίνει, γνωρίζει ότι δέρμα που είναι τώρα έτσι σε δύο ώρες θα είναι αλλιώς και σε δύο μέρες πάλι αλλιώς κλπ κλπ κλπ.

Θα έλεγα στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ότι μάλλον το δεύτερο συμβαίνει.

Υπάρχει πάντα η περίπτωση να μη θέλει να βάλει τίποτα βλ. "τα ρημάδια τα σημάδια". Κομπρέσες με σακουλάκια Μπάρμπα Στάθη από την κατάψυξη είναι μια καλή λύση πάντως, παγοκύστη μάλλον για να είμαι πιο σοβαρή και δεν ανοίγει το δέρμα. Και άλλα πολλά γιατροσόφια. Αλλά όταν έχει φύγει ο φόβος η πρόσκληψη του πόνου σε αποδρομή είναι τελείως άλλη συναισθηματική διαδικασία  

Ανοιχτές πληγές δεν παίζουν γενικά και περνάνε όπως οποιαδήποτε ανοιχτή πληγή αν τυχόν συμβούν. Πώς μπορεί να συμβούν; Από χτυπήματα δυνατά και χιαστί στο σημείο τομής μετά από μια δυο μέρες ή από χτυπήματα με μαστίγιο που έχει κάτι δεμένο στην άκρη του ή πχ από χτυπήματα με το μέρος της ζώνης που έχει την αγκράφα. Αλλά είναι σπάνιο, από όσο γνωρίζω τουλάχιστον και δεν το θέλουν οι Κυρίαρχοι.

 

Το να ρωτά ο Κ δεν ξέρω αν είναι σύνηθες ..
Εγώ προσωπικά το αποφεύγω γιατί:

- αφενός έχω πάντα την προσοχή μου τεταμένη (ειδικά την πρώτη φορά) και βλέπω αντιδράσεις (δλδ αναπνοές, μορφασμούς, συσπάσεις σώματος, κλπ) ..
- και αφετέρου πιστεύω πως αν το έκανα θα ήτανε ξενέρωμα για το υ ..

 

Το μαστιγωμα θελει παρα πολλη προσοχη διοτι αν ξεπεραστουν καποια υψηλα ορια, τοτε οδηγουμαστε οχι απλως σε subspace, αλλα σε επικινδυνες καταστασεις οπως λιποθυμια (στην καλη περιπτωση) ή και ανακοπη = θανατος εαν το υ ειχε καποια λανθανουσα παθηση του μυοκαρδιου.

 

Πολύ ενδιαφέρον.
Γνωρίζεις καμία περίπτωση;
Έχεις ακούσει να έχει συμβεί κάτι τέτοιο;
Σε παρακαλώ ενημέρωσε μας.

 

με πρόλαβες